«Δύσκολα αντέχεται η μοναξιά. Τις περισσότερες φορές κάνω αυτή τη βόλτα μόνος μου, μαζί με τέσσερα σκυλιά. Ο μόνιμοι κάτοικοι μετρούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών. Εάν συνεχιστεί έτσι, ίσως επιστρέψω στη κοντινότερη πόλη, το Αγρίνιο».
ΑΛΕΚΟΣ ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Βρισκόμαστε στο ορεινό χωριό Αγιος Ιωάννης του νομού Αιτωλοακαρνανίας, Κόκκιανη –όπως το θυμούνται οι παλαιότεροι– μερικά χιλιόμετρα μετά το Θέρμο, περπατώντας μαζί τον Βασίλη, έναν από τους περίπου 10 μόνιμους κάτοικους του χωριού. Προορισμός, το αμέσως επόμενο χωριό, η Κόνισκα και στη συνέχεια με αυτοκίνητο ο Διπλάτανος.
Γεννήθηκε στην Κόκκιανη, και έζησε εκεί περίπου μέχρι την ηλικία των 20 ετών, όταν έφυγε για την Αθήνα για να ξεκινήσει τη ζωή του. Βγήκε στη σύνταξη πριν από λίγα χρόνια και η μοίρα τον έφερε τέσσερις δεκαετίες μετά να ζει ξανά μόνιμα στα εδάφη όπου μεγάλωσε. «Πώς ήταν η ζωή εδώ στα παιδικά σου χρόνια; Αναμνήσεις;», τον ρωτάω καθώς βρισκόμαστε σε υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρων, στα μέσα μιας μαγευτικής ορεινής διαδρομής που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα κοσμοπολίτικα ορεινά χωριά της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης που κατακλύζονται από τουρίστες. Τα θυμάται όλα, με συγκίνηση. «Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν πήγαινα στην Α΄ Δημοτικού, το σχολείο του χωριού είχε περισσότερους από 70 μαθητές. Από αυτούς, τα εννέα ήταν αδέλφια μου, όλες οι οικογένειες στα χωριά τις εποχές εκείνες ήταν πολυμελείς. Μετά το σχολείο που ήταν ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας, όλα τα παιδιά βοηθούσαμε στις δουλειές του σπιτιού». Το σχολείο έκλεισε «στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν πλέον δεν υπήρχαν παιδιά, καθώς οι γονείς τους έφυγαν για τα αστικά κέντρα ή τα κεφαλοχώρια. Ο Αγιος Ιωάννης και οι γειτονικοί οικισμοί άρχισαν να ερημώνουν».
Πώς ήταν η ζωή εκείνα τα χρόνια, τον ρωτάω καθώς πλησιάζουμε στην Κόνισκα. «Πράγματα που τώρα είναι δεδομένα δεν υπήρχαν καν. Μεγαλώσαμε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Με λάμπες πετρελαίου διαβάζαμε τα μαθήματα και προοδεύσαμε, η μητέρα σιδέρωνε με σίδερο με κάρβουνα, το έχουμε φυλάξει. Τα ρούχα όλα στη σκάφη. Το χωριό είχε ένα τηλεφωνείο και το λειτουργούσε ο πατέρας. Αυτό μας συνέδεε με τον κόσμο. Οσο πιο μακριά επικοινωνούσαμε, τόσο περισσότερες οι παρεμβολές και “παράσιτα” στη γραμμή. Δεν υπήρχαν απευθείας τηλεφωνικές κλήσεις. Το τηλεφωνείο λειτούργησε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990! Τηλεόραση φυσικά δεν υπήρχε, είχαμε όμως ένα ραδιόφωνο. Θυμάμαι σε καθημερινή βάση να ακούγονται οι αναζητήσεις μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για άτομα που είχαν χαθεί».
Εάν εσείς μεγαλώσατε έτσι, πώς έζησαν οι γονείς σας; «Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Σέλλο σε ένα χωριό περίπου 45 λεπτά δρόμο με τα πόδια από εδώ, ένα χωριό που σήμερα δεν υπάρχει. Ενας τόπος στον οποίο στη δεκαετία του 1950 αλλά και του ’60 έμεναν περισσότερα από 80 άτομα, σήμερα αποτελεί ένα χωριό “φάντασμα”. Καθώς οι κάτοικοι μεγάλωναν και οι νέοι έφευγαν ”έσβησε” οριστικά από τον χάρτη το 1989. Εκεί όπου άλλοτε υπήρχε ζωή και καλλιεργήσιμη γη, μεγάλωσαν έλατα. Ολα καλύφθηκαν από βλάστηση και μόνον κάποια σπίτια που αντέχουν στον χρόνο και μια ταμπέλα δείχνουν ότι μόλις 30 χρόνια πριν υπήρχε ζωή. Οι κάτοικοι στα χωριά αυτά μεγάλωσαν περπατώντας πολύ και δουλεύοντας ακόμη περισσότερο. Ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα που ήρθε, έγινε με τη συμβολή της προσωπικής τους εργασίας!».
Οι γιαγιάδες
Και τώρα; «Το χωριό που μένω το κρατά ζωντανό η γιαγιά με τα 16 δισέγγονά της που συγκεντρώνονται γύρω της κάποιες ημέρες τον χρόνο, καλοκαίρι και Πάσχα. Μία από τις πολλές γιαγιάδες που κρατούν ζωντανά αρκετά από τα ελληνικά χωριά. Γενικότερα όμως, εάν δεν αλλάξει κάτι, πολλά ακόμη χωριά θα σβήσουν, όπως το Σέλλο. Οσο για εμάς, τα πράγματα δυσκολεύουν συνέχεια. Εργαστήκαμε μια ζωή, προλάβαμε για λίγο να “γευτούμε” μια αξιοπρεπή σύνταξη και τώρα το μόνο που περιμένουμε είναι πόσο ακόμη θα “κοπεί”. Εμείς αποτελούμε τη μεγαλύτερη φορολογική βάση της χώρας;», μας ρωτά με αγωνία, επαναφέροντας μας στα επίκαιρα οικονομικά ζητήματα των τελευταίων ετών της κρίσης.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο Αγιος Ιωάννης βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το Θέρμο. Ο Δήμος Θέρμου έχει πληθυσμό 9.299 κατοίκους και αποτελείται από 23 Τοπικά Διαμερίσματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται 59 οικισμοί, σε πολλούς από τους οποίους και περιηγηθήκαμε.
http://www.kathimerini.gr
Από παλιότερο άρθρο της Καθημερινής:
Ερημα Χωριά
Κάτοικοι: 0. Περισσότερα από 200 «έρημα χωριά» βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας βάσει της τελευταίας απογραφής πληθυσμού. Ειδικότερα, από τους 13.272 οικισμούς της χώρας, οι 4.597 έχουν μόνιμο πληθυσμό έως 49 κατοίκους, ενώ σε άλλους 3.995 οικισμούς ζουν μόλις 50-199 άτομα.
Στην Ηπειρο, το φαινόμενο είναι ακόμη πιο έντονο. Από τους 1.093 οικισμούς της περιφέρειας, οι 817 έχουν έως 199 κατοίκους, ενώ έως 50 κατοίκους «μετρούν» 351 οικισμοί. Ειδικά στον νομό Ιωαννίνων «αντιστοιχούν» 169 οικισμοί με έως 50 κατοίκους.
Στη Θράκη, αντίστοιχα, σε σύνολο 536 οικισμών, 103 χωριά έχουν από κανέναν έως 49 κατοίκους. Στην Ξάνθη, σε 55 χωριά δεν ζει πια κανείς ή μόνο λίγες οικογένειες.
Παρακάτω, τα χωριά χωρίς κατοίκους ανά νομό:
- ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: Μέσα Πηγάδι, Σέλλος, Σωτήρω, Λουτρά, Καρραίικα, Γεροβασίλης, Κάτω Κάμπος, Λεντίνη, Δενδροχώριο, Λεπτοκαρυά, Λουτρά Στάχτης.
- ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ: Τουρνίκιο.
- ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Παλαιοχώρα, Αγιος Γεώργιος, Καμινάριο, Ορεινό Κορακοβούνιο, Αγριδάκιο, Νέος Καρδαράς.
- ΑΡΤΑΣ: Κρανιές.
- ΑΧΑΪΑΣ: Σταυριά, Ταξιάρχες, Σπηλιά, Τσαπουρνιά.
- ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Αγία Σωτήρα.
- ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Γεωργίτσα, Μελίσσιο, Κρύα Βρύση, Κουρούνα.
- ΔΡΑΜΑΣ: Αίγειρος.
- ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Αγία Ελεούσα, Κατώδιο, Κυρά Παναγιά, Κάτω Καλαμώνας, Μαραθούντα.
- ΕΒΡΟΥ: Σταθμός, Ζωοδόχος Πηγή, Γαλήνη, Μπαξέδες.
- ΕΥΒΟΙΑΣ: Προφήτης Ηλίας, Κούλουρος, Χαροκόπος, Αχλαδοπόταμο, Κυρά Παναγιά, Μελά, Κελιά.
- ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ: Βύθισμα, Περουλαίικα.
- ΗΛΕΙΑΣ: Πατρονικολαίικα, Αγιος Ηλίας, Μέγα Πεύκο, Κοστομέρα, Ψηλή Ράχη, Λαδικό, Πλουτοχώριο.
- ΗΜΑΘΙΑΣ: Πηγάδια, Εργοτάξιο Λουδία.
- ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Κερατοκεφάλιο, Μικρά Επισκοπή, Σταυριά, Φαφλάγκος, Αγιος Νικόλαος, Απόλυχνος, Τζανιανά, Ψαλίδα, Δρόσοι.
- ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Πάναινα, Βρύση.
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Χωρούδα, Παλαιοχώρα.
- ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Εισόδια Θεοτόκου, Αμπελος, Προσήλια, Μαβίλλης, Μεγάλη Ράχη, Κολυζωαίοι.
- ΚΑΒΑΛΑΣ: Παλαιοχώριο, Παραλία Αγιάσματος, Εκλεκτό.
- ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: Παλιόρογκα, Καρβασαράς, Κέδρος, Δάφνη.
- ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: Ακόντιο, Αγιος Νικόλαος, Νέο Κωσταράζιο, Μονόπυλο.
- ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Αφιωνίτικα, Φουρνί, Κάρνιαρης, Αγιος Γεώργιος, Λιθιασμένος, Ποδολάκκος, Πηλίδα.
- ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ: Ξηροπόταμος, Αγιος Ελευθέριος.
- ΚΙΛΚΙΣ: Κουλιναίικα.
- ΚΟΖΑΝΗΣ: Αγία Παρασκευή, Καρδία, Ρόκαστρο, Παρόχθιο.
- ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Μελίδα, Παπούρι, Σίφωνες, Νέα Καμένη, Χριστιανά, Ορμος Αθηνιός, Απόκριση, Αοσα, Γαντρομάντρα, Λεύκες, Λιοτρίβι, Γλαρονήσια, Κουμελάς.
- ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Γονέα, Σπίρα, Καλόπυργος, Κουτρέλα.
- ΛΑΡΙΣΑΣ: Αργισσα, Κόρδεσι, Ακρινό, Κόρακας, Βρυσοπούλες, Συκιά.
- ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Θεολόγος, Δύο Πρίνοι, Καλός Λάκκος, Χονδροβολάκοι, Τσαμάντης, Μινός, Σφακούρα, Αγία Ειρήνη, Αγριλιά, Αγιος Παντελεήμων, Τσικαλαριά, Επάνω Περιβολάκια, Ξερά Ξύλα, Περονίδες, Πέτρος, Ζούρβα, Σωτήρα, Κιμουριώτης, Καλαμαύκι.
- ΛΕΣΒΟΥ: Λαγκάδα, Λιμάνι, Αμπέλια.
- ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Κάκκαβος, Κυδωνιές, Καλόγηρος.
- ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Αγία Μαρίνα, Σκουρόλακκος, Πηγάδια, Δροσοπηγή, Νεραϊδόβρυση, Κάτω Μέρη, Αγιοι Ανάργυροι, Ανω Δροσιά, Παναίικα, Τρύπες.
- ΞΑΝΘΗΣ: Αλικοχώριο, Ανθηρό, Ασκυρα, Κετίκιο, Πόρτα, Υδροχώριο, Λουτρά Ποταμιάς, Καπνόανθος, Κρανιά, Ράχη, Βασιλοχώριο, Καστανίτης.
- ΡΕΘΥΜΝΟΥ: Δαμνόνι, Σχοινάρια.
- ΡΟΔΟΠΗΣ: Κασσιτερά.
- ΣΑΜΟΥ: Δεκάκια, Χατζησταμούληδες, Σεβασταίικα.
- ΣΕΡΡΩΝ: Λιμάνι.
- ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Κορομηλιά, Ζωγραφαίικα, Ορεινή, Πλατανάκια, Κονάκια, Στεφάνι, Χαλίκι.
- ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ: Πευκόβρυση, Σκασμάδα, Παγώνι, Κούτσουρο.
- ΦΛΩΡΙΝΑΣ: Κοίμησις της Θεοτόκου, Βίγλα.
- ΦΩΚΙΔΑΣ: Αιγίτιο, Αλαταριές, Ζαμπειός.
- ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Αϊμπελίτσι, Διάπορος, Ελαιώνας, Πύργος, Κουμίτσα.
- ΧΑΝΙΩΝ: Ζορνάδης, Κουμαρές.
- ΧΙΟΥ: Νεκτά, Αμπελος, Δελφίνι.
https://www.kathimerini.gr/285230/article/epikairothta/ellada/erhma-xwria?fbclid=IwAR3BhC4s3VNMqdvXbwwq22jHkdLSa8HvgggfjdgCVX4I_y9RSy5nINH6_D8
ΑΛΕΚΟΣ ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Βρισκόμαστε στο ορεινό χωριό Αγιος Ιωάννης του νομού Αιτωλοακαρνανίας, Κόκκιανη –όπως το θυμούνται οι παλαιότεροι– μερικά χιλιόμετρα μετά το Θέρμο, περπατώντας μαζί τον Βασίλη, έναν από τους περίπου 10 μόνιμους κάτοικους του χωριού. Προορισμός, το αμέσως επόμενο χωριό, η Κόνισκα και στη συνέχεια με αυτοκίνητο ο Διπλάτανος.
Γεννήθηκε στην Κόκκιανη, και έζησε εκεί περίπου μέχρι την ηλικία των 20 ετών, όταν έφυγε για την Αθήνα για να ξεκινήσει τη ζωή του. Βγήκε στη σύνταξη πριν από λίγα χρόνια και η μοίρα τον έφερε τέσσερις δεκαετίες μετά να ζει ξανά μόνιμα στα εδάφη όπου μεγάλωσε. «Πώς ήταν η ζωή εδώ στα παιδικά σου χρόνια; Αναμνήσεις;», τον ρωτάω καθώς βρισκόμαστε σε υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρων, στα μέσα μιας μαγευτικής ορεινής διαδρομής που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα κοσμοπολίτικα ορεινά χωριά της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης που κατακλύζονται από τουρίστες. Τα θυμάται όλα, με συγκίνηση. «Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όταν πήγαινα στην Α΄ Δημοτικού, το σχολείο του χωριού είχε περισσότερους από 70 μαθητές. Από αυτούς, τα εννέα ήταν αδέλφια μου, όλες οι οικογένειες στα χωριά τις εποχές εκείνες ήταν πολυμελείς. Μετά το σχολείο που ήταν ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας, όλα τα παιδιά βοηθούσαμε στις δουλειές του σπιτιού». Το σχολείο έκλεισε «στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν πλέον δεν υπήρχαν παιδιά, καθώς οι γονείς τους έφυγαν για τα αστικά κέντρα ή τα κεφαλοχώρια. Ο Αγιος Ιωάννης και οι γειτονικοί οικισμοί άρχισαν να ερημώνουν».
Πώς ήταν η ζωή εκείνα τα χρόνια, τον ρωτάω καθώς πλησιάζουμε στην Κόνισκα. «Πράγματα που τώρα είναι δεδομένα δεν υπήρχαν καν. Μεγαλώσαμε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Με λάμπες πετρελαίου διαβάζαμε τα μαθήματα και προοδεύσαμε, η μητέρα σιδέρωνε με σίδερο με κάρβουνα, το έχουμε φυλάξει. Τα ρούχα όλα στη σκάφη. Το χωριό είχε ένα τηλεφωνείο και το λειτουργούσε ο πατέρας. Αυτό μας συνέδεε με τον κόσμο. Οσο πιο μακριά επικοινωνούσαμε, τόσο περισσότερες οι παρεμβολές και “παράσιτα” στη γραμμή. Δεν υπήρχαν απευθείας τηλεφωνικές κλήσεις. Το τηλεφωνείο λειτούργησε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990! Τηλεόραση φυσικά δεν υπήρχε, είχαμε όμως ένα ραδιόφωνο. Θυμάμαι σε καθημερινή βάση να ακούγονται οι αναζητήσεις μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για άτομα που είχαν χαθεί».
Εάν εσείς μεγαλώσατε έτσι, πώς έζησαν οι γονείς σας; «Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Σέλλο σε ένα χωριό περίπου 45 λεπτά δρόμο με τα πόδια από εδώ, ένα χωριό που σήμερα δεν υπάρχει. Ενας τόπος στον οποίο στη δεκαετία του 1950 αλλά και του ’60 έμεναν περισσότερα από 80 άτομα, σήμερα αποτελεί ένα χωριό “φάντασμα”. Καθώς οι κάτοικοι μεγάλωναν και οι νέοι έφευγαν ”έσβησε” οριστικά από τον χάρτη το 1989. Εκεί όπου άλλοτε υπήρχε ζωή και καλλιεργήσιμη γη, μεγάλωσαν έλατα. Ολα καλύφθηκαν από βλάστηση και μόνον κάποια σπίτια που αντέχουν στον χρόνο και μια ταμπέλα δείχνουν ότι μόλις 30 χρόνια πριν υπήρχε ζωή. Οι κάτοικοι στα χωριά αυτά μεγάλωσαν περπατώντας πολύ και δουλεύοντας ακόμη περισσότερο. Ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα που ήρθε, έγινε με τη συμβολή της προσωπικής τους εργασίας!».
Οι γιαγιάδες
Και τώρα; «Το χωριό που μένω το κρατά ζωντανό η γιαγιά με τα 16 δισέγγονά της που συγκεντρώνονται γύρω της κάποιες ημέρες τον χρόνο, καλοκαίρι και Πάσχα. Μία από τις πολλές γιαγιάδες που κρατούν ζωντανά αρκετά από τα ελληνικά χωριά. Γενικότερα όμως, εάν δεν αλλάξει κάτι, πολλά ακόμη χωριά θα σβήσουν, όπως το Σέλλο. Οσο για εμάς, τα πράγματα δυσκολεύουν συνέχεια. Εργαστήκαμε μια ζωή, προλάβαμε για λίγο να “γευτούμε” μια αξιοπρεπή σύνταξη και τώρα το μόνο που περιμένουμε είναι πόσο ακόμη θα “κοπεί”. Εμείς αποτελούμε τη μεγαλύτερη φορολογική βάση της χώρας;», μας ρωτά με αγωνία, επαναφέροντας μας στα επίκαιρα οικονομικά ζητήματα των τελευταίων ετών της κρίσης.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο Αγιος Ιωάννης βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το Θέρμο. Ο Δήμος Θέρμου έχει πληθυσμό 9.299 κατοίκους και αποτελείται από 23 Τοπικά Διαμερίσματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται 59 οικισμοί, σε πολλούς από τους οποίους και περιηγηθήκαμε.
http://www.kathimerini.gr
Από παλιότερο άρθρο της Καθημερινής:
Ερημα Χωριά
Κάτοικοι: 0. Περισσότερα από 200 «έρημα χωριά» βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας βάσει της τελευταίας απογραφής πληθυσμού. Ειδικότερα, από τους 13.272 οικισμούς της χώρας, οι 4.597 έχουν μόνιμο πληθυσμό έως 49 κατοίκους, ενώ σε άλλους 3.995 οικισμούς ζουν μόλις 50-199 άτομα.
Στην Ηπειρο, το φαινόμενο είναι ακόμη πιο έντονο. Από τους 1.093 οικισμούς της περιφέρειας, οι 817 έχουν έως 199 κατοίκους, ενώ έως 50 κατοίκους «μετρούν» 351 οικισμοί. Ειδικά στον νομό Ιωαννίνων «αντιστοιχούν» 169 οικισμοί με έως 50 κατοίκους.
Στη Θράκη, αντίστοιχα, σε σύνολο 536 οικισμών, 103 χωριά έχουν από κανέναν έως 49 κατοίκους. Στην Ξάνθη, σε 55 χωριά δεν ζει πια κανείς ή μόνο λίγες οικογένειες.
Παρακάτω, τα χωριά χωρίς κατοίκους ανά νομό:
- ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: Μέσα Πηγάδι, Σέλλος, Σωτήρω, Λουτρά, Καρραίικα, Γεροβασίλης, Κάτω Κάμπος, Λεντίνη, Δενδροχώριο, Λεπτοκαρυά, Λουτρά Στάχτης.
- ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ: Τουρνίκιο.
- ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Παλαιοχώρα, Αγιος Γεώργιος, Καμινάριο, Ορεινό Κορακοβούνιο, Αγριδάκιο, Νέος Καρδαράς.
- ΑΡΤΑΣ: Κρανιές.
- ΑΧΑΪΑΣ: Σταυριά, Ταξιάρχες, Σπηλιά, Τσαπουρνιά.
- ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Αγία Σωτήρα.
- ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Γεωργίτσα, Μελίσσιο, Κρύα Βρύση, Κουρούνα.
- ΔΡΑΜΑΣ: Αίγειρος.
- ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Αγία Ελεούσα, Κατώδιο, Κυρά Παναγιά, Κάτω Καλαμώνας, Μαραθούντα.
- ΕΒΡΟΥ: Σταθμός, Ζωοδόχος Πηγή, Γαλήνη, Μπαξέδες.
- ΕΥΒΟΙΑΣ: Προφήτης Ηλίας, Κούλουρος, Χαροκόπος, Αχλαδοπόταμο, Κυρά Παναγιά, Μελά, Κελιά.
- ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ: Βύθισμα, Περουλαίικα.
- ΗΛΕΙΑΣ: Πατρονικολαίικα, Αγιος Ηλίας, Μέγα Πεύκο, Κοστομέρα, Ψηλή Ράχη, Λαδικό, Πλουτοχώριο.
- ΗΜΑΘΙΑΣ: Πηγάδια, Εργοτάξιο Λουδία.
- ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Κερατοκεφάλιο, Μικρά Επισκοπή, Σταυριά, Φαφλάγκος, Αγιος Νικόλαος, Απόλυχνος, Τζανιανά, Ψαλίδα, Δρόσοι.
- ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Πάναινα, Βρύση.
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Χωρούδα, Παλαιοχώρα.
- ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Εισόδια Θεοτόκου, Αμπελος, Προσήλια, Μαβίλλης, Μεγάλη Ράχη, Κολυζωαίοι.
- ΚΑΒΑΛΑΣ: Παλαιοχώριο, Παραλία Αγιάσματος, Εκλεκτό.
- ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: Παλιόρογκα, Καρβασαράς, Κέδρος, Δάφνη.
- ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: Ακόντιο, Αγιος Νικόλαος, Νέο Κωσταράζιο, Μονόπυλο.
- ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Αφιωνίτικα, Φουρνί, Κάρνιαρης, Αγιος Γεώργιος, Λιθιασμένος, Ποδολάκκος, Πηλίδα.
- ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ: Ξηροπόταμος, Αγιος Ελευθέριος.
- ΚΙΛΚΙΣ: Κουλιναίικα.
- ΚΟΖΑΝΗΣ: Αγία Παρασκευή, Καρδία, Ρόκαστρο, Παρόχθιο.
- ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Μελίδα, Παπούρι, Σίφωνες, Νέα Καμένη, Χριστιανά, Ορμος Αθηνιός, Απόκριση, Αοσα, Γαντρομάντρα, Λεύκες, Λιοτρίβι, Γλαρονήσια, Κουμελάς.
- ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Γονέα, Σπίρα, Καλόπυργος, Κουτρέλα.
- ΛΑΡΙΣΑΣ: Αργισσα, Κόρδεσι, Ακρινό, Κόρακας, Βρυσοπούλες, Συκιά.
- ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Θεολόγος, Δύο Πρίνοι, Καλός Λάκκος, Χονδροβολάκοι, Τσαμάντης, Μινός, Σφακούρα, Αγία Ειρήνη, Αγριλιά, Αγιος Παντελεήμων, Τσικαλαριά, Επάνω Περιβολάκια, Ξερά Ξύλα, Περονίδες, Πέτρος, Ζούρβα, Σωτήρα, Κιμουριώτης, Καλαμαύκι.
- ΛΕΣΒΟΥ: Λαγκάδα, Λιμάνι, Αμπέλια.
- ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Κάκκαβος, Κυδωνιές, Καλόγηρος.
- ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Αγία Μαρίνα, Σκουρόλακκος, Πηγάδια, Δροσοπηγή, Νεραϊδόβρυση, Κάτω Μέρη, Αγιοι Ανάργυροι, Ανω Δροσιά, Παναίικα, Τρύπες.
- ΞΑΝΘΗΣ: Αλικοχώριο, Ανθηρό, Ασκυρα, Κετίκιο, Πόρτα, Υδροχώριο, Λουτρά Ποταμιάς, Καπνόανθος, Κρανιά, Ράχη, Βασιλοχώριο, Καστανίτης.
- ΡΕΘΥΜΝΟΥ: Δαμνόνι, Σχοινάρια.
- ΡΟΔΟΠΗΣ: Κασσιτερά.
- ΣΑΜΟΥ: Δεκάκια, Χατζησταμούληδες, Σεβασταίικα.
- ΣΕΡΡΩΝ: Λιμάνι.
- ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Κορομηλιά, Ζωγραφαίικα, Ορεινή, Πλατανάκια, Κονάκια, Στεφάνι, Χαλίκι.
- ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ: Πευκόβρυση, Σκασμάδα, Παγώνι, Κούτσουρο.
- ΦΛΩΡΙΝΑΣ: Κοίμησις της Θεοτόκου, Βίγλα.
- ΦΩΚΙΔΑΣ: Αιγίτιο, Αλαταριές, Ζαμπειός.
- ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Αϊμπελίτσι, Διάπορος, Ελαιώνας, Πύργος, Κουμίτσα.
- ΧΑΝΙΩΝ: Ζορνάδης, Κουμαρές.
- ΧΙΟΥ: Νεκτά, Αμπελος, Δελφίνι.
https://www.kathimerini.gr/285230/article/epikairothta/ellada/erhma-xwria?fbclid=IwAR3BhC4s3VNMqdvXbwwq22jHkdLSa8HvgggfjdgCVX4I_y9RSy5nINH6_D8