Συνέχεια από το άρθρο: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ (1): Φασισμός, θεωρία και πράξη
Το παράδειγμα της ναζιστικής Γερμανίας. η ανάδειξη του Χίτλερ από μια ομάδα βιομηχάνων και κατόχων των ΜΜΕ και η στήριξή του από το πολιτικό σύστημα της εποχής. Σκοπός του άρθρου είναι, μέσα από την ανάδειξη των πραγματικών συνθηκών που δημιουργούν τον φασισμό, να δούμε πιο καθαρά τη σημερινή πραγματικότητα και να ορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια τον φασισμό.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ (Μέρος 2ο)
Ο Ψευδεπίγραφος Εθνικοσοσιαλισμός.
Ο στόχος του Χίτλερ υπήρξε η εξουσία - επιδίωξη που δεν είναι άσχετη με το έντονο αίσθημα κατωτερότητας που βίωνε ως προσωπικότητα. Γι' αυτόν τον λόγο συμμετείχε ενεργά στο (αποτυχημένο) πραξικόπημα το 1923, που τον οδήγησε στη φυλακή. Εκεί φαίνεται ότι συνειδητοποίησε πως δεν θα είναι εύκολο να πάρει την εξουσία με τη βία και αποφάσισε να ακολουθήσει την νόμιμη οδό: να κερδίσει στις εκλογές. Όλη η προπαγάνδα που αναφέραμε παραπάνω εξυπηρετούσε ακριβώς αυτόν τον σκοπό: να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τη μοίρα των Γερμανών και την ευημερία της χώρας "του" ("του" διότι δεν ήταν Γερμανός αλλά Αυστριακός). Πρόβαλε φυσικά και ηθικούς κοινωνικούς κώδικες που να έχουν έρεισμα στην αντίληψη του μέσου Γερμανού, όπως για παράδειγμα η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας, που ήταν και ποινικό αδίκημα από το 1871. Για τους "εθνικοσοσιαλιστές" η ομοφυλοφιλία έπληττε την οικογένεια και τη φυλετική καθαρότητα, και την αποκήρυσσαν δημόσια ως δάκτυλο των Εβραίων εναντίον της ηθικής του γερμανικού έθνους. Παρόλα αυτά, ο αρχηγός της ισχυρότατης παραστρατιωτικής ομάδας SA (τάγμα εφόδου, διαφορετική από τα SS που ήταν αρχικώς τάγμα προστασίας ηγετικώς στελεχών του κόμματος), Έρνστ Ρεν, και τα περισσότερα σημαντικά στελέχη της, διορισμένα από τον ίδιον, ήταν ομοφυλόφιλοι.
http://www.nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=497&Itemid=63
Το παράδειγμα της ναζιστικής Γερμανίας. η ανάδειξη του Χίτλερ από μια ομάδα βιομηχάνων και κατόχων των ΜΜΕ και η στήριξή του από το πολιτικό σύστημα της εποχής. Σκοπός του άρθρου είναι, μέσα από την ανάδειξη των πραγματικών συνθηκών που δημιουργούν τον φασισμό, να δούμε πιο καθαρά τη σημερινή πραγματικότητα και να ορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια τον φασισμό.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ (Μέρος 2ο)
Ο Ψευδεπίγραφος Εθνικοσοσιαλισμός.
Ο στόχος του Χίτλερ υπήρξε η εξουσία - επιδίωξη που δεν είναι άσχετη με το έντονο αίσθημα κατωτερότητας που βίωνε ως προσωπικότητα. Γι' αυτόν τον λόγο συμμετείχε ενεργά στο (αποτυχημένο) πραξικόπημα το 1923, που τον οδήγησε στη φυλακή. Εκεί φαίνεται ότι συνειδητοποίησε πως δεν θα είναι εύκολο να πάρει την εξουσία με τη βία και αποφάσισε να ακολουθήσει την νόμιμη οδό: να κερδίσει στις εκλογές. Όλη η προπαγάνδα που αναφέραμε παραπάνω εξυπηρετούσε ακριβώς αυτόν τον σκοπό: να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τη μοίρα των Γερμανών και την ευημερία της χώρας "του" ("του" διότι δεν ήταν Γερμανός αλλά Αυστριακός). Πρόβαλε φυσικά και ηθικούς κοινωνικούς κώδικες που να έχουν έρεισμα στην αντίληψη του μέσου Γερμανού, όπως για παράδειγμα η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας, που ήταν και ποινικό αδίκημα από το 1871. Για τους "εθνικοσοσιαλιστές" η ομοφυλοφιλία έπληττε την οικογένεια και τη φυλετική καθαρότητα, και την αποκήρυσσαν δημόσια ως δάκτυλο των Εβραίων εναντίον της ηθικής του γερμανικού έθνους. Παρόλα αυτά, ο αρχηγός της ισχυρότατης παραστρατιωτικής ομάδας SA (τάγμα εφόδου, διαφορετική από τα SS που ήταν αρχικώς τάγμα προστασίας ηγετικώς στελεχών του κόμματος), Έρνστ Ρεν, και τα περισσότερα σημαντικά στελέχη της, διορισμένα από τον ίδιον, ήταν ομοφυλόφιλοι.
http://www.nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=497&Itemid=63
RSS Feed
