Φανταστείτε το σκηνικό. Ορεινό χωριό της Κρήτης πάνω από το Ηράκλειο. Με μία γνωστή ταβέρνα που λειτουργεί χωρίς ρεύμα με κεριά και γκάζι και είναι ονομαστή σ΄όλο το Νομό για τα αυθεντικά κρητικά της πιάτα τα οποία ετοιμάζονται αποκλειστικά με προϊόντα του χωριού.
Όπως ονομαστό είναι και το μουσικό φεστιβάλ του Θεάτρου των Αγρών που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι εδώ και δέκα χρόνια σ΄ ένα θεατράκι, χτισμένο (με προσωπικό κόπο) από πέτρα και ξύλο σ΄ ένα χωράφι και περιστοιχισμένο από ελιές, αμπέλια και χαρουπιές. Εμπνευστής και ιδιοκτήτης και των δύο είναι ένας γοητευτικά ιδιόρρυθμος Κρητικός, ένα ανήσυχο, «αναρχικό» πνεύμα που ψάχνει τρόπους να μεταγγίσει τον πολιτισμό στον τόπο του. Ο Γιάννης Σωμαράκης.
Ονομαστό βέβαια δεν είναι το φεστιβάλ του Σωμαράκη μόνον για την γραφικότητα του χώρου διεξαγωγής του, αλλά γιατί από εκεί έχουν περάσει κατά καιρούς σπουδαίοι καλλιτέχνες και δεξιοτέχνες μουσικοί (ο «αφρός» του έντεχνου και του παραδοσιακού) παίζοντας με πιο χαλαρούς όρους, «τζαμάροντας» κι απολαμβάνοντας μία άλλων όρων επικοινωνία με το κοινό. Αυτό συνέβη λίγο-πολύ και με την χθεσινή (17/7) συναυλία του Χαϊγκ Γιατζιτζιάν που, όπως καθιερώθηκε από φέτος με όλες τις συναυλίες τις οποίες διοργανώνει εκεί ο Σωμαράκης, δεν είχε εισιτήριο, αλλά «προαιρετική είσοδο γιατί η τέχνη δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό». Κι ακόμα γιατί «αναγνωρίζουμε το οικονομικό ρίσκο του εγχειρήματος, αλλά είπαμε να πάμε κόντρα σε μία εποχή που συζητάμε συνέχεια για λεφτά και βάζουμε σε όλα την ταμπέλα της τιμής τους. Ακόμα και στο ταλέντο». Συνεπώς «όποιος από το κοινό έχει, συμμετέχει και όποιος δεν έχει, πάλι συμμετέχει στη γιορτή μας. Κάτι σαν παράσταση του δρόμου στην οποία όποιος έχει αφήνει κάτι στο καπέλο…».
Μέχρι εδώ μοιάζουν όλα ειδυλλιακά σ΄αυτό το κρητικό χωριό που όπως και το…γαλατικό χωριό του Αστερίξ αντιστέκεται στους «Ρωμαίους» και ζει στους δικούς του ρυθμούς απολαμβάνοντας τις εποχές, τη φύση και τα καλά της (π.χ.η καινούρια ρακή εορτάζεται καταλλήλως…). Ειδυλλιακά…Μπα; Νομίζετε! Διότι σ΄ αυτό ακριβώς το ειδυλλιακό περιβάλλον και μεσούσης της συναυλίας του Χαϊγκ η ελληνική αστυνομία κατέγραψε χθες το βράδυ μία ακόμα επιτυχή επιχείρηση. Λίγες ώρες μετά την επεισοδιακή σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη, ο «τρομοκράτης» Γιάννης Σωμαράκης συνελήφθη από πάνοπλους αστυνομικούς της ΟΠΚΕ που κατέφτασαν, του φόρεσαν χειροπέδες μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κοινού και του Χαϊγκ και τον «μάζεψαν» οδηγώντας τον στην αστυνομική διεύθυνση του Ηρακλείου όπου διανυκτέρευσε. Το έγκλημά του; Νωρίτερα και ενόψει της συναυλίας δεν είχαν καταβληθεί στην Ανώνυμο Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ) τα δικαιώματα όχι για όλο το ρεπερτόριο του Γιατζιτζιάν, αλλά για το τραγούδι «Μυστικά πώς σ΄αγαπώ»!
Πρόκειται μάλιστα για ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αρμενίας που έχει μεταφερθεί στα ελληνικά και είναι γνωστό τόσο από τις εκτελέσεις του Αρμένιου Χαϊγκ, όσο κι από αυτές του Δημήτρη Υφαντή-ο οποίος το έχει συμπεριλάβει στον δίσκο του «Από χώμα & νερό». Αυτό λοιπόν το τραγούδι ήταν η πέτρα του σκανδάλου για τον εκπρόσωπο της ΑΕΠΙ στην περιοχή ο οποίος όπως καταγγέλλουν οι γνωρίζοντες απευθύνθηκε στην αστυνομία που με την σειρά της έσπευσε να εκτελέσει την εντολή του. Και πώς την εκτέλεσε! Εισβάλλοντας πάνοπλη στη συναυλία και βάζοντας μπροστά στον κόσμο χειροπέδες στον «εγκληματία» Σωμαράκη που θα περάσει τη διαδικασία του αυτοφώρου.
Μετά από όλα αυτά οι φίλοι του εξέδωσαν ανακοίνωση καταγγέλλοντας το «ρεσιτάλ ασυδοσίας της ΑΕΠΙ» («από την μουσική στην Ελλάδα πρέπει να πλουτίζουν οι λίγοι και εκλεκτοί της ΑΕΠΙ», γράφουν). Και προσθέτοντας το μάλλον ρητορικό ερώτημα «Αραγε η ΑΕΠΙ και οι αστυνομικοί επιδεικνύουν τον ίδιο ζήλο για συναυλίες που οργανώνονται στην Κρήτη με εισιτήριο;». Είναι άλλωστε πεποίθησή τους ότι αυτό που ενόχλησε δεν ήταν στην πραγματικότητα η μη καταβολή των δικαιωμάτων για το τραγούδι, αλλά η πρακτική του προαιρετικού αντιτίμου… Ο ένοχος έπρεπε να πάρει το μάθημά του και να ταπεινωθεί!
Τι να προσθέσουμε εμείς; Να πούμε «ντροπή»; Όχι να πούμε μόνο πώς προεδρος της ΑΕΠΙ είναι ο περίφημος στιχουργός Κώστας Τριπολίτης. Αλλά πώς ανέχεσαι τέτοιου τύπου συμπεριφορές όταν έχεις γράψει στίχους όπως:
«Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες».
Διαβάστε ΕΔΩ την επίσημη ανακοίνωση της ΑΕΠΙ.
Πηγή: http://e-tetradio.gr/article/11049/Sunelifthi-kai-o-tromokratis-kritikos
Όπως ονομαστό είναι και το μουσικό φεστιβάλ του Θεάτρου των Αγρών που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι εδώ και δέκα χρόνια σ΄ ένα θεατράκι, χτισμένο (με προσωπικό κόπο) από πέτρα και ξύλο σ΄ ένα χωράφι και περιστοιχισμένο από ελιές, αμπέλια και χαρουπιές. Εμπνευστής και ιδιοκτήτης και των δύο είναι ένας γοητευτικά ιδιόρρυθμος Κρητικός, ένα ανήσυχο, «αναρχικό» πνεύμα που ψάχνει τρόπους να μεταγγίσει τον πολιτισμό στον τόπο του. Ο Γιάννης Σωμαράκης.
Ονομαστό βέβαια δεν είναι το φεστιβάλ του Σωμαράκη μόνον για την γραφικότητα του χώρου διεξαγωγής του, αλλά γιατί από εκεί έχουν περάσει κατά καιρούς σπουδαίοι καλλιτέχνες και δεξιοτέχνες μουσικοί (ο «αφρός» του έντεχνου και του παραδοσιακού) παίζοντας με πιο χαλαρούς όρους, «τζαμάροντας» κι απολαμβάνοντας μία άλλων όρων επικοινωνία με το κοινό. Αυτό συνέβη λίγο-πολύ και με την χθεσινή (17/7) συναυλία του Χαϊγκ Γιατζιτζιάν που, όπως καθιερώθηκε από φέτος με όλες τις συναυλίες τις οποίες διοργανώνει εκεί ο Σωμαράκης, δεν είχε εισιτήριο, αλλά «προαιρετική είσοδο γιατί η τέχνη δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό». Κι ακόμα γιατί «αναγνωρίζουμε το οικονομικό ρίσκο του εγχειρήματος, αλλά είπαμε να πάμε κόντρα σε μία εποχή που συζητάμε συνέχεια για λεφτά και βάζουμε σε όλα την ταμπέλα της τιμής τους. Ακόμα και στο ταλέντο». Συνεπώς «όποιος από το κοινό έχει, συμμετέχει και όποιος δεν έχει, πάλι συμμετέχει στη γιορτή μας. Κάτι σαν παράσταση του δρόμου στην οποία όποιος έχει αφήνει κάτι στο καπέλο…».
Μέχρι εδώ μοιάζουν όλα ειδυλλιακά σ΄αυτό το κρητικό χωριό που όπως και το…γαλατικό χωριό του Αστερίξ αντιστέκεται στους «Ρωμαίους» και ζει στους δικούς του ρυθμούς απολαμβάνοντας τις εποχές, τη φύση και τα καλά της (π.χ.η καινούρια ρακή εορτάζεται καταλλήλως…). Ειδυλλιακά…Μπα; Νομίζετε! Διότι σ΄ αυτό ακριβώς το ειδυλλιακό περιβάλλον και μεσούσης της συναυλίας του Χαϊγκ η ελληνική αστυνομία κατέγραψε χθες το βράδυ μία ακόμα επιτυχή επιχείρηση. Λίγες ώρες μετά την επεισοδιακή σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη, ο «τρομοκράτης» Γιάννης Σωμαράκης συνελήφθη από πάνοπλους αστυνομικούς της ΟΠΚΕ που κατέφτασαν, του φόρεσαν χειροπέδες μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κοινού και του Χαϊγκ και τον «μάζεψαν» οδηγώντας τον στην αστυνομική διεύθυνση του Ηρακλείου όπου διανυκτέρευσε. Το έγκλημά του; Νωρίτερα και ενόψει της συναυλίας δεν είχαν καταβληθεί στην Ανώνυμο Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ) τα δικαιώματα όχι για όλο το ρεπερτόριο του Γιατζιτζιάν, αλλά για το τραγούδι «Μυστικά πώς σ΄αγαπώ»!
Πρόκειται μάλιστα για ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αρμενίας που έχει μεταφερθεί στα ελληνικά και είναι γνωστό τόσο από τις εκτελέσεις του Αρμένιου Χαϊγκ, όσο κι από αυτές του Δημήτρη Υφαντή-ο οποίος το έχει συμπεριλάβει στον δίσκο του «Από χώμα & νερό». Αυτό λοιπόν το τραγούδι ήταν η πέτρα του σκανδάλου για τον εκπρόσωπο της ΑΕΠΙ στην περιοχή ο οποίος όπως καταγγέλλουν οι γνωρίζοντες απευθύνθηκε στην αστυνομία που με την σειρά της έσπευσε να εκτελέσει την εντολή του. Και πώς την εκτέλεσε! Εισβάλλοντας πάνοπλη στη συναυλία και βάζοντας μπροστά στον κόσμο χειροπέδες στον «εγκληματία» Σωμαράκη που θα περάσει τη διαδικασία του αυτοφώρου.
Μετά από όλα αυτά οι φίλοι του εξέδωσαν ανακοίνωση καταγγέλλοντας το «ρεσιτάλ ασυδοσίας της ΑΕΠΙ» («από την μουσική στην Ελλάδα πρέπει να πλουτίζουν οι λίγοι και εκλεκτοί της ΑΕΠΙ», γράφουν). Και προσθέτοντας το μάλλον ρητορικό ερώτημα «Αραγε η ΑΕΠΙ και οι αστυνομικοί επιδεικνύουν τον ίδιο ζήλο για συναυλίες που οργανώνονται στην Κρήτη με εισιτήριο;». Είναι άλλωστε πεποίθησή τους ότι αυτό που ενόχλησε δεν ήταν στην πραγματικότητα η μη καταβολή των δικαιωμάτων για το τραγούδι, αλλά η πρακτική του προαιρετικού αντιτίμου… Ο ένοχος έπρεπε να πάρει το μάθημά του και να ταπεινωθεί!
Τι να προσθέσουμε εμείς; Να πούμε «ντροπή»; Όχι να πούμε μόνο πώς προεδρος της ΑΕΠΙ είναι ο περίφημος στιχουργός Κώστας Τριπολίτης. Αλλά πώς ανέχεσαι τέτοιου τύπου συμπεριφορές όταν έχεις γράψει στίχους όπως:
«Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες».
Διαβάστε ΕΔΩ την επίσημη ανακοίνωση της ΑΕΠΙ.
Πηγή: http://e-tetradio.gr/article/11049/Sunelifthi-kai-o-tromokratis-kritikos
RSS Feed
