Το κράτος είναι πραξικόπημα, η Επανάσταση είναι Ελευθερία!
Το πραξικόπημα, το οποίο αποτελεί μια αναπόφευκτη πραγματικότητα της κρατικής παρουσίας στην περιοχή της Τουρκίας από τη στρατιωτική χούντα του 1980, αναδύθηκε μετά από 36 χρόνια, τη νύχτα της 15ης Ιουλίου. Πολλά κρατικά κτίρια είχαν αποκλειστεί για λίγες ώρες κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής κινητοποίησης σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα. Το πραξικόπημα ξεκίνησε με πτήσεις επίδειξης των μαχητικών αεροσκαφών στην Άγκυρα και με τον αποκλεισμό των γεφυρών στην Κωνσταντινούπολη από τους στρατιώτες, και συνεχίστηκε με την ομηρία του αρχηγού του γενικού επιτελείου και τον θόρυβο από τα τανκ και τους πυροβολισμούς στους δρόμους Πολλά κρατικά κτήρια δέχτηκαν πυρά από F16 και ελικόπτερα, συμπεριλαμβανομένου και του κτιρίου της Βουλής, καθώς και του αρχηγείου της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (ΜΙΤ), ενώ υπήρξαν συγκρούσεις σε πολλά σημεία μεταξύ στρατιωτών και αστυνομικών. Μετά τα γεγονότα, η τηλεοπτική ροή της κρατικής τηλεόρασης διακόπηκε και διαβάστηκε η διακήρυξη του πραξικοπήματος η οποία ήταν υπογεγραμμένη ως «Αποκαθιστώντας την ειρήνη στη χώρα». Όταν το ''5ώρο πραξικόπημα" τελείωσε, περισσότεροι από 100 στρατιώτες, πάνω από 80 αστυνομικοί και περισσότεροι από 80 αντι-πραξικοπηματίες διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους. 2839 στρατιώτες, μεταξύ των οποίων πολλά υψηλόβαθμα στελέχη, συνελήφθησαν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των 36 ετών, το πραξικόπημα ως εργαλείο πολιτικής καταπίεσης, βίας και καταστολής, έχει χρησιμοποιηθεί ως απειλή από το στρατό ξανά και ξανά. Χωρίς αμφιβολία, για εμάς, τους καταπιεσμένους, το πραξικόπημα σημαίνει βασανιστήρια, καταστολή και τη σφαγή των ανθρώπων σε αυτή την περιοχή αυτή την περίοδο. Είναι φανερό ότι μια δομή η οποία λαμβάνει ισχύ από τις σφαγές που κάνει, θα συνεχίσει να κάνει σφαγές στο όνομα της "προστασίας της αδιαίρετης ενότητας της χώρας". Το πρόσφατο πραξικόπημα είναι αποτέλεσμα των ομάδων εξουσίας που μάχονται για την εξουσία στο εσωτερικό του κράτους. Ίσως, η κρυφή ύπαρξη αυτών των ομάδων εξουσίας έξω από το κράτους ωθεί τον ορισμό τους σε μια ευρύτερη κλίμακα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνοι που ενίσχυσαν την εξουσία τους, ως αποτέλεσμα του 5ωρου πραξικοπήματος είναι η σημερινή κυβέρνηση και ο αρχηγός του κράτους.
Το βράδυ που ξεκίνησε ως ένα στρατιωτικό πραξικόπημα έγινε σε μια "ανάπαυλα δημοκρατίας", ενώ η κρατική εξουσία απέκτησε τον έλεγχο. Το κυβερνών κόμμα AKP, κέρδισε τον τίτλο εκείνου που “απέκρουσε ένα πραξικόπημα” με την νίκη του εναντίον του πραξικοπήματος παρέμεινε στην κορυφή της νομιμότητας ως νόμιμα εκλεγμένο κόμμα . Όλη τη νύχτα, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια μετέδιδαν ότι εξυπηρετούσε αυτή τη νίκη και έφτιαξαν την προπαγάνδα της ψευδαίσθησης της δημοκρατίας ενσαρκωμένη από τον Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή η προπαγάνδα γινόταν συνεχώς και από τα ΜΜΕ που ήταν γνωστό ότι ήταν αντίθετα στην κυβέρνηση. Σε αυτό τον αγώνα για την κρατική εξουσία, τα ΜΜΕ, όχι μόνο πήραν το μέρος του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά έπαιξαν ρόλο στη διοχέτευση των ανθρώπων στους δρόμους.
Όπως τα μέσα ενημέρωσης ,έτσι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ,τα οποία μέχρι τότε δεν “αντάλλασαν” την στήριξή τους στο AKP , μετά την έναρξη της διαδικασίας του πραξικοπήματος έπεσαν στην παγίδα της κρατικής εξουσίας που εμπόδιζε κάθε άλλη πολιτική έκφραση να ασκήσει πολιτική. Η στάση τους - το να πάρουν δηλαδή θέση υπέρ της “δημοκρατίας” και κατά του πραξικοπήματος - λειτούργησε σαν μια μάσκα της πολιτικής τους άγνοιας. Αυτό δείχνει σαφώς ότι, βραχυπρόθεσμα, δεν θα κινητοποιηθούν εκτός από το να ενισχύσουν την κρατική πολιτική εξουσία. Με το να καθορίζουν εκείνους που "θα πεθάνουν όταν ο Ταγίπ Ερντογάν το διατάξει, πυροβολώντας όταν πει πυροβολήστε", γεμίζοντας τις πλατείες με συνθήματα "θέλουμε τη θανατική ποινή", επικεντρώνοντας στο λιντσάρισμα για όποιους στέκονται απέναντι, ως "υποστηρικτές της δημοκρατίας ", τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιδεικνύουν μια πολιτική στασιμότητα.
Με αυτό το πραξικόπημα και τη νίκη εναντίον του πραξικοπήματος, το ΑΚΡ έχει τώρα το περιβάλλον που χρειάζεται για να δημιουργήσει τον ιδεολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Το "50% που δεν περιορίστηκαν στα σπίτια τους" και βγήκε στους δρόμους, θεωρήθηκε ως απειλή από τον Ταγίπ Ερντογάν κατά τις διαμαρτυρίες στο Gezi. Η φασιστική νοοτροπία, η οποία αποτελεί σημαντικό τμήμα του ιδεολογικού μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα από το νόμο έως την κοινωνική ζωή, «ξύπνησε» από εκείνους που κινητοποιήθηκαν από το κράτος στους δρόμους. Εκτός από αυτό, προσποιήθηκαν ότι δρούσαν ως υπερασπιστές της δημοκρατίας... Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει πώς οι "δημοκρατικές κινητοποιήσεις" θα αντιμετωπίσουν τους καταπιεσμένους με διαφορετικούς τρόπους σε διάφορες περιοχές. Έχουμε ήδη ακούσει ειδήσεις για ενέργειες λιντζαρίσματος προς εκείνους που δεν παίρνουν το μέρος της ενισχυμένης εξουσίας του κράτους.
Ο αγώνας αυτών των ομάδων εξουσίας που προσπαθούν να αποκτήσουν την κρατική εξουσία, που ασκείται μέσω της αυξανόμενης οικονομικής και πολιτικής αδικίας· δεν είναι τίποτα άλλο από τη διαιώνιση της εξουσίας των καταπιεστών έναντι των καταπιεζόμενων, προκειμένου να καταστρέψει την ελευθερία των καταπιεσμένων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ούτε η ορατή ή η αόρατη δικτατορία, ούτε ο στρατός των πολιτικών δομών, ούτε το πραξικόπημα, ούτε οι εκλογές των πολιτικών δυνάμεων που είναι ο εχθρός του λαού, δεν έχει τίποτα να κάνει με τη βούληση του λαού.
Εμείς, που πιστεύουμε ότι η ελεύθερη ζωή δεν μπορεί να δημιουργηθεί από ένα πραξικόπημα ή από τις εκλογές, αναγνωρίζουμε την ύπαρξη του κράτους ως ένα πραξικόπημα στην ελευθερία μας και η εξέγερσή μας θα συνεχίζεται μέχρι να δημιουργηθεί ένας ελεύθερος κόσμος. Το κράτος είναι το πραξικόπημα, η επανάσταση είναι η ελευθερία. Αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη, δεν είναι να αντλήσουμε ελπίδα από τις μάχες μεταξύ των «αρχών», αλλά να ξέρουμε ότι η ελπίδα είναι επανάσταση για την ελευθερία.
Αναρχική Επαναστατική Δράση (DAF)
μετάφραση από: http://anarsistfaaliyet.org/english/coup-is-the-state-revolution-is-liberty/
Το πραξικόπημα, το οποίο αποτελεί μια αναπόφευκτη πραγματικότητα της κρατικής παρουσίας στην περιοχή της Τουρκίας από τη στρατιωτική χούντα του 1980, αναδύθηκε μετά από 36 χρόνια, τη νύχτα της 15ης Ιουλίου. Πολλά κρατικά κτίρια είχαν αποκλειστεί για λίγες ώρες κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής κινητοποίησης σε Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα. Το πραξικόπημα ξεκίνησε με πτήσεις επίδειξης των μαχητικών αεροσκαφών στην Άγκυρα και με τον αποκλεισμό των γεφυρών στην Κωνσταντινούπολη από τους στρατιώτες, και συνεχίστηκε με την ομηρία του αρχηγού του γενικού επιτελείου και τον θόρυβο από τα τανκ και τους πυροβολισμούς στους δρόμους Πολλά κρατικά κτήρια δέχτηκαν πυρά από F16 και ελικόπτερα, συμπεριλαμβανομένου και του κτιρίου της Βουλής, καθώς και του αρχηγείου της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (ΜΙΤ), ενώ υπήρξαν συγκρούσεις σε πολλά σημεία μεταξύ στρατιωτών και αστυνομικών. Μετά τα γεγονότα, η τηλεοπτική ροή της κρατικής τηλεόρασης διακόπηκε και διαβάστηκε η διακήρυξη του πραξικοπήματος η οποία ήταν υπογεγραμμένη ως «Αποκαθιστώντας την ειρήνη στη χώρα». Όταν το ''5ώρο πραξικόπημα" τελείωσε, περισσότεροι από 100 στρατιώτες, πάνω από 80 αστυνομικοί και περισσότεροι από 80 αντι-πραξικοπηματίες διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους. 2839 στρατιώτες, μεταξύ των οποίων πολλά υψηλόβαθμα στελέχη, συνελήφθησαν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των 36 ετών, το πραξικόπημα ως εργαλείο πολιτικής καταπίεσης, βίας και καταστολής, έχει χρησιμοποιηθεί ως απειλή από το στρατό ξανά και ξανά. Χωρίς αμφιβολία, για εμάς, τους καταπιεσμένους, το πραξικόπημα σημαίνει βασανιστήρια, καταστολή και τη σφαγή των ανθρώπων σε αυτή την περιοχή αυτή την περίοδο. Είναι φανερό ότι μια δομή η οποία λαμβάνει ισχύ από τις σφαγές που κάνει, θα συνεχίσει να κάνει σφαγές στο όνομα της "προστασίας της αδιαίρετης ενότητας της χώρας". Το πρόσφατο πραξικόπημα είναι αποτέλεσμα των ομάδων εξουσίας που μάχονται για την εξουσία στο εσωτερικό του κράτους. Ίσως, η κρυφή ύπαρξη αυτών των ομάδων εξουσίας έξω από το κράτους ωθεί τον ορισμό τους σε μια ευρύτερη κλίμακα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνοι που ενίσχυσαν την εξουσία τους, ως αποτέλεσμα του 5ωρου πραξικοπήματος είναι η σημερινή κυβέρνηση και ο αρχηγός του κράτους.
Το βράδυ που ξεκίνησε ως ένα στρατιωτικό πραξικόπημα έγινε σε μια "ανάπαυλα δημοκρατίας", ενώ η κρατική εξουσία απέκτησε τον έλεγχο. Το κυβερνών κόμμα AKP, κέρδισε τον τίτλο εκείνου που “απέκρουσε ένα πραξικόπημα” με την νίκη του εναντίον του πραξικοπήματος παρέμεινε στην κορυφή της νομιμότητας ως νόμιμα εκλεγμένο κόμμα . Όλη τη νύχτα, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια μετέδιδαν ότι εξυπηρετούσε αυτή τη νίκη και έφτιαξαν την προπαγάνδα της ψευδαίσθησης της δημοκρατίας ενσαρκωμένη από τον Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή η προπαγάνδα γινόταν συνεχώς και από τα ΜΜΕ που ήταν γνωστό ότι ήταν αντίθετα στην κυβέρνηση. Σε αυτό τον αγώνα για την κρατική εξουσία, τα ΜΜΕ, όχι μόνο πήραν το μέρος του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά έπαιξαν ρόλο στη διοχέτευση των ανθρώπων στους δρόμους.
Όπως τα μέσα ενημέρωσης ,έτσι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ,τα οποία μέχρι τότε δεν “αντάλλασαν” την στήριξή τους στο AKP , μετά την έναρξη της διαδικασίας του πραξικοπήματος έπεσαν στην παγίδα της κρατικής εξουσίας που εμπόδιζε κάθε άλλη πολιτική έκφραση να ασκήσει πολιτική. Η στάση τους - το να πάρουν δηλαδή θέση υπέρ της “δημοκρατίας” και κατά του πραξικοπήματος - λειτούργησε σαν μια μάσκα της πολιτικής τους άγνοιας. Αυτό δείχνει σαφώς ότι, βραχυπρόθεσμα, δεν θα κινητοποιηθούν εκτός από το να ενισχύσουν την κρατική πολιτική εξουσία. Με το να καθορίζουν εκείνους που "θα πεθάνουν όταν ο Ταγίπ Ερντογάν το διατάξει, πυροβολώντας όταν πει πυροβολήστε", γεμίζοντας τις πλατείες με συνθήματα "θέλουμε τη θανατική ποινή", επικεντρώνοντας στο λιντσάρισμα για όποιους στέκονται απέναντι, ως "υποστηρικτές της δημοκρατίας ", τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιδεικνύουν μια πολιτική στασιμότητα.
Με αυτό το πραξικόπημα και τη νίκη εναντίον του πραξικοπήματος, το ΑΚΡ έχει τώρα το περιβάλλον που χρειάζεται για να δημιουργήσει τον ιδεολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Το "50% που δεν περιορίστηκαν στα σπίτια τους" και βγήκε στους δρόμους, θεωρήθηκε ως απειλή από τον Ταγίπ Ερντογάν κατά τις διαμαρτυρίες στο Gezi. Η φασιστική νοοτροπία, η οποία αποτελεί σημαντικό τμήμα του ιδεολογικού μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα από το νόμο έως την κοινωνική ζωή, «ξύπνησε» από εκείνους που κινητοποιήθηκαν από το κράτος στους δρόμους. Εκτός από αυτό, προσποιήθηκαν ότι δρούσαν ως υπερασπιστές της δημοκρατίας... Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει πώς οι "δημοκρατικές κινητοποιήσεις" θα αντιμετωπίσουν τους καταπιεσμένους με διαφορετικούς τρόπους σε διάφορες περιοχές. Έχουμε ήδη ακούσει ειδήσεις για ενέργειες λιντζαρίσματος προς εκείνους που δεν παίρνουν το μέρος της ενισχυμένης εξουσίας του κράτους.
Ο αγώνας αυτών των ομάδων εξουσίας που προσπαθούν να αποκτήσουν την κρατική εξουσία, που ασκείται μέσω της αυξανόμενης οικονομικής και πολιτικής αδικίας· δεν είναι τίποτα άλλο από τη διαιώνιση της εξουσίας των καταπιεστών έναντι των καταπιεζόμενων, προκειμένου να καταστρέψει την ελευθερία των καταπιεσμένων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ούτε η ορατή ή η αόρατη δικτατορία, ούτε ο στρατός των πολιτικών δομών, ούτε το πραξικόπημα, ούτε οι εκλογές των πολιτικών δυνάμεων που είναι ο εχθρός του λαού, δεν έχει τίποτα να κάνει με τη βούληση του λαού.
Εμείς, που πιστεύουμε ότι η ελεύθερη ζωή δεν μπορεί να δημιουργηθεί από ένα πραξικόπημα ή από τις εκλογές, αναγνωρίζουμε την ύπαρξη του κράτους ως ένα πραξικόπημα στην ελευθερία μας και η εξέγερσή μας θα συνεχίζεται μέχρι να δημιουργηθεί ένας ελεύθερος κόσμος. Το κράτος είναι το πραξικόπημα, η επανάσταση είναι η ελευθερία. Αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη, δεν είναι να αντλήσουμε ελπίδα από τις μάχες μεταξύ των «αρχών», αλλά να ξέρουμε ότι η ελπίδα είναι επανάσταση για την ελευθερία.
Αναρχική Επαναστατική Δράση (DAF)
μετάφραση από: http://anarsistfaaliyet.org/english/coup-is-the-state-revolution-is-liberty/
RSS Feed
