Μου το έστειλε παλιός φίλος με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
- Πάρ᾿ ἕνα σβῶλο, Μῆτρο, καὶ διῶξ᾿ ἐκεῖνα τὰ σκυλιά, ποὺ μοῦ χαλοῦν τὸ φύτρο !
Σαν σήμερα πριν από εβδομήντα τρία χρόνια, 26-12-1943, πέθανε ο Δημήτρης Γληνός, μέλος της Γραμματείας του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. ‘‘ Η ψυχή μου είναι με τους αδικημένους’’ έλεγε, κάνοντας την πολύκροτη εξομολόγησή του στις αρχές του 1928 σε μια ιστορική συζήτηση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Χωρίς δισταγμό ταυτίστηκε με τον εργαζόμενο λαό, γιατί το αισθάνθηκε σαν ηθική επιταγή και αδιαφόρησε για την τύχη του εαυτού του.
Ιδού τι γράφει ο Α. Σβώλος για αυτή του τη επιλογή: ‘‘ Θάπρεπε ν’ αναλυθεί η ζωή και το παράδειγμα του Γληνού για να φανεί εποπτικά τι θα πει ηθικός χαρακτήρας, συνείδηση ηθικού χρέους και ιδεολογική συνέπεια, τι θα πει προσφορά του εαυτού σου σε κείνο που πιστεύεις, πώς ο άρτιος άνθρωπος περιφρονεί θαρρετά και χαρούμενα ό,τι δεν του γεμίζει πια την ψυχή, για να τραβήξει μ’ όλες του τις δυνάμεις το ανήφορο της αλήθειας, έστω και αν τον φέρνει μόνο στη θυσία, στην πάλη και στον πιο αδυσώπητο διωγμό.’’
Και τι δεν του είχε τάξει η αστική τάξη, για να τον έχει κορώνα και καμάρι της, αν αυτός το ήθελε! Κι αυτή, η αστική τάξη, ποτέ δεν του το συγχώρεσε. Γι’ αυτό και καταδιώχτηκε άγρια από τη φασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου, εξορίστηκε, φυλακίστηκε και παρόλο που ήταν βαριά άρρωστος παραδόθηκε από την ελληνική ασφάλεια μαζί με εκατοντάδες άλλους αγωνιστές στα χέρια των γερμανοϊταλών κατακτητών,, που ωστόσο εξαιτίας της αρρώστιας του τον απόλυσαν.
Παρά την κλονισμένη υγεία του, ο Δ. Γληνός ρίχτηκε με την ίδια ορμή και αυταπάρνηση, όπως και πριν, στην πάλη του λαού για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον φασιστικό ζυγό. Το εθνικο-πατριωτικό και πολιτικό κήρυγμα ‘‘ Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ’’ που ηλέκτρισε και έριξε στην πάλη χιλιάδες έλληνες, ελληνίδες και ελληνόπουλα, είναι δημιούργημα της απαράμιλλης πέννας του Γληνού. Ιδού ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλιαράκι με τον ομώνυμο τίτλο: Τι είναι και τι θέλει το Ε.Α.Μ. :’’… Δεν υπάρχει πια δικαιολογία και πρόφαση για κανέναν έλληνα να μένει αργός, να σταυρώνει τα χέρια του, να περιμένει μοιρολατρικά την εξέλιξη, να σκύβει το κεφάλι του μπροστά στην τυραννία και την προδοσία, να περιμένει από αλλού τη σωτηρία. Ο θάνατος κρούει τις πόρτες όλων μας. Η σκλαβιά, η πείνα, η αρρώστια, ο ηθικός εξευτελισμός, η εξαθλίωση, εί ναι πια μέσα στο σπίτι του καθενός μας.. Μην ελπίζεις να ξεφύγεις ό,τι και να σοφιστείς. Ο χειρότερος εχθρός σου είναι η δειλία και η μοιρολατρία. Ο καλύτερος φίλος σου η ενεργητική συμμετοχή στον αγώνα. Μη μένεις λοιπόν αργός. Δούλεψε. Αγωνίσου. Πάλεψε. Σε περιμένει η νίκη, η λευτεριά, η πολιτισμένη ζωή…. Από τα βάθη της τρισχιλιόχρονης ιστορίας σε ατενίζουν οι πρόγονοί σου, οι ήρωες και οι μάρτυρες. Οι αγωνιστές του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας, οι αγωνιστές του ’21, οι ήρωες των αλβανικών βουνών. Μην ντροπιάσεις την ιστορία σου και μην προδώσεις τον εαυτό σου. Γίνου και εσύ ένας αγωνιστής της λευτεριάς μαζί μ’ όλα τα αδέρφια σου. Εμπρός! Όλοι οι Έλληνες, όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι τούτης της γης, ενταχθείτε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο!’’
- Πάρ᾿ ἕνα σβῶλο, Μῆτρο, καὶ διῶξ᾿ ἐκεῖνα τὰ σκυλιά, ποὺ μοῦ χαλοῦν τὸ φύτρο !
Σαν σήμερα πριν από εβδομήντα τρία χρόνια, 26-12-1943, πέθανε ο Δημήτρης Γληνός, μέλος της Γραμματείας του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. ‘‘ Η ψυχή μου είναι με τους αδικημένους’’ έλεγε, κάνοντας την πολύκροτη εξομολόγησή του στις αρχές του 1928 σε μια ιστορική συζήτηση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Χωρίς δισταγμό ταυτίστηκε με τον εργαζόμενο λαό, γιατί το αισθάνθηκε σαν ηθική επιταγή και αδιαφόρησε για την τύχη του εαυτού του.
Ιδού τι γράφει ο Α. Σβώλος για αυτή του τη επιλογή: ‘‘ Θάπρεπε ν’ αναλυθεί η ζωή και το παράδειγμα του Γληνού για να φανεί εποπτικά τι θα πει ηθικός χαρακτήρας, συνείδηση ηθικού χρέους και ιδεολογική συνέπεια, τι θα πει προσφορά του εαυτού σου σε κείνο που πιστεύεις, πώς ο άρτιος άνθρωπος περιφρονεί θαρρετά και χαρούμενα ό,τι δεν του γεμίζει πια την ψυχή, για να τραβήξει μ’ όλες του τις δυνάμεις το ανήφορο της αλήθειας, έστω και αν τον φέρνει μόνο στη θυσία, στην πάλη και στον πιο αδυσώπητο διωγμό.’’
Και τι δεν του είχε τάξει η αστική τάξη, για να τον έχει κορώνα και καμάρι της, αν αυτός το ήθελε! Κι αυτή, η αστική τάξη, ποτέ δεν του το συγχώρεσε. Γι’ αυτό και καταδιώχτηκε άγρια από τη φασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου, εξορίστηκε, φυλακίστηκε και παρόλο που ήταν βαριά άρρωστος παραδόθηκε από την ελληνική ασφάλεια μαζί με εκατοντάδες άλλους αγωνιστές στα χέρια των γερμανοϊταλών κατακτητών,, που ωστόσο εξαιτίας της αρρώστιας του τον απόλυσαν.
Παρά την κλονισμένη υγεία του, ο Δ. Γληνός ρίχτηκε με την ίδια ορμή και αυταπάρνηση, όπως και πριν, στην πάλη του λαού για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον φασιστικό ζυγό. Το εθνικο-πατριωτικό και πολιτικό κήρυγμα ‘‘ Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ’’ που ηλέκτρισε και έριξε στην πάλη χιλιάδες έλληνες, ελληνίδες και ελληνόπουλα, είναι δημιούργημα της απαράμιλλης πέννας του Γληνού. Ιδού ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλιαράκι με τον ομώνυμο τίτλο: Τι είναι και τι θέλει το Ε.Α.Μ. :’’… Δεν υπάρχει πια δικαιολογία και πρόφαση για κανέναν έλληνα να μένει αργός, να σταυρώνει τα χέρια του, να περιμένει μοιρολατρικά την εξέλιξη, να σκύβει το κεφάλι του μπροστά στην τυραννία και την προδοσία, να περιμένει από αλλού τη σωτηρία. Ο θάνατος κρούει τις πόρτες όλων μας. Η σκλαβιά, η πείνα, η αρρώστια, ο ηθικός εξευτελισμός, η εξαθλίωση, εί ναι πια μέσα στο σπίτι του καθενός μας.. Μην ελπίζεις να ξεφύγεις ό,τι και να σοφιστείς. Ο χειρότερος εχθρός σου είναι η δειλία και η μοιρολατρία. Ο καλύτερος φίλος σου η ενεργητική συμμετοχή στον αγώνα. Μη μένεις λοιπόν αργός. Δούλεψε. Αγωνίσου. Πάλεψε. Σε περιμένει η νίκη, η λευτεριά, η πολιτισμένη ζωή…. Από τα βάθη της τρισχιλιόχρονης ιστορίας σε ατενίζουν οι πρόγονοί σου, οι ήρωες και οι μάρτυρες. Οι αγωνιστές του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας, οι αγωνιστές του ’21, οι ήρωες των αλβανικών βουνών. Μην ντροπιάσεις την ιστορία σου και μην προδώσεις τον εαυτό σου. Γίνου και εσύ ένας αγωνιστής της λευτεριάς μαζί μ’ όλα τα αδέρφια σου. Εμπρός! Όλοι οι Έλληνες, όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι τούτης της γης, ενταχθείτε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο!’’
RSS Feed