ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ (ΠΗΔΗΞΤΕ ΤΙΣ ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ, ΑΦΟΡΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΓΝΩΣΤΕΣ)
Η οικονομία είναι ο τρόπο που οι άνθρωποι παράγουν και ανταλλάσσουν αγαθά και υπηρεσίες. Η ανταλλαγή γίνεται στην αγορά. Η αγορά έχει δύο ροές. Την ροή των αγαθών και των υπηρεσιών από τους παραγωγούς-επιχειρήσεις στους καταναλωτές-νοικοκυριά. Και την αντίστροφη ροή του χρήματος. Η ροή του χρήματος γίνεται με το νόμισμα που αποτελεί το γενικά αποδεκτό μέσο ανταλλαγών. Το νόμισμα ελέγχεται από το τραπεζικό σύστημα που καθορίζει την ποσότητα χρήματος και τα επιτόκια. Σε επίπεδο ΕΕ κυριαρχεί ο υπερσυγκεντρωτισμός και ο απόλυτος έλεγχος από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα που καθορίζει τελικά την νομισματική πολιτική. Συμπέρασμα: η οικονομία τελικά στην επαρχία της Ελλάδας κυριαρχείται από τις αποφάσεις των μηχανισμών του Ευρωπαικού Υπερκράτους
Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα (τουλάχιστον το άμεσο)που αντιμετωπίζουμε είναι η έλλειψη νομισματικής ρευστότητας. Δηλαδή η έλλειψη χρήματος-νομίσματος που να διευκολύνει τις συναλλαγές αφού η ΕΚΤ, ελέγχοντας την νομισματική κυκλοφορία, επιβάλλει ηθελημένα ασφυξία. Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο που το τραπεζικό σύστημα αποφασίζει να λειτουργήσει σαν τον πρεζέμπορα που σταματάει την παροχή στους εξαρτημένους από το χρήμα παραγωγούς και καταναλωτές όποτε θέλει να τους επιβάλλει τους όρους του.
ΠΟΙΑ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ;
Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι δεν αποδεχόμαστε σαν αυτονόητη την κυριαρχία της αγοράς χρήματος. Εφόσον θεωρούμε σαν σημαντική την αξία χρήσης των αγαθών και υπηρεσιών και όχι την μετατροπή τους σε ανταλλακτικές αξίες, επιδιώκουμε την λειτουργία της οικονομίας για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Τοποθετούμαστε έτσι σε αντίθεση, τόσο με την οικονομία της αγοράς που έχει σκοπό το κέρδος, όσο και με την οικονομία του κράτους που είτε δεν θέλει, είτε αδυνατεί να καλύψει το αναδιανεμητικό της ρόλο προς όφελος της κοινωνίας (μάλλον το αντίθετο πράττει). Επιλέγουμε λοιπόν την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία σαν αναγκαία και επιθυμητή μορφή της Οικονομίας πάνω στην οποία βασίζουμε το Οραμα της Αμεσοδημοκρατικής και Αυτοδιευθυνόμενης Κοινωνίας της Ελεύθερης Δημιουργικότητας
Η ΚΑΛΟ, όπως και οι άλλες 2 μορφές Οικονομίας, χαρακτηρίζεται από τις παραγωγικές σχέσεις μεταξύ των υποκειμένων-φορέων της, τις παραγωγικές της δομές και τις δύο Αγορές, την Αγορά Αγαθών-Υπηρεσιών και την Αγορά Χρήματος. Όσον αφορά το πρώτο έχουμε τις συνεργατικές σχέσεις να αποτελούν το πλαίσιο αναφοράς. Όσον αφορά το δεύτερο έχουμε την κυριαρχία του τομέα των υπηρεσιών (βλ. καφέ-μπαρ, μασάζ κλπ), με ελάχιστη παρουσία του πρωτογενούς και σχεδόν ανύπαρκτο τον δευτερογενή τομέα. Όσον αφορά το τρίτο έχουμε μια αδύναμη παρουσία μιας κοινωνικής αγοράς αγαθών και υπηρεσιών βασισμένης σε επιμέρους και απομονωμένες μεταξύ τους πρωτοβουλίες, χωρίς την ύπαρξη ενός κλειστού δικτύου ανταλλαγών και μια αγορά χρήματος που δεν έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από την κυριαρχία του ευρώ. Τα εναλλακτικά κοινωνικά νομίσματα αποτελούν νησίδες στον ωκεανό της ευρωκυκλοφορίας. Απαραίτητη λοιπόν είναι η δημιουργία και εξάπλωση μιας εναλλακτικής αγοράς χρήματος που θα διευκολύνει την αγορά προϊόντων της ΚΑΛΟ (Εξ ορισμού η αγορά χρήματος αποτελεί την αντίστροφη και αναγκαία ροή της αγοράς αγαθών). Απεξαρτημένης από την κυριαρχία του ευρωτραπεζικού συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι ότι οποιοδήποτε εναλλακτικό νόμισμα είναι μη αποτελεσματικό, αν δεν υπάρχει η αγορά αγαθών, που θα χρειάζεται για συμπλήρωμα και θα δημιουργεί, την αντίστοιχη ροή αγοράς χρήματος. Και γι’ αυτό καθίσταται από την αρχή αμφίβολλη η προσπάθεια δημιουργίας ενός ευρύτερου, κοινού, συνενωτικού εναλλακτικού νομίσματος. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπ’ όψην ότι τα εναλλακτικά νομίσματα έχουν χαρακτήρα κυρίως τοπικό και περιορισμένο και είναι τρομερά δύσκολο να υποκατασταθεί η παντοδυναμία του ευρώ.
Αυτή όμως η αδυναμία, θεωρώ ότι ωχριά μπροστά:
1) Στο τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης χρήματος και της μη-κυκλοφορίας του που όσο περνάει ο καιρός θα γιγαντώνεται, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία απόλυτης υποταγής στην τραπεζική χούντα.
2) Στην εγκληματική καθυστέρηση της ανάπτυξης της ΚΑΛΟ για την οποία υπάρχουν ευθύνες, κυρίως από όσους είχαν τα μέσα, τους πόρους, το ρόλο και το δεδηλωμένο στόχο ανάπτυξής της και δεν το έπραξαν. Η εργασία που θα κάνουμε για το εναλλακτικό νόμισμα θα κληθεί αναπόφευκτα να αντιμετωπίσει και να προσπαθήσει να επιλύσει τα αίτια μη-ανάπτυξης της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ και γενικότερα της ΚΑΛΟ.
3) Η εξεύρεση ενός ενιαίου εναλλακτικού νομίσματος που θα αποτελέσει απαραίτητο συμπληρωματικό εργαλείο για την αγορά αγαθών θα συμβαδίσει με την απαραίτητη αναζήτηση σε ποιους απευθύνεται και εξυπηρετεί, παραγωγούς και καταναλωτές. Άρα συμβάλλουμε και στην καλλιέργεια του άλλου ατροφικού ποδιού που πατάει η ΚΑΛΟ, δυναμώνοντας την δυνατότητα της να μπορεί να πατήσει γερά όταν δυναμώσει.
4) Υπάρχει συσσωρευμένο και αναξιοποίητο κοινωνικά, τεράστιο κατακτημένο πλήθος γνώσεων και πρακτικών, που δεν έχουν υλοποιηθεί, εδραιωθεί, εξαπλωθεί, γνωστοποιηθεί, συνδεθεί, συνενωθεί. Έχουν ωριμάσει δηλαδή οι συνθήκες για να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Ιδιαίτερα όταν πίσω μας το έδαφος υποχωρεί και αν περιμένουμε να ωριμάσουν κι άλλο οι συνθήκες κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε.
5) Αντλώντας εμπειρία από τις αποτυχίες, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη από όσους δεν γνωρίζουν και κινδυνεύουν να επαναλάβουν τα ίδια λάθη.
6) Βοηθάμε άμεσα την καλύτερη λειτουργία της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ
7) Κλπ κλπ
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1) Προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικοί αναλογιζόμενοι το βάρος των περιστάσεων και τον περιορισμένο χρόνο που έχουμε
2) Κάνουμε μια σύντομη ανάλυση των ήδη υπαρχόντων νομισμάτων που εξετάζουμε
3) Αν υπάρχει κάποιο νόμισμα που μπορεί άμεσα να επιτελέσει το ρόλο συνένωσης, το υιοθετούμε και καθαρίζουμε σε πρώτη φάση..
4) Διαμορφώνουμε και τροποποιούμε το μοντέλο
5) Το συνδέουμε με τις αναγκαιότητες του άλλου πυλώνα, της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ
6) Αναζητούμε στήριξη και χρηματοδότηση από όσους επικαλούνται ότι θέλουν να στηρίξουν την ΚΑΛΟ
7) Απευθύνουμε την πρότασή μας – εργαλείο προς αξιοποίηση σε όλους τους φορείς της ΚΑΛΟ
8) Πάμε διακοπές με εναλλακτικά νομίσματα σε ΚΑΛΟ τουριστικές μονάδες! Γουάου!
ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ
1) Η αγορά χρήματος δεν αποτελείται μόνο από τα ρευστά διαθέσιμα. Ένα μεγάλο ποσοστό συναλλαγών πραγματοποιείται με λογιστικές χρεωπιστωτικές εγγραφές. Αυτό ήταν και το πρώτο νόμισμα (βλ. στο βιβλίο του Γίγαντα Βαρουφάκη: Τι θα έλεγα στην κόρη μου και στον τσίπρα για την Οικονομία).
2) Αυτή η λειτουργία είναι που καθιστά απαραίτητο το ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στην πραγματικότητα οι τράπεζες δημιουργώντας και ελέγχοντας το χρήμα, υποκαθιστούν τη λειτουργία του ρευστού χρήματος. Η κατεύθυνση είναι η πλήρης αντικατάσταση του ρευστού χρήματος από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές που θα ελέγχονται από ένα κεντρικό τραπεζικό σύστημα (λέγε με ΕΚΤ). Γι αυτό ακριβώς και τα περισσότερα ηλεκτρονικά νομίσματα έχουν ηλεκτρονική μορφή
3) Στην Ελλάδα έχουμε την πατέντα των μεταχρονολογημένων επιταγών που αποτελούσε προσπάθεια ξεπεράσματος της έλλειψης ταμειακής ρευστότητας ώστε να διευκολυνθούν οι συναλλαγές. Βασιζόταν στην ύπαρξη της πίστης και στο δαιμόνιο του μπαγάσα του έλληνα
4) Άπειρες επιχειρήσεις συναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς χρήμα, με χρεοπιστωτικούς λογαριασμούς. Κινείται δηλαδή η ανταλλαγή και η μήτρα της, η παραγωγή, χωρίς να χρειάζεται το γαμημένο το χαρτί
5) Στην Ψωροκώσταινα είναι ακόμα αρκετά εδραιωμένος ο αντιπραγματισμός και η άμεση και χαριστική ανταλλαγή, βασισμένη στο έρμο το φιλότιμο (αυτό που στερούνται σε μεγάλο βαθμό οι ευρωπαίοι και οι εγχώριοι ευρω-πέη). Υπάρχει δηλαδή ευτυχώς ακόμα η κοινωνική συνείδηση για την ανάπτυξη εναλλακτικών και της ΚΑΛΟ, που δεν έχει αξιοποιηθεί λόγω της έλλειψης οργανωτικότητας.
6) Ίσως απόρροια του ανωτέρω είναι ότι οι βασικές διατροφικές ανάγκες δεν υφίστανται γενικευμένο πρόβλημα στην Ελλάδα (αν λάβουμε υπ όψη και την ποικιλία αγαθών παρόλη την εσκεμμένη εγκατάλειψη της παραγωγής). Υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα διατροφικής αυτάρκειας αν αξιοποιηθούν οι παραγωγικοί συντελεστές. Κουτσά στραβά το πρόβλημα της επισιτιστικής κρίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα καλά οργανωμένο δίκτυο αλληλεγγύης
7) Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η έλλειψη παραγωγής και μεταποίησης μη διατροφικών αγαθών καθώς και η ενέργεια, η στέγαση και η φορολογία. Το μεγαλύτερο ποσό του εισοδήματος κατευθύνεται σε αυτούς τους τομείς. Δηλαδή δουλεύουμε η δανειζόμαστε για να συσσωρεύουν πλούτο οι πολυεθνικές και το παρασιτικό κράτος. Ίσως αυτό να είναι και η πιο δύσκολη εξίσωση που πρέπει να επιλυθεί, ίσως και η αιτία που εναλλακτικά νομίσματα ή κοινωνικά δίκτυα ανταλλαγών έχουν μειοψηφική απεύθυνση ακόμα και στους χώρους μας. Πόσο να σ’ ενδιαφέρει το ανταλλακτικό μασάζ ή οι βιολογικές φακές όταν όλη σου την ενέργεια την καταναλώνει το πώς θα πληρώσεις το νοίκι σου, την ΔΕΗ σου, την ρύθμιση στην εφορία;
8) Κλπ κλπ
Panagiotis Birdy <panagiotis.birdy@gmail.com>
Η οικονομία είναι ο τρόπο που οι άνθρωποι παράγουν και ανταλλάσσουν αγαθά και υπηρεσίες. Η ανταλλαγή γίνεται στην αγορά. Η αγορά έχει δύο ροές. Την ροή των αγαθών και των υπηρεσιών από τους παραγωγούς-επιχειρήσεις στους καταναλωτές-νοικοκυριά. Και την αντίστροφη ροή του χρήματος. Η ροή του χρήματος γίνεται με το νόμισμα που αποτελεί το γενικά αποδεκτό μέσο ανταλλαγών. Το νόμισμα ελέγχεται από το τραπεζικό σύστημα που καθορίζει την ποσότητα χρήματος και τα επιτόκια. Σε επίπεδο ΕΕ κυριαρχεί ο υπερσυγκεντρωτισμός και ο απόλυτος έλεγχος από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα που καθορίζει τελικά την νομισματική πολιτική. Συμπέρασμα: η οικονομία τελικά στην επαρχία της Ελλάδας κυριαρχείται από τις αποφάσεις των μηχανισμών του Ευρωπαικού Υπερκράτους
Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα (τουλάχιστον το άμεσο)που αντιμετωπίζουμε είναι η έλλειψη νομισματικής ρευστότητας. Δηλαδή η έλλειψη χρήματος-νομίσματος που να διευκολύνει τις συναλλαγές αφού η ΕΚΤ, ελέγχοντας την νομισματική κυκλοφορία, επιβάλλει ηθελημένα ασφυξία. Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο που το τραπεζικό σύστημα αποφασίζει να λειτουργήσει σαν τον πρεζέμπορα που σταματάει την παροχή στους εξαρτημένους από το χρήμα παραγωγούς και καταναλωτές όποτε θέλει να τους επιβάλλει τους όρους του.
ΠΟΙΑ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ;
Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι δεν αποδεχόμαστε σαν αυτονόητη την κυριαρχία της αγοράς χρήματος. Εφόσον θεωρούμε σαν σημαντική την αξία χρήσης των αγαθών και υπηρεσιών και όχι την μετατροπή τους σε ανταλλακτικές αξίες, επιδιώκουμε την λειτουργία της οικονομίας για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Τοποθετούμαστε έτσι σε αντίθεση, τόσο με την οικονομία της αγοράς που έχει σκοπό το κέρδος, όσο και με την οικονομία του κράτους που είτε δεν θέλει, είτε αδυνατεί να καλύψει το αναδιανεμητικό της ρόλο προς όφελος της κοινωνίας (μάλλον το αντίθετο πράττει). Επιλέγουμε λοιπόν την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία σαν αναγκαία και επιθυμητή μορφή της Οικονομίας πάνω στην οποία βασίζουμε το Οραμα της Αμεσοδημοκρατικής και Αυτοδιευθυνόμενης Κοινωνίας της Ελεύθερης Δημιουργικότητας
Η ΚΑΛΟ, όπως και οι άλλες 2 μορφές Οικονομίας, χαρακτηρίζεται από τις παραγωγικές σχέσεις μεταξύ των υποκειμένων-φορέων της, τις παραγωγικές της δομές και τις δύο Αγορές, την Αγορά Αγαθών-Υπηρεσιών και την Αγορά Χρήματος. Όσον αφορά το πρώτο έχουμε τις συνεργατικές σχέσεις να αποτελούν το πλαίσιο αναφοράς. Όσον αφορά το δεύτερο έχουμε την κυριαρχία του τομέα των υπηρεσιών (βλ. καφέ-μπαρ, μασάζ κλπ), με ελάχιστη παρουσία του πρωτογενούς και σχεδόν ανύπαρκτο τον δευτερογενή τομέα. Όσον αφορά το τρίτο έχουμε μια αδύναμη παρουσία μιας κοινωνικής αγοράς αγαθών και υπηρεσιών βασισμένης σε επιμέρους και απομονωμένες μεταξύ τους πρωτοβουλίες, χωρίς την ύπαρξη ενός κλειστού δικτύου ανταλλαγών και μια αγορά χρήματος που δεν έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από την κυριαρχία του ευρώ. Τα εναλλακτικά κοινωνικά νομίσματα αποτελούν νησίδες στον ωκεανό της ευρωκυκλοφορίας. Απαραίτητη λοιπόν είναι η δημιουργία και εξάπλωση μιας εναλλακτικής αγοράς χρήματος που θα διευκολύνει την αγορά προϊόντων της ΚΑΛΟ (Εξ ορισμού η αγορά χρήματος αποτελεί την αντίστροφη και αναγκαία ροή της αγοράς αγαθών). Απεξαρτημένης από την κυριαρχία του ευρωτραπεζικού συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι ότι οποιοδήποτε εναλλακτικό νόμισμα είναι μη αποτελεσματικό, αν δεν υπάρχει η αγορά αγαθών, που θα χρειάζεται για συμπλήρωμα και θα δημιουργεί, την αντίστοιχη ροή αγοράς χρήματος. Και γι’ αυτό καθίσταται από την αρχή αμφίβολλη η προσπάθεια δημιουργίας ενός ευρύτερου, κοινού, συνενωτικού εναλλακτικού νομίσματος. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπ’ όψην ότι τα εναλλακτικά νομίσματα έχουν χαρακτήρα κυρίως τοπικό και περιορισμένο και είναι τρομερά δύσκολο να υποκατασταθεί η παντοδυναμία του ευρώ.
Αυτή όμως η αδυναμία, θεωρώ ότι ωχριά μπροστά:
1) Στο τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης χρήματος και της μη-κυκλοφορίας του που όσο περνάει ο καιρός θα γιγαντώνεται, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία απόλυτης υποταγής στην τραπεζική χούντα.
2) Στην εγκληματική καθυστέρηση της ανάπτυξης της ΚΑΛΟ για την οποία υπάρχουν ευθύνες, κυρίως από όσους είχαν τα μέσα, τους πόρους, το ρόλο και το δεδηλωμένο στόχο ανάπτυξής της και δεν το έπραξαν. Η εργασία που θα κάνουμε για το εναλλακτικό νόμισμα θα κληθεί αναπόφευκτα να αντιμετωπίσει και να προσπαθήσει να επιλύσει τα αίτια μη-ανάπτυξης της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ και γενικότερα της ΚΑΛΟ.
3) Η εξεύρεση ενός ενιαίου εναλλακτικού νομίσματος που θα αποτελέσει απαραίτητο συμπληρωματικό εργαλείο για την αγορά αγαθών θα συμβαδίσει με την απαραίτητη αναζήτηση σε ποιους απευθύνεται και εξυπηρετεί, παραγωγούς και καταναλωτές. Άρα συμβάλλουμε και στην καλλιέργεια του άλλου ατροφικού ποδιού που πατάει η ΚΑΛΟ, δυναμώνοντας την δυνατότητα της να μπορεί να πατήσει γερά όταν δυναμώσει.
4) Υπάρχει συσσωρευμένο και αναξιοποίητο κοινωνικά, τεράστιο κατακτημένο πλήθος γνώσεων και πρακτικών, που δεν έχουν υλοποιηθεί, εδραιωθεί, εξαπλωθεί, γνωστοποιηθεί, συνδεθεί, συνενωθεί. Έχουν ωριμάσει δηλαδή οι συνθήκες για να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Ιδιαίτερα όταν πίσω μας το έδαφος υποχωρεί και αν περιμένουμε να ωριμάσουν κι άλλο οι συνθήκες κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε.
5) Αντλώντας εμπειρία από τις αποτυχίες, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη από όσους δεν γνωρίζουν και κινδυνεύουν να επαναλάβουν τα ίδια λάθη.
6) Βοηθάμε άμεσα την καλύτερη λειτουργία της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ
7) Κλπ κλπ
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1) Προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικοί αναλογιζόμενοι το βάρος των περιστάσεων και τον περιορισμένο χρόνο που έχουμε
2) Κάνουμε μια σύντομη ανάλυση των ήδη υπαρχόντων νομισμάτων που εξετάζουμε
3) Αν υπάρχει κάποιο νόμισμα που μπορεί άμεσα να επιτελέσει το ρόλο συνένωσης, το υιοθετούμε και καθαρίζουμε σε πρώτη φάση..
4) Διαμορφώνουμε και τροποποιούμε το μοντέλο
5) Το συνδέουμε με τις αναγκαιότητες του άλλου πυλώνα, της αγοράς αγαθών της ΚΑΛΟ
6) Αναζητούμε στήριξη και χρηματοδότηση από όσους επικαλούνται ότι θέλουν να στηρίξουν την ΚΑΛΟ
7) Απευθύνουμε την πρότασή μας – εργαλείο προς αξιοποίηση σε όλους τους φορείς της ΚΑΛΟ
8) Πάμε διακοπές με εναλλακτικά νομίσματα σε ΚΑΛΟ τουριστικές μονάδες! Γουάου!
ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ
1) Η αγορά χρήματος δεν αποτελείται μόνο από τα ρευστά διαθέσιμα. Ένα μεγάλο ποσοστό συναλλαγών πραγματοποιείται με λογιστικές χρεωπιστωτικές εγγραφές. Αυτό ήταν και το πρώτο νόμισμα (βλ. στο βιβλίο του Γίγαντα Βαρουφάκη: Τι θα έλεγα στην κόρη μου και στον τσίπρα για την Οικονομία).
2) Αυτή η λειτουργία είναι που καθιστά απαραίτητο το ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στην πραγματικότητα οι τράπεζες δημιουργώντας και ελέγχοντας το χρήμα, υποκαθιστούν τη λειτουργία του ρευστού χρήματος. Η κατεύθυνση είναι η πλήρης αντικατάσταση του ρευστού χρήματος από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές που θα ελέγχονται από ένα κεντρικό τραπεζικό σύστημα (λέγε με ΕΚΤ). Γι αυτό ακριβώς και τα περισσότερα ηλεκτρονικά νομίσματα έχουν ηλεκτρονική μορφή
3) Στην Ελλάδα έχουμε την πατέντα των μεταχρονολογημένων επιταγών που αποτελούσε προσπάθεια ξεπεράσματος της έλλειψης ταμειακής ρευστότητας ώστε να διευκολυνθούν οι συναλλαγές. Βασιζόταν στην ύπαρξη της πίστης και στο δαιμόνιο του μπαγάσα του έλληνα
4) Άπειρες επιχειρήσεις συναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς χρήμα, με χρεοπιστωτικούς λογαριασμούς. Κινείται δηλαδή η ανταλλαγή και η μήτρα της, η παραγωγή, χωρίς να χρειάζεται το γαμημένο το χαρτί
5) Στην Ψωροκώσταινα είναι ακόμα αρκετά εδραιωμένος ο αντιπραγματισμός και η άμεση και χαριστική ανταλλαγή, βασισμένη στο έρμο το φιλότιμο (αυτό που στερούνται σε μεγάλο βαθμό οι ευρωπαίοι και οι εγχώριοι ευρω-πέη). Υπάρχει δηλαδή ευτυχώς ακόμα η κοινωνική συνείδηση για την ανάπτυξη εναλλακτικών και της ΚΑΛΟ, που δεν έχει αξιοποιηθεί λόγω της έλλειψης οργανωτικότητας.
6) Ίσως απόρροια του ανωτέρω είναι ότι οι βασικές διατροφικές ανάγκες δεν υφίστανται γενικευμένο πρόβλημα στην Ελλάδα (αν λάβουμε υπ όψη και την ποικιλία αγαθών παρόλη την εσκεμμένη εγκατάλειψη της παραγωγής). Υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα διατροφικής αυτάρκειας αν αξιοποιηθούν οι παραγωγικοί συντελεστές. Κουτσά στραβά το πρόβλημα της επισιτιστικής κρίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα καλά οργανωμένο δίκτυο αλληλεγγύης
7) Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η έλλειψη παραγωγής και μεταποίησης μη διατροφικών αγαθών καθώς και η ενέργεια, η στέγαση και η φορολογία. Το μεγαλύτερο ποσό του εισοδήματος κατευθύνεται σε αυτούς τους τομείς. Δηλαδή δουλεύουμε η δανειζόμαστε για να συσσωρεύουν πλούτο οι πολυεθνικές και το παρασιτικό κράτος. Ίσως αυτό να είναι και η πιο δύσκολη εξίσωση που πρέπει να επιλυθεί, ίσως και η αιτία που εναλλακτικά νομίσματα ή κοινωνικά δίκτυα ανταλλαγών έχουν μειοψηφική απεύθυνση ακόμα και στους χώρους μας. Πόσο να σ’ ενδιαφέρει το ανταλλακτικό μασάζ ή οι βιολογικές φακές όταν όλη σου την ενέργεια την καταναλώνει το πώς θα πληρώσεις το νοίκι σου, την ΔΕΗ σου, την ρύθμιση στην εφορία;
8) Κλπ κλπ
Panagiotis Birdy <panagiotis.birdy@gmail.com>