Πέρασε αυτή τη βδομάδα στα μουλοχτά με ψήφους 436 έναντι 241 η απόφαση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για την διατλαντική συμφωνία, ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαική Ένωση, παρά τις εντεινόμενες διαμαρτυρίες πολιτών και συλλογικοτήτων σε πολλές Ευρωπαικές χώρες
"Η διεφθαρμένη καρδιά της Ευρώπης βάζει τις πολυεθνικές πάνω από τα δικαιώματα των πολιτών" γράφει ηINDEPENDED στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής (13/7)
Περισσότερες πληροφορίες για την ΤΤΙΡ:
1) TTIP ή όταν χάνεται η κυριαρχία ενός κράτους
Νίκος Μίχος
Σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους στο οικονομικό παιχνίδι, ΗΠΑ και ΕΕ βρίσκονται σε κεκλεισμένων των θυρών συνομιλίες για την υπογραφή της Transatlantic Trade Investment Partnership – TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Συνεργασίας Εμπορίου και Επενδύσεων). Σύμφωνα με ανθρώπους που έχουν γνώση του Συμφώνου, αυτό έχει σκοπό να επιβάλει τους όρους του σε κάθε μέλος που το υπογράφει ενώ επιφυλάσσει κινδύνους για την κυριαρχία ενός κράτους περιλαμβάνοντας ρήτρες προστασίας του επενδυτή.
Με την συμφωνία, ΗΠΑ και ΕΕ, ελπίζουν να «καπελώσουν» 22 άλλες μικρότερες οικονομικές ενώσεις, όπως η ASEAN της νοτιοανατολικής Ασίας, ενώ ήδη 110 χώρες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για να συμμετάσχουν. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με την Ουρλίκε Χέρμαν, Γερμανίδα δημοσιογράφο στην εφημερίδα Die Tageszeitung η οποία μίλησε σε σχετική εκδήλωση των Ιδρυμάτων Ρόζα Λούξεμπουργκ και Νίκος Πουλατζάς, στόχος των ΗΠΑ και ΕΕ είναι η ένταξη μελών στην TTIP χωρίς να μπορούν να αρνηθούν τους όρους που αυτή θέτει.
Επισήμως, αν και το κείμενο της συμφωνίας είναι άγνωστο ακόμη και για τους άμεσα ενδιαφερόμενους όπως τα κράτη μέλη της ΕΕ, σκοπός της TTIP είναι να μην υπάρχουν δασμοί και εμπόδια στις συναλλαγές και στο επιχειρείν. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2013 στο πλαίσιο της απορύθμισης των αγορών σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Η Κομισιόν υπολογίζει ότι η TTIP θα φέρει ανάπτυξη της τάξης του 0,036% τον χρόνο και κατά 0,5% μέχρι το 2027. Όμως όπως και η ΝΑFTA (ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό) «η Συμφωνία δεν θα φέρει μείωση της ανεργίας, όπως και το εμπόριο από μόνο του δεν θα φέρει αύξηση της παραγωγής», σύμφωνα με την Γερμανίδα δημοσιογράφο.
Πολλές μεγάλες ενώσεις βιομηχάνων, όπως για παράδειγμα οι εκπρόσωποι της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, έχουν ταχθεί κατά την TTIP ακριβώς γιατί δεν βλέπουν ότι θα φέρει αποτελέσματα.
Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί ότι όπου έχουν εφαρμοστεί τέτοιες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, οι εργαζόμενοι έχουν εξωθηθεί από τις θέσεις τους. Μάλιστα, η Κομισιόν έχει επιβεβαιώσει ότι υπάρχει ο κίνδυνος από την TTIP πολλοί ευρωπαίοι να δουν την πόρτα της εξόδου από τον εργασιακό τους χώρο με τρόπο «παρατεταμένο και ουσιαστικό».
Επικίνδυνα Βήματα
Το πρώτο βήμα για την επικύρωση της TTIP είναι η συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτή η συμφωνία θα γίνει πάνω σε θέματα «εύκολα» καθώς σε γενικότερες γραμμές η οικονομική πολιτικών των δυο μερών είναι παραπλήσια.
Το δεύτερο βήμα, όμως, είναι το «κλειδί» κατά την Χερμαν: Από την επικύρωση της Συμφωνίας και έπειτα πριν καν κατατεθούν προς συζήτηση στα κοινοβούλια, όλα τα νομοσχέδια θα περνούν από ενδελεχή έλεγχο μη τυχόν και περιέχουν διατάξεις που θα επηρεάζουν τις εμπορικές σχέσεις και το επενδυτικό πλαίσιο.
«Το δεύτερο αυτό βήμα της TTIP εκτός από το ότι θα ενισχύσει τα λόμπι, προσβάλει ξεκάθαρα την εθνική κυριαρχία των κρατών», ανέφερε η Ούλριχ Χέρμαν.
Ο τουρισμός, που είναι το βασικό εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδας, δεν συμπεριλαμβάνεται στην TTIP. Όμως η χώρα κινδυνεύει από την συμφωνία καθώς αυτή περιλαμβάνει τις ρήτρες προστασίας των επενδύσεων (investment protection clauses). Μάλιστα, η Ελλάδα έχει υπογράψει συμφωνίες που περιλαμβάνουν τέτοιες ρήτρες με 43 χώρες.
Σύμφωνα με αυτές, οι ξένες εταιρίες μπορούν να μηνύσουν μια χώρα αν αντιληφθούν πως απειλείται η επένδυση. Η επένδυση μπορεί να απειληθεί από περιβαλλοντικούς όρους που την εμποδίζουν, από τον κατώτατο μισθό, από μέτρα για την προστασία των καταναλωτών, από τους όρους για την χρήση γης και άλλα.
Οι ξένες εταιρίες (και όχι οι εγχώριες) μπορούν να παρακάμψουν το εθνικό σύστημα δικαιοσύνης και να προσφύγουν κατά της χώρας στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας και να αξιώσουν αποζημιώσεις. Για παράδειγμα, η σουηδική εταιρία Vattenfall προσέφυγε στο Δικαστήριο κατά της Γερμανίας εξαιτίας του κλεισίματος δυο πυρηνικών εργοστασίων ύστερα από το ατύχημα της Φουκουσίμα, όπου κέρδισαν αποζημίωση ύψους 3,7 δις δολαρίων. Μάλιστα, μπορούν οι εταιρίες να διεκδικήσουν αποζημίωση για διαφύγοντα κέρδη ακόμη και πριν την έναρξη του επενδυτικού σχεδίου.
Πολλές κυβερνήσεις υπό τον φόβο να εμπλακούν σε μια δικαστική διαμάχη δεν καταθέτουν νομοσχέδια απορυθμίζοντας εκούσια – υπό ομηρία της επένδυσης ουσιαστικά – την περιβαλλοντική νομοθεσία, την ασφάλεια για τα τρόφιμα ακόμη και τον δημόσιο τομέα. «Εάν επικυρωθεί η συμφωνία, εξαιτίας της κρίσης του ευρώ, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να παρεμβαίνει στο κοινωνικό και οικονομικό της σύστημα για χρόνια», υπογραμμίζει η δημοσιογράφος εκτιμώντας ότι «εάν, όμως, η επικύρωση πρέπει να περάσει από τα 28 κοινοβούλια δεν έχει καμία ελπίδα η TTIP. Σημασία λοιπόν έχει ποιος θα την επικυρώσει».
Από τις διαπραγματεύσεις, πάντως, ήδη έχουν εξαιρεθεί οι βιομηχανίες χημικών προϊόντων καθώς δεν αντιμετωπίζεται ο κίνδυνος με τον ίδιο τρόπο από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Παραδειγματικά αναφέρεται, ότι στις ΗΠΑ για να θεωρηθεί ένα χημικό προϊόν επικίνδυνο πρέπει πρώτα να υπάρξει κάποια συνέπεια της χρήσης του.
Δεσμευτικός μπούσουλας
Σύμφωνα με την Ντέμπι Μπάρκερ, διευθύντρια του Κέντρου Διατροφικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (Center for Food Safety), «είναι πραξικοπηματικό με μια συμφωνία που κανείς δεν ξέρει το περιεχόμενό της να μπορεί μια εταιρία να προσβάλει ένα κυρίαρχο κράτος». Η ίδια πιστεύει ότι η TTIP ακόμη και αν δεν επικυρωθεί τελικά θα αποτελέσει «ένα σχέδιο για συνθήκες του μέλλοντος».
Ακόμη, η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατύπωσε δημόσια την απαίτησή της να παραχωρηθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας μεγαλύτερος ρόλος στις επιχειρήσεις στην λήψη αποφάσεων για τον καθορισμό των προτύπων. Η Κομισιόν ανταποκρίθηκε με την δημιουργία του Συμβουλίου Ρυθμιστικής Συνεργασίας. Οι εταιρίες ακόμη και μετά την επικύρωση της TTIP θα μπορούν να προτείνουν κανονισμούς προς κατάργηση.
Η μυστικότητα, δε, υπό την οποία διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις προωθούν μόνο την αδιαφάνεια, όμως σύμφωνα με Αμερικανό αξιωματούχο που επικαλέστηκε η Μπάρκερ, «τίποτα δεν είναι κρυφό. Αν θέλετε διαβάστε την αντίστοιχη συμφωνία μας με την Νότια Κορέα».
Σε κάθε περίπτωση, η TTIP δείχνει πως οι εταιρίες προσπαθούν διαρκώς να βρουν τον φθηνότερο τόπο αλλά και τρόπο για να παράξουν τα προϊόντα τους – ακόμη και αν αυτό θα γίνει μέσω lobbying που θα απειλεί την κυριαρχία των κρατών.
2.) Η TTIP, τα μεταλλαγμένα και τα προσωπικά δεδομένα
Στο όνομα της απορρύθμισης της αγοράς, ΗΠΑ και ΕΕ από το 2013 διαπραγματεύονται κεκλεισμένων των θυρών την Transatlantic Trade Investment Partnership – TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Συνεργασίας Εμπορίου και Επενδύσεων). Σύμφωνα με όσους έχουν γνώση των πραγμάτων πρόκειται για μια συμφωνία που διέπεται από αδιαφάνεια, προωθεί τα λόμπι και επιτίθεται στο κυρίαρχο κράτος. [Πρώτο μέρος: Η απορρυθμιστική ομηρία των κυρίαρχων κρατών]
Χ-Food
Περίπου το 70% των τροφίμων που πωλούνται στα αμερικανικά σουπερμαρκετ περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά (GMOs). Μέχρι πρόσφατα αυτοί οι γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί δεν κυκλοφορούσαν στις αγορές της Ευρώπης.
Στις ευρωπαϊκές αγορές η «αρχή της προφύλαξης» εμπόδιζε τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, ενώ υπάρχει και νομικό πλαίσιο για την χρήση φυτοφαρμάκων ώστε να μην απειληθεί η υγεία του πολίτη.
Στο πλαίσιο αυτό, οι βιομηχανίες τροφίμων των ΗΠΑ έχουν αρχίσει να ασκούν πιέσεις και προσβλέπουν στην άμβλυνση των κανονισμών που ισχύουν στην Ευρώπη μέσω της TTIP, καθώς μέχρι στιγμής το 40% των προϊόντων τους δεν μπορούν να εισαχθούν στην ΕΕ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα, και υπό την ελληνική προεδρία της ΕΕ, η Κομισιόν επέτρεψε την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων σπόρων εντός της Ένωσης. Μέχρι στιγμής, πάντως επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του κοινοβουλίου του κάθε κράτους – μέλους εάν θα ψηφίσει την χρήση ή την απαγόρευση των μεταλλαγμένων σπόρων.
Επιστρέφει ο ACTA;
Παρά το γεγονός ότι με συντριπτική πλειοψηφία - 478 «όχι» έναντι μόλις 39 «ναι» - το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε το 2012 την αμφιλεγόμενη συνθήκη ACTA για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας από τη διαδικτυακή πειρατεία και τα προϊόντα-«μαϊμού», φαίνεται ότι κάποιοι όροι της επιστρέφουν μέσω της TTIP.
Σύμφωνα με τον Τζον Χίλαρυ, εκτελεστικό διευθυντή της οργάνωσης War on Want, «είναι πολύ πιθανό η TTIP να περιλαμβάνει διατάξεις για τα πνευματικά δικαιώματα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τα εμπορικά σήματα με σκοπό την ενίσχυση του ελέγχου της γνώσης εκ μέρους των επιχειρήσεων εις βάρος της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτή στην ΕΕ και τις ΗΠΑ». Αυτό σύμφωνα με τον ίδιο, θα συμβεί μέσω της πιθανής άρσης του κανονισμού περί εξαίρεσης από την συμμόρφωση στους σχετικούς νόμους των σχολείων, των βιβλιοθηκών, των ατόμων με αναπηρία και της εξ αποστάσεων εκπαίδευσης.
Επίσης, το TTIP θα αποδυναμώσει την νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα, ώστε αυτά να γίνουν εμπορεύσιμα. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου παρακολουθήσεων από την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών, NSA, εις βάρος ευρωπαίων πολιτών, πολλοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις για μια διατλαντική συμφωνία συνεργασίας. Ακόμη και η Επίτροπος Δικαιοσύνης, Βίβιαν Ρέντινγκ, δήλωσε τότε, στον απόηχο των αποκαλύψεων του Έντουαρντ Σνόουντεν, ότι «δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε σε διαπραγματεύσεις για μια μεγάλη διατλαντική αγορά εάν υπάρχει έστων και η παραμικρή υπόνοια ότι οι εταίροι μας επιδίδονται σε δραστηριότητες κατασκοπείας των γραφείων των διαπραγματευτών μας».
Σημειώνεται ότι ούτε οι Ευρωπαίοι βουλευτές ούτε τα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου δεν θα μάθουν ποτέ τι ζήτησαν οι διαπραγματευτές της άλλης πλευράς κατά την σύναψη της TTIP.
Οργάνωση και αντίδραση
Όπως είχε γίνει και με τον ACTA, για τον οποίο προκλήθηκαν μαζικές διαδηλώσεις πανευρωπαϊκά, οι ακτιβιστές στους τομείς της υγείας, του περιβάλλοντος και τηςη κοινωνικής δικαιοσύνης αρχίζουν να οργανώνονται τόσο σε ΕΕ όσο και σε ΗΠΑ.
Αντιδράσεις έχουν έρθει και από μέλη των εθνικών κοινοβουλίων. Συγκεκριμένα, στην Γαλλία οι γερουσιαστές εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για την υποστήριξη που δείχνει στην TTIP. Στην Γερμανία, την Βρετανία και την Ολλανδία, βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα έχουν καταθέσει προς ψήφιση προτάσεις κατά της συμφωνίας.
Στις ΗΠΑ 178 μέλη του Κογκρέσου, το οποίο θα επικυρώσει την συμφωνία από την δυτική πλευρά του Ατλαντικού, έχουν αποστείλει στον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα επιστολές δυσαρέσκειας δηλώνοντας ότι αρνούνται να του παραχωρήσουν εξουσία κατεπείγουσας διαπραγμάτευσης για μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες.
Όμως και εκτός των άμεσα εμπλεκόμενων, αντιδράσεις έχουν εκφραστεί και από οικονομίες όπως της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας, που ανησυχούν για τις συνέπειες που θα έχει η TTIP σε εκείνους. Η Κομισιόν εξάλλου έχει πει πως «τα ρυθμιστικά πρότυπα που θα θέσει η TTIP θα αναγκαστούν να υιοθετήσουν και άλλες οικονομίες για να μην μείνουν στο περιθώριο».
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/ttip-i-otan-xanetai-i-kyriarxia-enos-kratoys
"Η διεφθαρμένη καρδιά της Ευρώπης βάζει τις πολυεθνικές πάνω από τα δικαιώματα των πολιτών" γράφει ηINDEPENDED στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής (13/7)
Περισσότερες πληροφορίες για την ΤΤΙΡ:
1) TTIP ή όταν χάνεται η κυριαρχία ενός κράτους
Νίκος Μίχος
Σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους στο οικονομικό παιχνίδι, ΗΠΑ και ΕΕ βρίσκονται σε κεκλεισμένων των θυρών συνομιλίες για την υπογραφή της Transatlantic Trade Investment Partnership – TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Συνεργασίας Εμπορίου και Επενδύσεων). Σύμφωνα με ανθρώπους που έχουν γνώση του Συμφώνου, αυτό έχει σκοπό να επιβάλει τους όρους του σε κάθε μέλος που το υπογράφει ενώ επιφυλάσσει κινδύνους για την κυριαρχία ενός κράτους περιλαμβάνοντας ρήτρες προστασίας του επενδυτή.
Με την συμφωνία, ΗΠΑ και ΕΕ, ελπίζουν να «καπελώσουν» 22 άλλες μικρότερες οικονομικές ενώσεις, όπως η ASEAN της νοτιοανατολικής Ασίας, ενώ ήδη 110 χώρες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για να συμμετάσχουν. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με την Ουρλίκε Χέρμαν, Γερμανίδα δημοσιογράφο στην εφημερίδα Die Tageszeitung η οποία μίλησε σε σχετική εκδήλωση των Ιδρυμάτων Ρόζα Λούξεμπουργκ και Νίκος Πουλατζάς, στόχος των ΗΠΑ και ΕΕ είναι η ένταξη μελών στην TTIP χωρίς να μπορούν να αρνηθούν τους όρους που αυτή θέτει.
Επισήμως, αν και το κείμενο της συμφωνίας είναι άγνωστο ακόμη και για τους άμεσα ενδιαφερόμενους όπως τα κράτη μέλη της ΕΕ, σκοπός της TTIP είναι να μην υπάρχουν δασμοί και εμπόδια στις συναλλαγές και στο επιχειρείν. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2013 στο πλαίσιο της απορύθμισης των αγορών σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Η Κομισιόν υπολογίζει ότι η TTIP θα φέρει ανάπτυξη της τάξης του 0,036% τον χρόνο και κατά 0,5% μέχρι το 2027. Όμως όπως και η ΝΑFTA (ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό) «η Συμφωνία δεν θα φέρει μείωση της ανεργίας, όπως και το εμπόριο από μόνο του δεν θα φέρει αύξηση της παραγωγής», σύμφωνα με την Γερμανίδα δημοσιογράφο.
Πολλές μεγάλες ενώσεις βιομηχάνων, όπως για παράδειγμα οι εκπρόσωποι της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, έχουν ταχθεί κατά την TTIP ακριβώς γιατί δεν βλέπουν ότι θα φέρει αποτελέσματα.
Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί ότι όπου έχουν εφαρμοστεί τέτοιες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, οι εργαζόμενοι έχουν εξωθηθεί από τις θέσεις τους. Μάλιστα, η Κομισιόν έχει επιβεβαιώσει ότι υπάρχει ο κίνδυνος από την TTIP πολλοί ευρωπαίοι να δουν την πόρτα της εξόδου από τον εργασιακό τους χώρο με τρόπο «παρατεταμένο και ουσιαστικό».
Επικίνδυνα Βήματα
Το πρώτο βήμα για την επικύρωση της TTIP είναι η συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτή η συμφωνία θα γίνει πάνω σε θέματα «εύκολα» καθώς σε γενικότερες γραμμές η οικονομική πολιτικών των δυο μερών είναι παραπλήσια.
Το δεύτερο βήμα, όμως, είναι το «κλειδί» κατά την Χερμαν: Από την επικύρωση της Συμφωνίας και έπειτα πριν καν κατατεθούν προς συζήτηση στα κοινοβούλια, όλα τα νομοσχέδια θα περνούν από ενδελεχή έλεγχο μη τυχόν και περιέχουν διατάξεις που θα επηρεάζουν τις εμπορικές σχέσεις και το επενδυτικό πλαίσιο.
«Το δεύτερο αυτό βήμα της TTIP εκτός από το ότι θα ενισχύσει τα λόμπι, προσβάλει ξεκάθαρα την εθνική κυριαρχία των κρατών», ανέφερε η Ούλριχ Χέρμαν.
Ο τουρισμός, που είναι το βασικό εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδας, δεν συμπεριλαμβάνεται στην TTIP. Όμως η χώρα κινδυνεύει από την συμφωνία καθώς αυτή περιλαμβάνει τις ρήτρες προστασίας των επενδύσεων (investment protection clauses). Μάλιστα, η Ελλάδα έχει υπογράψει συμφωνίες που περιλαμβάνουν τέτοιες ρήτρες με 43 χώρες.
Σύμφωνα με αυτές, οι ξένες εταιρίες μπορούν να μηνύσουν μια χώρα αν αντιληφθούν πως απειλείται η επένδυση. Η επένδυση μπορεί να απειληθεί από περιβαλλοντικούς όρους που την εμποδίζουν, από τον κατώτατο μισθό, από μέτρα για την προστασία των καταναλωτών, από τους όρους για την χρήση γης και άλλα.
Οι ξένες εταιρίες (και όχι οι εγχώριες) μπορούν να παρακάμψουν το εθνικό σύστημα δικαιοσύνης και να προσφύγουν κατά της χώρας στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας και να αξιώσουν αποζημιώσεις. Για παράδειγμα, η σουηδική εταιρία Vattenfall προσέφυγε στο Δικαστήριο κατά της Γερμανίας εξαιτίας του κλεισίματος δυο πυρηνικών εργοστασίων ύστερα από το ατύχημα της Φουκουσίμα, όπου κέρδισαν αποζημίωση ύψους 3,7 δις δολαρίων. Μάλιστα, μπορούν οι εταιρίες να διεκδικήσουν αποζημίωση για διαφύγοντα κέρδη ακόμη και πριν την έναρξη του επενδυτικού σχεδίου.
Πολλές κυβερνήσεις υπό τον φόβο να εμπλακούν σε μια δικαστική διαμάχη δεν καταθέτουν νομοσχέδια απορυθμίζοντας εκούσια – υπό ομηρία της επένδυσης ουσιαστικά – την περιβαλλοντική νομοθεσία, την ασφάλεια για τα τρόφιμα ακόμη και τον δημόσιο τομέα. «Εάν επικυρωθεί η συμφωνία, εξαιτίας της κρίσης του ευρώ, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να παρεμβαίνει στο κοινωνικό και οικονομικό της σύστημα για χρόνια», υπογραμμίζει η δημοσιογράφος εκτιμώντας ότι «εάν, όμως, η επικύρωση πρέπει να περάσει από τα 28 κοινοβούλια δεν έχει καμία ελπίδα η TTIP. Σημασία λοιπόν έχει ποιος θα την επικυρώσει».
Από τις διαπραγματεύσεις, πάντως, ήδη έχουν εξαιρεθεί οι βιομηχανίες χημικών προϊόντων καθώς δεν αντιμετωπίζεται ο κίνδυνος με τον ίδιο τρόπο από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Παραδειγματικά αναφέρεται, ότι στις ΗΠΑ για να θεωρηθεί ένα χημικό προϊόν επικίνδυνο πρέπει πρώτα να υπάρξει κάποια συνέπεια της χρήσης του.
Δεσμευτικός μπούσουλας
Σύμφωνα με την Ντέμπι Μπάρκερ, διευθύντρια του Κέντρου Διατροφικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (Center for Food Safety), «είναι πραξικοπηματικό με μια συμφωνία που κανείς δεν ξέρει το περιεχόμενό της να μπορεί μια εταιρία να προσβάλει ένα κυρίαρχο κράτος». Η ίδια πιστεύει ότι η TTIP ακόμη και αν δεν επικυρωθεί τελικά θα αποτελέσει «ένα σχέδιο για συνθήκες του μέλλοντος».
Ακόμη, η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατύπωσε δημόσια την απαίτησή της να παραχωρηθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας μεγαλύτερος ρόλος στις επιχειρήσεις στην λήψη αποφάσεων για τον καθορισμό των προτύπων. Η Κομισιόν ανταποκρίθηκε με την δημιουργία του Συμβουλίου Ρυθμιστικής Συνεργασίας. Οι εταιρίες ακόμη και μετά την επικύρωση της TTIP θα μπορούν να προτείνουν κανονισμούς προς κατάργηση.
Η μυστικότητα, δε, υπό την οποία διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις προωθούν μόνο την αδιαφάνεια, όμως σύμφωνα με Αμερικανό αξιωματούχο που επικαλέστηκε η Μπάρκερ, «τίποτα δεν είναι κρυφό. Αν θέλετε διαβάστε την αντίστοιχη συμφωνία μας με την Νότια Κορέα».
Σε κάθε περίπτωση, η TTIP δείχνει πως οι εταιρίες προσπαθούν διαρκώς να βρουν τον φθηνότερο τόπο αλλά και τρόπο για να παράξουν τα προϊόντα τους – ακόμη και αν αυτό θα γίνει μέσω lobbying που θα απειλεί την κυριαρχία των κρατών.
2.) Η TTIP, τα μεταλλαγμένα και τα προσωπικά δεδομένα
Στο όνομα της απορρύθμισης της αγοράς, ΗΠΑ και ΕΕ από το 2013 διαπραγματεύονται κεκλεισμένων των θυρών την Transatlantic Trade Investment Partnership – TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Συνεργασίας Εμπορίου και Επενδύσεων). Σύμφωνα με όσους έχουν γνώση των πραγμάτων πρόκειται για μια συμφωνία που διέπεται από αδιαφάνεια, προωθεί τα λόμπι και επιτίθεται στο κυρίαρχο κράτος. [Πρώτο μέρος: Η απορρυθμιστική ομηρία των κυρίαρχων κρατών]
Χ-Food
Περίπου το 70% των τροφίμων που πωλούνται στα αμερικανικά σουπερμαρκετ περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά (GMOs). Μέχρι πρόσφατα αυτοί οι γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί δεν κυκλοφορούσαν στις αγορές της Ευρώπης.
Στις ευρωπαϊκές αγορές η «αρχή της προφύλαξης» εμπόδιζε τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, ενώ υπάρχει και νομικό πλαίσιο για την χρήση φυτοφαρμάκων ώστε να μην απειληθεί η υγεία του πολίτη.
Στο πλαίσιο αυτό, οι βιομηχανίες τροφίμων των ΗΠΑ έχουν αρχίσει να ασκούν πιέσεις και προσβλέπουν στην άμβλυνση των κανονισμών που ισχύουν στην Ευρώπη μέσω της TTIP, καθώς μέχρι στιγμής το 40% των προϊόντων τους δεν μπορούν να εισαχθούν στην ΕΕ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα, και υπό την ελληνική προεδρία της ΕΕ, η Κομισιόν επέτρεψε την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων σπόρων εντός της Ένωσης. Μέχρι στιγμής, πάντως επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του κοινοβουλίου του κάθε κράτους – μέλους εάν θα ψηφίσει την χρήση ή την απαγόρευση των μεταλλαγμένων σπόρων.
Επιστρέφει ο ACTA;
Παρά το γεγονός ότι με συντριπτική πλειοψηφία - 478 «όχι» έναντι μόλις 39 «ναι» - το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε το 2012 την αμφιλεγόμενη συνθήκη ACTA για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας από τη διαδικτυακή πειρατεία και τα προϊόντα-«μαϊμού», φαίνεται ότι κάποιοι όροι της επιστρέφουν μέσω της TTIP.
Σύμφωνα με τον Τζον Χίλαρυ, εκτελεστικό διευθυντή της οργάνωσης War on Want, «είναι πολύ πιθανό η TTIP να περιλαμβάνει διατάξεις για τα πνευματικά δικαιώματα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τα εμπορικά σήματα με σκοπό την ενίσχυση του ελέγχου της γνώσης εκ μέρους των επιχειρήσεων εις βάρος της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτή στην ΕΕ και τις ΗΠΑ». Αυτό σύμφωνα με τον ίδιο, θα συμβεί μέσω της πιθανής άρσης του κανονισμού περί εξαίρεσης από την συμμόρφωση στους σχετικούς νόμους των σχολείων, των βιβλιοθηκών, των ατόμων με αναπηρία και της εξ αποστάσεων εκπαίδευσης.
Επίσης, το TTIP θα αποδυναμώσει την νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα, ώστε αυτά να γίνουν εμπορεύσιμα. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου παρακολουθήσεων από την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών, NSA, εις βάρος ευρωπαίων πολιτών, πολλοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις για μια διατλαντική συμφωνία συνεργασίας. Ακόμη και η Επίτροπος Δικαιοσύνης, Βίβιαν Ρέντινγκ, δήλωσε τότε, στον απόηχο των αποκαλύψεων του Έντουαρντ Σνόουντεν, ότι «δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε σε διαπραγματεύσεις για μια μεγάλη διατλαντική αγορά εάν υπάρχει έστων και η παραμικρή υπόνοια ότι οι εταίροι μας επιδίδονται σε δραστηριότητες κατασκοπείας των γραφείων των διαπραγματευτών μας».
Σημειώνεται ότι ούτε οι Ευρωπαίοι βουλευτές ούτε τα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου δεν θα μάθουν ποτέ τι ζήτησαν οι διαπραγματευτές της άλλης πλευράς κατά την σύναψη της TTIP.
Οργάνωση και αντίδραση
Όπως είχε γίνει και με τον ACTA, για τον οποίο προκλήθηκαν μαζικές διαδηλώσεις πανευρωπαϊκά, οι ακτιβιστές στους τομείς της υγείας, του περιβάλλοντος και τηςη κοινωνικής δικαιοσύνης αρχίζουν να οργανώνονται τόσο σε ΕΕ όσο και σε ΗΠΑ.
Αντιδράσεις έχουν έρθει και από μέλη των εθνικών κοινοβουλίων. Συγκεκριμένα, στην Γαλλία οι γερουσιαστές εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για την υποστήριξη που δείχνει στην TTIP. Στην Γερμανία, την Βρετανία και την Ολλανδία, βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα έχουν καταθέσει προς ψήφιση προτάσεις κατά της συμφωνίας.
Στις ΗΠΑ 178 μέλη του Κογκρέσου, το οποίο θα επικυρώσει την συμφωνία από την δυτική πλευρά του Ατλαντικού, έχουν αποστείλει στον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα επιστολές δυσαρέσκειας δηλώνοντας ότι αρνούνται να του παραχωρήσουν εξουσία κατεπείγουσας διαπραγμάτευσης για μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες.
Όμως και εκτός των άμεσα εμπλεκόμενων, αντιδράσεις έχουν εκφραστεί και από οικονομίες όπως της Κίνας, της Βραζιλίας και της Ινδίας, που ανησυχούν για τις συνέπειες που θα έχει η TTIP σε εκείνους. Η Κομισιόν εξάλλου έχει πει πως «τα ρυθμιστικά πρότυπα που θα θέσει η TTIP θα αναγκαστούν να υιοθετήσουν και άλλες οικονομίες για να μην μείνουν στο περιθώριο».
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/ttip-i-otan-xanetai-i-kyriarxia-enos-kratoys
RSS Feed
