αμφ Κορδάτου Παν/μιο Θεσσαλίας, Τετάρτη 29/3, 6:00μμ Έλα να ενώσουμε τις φωνές μας και να αγωνιστούμε για: ü να σταματήσει τώρα η ρύπανση του Παγασητικού από την πλημμελή λειτουργία του Βιολογικού Καθαρισμού ü να ληφθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη σωστή λειτουργία του Βιολογικού Καθαρισμού (πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, αναγκαίες επενδύσεις, να αποπληρώσει ο Δ. Βόλου όλα τα χρέη του προς τη ΔΕΥΑΜΒ) ü να μην δοθεί σε ιδιώτη εργολάβο η λειτουργία του Βιολογικού Καθαρισμού όπως έχει ανακοινώσει η Δημοτική Αρχή ü να σταματήσει κάθε είδους ιδιωτικοποίηση του νερού μέσα από παραχώρηση κομματιών της ΔΕΥΑΜΒ σε ιδιώτες, σχέδια για Συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) κοκ ü να θεσμοθετηθεί ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος του Βιολογικού και της ΔΕΥΑΜΒ με τη συμμετοχή των εργαζομένων της ΔΕΥΑΜΒ, όλων των δημοτικών παρατάξεων, των κινημάτων για το νερό, των επιστημονικών φορέων, του εργατικού κινήματος της περιοχής Θέλουμε καθαρό Παγασητικό και καθαρό περιβάλλον! Θέλουμε μια ΔΕΥΑΜΒ που να λειτουργεί πραγματικά για το δημόσιο συμφέρον! Έλα στη συγκέντρωση – πάρε μέρος στον αγώνα! ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ
Ορισμένα φυτά δεν μπορούν να καλλιεργηθούν μαζί, το ένα δίπλα στο άλλο. Η συμπεριφορά αυτών των φυτών μπορεί να οφείλετε στις περιβαλλοντολογικές συνθήκες και στις διαφορετικές ανάγκες που έχει το καθένα σε αυτές, στον άμεσο ανταγωνισμό μεταξύ τους για τα θρεπτικά στοιχεία του εδάφους και στην ιδιότητα του ενός να προσελκύει έντομα που παρασιτούν και βλάπτουν σοβαρά το άλλο. Η ασυμβατότητα συγκαλλιέργειας ορισμένων φυτών μπορεί να οφείλετε και σε τυχαίους παράγοντες, όπως στη δομή του εδάφους που μπορεί να μην επιτρέπει να φυτεύονται μαζί φυτά, που φυσιολογικά δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι αρκετά φυτά παρουσιάζουν αλληλοπαθητική συμπεριφορά, αλλά οι περισσότερες ενδείξεις προέρχονται από την εμπειρία της συγκαλλιέργειας, χωρίς να υπάρχει σοβαρή επιστημονική τεκμηρίωση. Η έρευνα στον τομέα αυτό είναι ακόμα στα αρχικά στάδια. -Η καρυδιά εδώ και καιρό είναι γνωστό ότι επηρεάζει τα κηπευτικά στον κήπο, όπως τις ντομάτες, τις μελιτζάνες και το καλαμπόκι. -Όταν φυτεύετε μπρόκολο στον κήπο σας, βεβαιωθείτε ότι στη θέση του θα φυτέψετε κηπευτικό μιας άλλης οικογένειας φυτών, διότι το μπρόκολο μπορεί να αφήσει πίσω του κατάλοιπα που φυτά, όπως το κουνουπίδι, το λάχανο, τα ραπανάκια δεν ανέχονται -Μερικά φυτά, όπως η μηδική, φαίνεται να παρουσιάζουν ένα παράξενο είδος αλληλοπάθειας που παρεμβαίνει στην βλάστηση των δικών τους σπόρων. -Τα σκόρδα και τα κρεμμύδια πιστεύεται ότι παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη των φασολιών και των μπιζελιών, αλλά φαίνεται να είναι κατάλληλα για συγκαλλι- έργεια με τα υπόλοιπα κηπευτικά του κήπου. -Η μέντα και τα κρεμμύδια πρέπει να απέχουν από τα σπαράγγια. -Τα φασόλια να φυτεύονται μακριά από τεύτλα και παντζάρια. -Το λάχανο, το κουνουπίδι, το καλαμπόκι, ο άνηθος και οι πατάτες να απέχουν από τις ντομάτες Περίπου 150 νέοι άνθρωποι επέστρεψαν στον Λαγκαδά για να ασχοληθούν ξανά με την καλλιέργεια της γης και τον αγροτικό τομέα γενικότερα τα τελευταία δύο έως τρία χρόνια! Ο αριθμός αυτός προκύπτει από τον αριθμό των νέων παραγωγών που αντιστοιχεί στις παραγωγικές άδειες για Λαϊκές Αγορές (σσ. Αλλά δεν έχει κανένα σοβαρό συμπέρασμα …) που εξέδωσε στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ο δήμος Λαγκαδά. Για να τους υποστηρίξουν οργανώνονται ενημερωτικές εκδηλώσεις με την πρώτη να έχει γίνει στην περιοχή με ομιλητή τον Διευθυντή ΑΟ&Α της Θεσσαλονίκης με θέμα «Ορθολογική χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων».
voria.gr, 15/3/2017 Αλέξανδρος Ντάσκας
Πηγή: Ένωση Ασκουμένων & Νέων Δικηγόρων Αθηνών «Αν κανείς θέλει να αναζητήσει μία χώρα πάσχουσα από «βοναπαρτισμό», από ξενοφοβία, από καταπίεση των μειονοτήτων και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ένα «πλειοψηφιοκρατικό» (majoritarian) πολιτικό σύστημα στο χώρο της Ευρώπης, θα πρέπει να στρέψει το βλέμμα του προς το κέντρο … http://ellogos.net/2017/03/exoyn-aksia-ta-dimopsifismata/ Αν κανείς ανατρέξει στο λεξικό κι αναζητήσει το λήμμα «ευθύνη», θα διαπιστώσει πως αυτό έχει τρεις έννοιες, διακριτές μεν αλλά συνήθως εκλαμβάνονται ως μια ενιαία από το σύγχρονο πολίτη. Είναι η υποχρέωση σε ένα καθήκον και μια εντολή, είναι η υπαιτιότητα για ένα γεγονός ή ένα συμβάν και τέλος είναι η αρμοδιότητα που έχει αποδοθεί εκ του νόμου ή εθιμικά σε κάποιο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό. Read more of this post Εάν η ζωή αυτή καθαυτή είναι α-νόητη και αν-ήθικη, τότε οι άνθρωποι νοηματοδοτούν τη ζωή τους με τις σκέψεις τους, τις πράξεις τους και γενικότερα με τη στάση ζωής που τηρούν. Οι σημασίες και τα νοήματα που υιοθετούν οι άνθρωποι μεταβάλλονται στο πέρασμα του χρόνου.
Πιο συγκεκριμένα: Συνήθως οι άνθρωποι προσδιορίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις κυρίαρχες σημασίες που δίνει ο τόπος τους, η θρησκεία τους, το πολιτικό σύστημα και γενικότερα οι εκάστοτε εξουσίες. Ο άνθρωπος ορίζεται ως κοινωνική κατασκευή και ταυτόχρονα ως δημιουργός της ζωής του. Η αντίληψη περί κοινωνικής κατασκευής, πολλές φορές, δημιουργεί μια παθητική αφήγηση ζωής που βλέπει τον άνθρωπο μόνο ως αποτέλεσμα των οικονομικών και πολιτικών συνθηκών της κοινωνίας και όχι και ως αιτία δημιουργίας της ζωής και της κοινωνίας. Η δυνατότητα των ανθρώπων και των κοινωνιών να αυτοθεσμίζονται συνήθως αποσιωπάται ή αποκρύπτεται ως ιστορική αφήγηση από τις κυρίαρχες αφηγήσεις των κρατών μέσω της εκπαίδευσης, της θρησκείας και του πολιτικού προσωπικού (συμπεριλαμβανομένων και των ΜΜΕ). Με την επικράτηση του παγκόσμιου καπιταλισμού και του φαντασιακού του προτάγματος της διαρκούς μεγέθυνσης της παραγωγής και της κατανάλωσης, χιλιάδες μικρές και μεγάλες αφηγήσεις ζωής σαρώθηκαν. Κοινότητες ανθρώπων που διεκπεραίωναν τη ζωή τους παραγωγικά και διοικητικά υιοθέτησαν σταδιακά τα νοήματα της καπιταλιστικής μεγέθυνσης. Χάθηκε έτσι ο πλούτος του παγκόσμιου πολιτισμού και η δυνατότητα που είχαν οι επιμέρους κοινότητες να προσαρμόζουν τη ζωή τους και τη παραγωγή τους στο υπάρχον φυσικό περιβάλλον. Υιοθέτησαν τη γραμμική αντίληψη για τη ζωή και τη παραγωγή και μετατράπηκαν σε καταναλωτές προϊόντων και αλλότριων αφηγήσεων (πολιτικών και νοημάτων). Σήμερα αυτό που καταρρέει (μαζί με τις ψευδαισθήσεις μας) είναι επίσης το κεντρικό φαντασιακό του καπιταλισμού που είναι η διαρκής ανάπτυξη της παραγωγής και της κατανάλωσης, γιατί προσκρούει στο οικολογικό όριο της περατότητας των φυσικών πόρων του πλανήτη, στη μόλυνση του περιβάλλοντος και γιατί αυτή η αφήγηση δημιούργησε έναν ανθρωπολογικό τύπο επικίνδυνο και καταστροφικό. Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι η απαρχή του τέλους αυτής της αφήγησης. Η «ελληνική νεωτερική ταυτότητα», όπως αποκαλείται από κάποιους ή η «ελληνική ψυχή», όπως αποκαλείται από άλλους, στην κυρίαρχη μορφή της χαρακτηρίζεται από μια αντιφατικότητα (γιατί δε μπορεί να μιλά κανένας για ενιαία εθνική ταυτότητα, αφού αυτή συγκροτείται: από διαφορετικές αλληλοσυμπληρούμενες και συχνά αντικρουόμενες συλλογικές αυτο-κατανοήσεις) Αυτή προέρχεται από τη συνύπαρξη «ανατολής-δύσης» και «βορρά-νότου» στον ιστορικό ελλαδικό χώρο: μεγάλη ευελιξία και φαντασία, αλλά και «κολλήματα» σε διάφορες πεποιθήσεις-παραδόσεις. Δεν υπακούει σε εμπόδια και εξωτερικούς περιορισμούς, αλλά τις περισσότερες φορές δέχεται τις «εσωτερικές αδυναμίες-αμαρτίες» της χωρίς προσπάθεια βελτίωσης. Τις εξωτερικές ετεροκαθορισμένες εξουσίες, τις αντιμετωπίζει συνήθως όχι ευθέως, αλλά ξεφεύγοντας «δια του πλαγίου τρόπου». Γενικά φαίνεται να είναι πολύ λίγο δεκτική στην εσωτερική και εξωτερική πειθάρχηση.
Η ελευθερία φαίνεται να είναι η υπέρτατη αξία της ελληνικής ταυτότητας και γι αυτό είναι κινητική και κοινωνικά διαπερατή, αλλά δεν μιλά εύκολα για τον «εαυτό» της. Ενώ δεν δέχεται εύκολα την κοινωνική ιεραρχία, μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της αρχηγό και «πρόεδρο» και ενδόμυχα το σκοπεύει σχεδόν πάντα. Θεμελιώδης επίσης αξία είναι «ο εαυτός» και η εσωτερική ικανοποίηση έχει την πρωτοκαθεδρία-αγαπά τον εαυτό και τους φίλους- συγγενείς( αλλά δύσκολα τους «ξένους» και τους άλλους). Και όταν ερωτεύεται, δεν το κάνει συνήθως ανιδιοτελώς. Τα μεγάλης διάρκειας καλοκαίρια έχουν σαν αποτέλεσμα μια «ξεγνοιασιά» του τραγουδιστή «τζίτζικα» και μια επιμήκυνση της στάσης της νιότης. Επακόλουθο είναι και μια συμπεριφορά που δεν χαρακτηρίζεται από την οικονομικότητα του νεωτερικού ανθρώπου-του homo economicus. Λόγω ιστορικής συνείδησης αντιλαμβάνεται το αστικό κράτος σαν «ξένο» προς την κοινωνία-Τουρκοκρατία, Βαυαροκρατία- ώστε φθάνει μέχρι του σημείου να μη πληρώνει φόρους προς αυτό[1]. Ιδιαίτερα μετά το συγκεντρωτικό κράτος που δημιουργήθηκε και το σταδιακό μαρασμό των κοινοτήτων , απωλέσθηκε ένα μεγάλο κομμάτι διαφορετικών αφηγήσεων ζωής. Αν εξαιρέσουμε δύο μικρές σε διάρκεια στιγμές κοινωνικής αυτοθέσμισης (αυτοδιοικητικοί θεσμοί κατά την Εθνική Αντίσταση, πολιτική αυτονομία στην εξέγερση του Πολυτεχνείου), η ελληνική κοινωνία δεν έχει να επιδείξει άλλα παραδείγματα αυτοοργάνωσης. Δίνει τεράστια σημασία στην παιδεία- όχι συνήθως για αυτοικανοποίηση, αλλά για κοινωνική ανέλιξη. Είναι ταξιδεύτρια και χωρίς λόγο, αλλά συνήθως χωρίς φρένα(χωρίς ταμπού). Αυτοπεριορίζεται μόνο στη βάση της δικής της κατανόησης και στη βάση της δικής της προσωπικής «θεωρίας για τη ζωή». Δύσκολα συντονίζεται με τις άλλες κι η αδυναμία της να συγκροτήσει «κοινότητα» είναι παροιμιώδης. Έχοντας κληρονομήσει ιστορικά τη θεατρικότητα από τους αρχαίους, παίζει συχνά εφήμερους και αντιφατικούς ρόλους, μεταξύ του ρόλου του «ελληνάρα» και του «ραγιά». Τις τελευταίες δεκαετίες έχει μετατραπεί σε καταναλωτή του «δυτικού μοντέλου» με το ιδιοτελές «θέλω» για «σαβούρες»(ιδίως στις μικρές ηλικίες), αλλά νοσταλγεί και την ποιότητα του «καλαθιού της γιαγιάς από το χωριό»(οι μεγαλύτερες ηλικίες που είχαν την ευκαιρία να το γευθούν). Θαυμάζει τα «επιτεύγματα» της επιστήμης και τεχνολογίας, αλλά δεν δίνει αξία στο να τα επιδιώξει και η ίδια( «σιγά μην ασχοληθώ»). Θέλει την «ανάπτυξη» και τα βολέματά της, αλλά η ίδια «ναυάγησε» στη προσπάθεια να την επιτύχει κ.λπ., κ.λπ. Συμπερασματικά: ακριβώς αυτή η αντιφατική φύση του «νεοέλληνα» τον κάνει να παίρνει και αντιφατική θέση σε σχέση με τις προτάσεις για μετάβαση σε ένα νέο πολιτισμικό πρότυπο. Ενώ στα λόγια μπορεί να αποδέχεται την αναγκαιότητα της μετάβασης, στην πράξη δεν είναι και πολύ διατεθειμένος να αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλίες. Επειδή με τη σημερινή κρίση «ξεβολεύεται», μπορεί εύκολα να αντιστέκεται στη «φτωχοποίησή» του, αλλά δύσκολα αποφασίζει να κινηθεί προς καινούργια θετική κατεύθυνση. Και αυτό χαρακτηρίζει την πλειονότητα, είτε πολιτικά αισθάνεται και δηλώνει σαν «προοδευτικός-αριστερός», είτε σαν «συντηρητικός-δεξιός». Γενικά: για να αλλάξει ο κυρίαρχος ανθρωπολογικός τύπος, που έχει διαμορφώσει σήμερα ο καπιταλισμός, θα χρειασθεί να αλλάξουν οι κοινωνικοπολιτικές αξίες του. Να αλλάξει, όπως είπαμε ήδη, το αξιακό σύστημα. «Γιατί άλλο είναι η ζωή, και άλλο αυτό που ζούμε»(Γιάννης Μακριδάκης). Να δώσουμε άλλο νόημα στη ζωή. [1]Η οικονομική ελίτ μάλιστα ήταν πάντα κοσμοπολίτικη -καταγόμενη βασικά από τις παροικίες, πριν τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους- και δεν ενδιαφέρθηκε ούτε για τη λειτουργία των κρατικών μηχανισμών, ούτε για τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, μεταφέροντας τα κέρδη της συνήθως στο εξωτερικό. Άλλος ένας ιθαγενής της φυλής των Νάσα δολοφονήθηκε στις 22 Μαρτίου στην περιοχή Κορίντο της περιφέρειας Κάουκα. O Javier Oteca, 44 ετών, πυροβολήθηκε από φύλακες του ράντσου Μιραφλόρες, το οποίο ανήκει στην εταιρία INCAUCA S.A. ιδιοκτησίας του επιχειρηματία Ardila Lule. Ο Lule, ένας από τους τέσσερεις πλουσιότερους ανθρώπους στης χώρα, εκτός από μεγάλες εκτάσεις γης στη νοτιοδυτική Κολομβία, έχει στην ιδιοκτησία του εταιρία αναψυκτικών, καθώς και τον τηλεοπτικό σταθμό RCN, γνωστό για την πολιτική κάλυψη που παρέχει στα εγκλήματα των παραστρατιωτικών ομάδων. Οι κοινότητες Νάσα έχουν ξεκινήσει από το 2014 επιχειρήσεις ανακατάληψης των εδαφών, όπου παραδοσιακά κατοικούσαν οι πρόγονοί τους. Στα πλαίσια του Κινήματος Απελευθέρωσης της Μητέρας Γης, αγρότες και ιθαγενείς έχουν καταφέρει να επανακαταλάβουν 1.000 εκτάρια γης, τα οποία μονοπωλούσαν μέχρι πρόσφατα μεγοαλογαιοκτήμονες. Με αυτό τον τρόπο σπάνε την απομόνωση στις ορεινές και μη παραγωγικές περιοχές, στις οποίες τους είχαν στριμώξει. Μετά την επανάκτηση της γης, προβαίνουν στην αντικατάσταση της μονοκαλλιέργειας του ζαχαροκάλαμου που προοριζόταν για την παραγωγή βιοκαυσίμων, από φυτείες τροφίμων. Οι απειλές ενάντια στους Απελευθερωτές της Γης είναι καθημερινές, ενώ η αστυνομία και ο στρατός πραγματοποιούν νυχτερινές επιθέσεις στις κατοικίες και τους ιερούς χώρους των Νάσα, ρίχνουν δακρυγόνα εναντίον παιδιών, πυροβολούν αδιακρίτως και καταστρέφουν τις καλλιέργειες καλαμποκιού, περνώντας με τανκς από πάνω τους. Ο Javier Oteca, είναι ο 27ος από τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς αγωνιστές, που δολοφονήθηκαν στη χώρα τους τελευταίους τρεις μήνες. Μέχρι τώρα θεωρήθηκε ο άνθρωπος ως η κορωνίδα του πλανήτη, το έσχατο όριο του πολιτισμού και η πηγή του. Είναι όμως έτσι; Διακόπτοντας τη σειρά άρθρων για τη δημοκρατία και την κοινωνία, θεωρήσαμε πιο αναγκαίο και σωστό – και πιο δημοκρατικό – να κάνουμε μία αναφορά σε απροσδόκητους συμμετόχους της «ανθρωπιστικής» συνείδησης, που όχι μόνον δείχνουν ότι δεν υπάρχει μονοπώλιο του ανθρώπου στην ηθική αλλά ότι αυτός, αντίθετα, έχει εκπέσει της θέσης του και των δυνατοτήτων που αυτή έχει. Σε ένα σύντομο βίντεο στο διαδίκτυο φαίνεται ένα θηλυκό λιοντάρι που κυνηγάει για τροφή. Μπαίνει σε ένα κοπάδι άλλων ζώων και απομονώνει ένα νεογέννητο. Ας σημειωθεί ότι τα περισσότερα άγρια ζώα δεν έχουν την πολυτέλεια της καθημερινής τροφής ούτε μπορούν, βέβαια, να απευθυνθούν σε κάποιο εστιατόριο για να έχουν φαγητό όποτε θέλουν και όπως το θέλουν. Κυνηγούν όταν είναι πεινασμένα και αποκτούν την τροφή τους με μεγάλο κόπο. Αυτό όμως το λιοντάρι τελικά αποφασίζει να μην καταβροχθίσει τη λεία του (αν και πεινασμένο προφανώς) και, αντίθετα, δείχνει μητρική στοργή και τάση για παιχνίδι με το νεογέννητο του άλλου είδους, μέχρι που στο τέλος το αφήνει ελεύθερο. Και αυτό μετά από περιπλάνηση βρίσκει το κοπάδι του και τη μητέρα του. Τι άραγε ένοιωσε το λιοντάρι για τη νέα ζωή; Τι το έκανε να υπερβεί το ένστικτο επιβίωσης; Αυτό το γεγονός από μόνο του είναι κάτι συγκλονιστικό, που μόνον ένας εγκέφαλος με ψυχρή ακαδημαϊκή αναλυτικότητα μπορεί να αγνοήσει. Δεν είναι συγκλονιστικό μόνον συναισθηματικά, αλλά συγκλονιστικό κυρίως με την έννοια ότι σπάει όλες τις ανθρώπινες προκαταλήψεις και την ψυχρή λογική – που, σημειωτέον, δεν είναι αληθινή λογική. Οι επιστημονικές λέξεις και διατυπώσεις μπορούν, υπό ορισμένη οπτική γωνία, να αφαιρέσουν την ψυχή από τα συμβάντα, λες και η ίδια η διατύπωση αποτελεί μία αποδεικτική δύναμη απο-οντοποίησης. Αλλά αυτή υπάρχει για όσους θέλουν να δουν. Και άλλα περιστατικά υπέρβασης των άγριων ενστίκτων έχουν παρατηρηθεί σε άγρια ζώα. Μπορεί να είναι εξαιρέσεις, αλλά δείχνουν τις ενυπάρχουσες δυνατότητες και σπάνε τα στεγανά της ανθρώπινης αντίληψης. Εξάλλου, ποτέ η μετριότητα δεν ήταν δάσκαλος ηθικής, η θετική εξαίρεση ήταν πάντοτε αυτή που αποτελούσε το βήμα για το μέλλον. Και ερωτάται: Τα μαθήματα ηθικής προέρχονται όλα από τους ανθρώπους; Ποιος άνθρωπος θα άφηνε να του ξεφύγει η λεία του, ακόμη και αν δεν ήταν αναγκαία για την επιβίωσή του, όπως ήταν αντιθέτως για τη λέαινα; Ποια είναι η θεμελιώδης στρέβλωση της ανθρώπινης συνείδησης που οδήγησε τον άνθρωπο από κορωνίδα να γίνει απλώς ένας εκπεσών; Αυτή η έκπτωση είναι ορατή στην εποχή μας, πάντα υπήρχε, αλλά σήμερα είναι κραυγαλέα, όπως είναι σε κάθε εποχή κρίσης – και γίνεται κραυγαλέα, γιατί υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για να εξαλειφθεί. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να αλληλοεξοντωθούν εν μέσω μάλιστα αφθονίας. Ας ξεχάσουμε, λοιπόν, την «ανωτερότητα» και ας πάρουμε μαθήματα ζωής από οπουδήποτε και αν προέρχονται κι ας μην περιορίζουμε την ηθική σε συμπεριφορισμούς ανέξοδους που το μόνο που κάνουν είναι να συγκαλύπτουν τη βαθιά της έλλειψη. Ιωάννα Μουτσοπούλου Μέλος της ΜΚΟ Σόλων (solon.org.gr) Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=usH--r_kp9U |
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣ
Επικοινωνία: gkolempas@gmail.com Αποανάπτυξη-Κοινοτισμός
Ομιλία του Γιώργου Κολέμπα για την "αποανάπτυξη και τον κοινοτισμό" στα μέλη του Τομέα Ενέργειας του ΜΕΡΑ25 Uni4sse – Ημερίδα: Τα παιδία Κ.Αλ.Ο. παίζει
https://open.tube/videos/watch/bf2fd4a2-0a89-46c2-a3fa-c69a5141a0f5?fbclid=IwAR0SDEErwdjE1xvCEalGyG15U7xjowCIOplDI7qL5N9DkJMIZhCHsmyDAro Ένα καταπληκτικό βίντεο για την σημερινή "καταναλωτική ευτυχία"
Pursuit of Happiness, The Rat Race - A Short Film Animation By Steve Cutts | World King:
https://www.youtube.com/watch?v=MZZz1XrNnO8 Το πρόταγμα της αποανάπτυξης και η επανανοηματοδότηση της ζωής ως ζητούμενο
https://www.youtube.com/watch?v=wactd4Y5Wk4&feature=youtu.be Αποανάπτυξη - Τοπικοποίηση - Κοινοτισμός
Θέατρο Ροές - 23 Οκτωβρίου 2018 Συζητούν: -Δημήτρης Αποστολάκης (Χαϊνης) -Γιώργος Κολέμπας -Δημήτρης Κορνάρος -Γιάννης Μπίλλας Δείτε το βίντεο: Διεθνής Συμμαχία για την Τοπικοποίηση-International Alliance for Localization (IAL)
Η Διεθνής Συμμαχία για τον Τοπικοποίηση (IAL) είναι ένα διαπολιτισμικό δίκτυο διανοούμενων, ακτιβιστών και ΜΚΟ αφιερωμένων στην διερεύνηση ριζικά νέων οραμάτων κοινωνικής εξέλιξης. Μέχρι τώρα έχουν συνευρεθεί άτομα και ομάδες από 58 διαφορετικές χώρες. https://www.localfutures.org/programs/global-to-local/international-alliance-localization/ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΧΑΝΙΩΝ: μια συζήτηση με τον Γιώργο Κολέμπα
Μια συζήτηση στα πλαίσια της εκδήλωσης: “Η Κοινωνική Οικονομία Αγαθό για Όλη την Κοινωνία”. Όλη η συζήτηση εδώ O συγγραφέας και βιοκαλλιεργητής Γιώργος Κολέμπας στον 958fm του ΡΣΜ ...
http://webtv.ert.gr/ert3/radiofonikes-sinentefxis/o-singrafeas-ke-viokalliergitis-giorgos-kolempas-ston-958fm-tou-rsm-tis-ert3/ Περιμπανού "Η Κοινωνική Οικονομία Αγαθό για Όλη την Κοινωνία"
ΕΔΩ ΕΡΤ3 - Θεματική συζήτηση : Αποανάπτυξη - Τοπικοποίηση:
https://www.youtube.com/watch?v=hTzh9DooEoU&feature=c4-overview&list=UUqrgAOkMe5fpHqeebbWI-3w Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης:
https://www.youtube.com/watch?v=unjCjXh8gNc |