Με αφορμή δηλώσεις για τον Αχελώο του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μ. Χρυσοχοϊδη.
Η κυβέρνηση ξέρει ότι δεν μπορεί να πετύχει το στόχο της λειτουργίας των φραγμάτων Μεσοχώρας και Συκιάς στον Αχελώο, ως ενεργειακών. Από το 1991 ο τότε γενικός διευθυντής της ΔΕΗ Θ. Ξανθόπουλος είχε ενημερώσει τους τότε υπουργούς Βιομηχανίας και Οικονομικών ότι η ΔΕΗ θα υποστεί ζημία 145 δισ. δραχμών λόγω της εκτροπής των νερών του Αχελώου. Κανονικά θα έφταναν τα νερά για τα ήδη υπάρχοντα φράγματα Κρεμαστών, Καστρακίου και Στράτου. Αν γινόταν η εκτροπή θα λιγόστευαν πολύ για αυτά τα φράγματα και η ΔΕΗ θα είχε πράγματι ζημίες. Πόσα φράγματα μπορεί να «σηκώσει» ένας ποταμός, πριν σταματήσει να είναι ποταμός;
Κι όμως, ο κ. Χρυσοχοϊδης επιμένει με νέες δηλώσεις και «ρίχνοντας το βάρος στην ενεργειακή διάσταση του έργου», μίλησε «για άμεσες ενέργειες, που θα αναλάβει το υπουργείο, ώστε να υπάρξει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δυναμικότητας 300 μεγαβάτ από τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια Συκιάς και Μεσοχώρας».
Ο απώτερος σκοπός βέβαια της κυβέρνησης είναι να φτάσει το νερό του Αχελώου στη σήραγγα εκτροπής, πιστεύοντας ότι αργότερα θα βρεθεί λύση για να «μπει το νερό στο αυλάκι» προς τη Θεσσαλία. Αλλά πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους;
Δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας υπάρχει λόγω της κακοδιαχείρισης των αποθεμάτων της και ότι η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;
Αυτό που τους απασχολεί είναι μόνο το πως θα αξιοποιηθούν τα άχρηστα έργα που έγιναν ως τώρα;
Η κυβέρνηση ξέρει ότι δεν μπορεί να πετύχει το στόχο της λειτουργίας των φραγμάτων Μεσοχώρας και Συκιάς στον Αχελώο, ως ενεργειακών. Από το 1991 ο τότε γενικός διευθυντής της ΔΕΗ Θ. Ξανθόπουλος είχε ενημερώσει τους τότε υπουργούς Βιομηχανίας και Οικονομικών ότι η ΔΕΗ θα υποστεί ζημία 145 δισ. δραχμών λόγω της εκτροπής των νερών του Αχελώου. Κανονικά θα έφταναν τα νερά για τα ήδη υπάρχοντα φράγματα Κρεμαστών, Καστρακίου και Στράτου. Αν γινόταν η εκτροπή θα λιγόστευαν πολύ για αυτά τα φράγματα και η ΔΕΗ θα είχε πράγματι ζημίες. Πόσα φράγματα μπορεί να «σηκώσει» ένας ποταμός, πριν σταματήσει να είναι ποταμός;
Κι όμως, ο κ. Χρυσοχοϊδης επιμένει με νέες δηλώσεις και «ρίχνοντας το βάρος στην ενεργειακή διάσταση του έργου», μίλησε «για άμεσες ενέργειες, που θα αναλάβει το υπουργείο, ώστε να υπάρξει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δυναμικότητας 300 μεγαβάτ από τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια Συκιάς και Μεσοχώρας».
Ο απώτερος σκοπός βέβαια της κυβέρνησης είναι να φτάσει το νερό του Αχελώου στη σήραγγα εκτροπής, πιστεύοντας ότι αργότερα θα βρεθεί λύση για να «μπει το νερό στο αυλάκι» προς τη Θεσσαλία. Αλλά πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους;
Δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας υπάρχει λόγω της κακοδιαχείρισης των αποθεμάτων της και ότι η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;
Αυτό που τους απασχολεί είναι μόνο το πως θα αξιοποιηθούν τα άχρηστα έργα που έγιναν ως τώρα;