8. Ένας Τόπος Συνεύρεσης
Η οδηγός μας λέει ότι μερικές ομάδες χρησιμοποιούν κάποιους από αυτούς τους λατρευτικούς χώρους για τη τέλεση παραδοσιακών τελετουργιών παλαιότερων θρησκειών, ενώ όλοι θα περάσουν ανά περιόδους από το ένα ή το άλλο ιερό για να διαλογιστούν μόνοι τους. Η επόμενη όμως στάση της περιήγησής μας είναι το μέρος όπου οι περισσότεροι χωριανοί, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους προτιμήσεις, συγκεντρώνονται για να εκφράσουν ότι πνευματικό συναίσθημα κατέχουν.
Βγαίνουμε από την άλλη μεριά του δάσους και βλέπουμε το αμφιθέατρο - ένα φυσικό επίπεδο με ένα ημικυκλικό λόφο να υψώνεται γύρω του. Υπάρχουν κάποια περίπτερα στην κορυφή του λόφου που χρησιμοποιούνται για να φωτίζουν τις παραστάσεις, αλλά κατά τα άλλα το όλο σκηνικό είναι φυσικό. Οι άνθρωποι κάθονται στο γρασίδι του λόφου και κοιτάζουν προς τα έξω, πέρα από το χώρο, προς τους λόφους πίσω και πέρα από τα λιβάδια. Αυτό είναι το κέντρο της πνευματικής ζωής του Χωριού. Κατά τη διάρκεια καταιγίδων και μέχρι να καθαρίσουν τα χιόνια χρησιμοποιούν το θέατρο του πολιτιστικού κέντρου, αλλά οι χωριανοί θέλουν να συγκεντρώνονται εδώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Ίσως μετά από μια ευλαβική βόλτα προσευχής και ένα ταξίδι διαλογισμού σαν και αυτό που μόλις βιώσαμε διασχίζοντας την ιστορία της ανθρώπινης πνευματικής αναζήτησης. Ερχόμενοι μετά εδώ, κάτω από τον καθαρό ουρανό ή τα σύννεφα που ταξιδεύουν, κάτω από τα αστέρια ή με ήλιο ή με φεγγάρι, την αυγή ή το ηλιοβασίλεμα, ένα με τους ανέμους, το γρασίδι, τα πουλιά, τα έντομα, την υπομονετική αντοχή των δέντρων και τους αιώνιους λόφους.
Μια φορά την εβδομάδα, είτε κατά το ηλιοβασίλεμα του Σαββάτου, είτε στην ανατολή του ηλίου ή το απόγευμα της Κυριακής, όσοι επιθυμούν να γιορτάσουν μαζί έρχονται εδώ, τραγουδούν μερικά από τα τραγούδια του χωριού και κάποιος, ένας εθελοντής, πρεσβύτερος ή νέος, άνδρας, γυναίκα ή ζευγάρι, μπορεί να εκφραστεί από την καρδιά του για λίγο, με λόγια για δέσμευση ψυχής και έμπνευση του μυαλού. Υπάρχει μια γυναικεία, μια αντρική και μια παιδική χορωδία που καμιά φορά συμμετέχουν για να ενθαρρύνουν το κόσμο να τραγουδήσει, και όπως μας λένε, αρκετές φορές βγαίνει ένα πιάνο και μερικά ρυθμικά όργανα, αυξάνει ο ρυθμός και όλοι καταλήγουν με το πνεύμα της κίνησης να εισέρχεται μέσα τους και να τους οδηγεί σε ένα εκστατικό και χαρούμενο χορό.
"Υπάρχουν, αν όχι κάποιες εντολές ή κάποιο συγκεκριμένο δόγμα, κάποια έστω πνευματική αρχή με την οποία συμφωνούν όλοι;"
"Όχι ακριβώς. Όχι με τη μορφή μιας θρησκείας ή μιας γραφής που πιστεύουν όλοι - αλλά - ναι. Υποθέτω ότι είμαστε όλοι πραγματικά ευγνώμονες που είμαστε ζωντανοί. Αντιμετωπίζουμε λίγο πολύ με δέος το σύνολο της ύπαρξης, του σύμπαντος, της γης. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση καλοί και όταν κάνουμε άσχημα πράγματα, αυτό δεν είναι στη φύση μας, αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιων τραυμάτων που έχουμε λάβει. Θα μπορούσαμε πιθανότατα όλοι να συμφωνήσουμε ότι η αγάπη είναι βασικό στοιχείο της φύσης μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε, αλλά και ότι η περιέργεια και η ικανότητα να μαθαίνουμε, η διάθεση για παιχνίδι και διασκέδαση, η δημιουργικότητα, να κάνουμε πράγματα που είναι όμορφα και χρήσιμα, είναι επίσης βασικά στοιχεία της φύσης μας. Αυτά είναι μερικά από όσα θέλουμε να γιορτάζουμε όλοι μαζί."
Είναι ένα όμορφο και ελπιδοφόρο σκηνικό που αναπαριστούμε με τη φαντασία μας: δύο ή τρεις εκατοντάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένων γερόντων, εφήβων και μικρών παιδιών, λικνίζονται κατά μήκος του λόφου μπροστά μας, πηδώντας και στροβιλίζοντας μέσα στην άγρια αφθονία, αντλώντας ο ένας από τον άλλο και από τη μουσική, τις θαυμάσιες ενέργειες της ζωής, τη δημιουργικότητα, την αγάπη και τη καθαρή χαρά.
Η οδηγός μας λέει ότι μερικές ομάδες χρησιμοποιούν κάποιους από αυτούς τους λατρευτικούς χώρους για τη τέλεση παραδοσιακών τελετουργιών παλαιότερων θρησκειών, ενώ όλοι θα περάσουν ανά περιόδους από το ένα ή το άλλο ιερό για να διαλογιστούν μόνοι τους. Η επόμενη όμως στάση της περιήγησής μας είναι το μέρος όπου οι περισσότεροι χωριανοί, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους προτιμήσεις, συγκεντρώνονται για να εκφράσουν ότι πνευματικό συναίσθημα κατέχουν.
Βγαίνουμε από την άλλη μεριά του δάσους και βλέπουμε το αμφιθέατρο - ένα φυσικό επίπεδο με ένα ημικυκλικό λόφο να υψώνεται γύρω του. Υπάρχουν κάποια περίπτερα στην κορυφή του λόφου που χρησιμοποιούνται για να φωτίζουν τις παραστάσεις, αλλά κατά τα άλλα το όλο σκηνικό είναι φυσικό. Οι άνθρωποι κάθονται στο γρασίδι του λόφου και κοιτάζουν προς τα έξω, πέρα από το χώρο, προς τους λόφους πίσω και πέρα από τα λιβάδια. Αυτό είναι το κέντρο της πνευματικής ζωής του Χωριού. Κατά τη διάρκεια καταιγίδων και μέχρι να καθαρίσουν τα χιόνια χρησιμοποιούν το θέατρο του πολιτιστικού κέντρου, αλλά οι χωριανοί θέλουν να συγκεντρώνονται εδώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Ίσως μετά από μια ευλαβική βόλτα προσευχής και ένα ταξίδι διαλογισμού σαν και αυτό που μόλις βιώσαμε διασχίζοντας την ιστορία της ανθρώπινης πνευματικής αναζήτησης. Ερχόμενοι μετά εδώ, κάτω από τον καθαρό ουρανό ή τα σύννεφα που ταξιδεύουν, κάτω από τα αστέρια ή με ήλιο ή με φεγγάρι, την αυγή ή το ηλιοβασίλεμα, ένα με τους ανέμους, το γρασίδι, τα πουλιά, τα έντομα, την υπομονετική αντοχή των δέντρων και τους αιώνιους λόφους.
Μια φορά την εβδομάδα, είτε κατά το ηλιοβασίλεμα του Σαββάτου, είτε στην ανατολή του ηλίου ή το απόγευμα της Κυριακής, όσοι επιθυμούν να γιορτάσουν μαζί έρχονται εδώ, τραγουδούν μερικά από τα τραγούδια του χωριού και κάποιος, ένας εθελοντής, πρεσβύτερος ή νέος, άνδρας, γυναίκα ή ζευγάρι, μπορεί να εκφραστεί από την καρδιά του για λίγο, με λόγια για δέσμευση ψυχής και έμπνευση του μυαλού. Υπάρχει μια γυναικεία, μια αντρική και μια παιδική χορωδία που καμιά φορά συμμετέχουν για να ενθαρρύνουν το κόσμο να τραγουδήσει, και όπως μας λένε, αρκετές φορές βγαίνει ένα πιάνο και μερικά ρυθμικά όργανα, αυξάνει ο ρυθμός και όλοι καταλήγουν με το πνεύμα της κίνησης να εισέρχεται μέσα τους και να τους οδηγεί σε ένα εκστατικό και χαρούμενο χορό.
"Υπάρχουν, αν όχι κάποιες εντολές ή κάποιο συγκεκριμένο δόγμα, κάποια έστω πνευματική αρχή με την οποία συμφωνούν όλοι;"
"Όχι ακριβώς. Όχι με τη μορφή μιας θρησκείας ή μιας γραφής που πιστεύουν όλοι - αλλά - ναι. Υποθέτω ότι είμαστε όλοι πραγματικά ευγνώμονες που είμαστε ζωντανοί. Αντιμετωπίζουμε λίγο πολύ με δέος το σύνολο της ύπαρξης, του σύμπαντος, της γης. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση καλοί και όταν κάνουμε άσχημα πράγματα, αυτό δεν είναι στη φύση μας, αλλά είναι αποτέλεσμα κάποιων τραυμάτων που έχουμε λάβει. Θα μπορούσαμε πιθανότατα όλοι να συμφωνήσουμε ότι η αγάπη είναι βασικό στοιχείο της φύσης μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε, αλλά και ότι η περιέργεια και η ικανότητα να μαθαίνουμε, η διάθεση για παιχνίδι και διασκέδαση, η δημιουργικότητα, να κάνουμε πράγματα που είναι όμορφα και χρήσιμα, είναι επίσης βασικά στοιχεία της φύσης μας. Αυτά είναι μερικά από όσα θέλουμε να γιορτάζουμε όλοι μαζί."
Είναι ένα όμορφο και ελπιδοφόρο σκηνικό που αναπαριστούμε με τη φαντασία μας: δύο ή τρεις εκατοντάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένων γερόντων, εφήβων και μικρών παιδιών, λικνίζονται κατά μήκος του λόφου μπροστά μας, πηδώντας και στροβιλίζοντας μέσα στην άγρια αφθονία, αντλώντας ο ένας από τον άλλο και από τη μουσική, τις θαυμάσιες ενέργειες της ζωής, τη δημιουργικότητα, την αγάπη και τη καθαρή χαρά.
RSS Feed