​Του Άρη Χατζηστεφάνου
 
Επιμέλεια δημοσίευσης: Γιώργος Μεριζιώτης
 
Η πραγματική αιτία της χολέρας –η φτώχεια– μας έδειξε και τη μοναδική θεραπεία – την κοινωνική επανάσταση Μήνυμα των Ιταλών αναρχικών στην εφημερίδα Le Révolté (1884).
Ιταλοί αναρχικοί του 19ου αιώνα θυσίασαν τις ζωές τους για να βοηθήσουν τα θύματα της χολέρας στη Νάπολη. Πώς θα αντιδρούσαν σήμερα στην επιδημία του κορονοϊού;
To 1884 η Νάπολη, τότε η πολυπληθέστερη και φτωχότερη πόλη της Ιταλίας, μπήκε σε αυστηρό λοκντάουν αφού χτυπήθηκε από πανδημία χολέρας. Οι Αρχές ήταν αμείλικτες με τους παραβάτες, τους οποίους τιμωρούσαν με εξοντωτικά μέτρα και ισχυρές δόσεις αστυνομικής βίας. Μια ομάδα αναρχικών όμως αποφάσισε να σπάσει το λοκντάουν μπαίνοντας στην αποκλεισμένη πόλη.
Στόχος τους δεν ήταν να κατεβούν στις πλατείες για να απολαύσουν τις «περιπτερόμπιρες» της εποχής ούτε να αμφισβητήσουν την ύπαρξη και τις τρομακτικές επιπτώσεις της χολέρας. Ήθελαν να στήσουν δίκτυα αλληλοβοήθειας προκειμένου να σώσουν τον πληθυσμό, τον οποίο είχε εγκαταλείψει το κράτος. Γνωστοί αναρχικοί, όπως ο Ρόκο Λομπάρντο και ο Αντόνιο Βαλντρέ, προσβλήθηκαν και πέθαναν σε αυτή την ηρωική αποστολή αυτοκτονίας.
Ανάμεσα στους επιζήσαντες ξεχώριζε η θρυλική μορφή του Ερρίκο Mαλατέστα.(*)  Κυνηγημένος σε κάθε γωνιά της Ευρώπης για την επαναστατική του δράση, βρισκόταν προσωρινά ελεύθερος αναμένοντας την εκδίκαση έφεσης για ποινή τριετούς φυλάκισης. Παραβιάζοντας, λοιπόν, το λοκντάουν άφηνε στον εαυτό του μόνο δύο εναλλακτικές: ή να πεθάνει από την πανδημία ή να περάσει πολύ περισσότερα χρόνια στη φυλακή.
Παρά το γεγονός ότι είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην Ιατρική λόγω των συνεχών διώξεων, ήταν πάντα ταγμένος στο πλευρό της επιστήμης. Σε αντίθεση με τους «αρνητές» της εποχής του, ο Μαλατέστα κατάλαβε από πολύ νωρίς ότι η χολέρα θα μεταφερόταν σύντομα στις πυκνοκατοικημένες φτωχογειτονιές της Νάπολης λόγων των μεγάλων μετακινήσεων ευρωπαϊκών στρατευμάτων που συμμετείχαν σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στην Ασία και την Αφρική.
Γνώριζε επίσης ότι η πανδημία θα χτυπούσε σκληρότερα τα εξαθλιωμένα φτωχότερα στρώματα της πόλης, όπου κυριαρχούσαν η ανεργία και η ολοκληρωτική διάλυση ακόμη και του στοιχειώδους συστήματος υγείας της εποχής.
Σε πείσμα των ακραίων συνθηκών φρίκης, που θύμιζαν σκηνές από την Κόλαση του Δάντη, ο Μαλατέστα όχι μόνο επιβίωσε της χολέρας αλλά παρασημοφορήθηκε για τους χιλιάδες ανθρώπους που βοήθησε συντονίζοντας τα δίκτυα διανομής τροφίμων και φαρμάκων – διάκριση την οποία προφανώς αρνήθηκε να δεχτεί...
 
Σχεδόν ενάμιση αιώνα αργότερα αρκετοί ερευνητές αναζήτησαν τον απόηχο της αυτοθυσίας αυτών των αναρχικών σε ομάδες αυτοοργάνωσης και αλληλοβοήθειας που δημιουργήθηκαν σε περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία του κορονοϊού – από τις φαβέλες του Ρίο ντε Ζανέιρο μέχρι τη Νέα Υόρκη.
Ο Νόαμ Τσόμσκι, (*) από τον Μάιο του 2020, εντόπιζε ψήγματα αναρχικής σκέψης στα δίκτυα αλληλοβοήθειας (όρο, που παρεμπιπτόντως εισήγαγε ο Κροπότκιν) των ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο η καθηγήτρια Πολιτικής Φιλοσοφίας Ρουθ-Ελεν  χρησιμοποιούσε τις θεωρίες του Κροπότκιν ενάντια στον κοινωνικό δαρβινισμό για να εξηγήσει καθημερινά φαινόμενα όπως οι τεχνητές ελλείψεις που παρατηρήθηκαν σε αντισηπτικά και σε χαρτί υγείας. Κυρίως όμως ανέτρεχε στο βιβλίο του μεγάλου αναρχικού «Αλληλοβοήθεια: Ενας παράγοντας της εξέλιξης» για να εξηγήσει τη δομή των σύγχρονων ομάδων αλληλεγγύης, που, όπως σημείωνε και ο Κροπότκιν, χαρακτηρίζονται από αυθορμητισμό αλλά και από εξαιρετική οργανωτική ικανότητα.
 
Προχωρώντας ένα βήμα περισσότερο οι καθηγητές Φιλοσοφίας, Νάθαν Τζουν και Μαρκ Λανς, από το Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν της Ουάσινγκτον επιχείρησαν να συνδέσουν τα μεγάλα αναρχικά κινήματα αλληλοβοήθειας του 19ου αιώνα με ομάδες όπως το δίκτυο DC Mutual Aid, που αναπτύχθηκαν στις ΗΠΑ όταν η κυβέρνηση Τραμπ έχανε ολοκληρωτικά τον έλεγχο στη διαχείριση της πανδημίας.
Πέρα από τις προφανείς ομοιότητες στα στοιχεία της δράσης οι δύο καθηγητές εντόπισαν στη συγκεκριμένη ομάδα και άλλα χαρακτηριστικά, όπως η καταδίκη της φιλανθρωπίας και της ελεημοσύνης αλλά και η απαγόρευση συνεργασίας με αστυνομικούς, εν ενεργεία στρατιωτικούς κ.ο.κ. «Δεν πιστεύουμε ότι η Αστυνομία μπορεί να μας προστατεύσει» αναφέρει η ομάδα στον πρώτο όρο που πρέπει να αποδεχτείς για να εγγραφείς στη σελίδα της στο Facebook. Οπως παρατηρούσαν οι δύο καθηγητές, ολόκληρο το εγχείρημα στηρίζεται στην ισχυρή πίστη στα πορίσματα της επιστήμης, ακόμη και όταν ασκείται κριτική σε ορισμένες προτροπές της κυβέρνησης σε σχέση με την πανδημία (είναι χαρακτηριστικό ότι τα μέλη του δικτύου δεν διστάζουν να διαγράφουν από τη σελίδα τους στο Facebook τα μηνύματα κάθε είδους «αρνητών» και συνωμοσιολόγων).
Προφανώς κανένας από τους ερευνητές δεν υποστηρίζει ότι όλες αυτές οι ομάδες ασπάζονται συνειδητά τις αρχές της αναρχικής σκέψης. Είναι όμως πολύ πιθανό ότι οι πατέρες της αναρχίας θα ήταν υπερήφανοι για το έργο τους.
Πώς θα συμπεριφερόταν λοιπόν στη σημερινή πανδημία ένας αναρχικός σαν τον Μαλατέστα; Θα παραβίαζε το λοκντάουν; Και αν ναι, για ποιο λόγο; Θα αποδεχόταν την ύπαρξη του κορονοϊού και την ανάγκη εμβολιασμού του πληθυσμού ή θα μιλούσε για το απαραβίαστο δικαίωμα «αυτοδιάθεσης» του σώματός του και θα αποκαλούσε όσους υπερασπίζονται τα εμβόλια «πληρωμένους υπαλλήλους του Μπιλ Γκέιτς και των φαρμακοβιομηχανιών;».
Μια σύντομη απάντηση επιχείρησε να δώσει προ ημερών στον λογαριασμό του στο Facebook ο Νώντας Σκυφτούλης (από τον οποίο «κλέψαμε» και την ιδέα για το σημερινό άρθρο). «Οσο μανιασμένος μικροαστός και αν είναι κάποιος» έγραψε, δεν θα τολμούσε να πει «ξες Ερρίκο με το εμβόλιο υπάρχει περίπτωση θρόμβωσης ή αλλοίωσης του DNA… Αν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον μεγάλο πρόγονό μας θα μας έλεγε.
1. Εμείς να γίνουμε πειραματόζωα για το ανθρώπινο γένος όπως γίναμε εμείς οι αναρχικοί από όλη την Ιταλία που μπουκάραμε στη Νάπολη της χολέρας.
2. Μόνο αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια και όχι φέρετρα για τους εργάτες και
3. Οχι πατέντες στα εμβόλια.
Ετσι δεν είναι αξιοσέβαστε σύντροφε Ερρίκο?»
Πηγή: https://autonomidrasi.com/2021/05
 
*) σημ. Όλα τα ποσταρίσματα είναι του επιμελητή της δημοσίευσης

Από το 2009 στη Κοπεγχάγη, η Γερμανία με την Μέρκελ ως καγκελάριο, υποτίθεται ότι διεκδίκησε διεθνώς τον ρόλο του ηγέτη στην προστασία του κλίματος. Στα επόμενα χρόνια με την πιστωτική και δημοσιονομική κρίση στην Ευρώπη σταμάτησε να βάζει ως προτεραιότητα την προστασία του κλίματος. Τώρα, μετά τη Γλασκώβη, και στη διαδικασία σχηματισμού Κυβέρνησης Συνασπισμού από τα κόμματα του SPD, των Πρασίνων και του FDP, επανέρχεται με τον μέλλοντα καγκελάριο Όλαφ Σόλτς να έχει δηλώσει προεκλογικά ότι το Κλίμα θα είναι κεντρική προτεραιότητα της κυβέρνησής του, για τη Γερμανία αλλά και για την Ευρώπη.

Για αυτό το Ευρωπαϊκό Κίνημα «αλλάξτε τις πολιτικές και όχι το κλίμα», περιμένει με ενδιαφέρον το κυβερνητικό πρόγραμμα της νέας Γερμανικής Κυβέρνησης, γιατί αυτό θα δώσει και τον τόνο στην Ευρωπαϊκή Πολιτική για το Κλίμα
«Να τολμήσουμε περισσότερη πρόοδο»: Αυτός είναι ο τίτλος της συμφωνίας του κυβερνητικού συνασπισμού που σχηματίζει ήδη Κυβέρνηση υπό τον Σολτς. Πόση πρόοδο όμως τολμά να κάνει, στην προστασία του κλίματος, την οποία υποτίθεται θεωρεί ως κεντρική προτεραιότητα της κυβέρνησής του;

Παρακάτω, το κίνημα της Γερμανίας για την προστασία του κλίματος, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αποτιμά κριτικά το συμφωνημένο μεταξύ των κομμάτων Κυβερνητικό Πρόγραμμα Συνασπισμού[1]:

Από την δημοσιοποίηση της συμφωνίας, γνωρίζουμε ότι το κλίμα αποτελεί επιτέλους κεντρική προτεραιότητα μετά από χρόνια αδιεξόδου. Αλλά αυτό σημαίνει ότι όλα είναι καλά με την προστασία του κλίματος;
Καθόλου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Συνασπισμός με αυτή τη συμφωνία αποτυγχάνει να εκπληρώσει τη δική του αξίωση να οδηγήσει τη Γερμανία στην πορεία του 1,5 βαθμού της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα. Παντού το FDP έβαζε φρένο - και συχνά και το SPD. Ωστόσο, και οι δύο υποσχέθηκαν μια πολιτική 1,5 βαθμού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας[2]. Για αυτό μένει πολλή δουλειά στο κίνημα για την προστασία του κλίματος για να πιέσει ώστε το επόμενο έτος στην νομοθετική υλοποίηση η κυβέρνηση να κάνει τεράστιες βελτιώσεις.
Στους επιμέρους τομείς - ενέργεια, μεταφορές, γεωργία και θέρμανση - η πρόοδος είναι εξαιρετικά άνισα κατανεμημένη. Εν μέρει, διατυπώνονται πολύ συγκεκριμένα μέτρα- εν μέρει, καλοί στόχοι, αλλά χωρίς τα απαραίτητα βήματα για την επίτευξή τους. Και σε πολλά σημεία υπάρχουν μεγάλα κενά.

Ενεργειακός τομέας: Η μεγαλύτερη επιτυχία

Μια διπλή επιτυχία για το κλίμα ξεχωρίζει στη συμφωνία Συνασπισμού: η σταδιακή κατάργηση του άνθρακα μέχρι το 2030 και η μαζική επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η Γερμανία θα πρέπει να εγκαταλείψει τον άνθρακα οκτώ χρόνια νωρίτερα. Ταυτόχρονα, το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη συνολική κατανάλωση πρέπει να αυξηθεί στο 80% έως το 2030. Ο αριθμός αυτός αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω του γεγονότος ότι λαμβάνεται υπόψη επίσης η πολύ υψηλότερη συνολική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας[3]. Αυτό θα οφείλεται κυρίως στα 15 εκατομμύρια νέα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν στους δρόμους της Γερμανίας το 2030 και σε εκατομμύρια νέες αντλίες θερμότητας για τα κτίρια.

Κυκλοφορία: Μικρές αλλαγές

Ο ισολογισμός για την προστασία του κλίματος στον τομέα των μεταφορών είναι πολύ ισχνός. Ο τομέας είναι υπεύθυνος για το 20% των εκπομπών CO2[4], οι οποίες δεν έχουν μειωθεί καθόλου τα τελευταία 30 χρόνια [5]. Ο Συνασπισμός περιορίζεται σε αυτό το θέμα κυρίως στην αλλαγή του συστήματος κίνησης: 15 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα κυκλοφορούν στους δρόμους μέχρι το 2030 και θα προαναγγείλουν το τέλος του κινητήρα εσωτερικής καύσης στις αρχές της δεκαετίας του 2030. Αυτό είναι φιλόδοξο - αλλά το πώς αυτό θα επιτευχθεί με συγκεκριμένους όρους παραμένει εντελώς ανοιχτό

Τι απαιτείται εκτός από την αλλαγή κινητήρα: μια θεμελιώδης στροφή στην Κυκλοφορία, από τα αυτοκίνητα προς τα ποδήλατα, τα λεωφορεία και τα τρένα. Και ήταν ακριβώς αυτά που τα κόμματα του SPD και του FDP μπλόκαραν στις διαπραγματεύσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κυβερνητικός Συνασπισμός αποφεύγει οτιδήποτε θα ενίσχυε πραγματικά τη στροφή στην κυκλοφορία: ούτε η τιμή του CO2 πρόκειται να αυξηθεί περισσότερο από ό,τι προγραμματιζόταν, ούτε πρόκειται να καταργηθούν οι επιχορηγήσεις που βλάπτουν το κλίμα, όπως το προνόμιο του ντίζελ ή το φορολογικό επίδομα βενζίνης για τους εργαζόμενους.

Εδώ ταιριάζει στην εικόνα ότι οι Πράσινοι άφησαν ακατανόητα το Υπουργείο Μεταφορών στο FDP. Ο Volker Wissing θα μετακινηθεί μόνο αν το κίνημα των πολιτών για το κλίμα τον ωθήσει να το κάνει με ευρείες διαμαρτυρίες. Συγκεκριμένα, για παράδειγμα, σε ένα πολύ σημαντικό πλάνο του Συνασπισμού: όλα τα νέα έργα οδοποιίας του Ομοσπονδιακού Σχεδίου Μεταφορών θα πρέπει να τεθούν υπό εξέταση.

Γεωργία: Κάτι θα μπορούσε να γίνει εδώ

Στο πλαίσιο του προηγούμενου Μεγάλου Συνασπισμού(CDU-CSU και SPD), η σύγκρουση μεταξύ των υπουργείων Περιβάλλοντος και Γεωργίας εμπόδισε κάθε πρόοδο προς μια στροφή στη Γεωργία που θα εξυπηρετεί το κλίμα και τη βιοποικιλότητα. Αυτό μπορεί τώρα να αλλάξει. Και τα δύο υπουργεία βρίσκονται στα χέρια των Πρασίνων και στη συμφωνία συνασπισμού περιέχεται αρκετή πρόοδο.[6]

Για παράδειγμα, ο Συνασπισμός σχεδιάζει να αυξήσει το μερίδιο της βιολογικής γεωργίας από το σημερινό 10% σε 30 % έως το 2030. Θέλει να συνδέσει τις γεωργικές επιδοτήσεις της ΕΕ στενότερα με τις οικολογικές απαιτήσεις. Το πρότυπο της κτηνοτροφίας πρέπει να αναγράφεται σαφώς στα προϊόντα για τους καταναλωτές. Είναι επίσης σημαντικό το μέγεθος του ζωικού κεφαλαίου των γεωργών να συνδέεται με το μέγεθος της γης τους - αυτό δυσχεραίνει την βιομηχανοποιημένη εντατική κτηνοτροφία.
Αλλά παρόμοια όπως στις μεταφορές - δεν υπάρχει καμία βαθιά αλλαγή. Λείπει η αναγκαία, θεμελιώδης γεωργική στροφή: μακριά από τον σημερινό προσανατολισμό προς την παγκόσμια αγορά, όπου οι αγρότες μας ανταγωνίζονται σε τιμές ντάμπινγκ. Και προς μια γεωργία που παράγει καλά τρόφιμα σε δίκαιες τιμές με τρόπο φιλικό προς το κλίμα της περιοχής. Γι' αυτό ακριβώς το κίνημα του κλίματος, μαζί με τους καταναλωτές και τους αγρότες θέλουν να διαμαρτυρηθούν στις 22 Ιανουαρίου στη διαδήλωση "Wir haben es satt"(«έχουμε χορτάσει») στο Βερολίνο - στο βαθμό που το επιτρέπει η κατάσταση στην Corona

Κτίρια: Πρώτες προσεγγίσεις

Το 16% των εκπομπών CO2 παράγεται στον τομέα των κτιρίων[7] Μέχρι στιγμής, όμως, μόνο το 1% του κτιριακού αποθέματος ανακαινίζεται κάθε χρόνο για να γίνει πιο ενεργειακά αποδοτικό[8] Το 2020 εγκαταστάθηκαν 600. 000 νέα συστήματα θέρμανσης με φυσικό αέριο [9] - ένα σημαντικό πρόβλημα για την προστασία του κλίματος. Ο Συνασπισμός θέλει να το αλλάξει αυτό: κάθε νέο σύστημα θέρμανσης πρέπει να λειτουργεί με βάση το 65% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας - εκ των πραγμάτων το τέλος για τα συστήματα θέρμανσης με φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Δυστυχώς, αυτό θα ισχύει μόνο από το 2025. Τα πρότυπα για την ενεργειακή ανακαίνιση των κτιρίων πρόκειται επίσης να γίνουν αυστηρότερα.
400.000 νέα διαμερίσματα ετησίως θέλει να χτίσει ο Συνασπισμός. Ωστόσο, όπως φαίνεται θα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν στο κτίσιμο χάλυβα, σκυρόδεμα και πολυστυρένιο - τα οποία ήδη παράγουν τόσο CO2 κατά την παραγωγή τους όσο εκπέμπει το κτίριο σε όλη του τη διάρκεια ζωής.[10] Τα οικολογικά δομικά υλικά δεν λαμβάνονται σχεδόν καθόλου υπόψη. Είναι σημαντικό στο μέλλον η τιμή του CO2 να μην επιβαρύνει πλέον μόνο τους ενοικιαστές, αλλά και τους ιδιοκτήτες. Αλλά ο Συνασπισμός δεν τολμά να αυξήσει την τιμή του CO2 με κοινωνικά δίκαιο τρόπο

Συμπερασματικά: Τι λείπει

Συνολικά, διαπιστώνεται: τα σχέδια του Συνασπισμού δεν είναι αρκετά φιλόδοξα ούτε ως προς τους στόχους ούτε ως προς τα συγκεκριμένα μέτρα. Ο κλιματικός στόχος του προηγούμενου Μεγάλου Συνασπισμού με τη CDU-CSU για μείωση μέχρι και 65% των εκπομπών CO2 έως το 2030 (σε σύγκριση με το 1990), ο οποίος είναι πολύ χαμηλός για την πορεία προς τον 1,5 βαθμό, δεν θα αυξηθεί. Μείωση τουλάχιστον 70% θα ήταν απαραίτητο εδώ. Και η συμφωνία συνασπισμού δεν έχει το σωστό μείγμα μέτρων.
Όπου η προστασία του κλίματος μπορεί να προωθηθεί με νέες τεχνολογίες, ο συνασπισμός είναι φιλόδοξος. Τοποθετήστε ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες, μετατρέψτε τα αυτοκίνητα σε ηλεκτροκίνητα, μονώστε τα κτίρια. Όσο σωστά και αν είναι αυτά τα βήματα - από μόνα τους δεν αρκούν για την επίλυση της κλιματικής κρίσης. Χρειάζεται επίσης αυτό: Λιγότερα. Λιγότερα αυτοκίνητα, λιγότερη εναέρια κυκλοφορία και λιγότερη κατανάλωση κρέατος.

Το SPD και το FDP έχουν αποτρέψει σχεδόν όλα τα μέσα που θα χρειάζονταν γι' αυτό. Ο Συνασπισμός δεν θέλει να αυξήσει την επί του παρόντος εντελώς αναποτελεσματική τιμή του CO2 κατά 25 ευρώ περισσότερο από το προβλεπόμενο - αν και οι Πράσινοι είχαν υποσχεθεί 60 ευρώ στην προεκλογική εκστρατεία. Αυτό εξαλείφει εντελώς ένα κεντρικό μέτρο ανακατεύθυνσης για την κινητικότητα και τη μετάβαση στον τομέα της θέρμανσης. Ρυθμιστική πολιτική και σαφείς κανόνες - που απαξιώθηκαν ως απαγορεύσεις από το SPD και το FDP κατά την προεκλογική εκστρατεία - δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου. Και οι εταίροι του συνασπισμού δεν τολμούν σχεδόν πουθενά να αγγίξουν τα δισεκατομμύρια των επιχορηγήσεων που βλάπτουν το κλίμα

Για το Κίνημα προστασίας το κλίματος: Τι διακυβεύεται τώρα
Τι σημαίνουν όλα αυτά για το κλιματικό κίνημα;
Από τη μια: πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται για θεμελιώδεις αλλαγές, ακόμη και με μια κυβέρνηση του σημερινού Συνασπισμού. Η πολιτική για τις μεταφορές και την κινητικότητα γίνεται εδώ το κεντρικό πεδίο αντιπαράθεσης. Οι αυτοκινητόδρομοι και οι κεντρικοί δρόμοι θα συνεχίσουν να κατασκευάζονται σε όλη τη χώρα. Αλλά σε πολλά μέρη η αντίσταση αυξάνεται - τοπικές πρωτοβουλίες πολιτών και ακτιβιστές για το κλίμα αγωνίζονται από κοινού. Ταυτόχρονα, πολλές πόλεις παλεύουν για το πόσο χώρο μπορεί να καταλαμβάνει το αυτοκίνητο και πού πρέπει να αναδιατεθεί ο δημόσιος χώρος για δρόμους παιχνιδιού, ποδηλασία, λεωφορεία και τρένα
Από την άλλη πλευρά: πολλά θα εξαρτηθούν από τον συγκεκριμένο σχεδιασμό των μέτρων προστασίας του κλίματος που θα υιοθετηθούν. Και ο Κυβερνητικός συνασπισμός θα αποφασίσει για αυτά τους επόμενους 12 μήνες. Το 2022 θα είναι το έτος εφαρμογής. Πόσο γρήγορα και με ποια μέσα θα επιτευχθεί η σταδιακή κατάργηση του άνθρακα, πόσο θεμελιωδώς θα επανασχεδιαστεί το Ομοσπονδιακό Σχέδιο Υποδομών Μεταφορών, πώς ακριβώς θα προωθηθεί η επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: όλα αυτά θα αποφασιστούν το επόμενο έτος. Τα οικονομικά λόμπι των βιομηχανιών ορυκτών καυσίμων θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδυναμώσουν τα μέτρα στις λεπτομέρειες. Πρέπει να αποτραπεί αυτό από το Κίνημα Πολιτών - και, αντίθετα, να διασφαλίσει ότι σημαντικές «βίδες ρύθμισης» να «σφιχθούν» περισσότερο από ό,τι έχει προβλεφθεί μέχρι τώρα.

Αυτή η συμφωνία του Συνασπισμού δείχνει πόσα μπορεί να πετύχει από κοινού το Κίνημα Πολιτών για το κλίμα. Και ταυτόχρονα, πόσα πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη. Βασίζεται στον καθένα και καθεμία, και ιδίως στη «Νεολαία για το Μέλλον» για να συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί για συνεπή προστασία του κλίματος. Οι συνθήκες γι' αυτό είναι οι καλύτερες από ποτέ υπό μια κυβέρνηση του σημερινού Συνασπισμού.
Και θα χρειασθεί επίσης να πιέσει την κυβέρνηση για χρηματοδότηση των άλλων χωρών όπου για παράδειγμα οι γερμανικές εταιρείες παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες για τους Γερμανούς καταναλωτές, αλλά οι εκπομπές στους λογαριάζονται σαν εκπομπές αυτών των χωρών. Με μέτρα μόνο στο εσωτερικό της χώρας της, η Γερμανία δεν θα καταφέρει να συμβάλει με το μερίδιο που της αναλογεί στην επίτευξη του παγκόσμιου στόχου του 1,5 βαθμού. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε το Öko-Institut με έδρα το Φράιμπουργκ σε μια νέα μελέτη που ανατέθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Κατά συνέπεια, για να καλυφθούν τα κενά, απαιτούνται ετήσιες πληρωμές ύψους 8 έως 25 δισεκατομμυρίων ευρώ[11] σε αυτές τις χώρες που δεν χρησιμοποιούν τους προϋπολογισμούς CO2 που δικαιούνται.

Και στη Ελλάδα ποια η σχέση των πολιτικών της κυβέρνησης με την κλιματική αλλαγή;
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη, ανήγγειλε την ψήφιση ενός κλιματικού νόμου. Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα ενέργειας, κλίματος, περιβάλλοντος και κυκλικής οικονομίας Γιώργος Κρεμλής έχει δηλώσει: «Ο κλιματικός νόμος που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση είναι εξαιρετικά φιλόδοξος. Βάζει τον πήχη ψηλά, καθώς δεν μεταφέρει απλά στην εθνική νομοθεσία τους ευρωπαϊκούς στόχους αλλά τούς συμπληρώνει, τούς επικαιροποιεί και πολλές φορές τους υπερβαίνει. Είναι ένα πολύ σύγχρονο νομοθέτημα που δείχνει ότι η Ελλάδα πρωτοπορεί στα θέματα της κλιματικής αλλαγής».
Θέλει λοιπόν να πρωτοπορήσει και η ελληνική κυβέρνηση στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, αλλά μάλλον αυτό το εννοεί στα λόγια. Γιατί στα έργα «περί άλλα τυρβάζει». Μέχρι τώρα έχει υπερθεματίσει στο θέμα των ρυθμίσεων: θα τα ρυθμίσει όλα η «παντοδύναμη αγορά». Όπως π.χ. ότι το ηλεκτρικό τρένο πάει περίπατο και δεν μπαίνει στα σχέδια για ηλεκτροκίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, θεωρώντας ότι η λύση είναι η ιδιωτική ηλεκτροκίνηση. Έτσι π.χ. η  TRAINOSE SA, πέρα από το γεγονός ότι έχει διαγράψει τα περισσότερα δρομολόγια, πρόσφατα αποφάσισε να «Κλείσει τον ιστορικό σταθμό του Βόλου .
Είναι φανερό ότι και το πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης για τη συγκράτηση του 1,5 οC, θα υπολείπεται των αντίστοιχων προσδοκιών του ελληνικού κινήματος για την προστασία του κλίματος. Και εδώ δεν πρέπει να επαναπαυθούμε στις υποσχέσεις της κυβέρνησης γιατί το μόνο που κάνει είναι να αμολήσει τις ιδιωτικές εταιρείες να σπείρουν σε όλα τα βουνά μας τις τεράστιες ανεμογεννήτριες, οι οποίες όπως έχει αποδειχθεί αντί να μειώνουν το οικολογικό μας αποτύπωμα το αυξάνουν
 


[1] Σημείωση: Φυσικά, η συμφωνία του Συνασπισμού δεν αφορά μόνο το κλίμα. Όμως, συνολικά η εκτίμηση του κινήματος για το όλο πρόγραμμα είναι επίσης διαφοροποιημένη. Όσον αφορά την γενικότερη πολιτική για την κοινωνία, ο Συνασπισμός θα επιφέρει μεγάλη πρόοδο, η οποία παρεμποδίστηκε επί χρόνια από το CDU/CSU. Η νέα κυβέρνηση θέτει επίσης προοδευτικούς τόνους στην κοινωνική πολιτική - για παράδειγμα, με τον κατώτατο μισθό και το βασικό επίδομα τέκνων. Από την άλλη πλευρά, οι δικαιούχοι κοινωνικής βοήθειας περνούν δύσκολα. Και μια πλήρης αποτυχία: η διανεμητική δικαιοσύνη, χάρη στο FDP. Επομένως, για το κίνημα πολιτών, υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν

[2] Wahlprogramme-Analyse – Parteien verfehlen 1,5-Grad-Ziel“( "Ανάλυση εκλογικού προγράμματος - Τα κόμματα χάνουν τον στόχο του 1,5 βαθμού"), ZDF Online, 9. Σεπτεμβρίου 2021

[3] Αυτό σημαίνει ότι δεν θα γίνουν και πολλά πράγματα στον τομέα εξοικονόμησης ενέργειας και στη μείωση της ζήτησης!

[4] „Emissionsquellen“, Umweltbundesamt Online, τελευταία επίσκεψη στις 26. Νοεμβρίου 2021

[5] "Umweltbundesamt: 'Verkehr steuert in falsche Richtung'("Η κυκλοφορία κατευθύνεται προς τη λάθος κατεύθυνση"), Tagesschau Online, 4 Νοεμβρίου 2021

[6] „Agrarpolitik der Ampel-Koalition: Foodwatch für strengere Gesetze“("Αγροτική πολιτική του συνασπισμού: Foodwatch για αυστηρότερους νόμους"), Taz Online, 25 Νοεμβρίου 2021

[7] „Treibhausgasemissionen sinken 2020 um 8,7 Prozent“( “Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειώνονται κατά 8,7 τοις εκατό το 2020"), Bundesumweltministerium Online, 16. März 2021

[8] „So will der Bund bei der energetischen Sanierung zum Musterschüler werden“( "Έτσι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θέλει να γίνει πρότυπο μαθητή στην ενεργειακή ανακαίνιση"), Handelsblatt Online, 25. August 2021

[9] „Interesse an Gasheizungen auf Rekordhoch“( "Το ενδιαφέρον για τη θέρμανση με φυσικό αέριο σε υψηλό επίπεδο ρεκόρ"), Zeitung für kommunale Wirtschaft, 6. Januar 2021

[10] „Die graue Energie: Der entscheidende Hebel für Klimaschutz beim Bauen“( "Γκρίζα ενέργεια: Ο αποφασιστικός μοχλός για την προστασία του κλίματος στα κτίρια"), Bauwende Online, αναρτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2021.

[11] Υποθέτοντας ένα κόστος 50 ευρώ ανά τόνο CO2, ο στόχος του 1,5 βαθμού θα κόστιζε 8 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για τις επόμενες τρεις δεκαετίες- ένα κόστος 150 ευρώ θα σήμαινε περίπου 25 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως

Επιμέλεια δημοσίευσης: Γιώργος Μεριζιώτης
Να ετοιμαστούμε για τους νέους Δεκέμβρηδες13 χρόνια πέρασαν από την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο θάνατός του σηματοδότησε μια νέα περίοδο στην ελληνική ιστορία. Μια περίοδο που ξεκίνησε με την εξέγερση της νεολαίας και στο πλάι της την εξέγερση σημαντικού μέρους της κοινωνικής βάσης.
Η εξέγερση του 2008 ακολουθήθηκε από την οικονομική κρίση και τους αντιμνημονιακούς αγώνες. Από την ανάθεση στον Σύριζα και την κοινωνική ήττα που σημαδεύει κάθε ανάθεση σε καθεστωτικές δυνάμεις από την αυγή της ιστορίας.
Η εξέγερση ακολουθήθηκε τα επόμενα χρόνια από φτώχεια, από απώλεια δικαιωμάτων, από αγώνες που δεν τελεσφόρησαν, που έμειναν ανολοκλήρωτοι.
Βρισκόμαστε σήμερα σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Πανδημία, οικονομική κρίση, εθνικοί ανταγωνισμοί στη γειτονιά μας, κλιματική αλλαγή. Έχουμε πάνω από το κεφάλι μας τον δεξιό πόλο του δικομματισμού που στις σημερινές συνθήκες φλερτάρει με τον φασισμό και δε διστάζει να ξεχειλώσει κάθε όριο αστικής δημοκρατίας για να εξασφαλίσει τον κοινωνικό έλεγχο ανεξάρτητα από την κοινωνική συναίνεση. Το κράτος φοβάται, κι όταν τα τέρατα φοβούνται γίνονται αδίστακτα.
Για να το πούμε απλά, οι σημερινές συνθήκες ευνοούν «δολοφονίες δεκαπεντάχρονων από την αστυνομία» περισσότερο από κάθε άλλη φορά από το 2008 και μετά.
Και όλα προμηνύουν ότι το μέλλον είναι ακόμα σκοτεινότερο.
Όχι μόνο γιατί ο εχθρός βαδίζει μπροστά. Αλλά και γιατί εμείς, η κοινωνική βάση, μετά από τόσες ήττες και ματαιώσεις, πισωπατάμε. Τι έχουμε όμως να περιμένουμε από μια τέτοια νοοτροπία; Μήπως θα φιλοτιμηθεί η εξουσία; Μήπως να περιμένουμε τον επόμενο Σύριζα και να τρέξουμε στις κάλπες;
Αν κάτι άφησε πίσω της η εξέγερση του 2008 είναι η συλλογική γνώση του τι φοβάται η εξουσία. Φοβάται τον ανεξέλεγκτο κόσμο στον δρόμο. Φοβάται την λαϊκή οργή. Φοβάται τη νεολαία όταν βγαίνει από τα καλούπια και τους καθεστωτικούς μηχανισμούς. Αν κάτι πρέπει να θυμόμαστε από το 2008, πέρα από την μνήμη ενός αδικοχαμένου παιδιού, είναι ο κρύος ιδρώτας των ανθρώπων κράτους και του κεφάλαιου. Είναι τα χαμηλωμένα μάτια πολιτικών και δημοσιογράφων που «συνιστούσαν αυτοσυγκράτηση».
Η εξέγερση για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου δεν είναι μια λάμψη από το παρελθόν. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια μας για το πως πρέπει να αντιδρούμε απέναντι στο σύστημα. Και οι λόγοι για τους οποίους τελικά έσβησε είναι ένα μάθημα για τις βέβαιες εξεγέρσεις του μέλλοντος. Του κοντινού μέλλοντος.
Τιμούμε αυτή τη μέρα μνήμης και ως μέρα ελπίδας. Ελπίδας ότι η σιγή του νεκροταφείου που το κράτος νομίζει ότι εξασφάλισε τα τελευταία χρόνια είναι μια φενάκη. Οι ζωντανοί είναι εδώ και αργά η γρήγορα θα δώσουν τις απαντήσεις που πρέπει.
Την 6η Δεκέμβρη, καθένας και καθεμιά, και πάνω από όλα η νεολαία, πρέπει να βγει στο δρόμο. Αυτή είναι άλλωστε η αξία των επετείων, η αξία της μνήμης. Είναι η επανεπιβεβαίωση αυτών που ανακαλούν, είναι η σφραγίδα που δείχνει ότι οι εξεγέρσεις δεν είναι μουσειακά εκθέματα αλλά ένας ζωντανός σπόρος που μπορεί να αργεί αλλά κάποια στιγμή φυτρώνει και σε μια ριπή χρόνου γίνεται δέντρο.
Όλοι/ες στον δρόμο την 6η Δεκέμβρη.
Πλαισιώνουμε και συμμετέχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις.
Ετοιμαζόμαστε για τους νέους Δεκέμβρηδες.



Δείτε και αυτό το ντοκιμαντέρ: 
Εξέγερση Δεκέμβρης 2008 Ντοκουμέντο δρόμου
«… Ο Δεκέμβρης του ΄08 πήρε και θέριεψε τις συνειδήσεις. Τις ξύπνησε. Τις έβγαλε στο πεζοδρόμιο. Τις φώτισε και τις φούντωσε, με τη φωτιά της ελευθερίας. Τις έκτισε, με την ουσία αυτού του κόσμου. Αλληλεγγύη – Αντίσταση – Ανυπακοή.
Τι χάθηκε και τι κερδήθηκε ;
Ο μόνος που έχασε σε αυτή την εξέγερση ήταν όποιος/α δεν έγινε εξέγερση μέσα του και δεν άλλαξε την οπτική του. Το παλιό τραγουδάκι από τους ανθρακωρύχους του Καναδά και αργότερα της Αγγλίας καλά τα έλεγε… «πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας. Η με τους ανθρακωρύχους η με τα αφεντικά».
Μέσα από την ιδιότητα του δημοσιογράφου, στρατευμένου ρεπόρτερ, στο πεζοδρόμιο, δίνω ζωή σε ένα κοιμισμένο αρχείο εξεγερτικού περιεχομένου. Πρωτογενές υλικό. Μια μικρή στιγμή από το πραγματικό μέγεθος του Δεκέμβρη στην Αθήνα μέσα από την κάμερα μου και το ρεπορτάζ μου. Με την κουνημένη εικόνα απ την οργή μου.
Τα λάθη και τα μείoν του θυμού μου. Προσπάθησα να μην αφήσω τίποτα από τη σφαίρα του πολιτικού σε αυτήν την προσπάθεια. Επιστράτευσα την εικόνα τον ήχο τη φωτογραφία τη μουσική με ένα σκοπό. Την αντιπληροφόρηση με κάθε μέσο.. Γιατί κάθε τι είναι πολιτικό. Παρακαταθήκη για την επόμενη φορά. Αυτό το υλικό δεν μπορεί να ανήκει σε έναν. Ανήκει σε όλους και όλες…»
Σπύρος Γ. Χαλικιάς
Σημείωση:
Για να δείτε το ντοκιμαντέρ απενεργοποιήστε τη φραγή για ανήλικους/ες
 
Βίντεο ακατάλληλο για ανηλίκους (βάσει των Οδηγιών κοινότητας)
 
 Ντοκιμαντέρ: Εξέγερση Δεκέμβρης 2008 – (Ντοκουμέντο δρόμου – 63 λεπτά )

Κεραμέα Μαρία / Τσουλουβή Δέσποινα 
                               
Ξερόβηχας: Επιθέματα ζεστά κρύα εναλλάξ. 3 λεπτά ζεστά και 1 λεπτό κρύα, το κάνουμε για 10 λεπτά, τρεις φορές την ημέρα.
Μπορούμε και πάνω από τα ρούχα με το σεσουάρ ζεστό κρύο εναλλάξ.
 
Βήχας με φλέματα: κάνουμε τσάι με λιναρόσπορο. Επειδή είναι άγευστο το τσάι με λιναρόσπορο προσθέτουμε και ένα αρωματικό βότανο. Πίνουμε ένα φλιτζάνι τσάι τρεις φορές την ημέρα..
 
Βήχας: Σε ένα μεγάλο σχετικά ρεπάνι κάνουμε μία τρύπα και βάζουμε μέσα μέλι. Με ένα καλαμάκι ρουφάμε το ζουμί
 
Πονόλαιμος: Γαργάρες με αλατόνερο και λεμόνι ή και με το καθένα χωριστά.
Άσκηση για τον πονόλαιμο: Τρεις φορές την ημέρα από 36 φορές βγάζουμε την γλώσσα έξω από το στόμα έως να φτάσει στο σαγόνι και να πονέσουν οι αμυγδαλές.
 
Συνάχι: Κάνουμε τρία ποδόλουτρα την ημέρα για 10 λεπτά. Μπορούμε να προσθέσουμε σκόνη μουστάρδα ή τζίντζερ και ξύδι. Καλό είναι να κάνουμε τα ποδόλουτρα με τα πρώτα συμπτώματα  για να το προλάβουμε.
Καλό είναι, να χρησιμοποιήσουμε και την συσκευή για αιθέρια έλαια, βάζοντας ευκάλυπτο 4 σταγόνες.
 
Ποδόλουτρα:  Κάντε ποδόλουτρο σε αλατόνερο για να ξεκουράσετε τα πόδια σας, ξεπλύνετε με δροσερό νερό.
 
Κρυολόγημα:
Α. Βάζουμε στο στήθος ένα πανί βρεγμένο με οινόπνευμα ακόμη προσθέτουμε και μαύρο πιπέρι.
Β. Κρυολόγημα και πόνους αρθρώσεων: Στύβουμε πικράγγουρα και το ζουμί το προσθέτουμε σε τσίπουρο ή καθαρό οινόπνευμα και κάνουμε εντριβές (προσοχή το ζουμί από τα πικράγγουρα είναι πολύ δηλητηριώδες).
 
Γρίπη: Κάνει καλό η λεμονάδα ή πορτοκαλάδα, ένα ποτηράκι ανά 2 ώρες.
 
Καλό είναι, ως  απολυμαντικού χώρου να μη μεταδίδονται τα μικρόβια να χρησιμοποιούμε τη συσκευή χώρου με αιθέρες έλαια σανταλόξυλο ή πεύκο.
 
Πυρετός:
Α. Καταπολεμάτε με μπάνιο ή με κομπρέσες στο μέτωπο στον αυχένα, στις μασχάλες στον αγκώνα στα γόνατα και στον αστράγαλο.
Β. Κόβουμε πατάτα σε φέτες τις τοποθετούμε σα ένα μαντήλι και το δένουμε στο μέτωπο.
 
Ωτίτιδα: Ζεσταίνουμε μέσα σε καλτσάκι καλαμπόκι χονδροαλεσμένο και το βάζουμε πάνω στο αυτί.
 
Πονόδοντος: Μπορούμε να βάλουμε ένα βαμβακάκι με γαρυφαλέλαιο στο κούφιο νεογιλό δόντι (τα πρώτα δόντια). Προσοχή το γαρυφαλέλαιο χαλάει τα δόντια.
 
Δόντια και ούλα: Κάντε πλύσεις στόματος με ένα μίγμα αλατιού και σόδας φαγητού (ίσα μέρη διαλυμένα στο νερό). Το διάλυμα αυτό δυναμώνει τα ούλα, λευκαίνει τα δόντια και διατηρεί την ανάσα σας καθαρή.
 
Ορμονικά προβλήματα: Προσθέτουμε 5  γρ. βασιλικό πολτό σε 1  κιλό μέλι. Προσθέτουμε το βασιλικό πολτό λίγο – λίγο στο μέλι και το ανακατεύουμε καλά με ξύλινο ή πλαστικό κουτάλι. Τρώμε κάθε πρωί 1 κουταλάκι από το μίγμα. Δεν χρησιμοποιούμε μεταλλικά σκεύη μόνο ξύλινα και πλαστικά.
 
Αλλεργίες: Γύρη, παίρνουμε το πρωί πριν από το φαγητό ένα κουταλάκι του γλυκού. Αν δεν μπορούμε να το πάρουμε το μοιράζουμε σε δυο ή τρεις φορές και πίνουμε αμέσως μετά νερό ή το διαλύουμε σε ένα φλιτζάνι νερό.Παίρνουμε γύρη δυο φορές το χρόνο το φθινόπωρο και την άνοιξη.
 
Μέση: Βάζουμε κουκούτσια από κεράσια σε σακούλι τα ζεσταίνουμε και τα βάζουμε στη μέση.
 
Στομάχι: Α.Ένα κουτάλι σπαθόλαδο το πρωί νηστικός.
Β.  Το έγχυμα, δηλ. σε ζεστό νερό βάζουμε φύλλα δυόσμου και το σκεπάζουμε για 10 λεπτά,  το πίνουμε ως τσάι, είναι καλό για δυσπεψία.
 
Μελανιά: Βάζουμε πάνω στο μέρος που χτυπήσαμε τσουκνίδα και το δένουμε.
 
Χτύπημα: Για να μη μείνει σημάδι βάζουμε στο χτύπημα βιτάμ.
 
Άλατα: Πίνουμε τσάι από βατσινιές τις οποίες μαζεύουμε τον Ιούνιο.
Μπορούμε να βράσουμε μεγάλη ποσότητα και πίνουμε τρία φλιτζάνια την ημέρα για ένα μήνα. Σταματάμε για ένα μήνα και μετά το επαναλαμβάνουμε. 
 
Κουρασμένα μάτια: Ένα κουταλάκι αλάτι σε νερό είναι πρώτης τάξεως καλλυντικό για τα μάτια. Χρησιμοποιήστε το για να ξεπλύνετε (εξωτερικά) τα κουρασμένα μάτια ή φτιάξτε  κομπρέσες για τα πρησμένα μάτια.
Τα μάτια ανακουφίζονται επίσης και με κομπρέσες από χαμομήλι.
 
Τσιμπήματα εντόμων:  Βρέξτε το σημείο που σας τσίμπησε το έντομο και ρίξτε επάνω αλάτι για να ανακουφιστείτε από τον πόνο.
 
Ελιξίριο μακροζωίας:
300 γρ σκόρδο, 500 γρ  κρεμμύδια, 1,5  λίτρο μηλόξιδο και 1  κιλό μέλι.
Κόβουμε στο μούλτι τα κρεμμύδια και τα  σκόρδα και τα βάζουμε για 24 ώρες μέσα σε μια κούπα μαζί με το μηλόξιδο. Κατά διαστήματα  το μίγμα το ανακατεύουμε.
Στη συνέχεια αφού περάσει ο χρόνος το στραγγίζουμε και στο ζουμί προσθέτουμε το μέλι και το ανακατεύουμε για να διαλυθεί. Το βάζουμε σε μπουκάλια και το διατηρούμε στο ψυγείο.
Το βάζουμε στη σαλάτα αντί για ξίδι, 4 κουταλάκια τη φορά.
Το κάνουμε μια φορά το χρόνο, καθαρίζει τις φλέβες από τη χοληστερίνη.
 
Τραυματισμούς: Σπαθόλαδο ή κηραλοιφή (κερί, μαστίχα Χίο και ελαιόλαδο, τα ζεσταίνουμε όλα μαζί ώσπου να λυόσουν)
 
Κάψιμο: Κάποιος διηγείται: έβαλα το καμένο χέρι μου στη σακούλα με το αλεύρι για 10 λεπτά και όταν το τράβηξα δεν είχα το παραμικρό σημάδι ούτε φουσκάλα ούτε τον παραμικρό πόνο.
Έκτοτε έχω πάντα μια σακούλα με αλεύρι στο ψυγείο για περίπτωση καψίματος. Υπ΄ όψιν πως το κρύο αλεύρι το νοιώθεις ακόμα καλύτερα από αυτό θερμοκρασίας δωματίου.
 
Αντικαρκινικό: 3 φύλλα μικρά ή 2 φύλλα μεγάλα αλόη τα καθαρίζουμε από τα αγκαθάκια και τα αλέθουμε στο μούλτι. Προσθέτουμε 0,5 Kg μέλι και 3 κουταλιές ουίσκι ή τσίπουρο.Το παίρνουμε για 10 μέρες από μια κουταλιά τρεις φορές τη μέρα 15 λεπτά πριν από το φαγητό.
Αντικαρκινικό επίσης είναι και ο κρόκος Κοζάνης.
 
Μύκητες στα νύχια:  Ανακατεύουμε καλαμποκάλευρο με νερό και την αλοιφή την βάζουμε στα άρρωστα νύχια για μια ώρα. Το επαναλαμβάνουμε  7 έως 10 ημέρες. Η εξήγηση είναι ότι στο καλαμποκάλευρο υπάρχει ένας μύκητας που επιτίθεται και καταστρέφει άλλους μύκητες.
Πολύ αποτελεσματικό είναι και το αιθέριο έλαιο tee tree. Βάζουμε μια σταγόνα σε κάθε νύχι, μια φορά την ημέρα.
 
Πόνους στις αρθρώσεις:  Βάζουνε σε ένα βάζο ξανθές σταφίδες και αρκετό τζιν  ώστε να τις σκεπάζει. Κάθε μέρα τρώμε εννέα σταφίδες από αυτές. Θα διαπιστώσουμε ότι μετά από μερικές βδομάδες ότι οι πόνοι θα αρχίσουν να υποχωρούν. Χρησιμοποιούμε ξανθές σταφίδες γιατί έχουν υποστεί επεξεργασία με θείο και αυτό βοηθάει σε περιπτώσεις φλεγμονής. Για το τζιν έχει δοθεί η εξήγηση ότι στο καλό και γνήσιο αποστάζεται μαζί με κάπου δέκα διαφορετικά βότανα αλλά το πιο βασικό και απαραίτητο είναι το κυπαρισσόμηλα, οι καρποί από το κυπαρίσσι, το αφέψημα από αυτά έχει και αντιρρευματικές ιδιότητες.   
 
Χοληστερίνη: Σε μια κούπα βάζουμε μια κουταλιά ταχίνι, προσθέτουμε λίγο τσάι που έχουμε φτιάξει από μαλλιά καλαμποκιού, πεντάνευρο και το ανακατεύουμε καλά ώσπου να διαλυθεί το ταχίνι και προσθέτουμε άνθος βρώμης και ακόμη καρύδια και κολοκυθόσπορους. Είναι ένα πολύ καλό πρωινό.
 
Ένα κουτάλι ταχίνι με μέλι το πρωί κάνει πολύ καλό, κατεβάζει και τη χοληστερίνη.
 
Καθαρισμός συκωτιού: Κάνουμε με σπόρους από γαϊδουράγκαθου τσάι. Ένα κουταλάκι σπόρους για ένα φλιτζάνι τσάι. Πίνουμε ένα φλιτζάνι πρωί, μεσημέρι και βράδυ. 
 
Πέτρα στα νεφρά: Πίνουμε έγχυμα από λαδανιά, δηλ. βάζουμε μια χούφτα άνθη λαδανιάς που μαζεύουμε το Μάιο, σε ένα λίτρο νερό και το σκεπάζουμε για 10 λεπτά. Πίνουμε ένα κρασοπότηρο μισή ώρα πριν από το φαγητό πρωί μεσημέρι και βράδυ.
Επίσης βοηθάει το τσάι από βότανα μαλλιά καλαμποκιού, αγριάδα, και βατσινιές.
 
Ίλιγγος: Πιέζουμε τον τριγωνικό χόνδρο που είναι απέναντι από το πτερύγιο του αυτιού, με ένα δάκτυλο του ενός χεριού και με το άλλο χέρι χτυπάμε το δάχτυλο 36 φορές. Το επαναλαμβάνουμε τρεις φορές την ημέρα.
 
1. Μια φέτα καρότου μοιάζει με την ίριδα του ανθρώπινου ματιού. Η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος και τη λειτουργία των ματιών.
2. Η ντομάτα διατηρεί καθαρή την καρδιά και είναι τροφή για το αίμα.
3. Τα σταφύλια είναι δυνατή τροφή για την καρδιά και το αίμα.
4. Τα καρύδια βοηθούν στη λειτουργία του εγκεφάλου.
5. Τα φασόλια θεραπεύουν και βοηθούν στη  λειτουργία των νεφρών.
6. το σέλινο βοηθά στην ενδυνάμωση των οστών.
7. Το αβοκάντο, η μελιτζάνα και το αχλάδι έχουν στόχο την υγεία και τη λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας της γυναίκας.
8. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα του σπέρματος των ανδρών και αυξάνουν τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, θεραπεύουν την στειρότητα των ανδρών.
9. Η γλυκοπατάτα ισορροπεί τον γλυκεμικό δείκτη των διαβητικών.
10. Οι ελιές βοηθούν στην υγεία και την λειτουργία των ωοθηκών.
11.Τα πορτοκάλια, τα γκρέιπφρούτ και όλα τα εσπεριδοειδή βοηθούν στην υγεία του στήθους.
12. Τα κρεμμύδια βοηθούν στην απομάκρυνση των υπολειμμάτων που προέρχονται από τα κύτταρα του σώματος.
13.Το σκόρδο βοηθά στην εξάλειψη των ελευθέρων ριζών του σώματος.

πηγή: ​efzoiawellness.wordpress.com/2013/03/24/%CE%B1%CF%86%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/

Πότε και Πώς να καταναλώνεις Ψωμί;

Το ψωμί εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί ένα κλασικό και αγαπημένο συνοδευτικό σε κάθε τραπέζι. Διάβασε χρήσιμες πληροφορίες για τα συστατικά και τις βιταμίνες που περιέχει, καθώς και τρόπους να το εντάξεις στα γεύματα σου.

Διαβάστε Περισσότερα

Δημοσιεύουμε τη θέση μας για την πανδημία Covid-19 στο παρακάτω pdf.
Πανδημία 2019-: δύο οπτικές της συνθήκης
Μια ιατρική οπτική
Μια κοινωνική και πολιτική οπτική

 https://adye.espivblogs.net/

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
​
Διαβάστε στο:
ADYE_covid-19.pdf

Καλησπέρα σε όλους,
 
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το call for abstracts για το Διεθνές Συμπόσιο "Κάτω από το Τοπίο" που διοργανώνει η ομάδα Μπουλούκι στα νησιά της Θήρας και της Θηρασιάς από τις 28 Απριλίου έως την 1η Μαΐου 2022. 
 
Το Συμπόσιο αυτό θα αποτελέσει το τρίτο μέρος μιας σειράς εκδηλώσεων που διοργανώνει το Μπουλούκι στη Θηρασιά και τη Θήρα: Μετά από δύο Εργαστήρια έρευνας πεδίου (βίντεο) και συμμετοχικής αποκατάστασης (κείμενο με εικόνες), το Συμπόσιο αποσκοπεί να λειτουργήσει ως θεωρητικό αντιστάθμισμα και να τροφοδοτήσει την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε διαφορετικά πεδία γνώσης γύρω από τη μελέτη των τοπίων. Θα περιλαμβάνει κεντρικές ομιλίες από διακεκριμένους στοχαστές και ένα τριήμερο εργαστήριο για νέους ερευνητές και ερευνήτριες. Η παρούσα πρόσκληση υποβολής περιλήψεων αφορά το τελευταίο: καλωσορίζουμε προτάσεις από ερευνητές (υποψήφιους διδάκτορες και μεταδιδακτορικούς φοιτητές) και επαγγελματίες από όλους τους κλάδους που ασχολούνται κριτικά με το τοπίο και τους μετασχηματισμούς του (αρχιτεκτονική/αρχιτεκτονική τοπίου, περιβαλλοντικές σπουδές και οικολογία, γεωγραφία, κοινωνική ανθρωπολογία, ιστορία, αρχαιολογία, καλές τέχνες κ.ά.)
 
Επίσης, για το σύνολο του project τρέχει και μια καμπάνια συμμετοχικής χρηματοδότησης, σε περίπτωση που ενδιαφέρεται κάποιος να συνεισφέρει ή να προωθήσει το μήνυμα περαιτέρω. 
 
Χαιρετισμούς,
Παναγιώτης Κωστούλας
https://www.youtube.com/watch?v=OnLWJevdgUI&t=3s

Η καταστροφική πυρκαγιά στην Βόρεια Εύβοια τον περασμένο Αύγουστο έκαψε περισσότερα από 600.000 στρέμματα δάσους. Παρά την εφαρμογή του δόγματος "εκκενώστε για να μην θρηνήσουμε θύματα" πολλοί νέοι επέλεξαν να παραμείνουν στα χωριά τους και να δώσουν μάχη προκειμένου να εμποδίσουν τις φλόγες να πλησιάσουν στα σπίτια τους με ό,τι μέσα διέθεταν. 
Το Vice συνάντησε δυο νέους ανθρώπους στα Βασιλικα, οι οποίοι μιλούν για όσα βίωσαν τις ημέρες της φωτιάς, την έλλειψη επιχειρησιακού σχεδιασμού αλλά και την αγωνία που φέρνει η επόμενη ημέρα. 





Παρουσίαση - Παραγωγή: Κατερίνα Φάκα
Κάμερα: Κωστής Παπαδάκης, Γιώργος Γιαννακόπουλος
Ήχος: Βασίλης Αθανασάς
Μοντέζ: Αλεξάνδρα Βερυκόκκου

Δείτε το βίντεο:
https://video.vice.com/gr/video/burnt-land/61485ac93f09ec06fd1eda76?fbclid=IwAR1ldHmSK4hcXTTWUkr_uL8AP99j19K8hmZiXoRK4h-oh-elhk0repCBsZY
 

Με μια πρόχειρη ανθρωπολογική ματιά παρατηρούμε ότι οι ρόλοι των ενηλίκων προς τα παιδιά αλλάζουν ανάλογα με τον πολιτισμό και τις αντιλήψεις της εποχής. Από την σκληρή εποχή των παιδοκτονιών ( ο μύθος της Μήδειας αντανακλά μάλλον στοιχεία πραγματικών, αρχαίων πρακτικών), στη μορφή της εγκατάλειψης ( 4ος- 13ος αι. μ.Χ.), όπου παιδιά εγκαταλείπονταν είτε σε μοναστήρια κι ανάδοχες οικογένειες, είτε σε σπίτια ευγενών ή που ήταν ακόμη αόρατα στο ίδιο τους το σπίτι, μεταφερόμαστε στο ρόλο του παιδαγωγού-σύμβουλου, ειδικού ρυθμιστή για την ομαλή κοινωνικοποίηση τους στο υπάρχον κοινωνικό πλαίσιο.
Έτσι προοδευτικά περνάμε από τις πειθαρχικές κοινωνίες του 17ου-19ου αιώνα στις σημερινές κοινωνίες ελέγχου οι οποίες έχουν στηθεί πάνω σ’ ένα δίκτυο θεσμών εξομάλυνσης , όπως η πυρηνική οικογένεια, το σχολείο, το νομικό σύστημα, το σύστημα υγείας και το υπερβολικά μονοδιάστατο φυσικά οικονομικό σύστημα.
Ψυχαναλυτικά θα μπορούσαμε να δούμε την παιδική ηλικία να διαμορφώνεται μέσα από τη σχέση ενήλικα -παιδιού. Τι συμβαίνει δηλαδή, όταν ένας ενήλικος βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με ένα παιδί που χρειάζεται κάτι;
Ο ενήλικος κατά τον Mause έχεις τρεις κύριες αντιδράσεις στη διάθεσή του:
1ον Αυτή της προβολής, δηλαδή χρησιμοποιεί το παιδί ως όχημα για να προβάλει σε αυτό το περιεχόμενο του δικού του ασυνειδήτου.
2ον Αυτή της αντιστροφής, δηλαδή χρησιμοποιεί το παιδί ως υποκατάστατο μιας μορφής ενηλίκου που ήταν σημαντική για τη δική του παιδική ηλικία π.χ. της μάνας του ή του πατέρα του.
3ον Αυτή της ενσυναίσθησης , δηλαδή όταν μπορεί να δείξει κατανόηση στις ανάγκες του παιδιού και να δράσει ώστε να τις ικανοποιήσει, χωρίς όμως να προσθέτει τις δικές του ενήλικες προβολές και αντιστροφές.
Έχοντας κατά νου την κοινωνιολογική, αλλά και την ψυχαναλυτική οπτική νομίζω ότι θα πρέπει να καθοριστούν νέοι σύγχρονοι ρόλοι και Λόγοι που θα τοποθετούν την παιδική ηλικία στο παρόν της και τα παιδιά σε ισάξια θέση με τους ενήλικες.
Κατόπιν τούτων καταθέτω εντελώς σχηματικά- μη αυστηρά μια πρόταση για τους ρόλους των ενηλίκων στα διαφορετικά, πολλαπλά « τώρα» της παιδικής ηλικίας:
Ηλικία                           Ρόλος ενηλίκου
0-2                                   Υπηρέτης
2-6                                   Φροντιστής
6-11                                  Συνοδός
11-15                                 Βοηθός
15 +                                    Συνοδοιπόρος
Δεν το επιτρέπει ο χώρος για μια μακροσκελή ανάλυση για κάθε έναν ξεχωριστό ρόλο. Αυτό που θα ήθελα όμως να τονίσω είναι η απουσία του παιδαγωγού ως ρόλου οδηγού σε μια ενήλικη, πατριαρχική Αλήθεια.
Έτσι, ο κύριος όρος «ομπρέλα» για όλους τους παραπάνω που προτείνω είναι του παιδαρωγού ( παιδί+ αρωγή) ως προς τον ρόλο και παιδογνοιαστική ή παιδαρωγική ως προς τη διαδικασία, όχι μιας ετοιμοπαράδοτης λειτουργιστικής κοινωνικοποίησης, αλλά ως μιας αναγκαίας προϋπόθεσης σπασίματος των παθολογικών εξουσιαστικών δομών των σημερινών κοινωνιών.

Yorgos Loucas
​