Αυτή την περίοδο έχουμε νέες σφαγές στην Παλαιστίνη και την Ουκρανία, που χαρακτηρίζονται από πολλές σημαντικές ομοιότητες.
1) Η πρώτη ομοιότητα: και οι δύο αυτές σφαγές στρέφονται κύρια ενάντια σε λαούς και όχι εμπόλεμους, όπως υποστηρίζουν οι θύτες. Οι Ισραηλινοί σφαγείς της Παλαιστίνης έχουν σκοτώσει μέσα σε 3-4 μέρες πάνω από 100 πολίτες, από τους οποίους σχεδόν οι μισοί είναι γυναικόπαιδα. Συνεχίζουν τη σφαγή και απειλούν μάλιστα με επιδρομές στη Γάζα, για να διατηρήσουν το ρατσιστικό κράτος τους (που από την αρχή ξεκίνησε με εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων), με επιχείρημα ότι δεν θέλουν να συνεχίζουν να είναι τα «θύματα» των αιμοβόρων και πολεμοχαρών Παλαιστινίων-ότι αντιμετωπίζουν τον «θανάσιμο» κίνδυνο που διατρέχουν από τις ...στρακαστρούκες των Παλαιστινίων. Το αντίστοιχο έχουμε και στην Ανατολική Ουκρανία. Ο λαός της τόλμησε να μην αναγνωρίσει τη φασιστική Κυβέρνηση που του επέβαλε η παγκόσμια οικονομική-πολιτική τάξη. Στη συνέχεια δε συμμετείχε στη «νομιμοποίησή» της με εκλογές, οι οποίες έγιναν μόνο στη Δυτική Ουκρανία (όπου οι κάτοικοι είναι «φιλοδυτικοί» στην πλειοψηφία τους και γνωστοί για τη στήριξη των ναζιστών στον πόλεμο) και εκλέχθηκε πρόεδρος ένας γνωστός πολυεκατομμυριούχος της «μαύρης οικονομίας». Άρχισε αντάρτικο με ελάχιστη βοήθεια από την Ρωσία που μέχρι σήμερα τηρεί βασικά παθητική στάση. Αναπόφευκτα, με το που άρχισαν οι συγκρούσεις και το κυνήγι των «τρομοκρατών»(έτσι αποκαλούν οι δυτικοί τους ανατολικούς Ουκρανούς για να δικαιολογήσουν τη σφαγή τους), είχαμε εκατοντάδες θύματα που, ακόμη και με επίσημα στοιχεία, είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους άμαχοι πολίτες και γυναικόπαιδα
2). H δεύτερη σημαντική ομοιότητα: είναι ότι και οι δύο σφαγές έχουν, ως έμμεσο στόχο, την εθνοκάθαρση και βιολογική εκκαθάριση των δύο λαών (Παλαιστινίων στη Γάζα και Ρωσσόφωνων στην Ουκρανία), αν και ο άμεσος στόχος είναι η παγίωση του Ισραηλινού απαρτχάιντ και αντίστοιχα η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Η εθνοκάθαρση προκύπτει όχι μόνο από το ότι η σφαγή και στις δύο περιπτώσεις στρέφεται κύρια ενάντια σε λαούς, και όχι τους αντάρτες, αλλά και από το γεγονός ότι οι λαοί αυτοί χαρακτηρίζονται αδιαφοροποίητα «τρομοκράτες» ή «υπάνθρωποι» . Βέβαια αυτό που κάνουν στη Γάζα δεν είναι πια εθνοκάθαρση, αλλά «εκκαθάριση» των ζωντανών, δηλαδή βιολογική εκκαθάριση, αφού με την προηγούμενη εθνοκάθαρση τους συγκέντρωσαν στη λωρίδα γης και τους βομβαρδίζουν από ξηρά και θάλασσα. Βιολογική εκκαθάριση έχουμε και στην Ανατολική Ουκρανία, σαν «παράπλευρη απώλεια» των βομβαρδισμών των πόλεών της. Πολλοί όμως Ρωσσόφωνοι Ουκρανοί καταφεύγουν στη Ρωσία για να αποφύγουν τη σφαγή και έτσι έχουμε ταυτόχρονα και εθνοκάθαρση. Όπως δήλωσε ανώτατο στέλεχος του καθεστώτος του Κιέβου, οι μαζικά συλλαμβανόμενοι πολίτες στις ανακαταλαμβανόμενες περιοχές θα «φιλτράρονται» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τις πεποιθήσεις τους και για ανάλογη στη συνέχεια μεταχείριση.
3). H τρίτη ομοιότητα: είναι η μεγάλη ανισότητα στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των συγκρουομένων. Η Γάζα είναι η ίδια ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης αποκλεισμένο από στεριά, θάλασσα και αέρα, με τους Ισραηλινούς να χρησιμοποιούν τα πιο σύγχρονα μέσα εξόντωσης απέναντι στις ...σφεντόνες και τις ρουκέτες-στρακαστρούκες των Παλαιστινίων. Αυτό εξηγεί το πως, μετά από κάθε σύγκρουση, υπάρχουν συνήθως 100πλάσια θύματα μεταξύ των Παλαιστινίων σε σχέση με τους Ισραηλινούς. Στην Ουκρανία αντίστοιχα έχουμε λίγους ελαφρά εξοπλισμένους αντάρτες ενάντια σε έναν αναβαθμισμένο από τη δύση στρατό με σύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα, ελικόπτερα και βαρύ πυροβολικό που πέρα από τους βομβαρδισμούς επέβαλε τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό και τη διακοπή νερού, ηλεκτρικού και τηλεφωνικών επικοινωνιών στις πόλεις της ανατ. Ουκρανίας(βιομηχανικές πόλεις εργατών και ανθρακορύχων).
4). Η τέταρτη ομοιότητα: είναι ότι οι σφαγές αυτές παρουσιάζονται από τους διεθνείς οργανισμούς και τις οργανώσεις που ελέγχει η παγκόσμια ελίτ (ΟΗΕ, ΕΕ, διεθνείς ΜΚΟ π.χ. Διεθνής Αμνηστία, Human Rights Watch κ.λπ.) αλλά και τα ελεγχόμενα από τους ίδιους διεθνή ΜΜΕ (CNN, BBC, μεγάλες διεθνείς εφημερίδες σε ΗΠΑ, ΕΕ κ.λπ.), σαν περιπτώσεις συγκρούσεων μεταξύ δύο ισοδύναμων στρατοπέδων. Γίνεται μάλιστα προσπάθεια να παρουσιάζονται σαν θύματα οι θύτες, δηλαδή το «ειρηνικό» Ισραήλ ή το «δημοκρατικό» Κίεβο, που απολαμβάνουν και οι δυο την αμέριστη υποστήριξή τους. Όλοι αυτοί βλέπουν εγκλήματα μόνο στους αντιστεκόμενους. Κατηγορούν μάλιστα τους επικριτές των εγκλημάτων των Ισραηλινών σαν την αιτία για την άνοδο του αντισημιτισμού στον κόσμο. Ή τους υποστηρικτές της αυτοδιάθεσης των ανατολικοουκρανών σαν υποστηρικτές του δεσποτισμού του Πούτιν.
1) Η πρώτη ομοιότητα: και οι δύο αυτές σφαγές στρέφονται κύρια ενάντια σε λαούς και όχι εμπόλεμους, όπως υποστηρίζουν οι θύτες. Οι Ισραηλινοί σφαγείς της Παλαιστίνης έχουν σκοτώσει μέσα σε 3-4 μέρες πάνω από 100 πολίτες, από τους οποίους σχεδόν οι μισοί είναι γυναικόπαιδα. Συνεχίζουν τη σφαγή και απειλούν μάλιστα με επιδρομές στη Γάζα, για να διατηρήσουν το ρατσιστικό κράτος τους (που από την αρχή ξεκίνησε με εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων), με επιχείρημα ότι δεν θέλουν να συνεχίζουν να είναι τα «θύματα» των αιμοβόρων και πολεμοχαρών Παλαιστινίων-ότι αντιμετωπίζουν τον «θανάσιμο» κίνδυνο που διατρέχουν από τις ...στρακαστρούκες των Παλαιστινίων. Το αντίστοιχο έχουμε και στην Ανατολική Ουκρανία. Ο λαός της τόλμησε να μην αναγνωρίσει τη φασιστική Κυβέρνηση που του επέβαλε η παγκόσμια οικονομική-πολιτική τάξη. Στη συνέχεια δε συμμετείχε στη «νομιμοποίησή» της με εκλογές, οι οποίες έγιναν μόνο στη Δυτική Ουκρανία (όπου οι κάτοικοι είναι «φιλοδυτικοί» στην πλειοψηφία τους και γνωστοί για τη στήριξη των ναζιστών στον πόλεμο) και εκλέχθηκε πρόεδρος ένας γνωστός πολυεκατομμυριούχος της «μαύρης οικονομίας». Άρχισε αντάρτικο με ελάχιστη βοήθεια από την Ρωσία που μέχρι σήμερα τηρεί βασικά παθητική στάση. Αναπόφευκτα, με το που άρχισαν οι συγκρούσεις και το κυνήγι των «τρομοκρατών»(έτσι αποκαλούν οι δυτικοί τους ανατολικούς Ουκρανούς για να δικαιολογήσουν τη σφαγή τους), είχαμε εκατοντάδες θύματα που, ακόμη και με επίσημα στοιχεία, είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους άμαχοι πολίτες και γυναικόπαιδα
2). H δεύτερη σημαντική ομοιότητα: είναι ότι και οι δύο σφαγές έχουν, ως έμμεσο στόχο, την εθνοκάθαρση και βιολογική εκκαθάριση των δύο λαών (Παλαιστινίων στη Γάζα και Ρωσσόφωνων στην Ουκρανία), αν και ο άμεσος στόχος είναι η παγίωση του Ισραηλινού απαρτχάιντ και αντίστοιχα η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Η εθνοκάθαρση προκύπτει όχι μόνο από το ότι η σφαγή και στις δύο περιπτώσεις στρέφεται κύρια ενάντια σε λαούς, και όχι τους αντάρτες, αλλά και από το γεγονός ότι οι λαοί αυτοί χαρακτηρίζονται αδιαφοροποίητα «τρομοκράτες» ή «υπάνθρωποι» . Βέβαια αυτό που κάνουν στη Γάζα δεν είναι πια εθνοκάθαρση, αλλά «εκκαθάριση» των ζωντανών, δηλαδή βιολογική εκκαθάριση, αφού με την προηγούμενη εθνοκάθαρση τους συγκέντρωσαν στη λωρίδα γης και τους βομβαρδίζουν από ξηρά και θάλασσα. Βιολογική εκκαθάριση έχουμε και στην Ανατολική Ουκρανία, σαν «παράπλευρη απώλεια» των βομβαρδισμών των πόλεών της. Πολλοί όμως Ρωσσόφωνοι Ουκρανοί καταφεύγουν στη Ρωσία για να αποφύγουν τη σφαγή και έτσι έχουμε ταυτόχρονα και εθνοκάθαρση. Όπως δήλωσε ανώτατο στέλεχος του καθεστώτος του Κιέβου, οι μαζικά συλλαμβανόμενοι πολίτες στις ανακαταλαμβανόμενες περιοχές θα «φιλτράρονται» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τις πεποιθήσεις τους και για ανάλογη στη συνέχεια μεταχείριση.
3). H τρίτη ομοιότητα: είναι η μεγάλη ανισότητα στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των συγκρουομένων. Η Γάζα είναι η ίδια ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης αποκλεισμένο από στεριά, θάλασσα και αέρα, με τους Ισραηλινούς να χρησιμοποιούν τα πιο σύγχρονα μέσα εξόντωσης απέναντι στις ...σφεντόνες και τις ρουκέτες-στρακαστρούκες των Παλαιστινίων. Αυτό εξηγεί το πως, μετά από κάθε σύγκρουση, υπάρχουν συνήθως 100πλάσια θύματα μεταξύ των Παλαιστινίων σε σχέση με τους Ισραηλινούς. Στην Ουκρανία αντίστοιχα έχουμε λίγους ελαφρά εξοπλισμένους αντάρτες ενάντια σε έναν αναβαθμισμένο από τη δύση στρατό με σύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα, ελικόπτερα και βαρύ πυροβολικό που πέρα από τους βομβαρδισμούς επέβαλε τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό και τη διακοπή νερού, ηλεκτρικού και τηλεφωνικών επικοινωνιών στις πόλεις της ανατ. Ουκρανίας(βιομηχανικές πόλεις εργατών και ανθρακορύχων).
4). Η τέταρτη ομοιότητα: είναι ότι οι σφαγές αυτές παρουσιάζονται από τους διεθνείς οργανισμούς και τις οργανώσεις που ελέγχει η παγκόσμια ελίτ (ΟΗΕ, ΕΕ, διεθνείς ΜΚΟ π.χ. Διεθνής Αμνηστία, Human Rights Watch κ.λπ.) αλλά και τα ελεγχόμενα από τους ίδιους διεθνή ΜΜΕ (CNN, BBC, μεγάλες διεθνείς εφημερίδες σε ΗΠΑ, ΕΕ κ.λπ.), σαν περιπτώσεις συγκρούσεων μεταξύ δύο ισοδύναμων στρατοπέδων. Γίνεται μάλιστα προσπάθεια να παρουσιάζονται σαν θύματα οι θύτες, δηλαδή το «ειρηνικό» Ισραήλ ή το «δημοκρατικό» Κίεβο, που απολαμβάνουν και οι δυο την αμέριστη υποστήριξή τους. Όλοι αυτοί βλέπουν εγκλήματα μόνο στους αντιστεκόμενους. Κατηγορούν μάλιστα τους επικριτές των εγκλημάτων των Ισραηλινών σαν την αιτία για την άνοδο του αντισημιτισμού στον κόσμο. Ή τους υποστηρικτές της αυτοδιάθεσης των ανατολικοουκρανών σαν υποστηρικτές του δεσποτισμού του Πούτιν.
RSS Feed
