Για τη βιώσιμη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας

Οι Οικολόγοι πράσινοι μου στείλανε τη πρότασή τους για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και επειδή, όπως λένε, ρίχνουν το βάρος στην τοπικοποίηση της οικονομίας με την οποία και συμφωνούμε την αναρτώ:

Εισαγωγή:

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, συνεχίζοντας να εστιάζουμε στην ανάγκη για εξεύρεση λύσεων και όχι σε μία στείρα αντιπολίτευση, καταθέτουμε τις πράσινες προτάσεις για τη βιώσιμη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με στόχο την πραγματική οικονομία, προσπαθώντας να απαντήσουμε στις ανάγκες της κοινωνίας με βιώσιμο περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά αλλά και πολιτικά τρόπο.

Δίνοντας βάρος στην τοπικοποίηση της οικονομίας για την αντιμετώπιση της τεράστιας ανεργίας, του ισοζυγίου πληρωμών και κυρίως της κλιματικής αλλαγής, θεωρούμε ως κεντρικά ζητήματα την πράσινη ενεργειακή αυτάρκεια, τη διατροφική ασφάλεια και επάρκεια, τον ήπιο εναλλακτικό τουρισμό και την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων.

Στη μεγάλη επίθεση-ιδιωτικοποίηση των δημόσιων και συλλογικών αγαθών με άλλοθι την κρίση και την αναποτελεσματικότητα του δημοσίου, οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε την κοινωνική διαχείριση και τα πετυχημένα μοντέλα της κοινωνικής οικονομίας.

Η στροφή στη βιώσιμη πράσινη οικονομία θα δώσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες πράσινες θέσεις εργασίας προς όφελος της κοινωνίας, του περιβάλλοντος, της οικονομίας, τόσο για τις σημερινές γενιές όσο και για τις γενιές που έρχονται. Ας σταματήσουμε να υποθηκεύουμε το μέλλον.

Αναλυτικά:

Η πρότασή μας λαμβάνει υπόψη το συνεχώς αυξανόμενο οικονομικό κόστος που πληρώνουμε και την απειλή της ευημερίας μας από την οικολογική υποβάθμιση, λόγω:

• της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί αυξανόμενες σε πλήθος και ένταση φυσικές καταστροφές, αλλά και διαταραχές στην ισορροπία των οικοσυστημάτων με σημαντικές συνέπειες στη γεωργία. Οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή θα έχουν ιδιαίτερη ένταση στη χώρα μας, καθώς αυτή βρίσκεται σε μεταβατική κλιματική ζώνη.
• Της ρύπανσης των οικοσυστημάτων και της τροφικής αλυσίδας που καταλήγει στον άνθρωπο, αλλά και λόγω της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος, που πέρα από τις συνέπειες στην ποιότητα ζωής και την υγεία, έχει και σημαντικό οικονομικό κόστος.
• Της ραγδαίας εξάντλησης φυσικών πόρων μέσα από την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπική παραγωγική τους αξιοποίηση και τον καταναλωτισμό.

Όμως δεν αρκεί η οικολογική βιωσιμότητα, αφού κι αυτή υπονομεύεται αν δεν υπάρχει κοινωνική βιωσιμότητα. Έτσι η πρότασή μας λαμβάνει υπόψη:

• την κοινωνική δικαιοσύνη,

       - με την ενίσχυση των δυνατοτήτων των μειονεκτούντων ώστε να συμμετέχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή με ίσους όρους,

       - με την αναδιανομή του εισοδήματος ώστε όλοι να έχουν την δυνατότητα να απολαμβάνουν την κοινωνική ευημερία τόσο μέσα από τη λειτουργία της οικονομίας όσο και μέσα από τα δημόσια αγαθά και την κοινωνική πολιτική.

       - Με την υποχρέωση να πληρώνουν το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος  αυτοί που επωφελούνται τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση. Αντίστοιχα να έχουν το μεγαλύτερο όφελος οι τοπικές κοινωνίες από τη χρήση και αξιοποίηση τοπικών παραγωγικών δυνατοτήτων.

• Την κοινωνική συνοχή με την ενίσχυση

       - της απασχόλησης με ίσες ευκαιρίες για όλους,

       - των κοινωνικών αγαθών και των συλλογικών λύσεων

       - του κοινωνικού έλεγχου στη λειτουργία της αγοράς

       - των συνεργατικών πρωτοβουλιών και δομών

• Την κοινωνική αλληλεγγύη με την ενίσχυση

       - της κοινωνικά αλληλέγγυας οικονομίας

       - της κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας

       - της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών

       - της τοπικότητας

Η περιβαλλοντική και κοινωνική βιωσιμότητα πρέπει να είναι στενά δεμένη με την πολιτική βιωσιμότητα, δηλαδή:

• με την εμβάθυνση και ενίσχυση της δημοκρατίας τόσο στην αντιπροσωπευτική μορφή, (απλή αναλογική, λογοδοσία, έλεγχος), όσο και στην ανάπτυξη μορφών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής του πολίτη  στη διαμόρφωση των πολιτικών και στη λήψη των αποφάσεων.
• Με την ενίσχυση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, των πελατειακών σχέσεων και της ανομίας.
• Με το σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, της διαφορετικότητας, των ελευθεριών του πολίτη.

Η οικονομική πτυχή της βιωσιμότητας είναι αποφασιστικής σημασίας όντας η άλλη πλευρά του νομίσματός της οικολογίας. Κι αυτό γιατί αναζητάει να εκπληρώσει τις ανάγκες και επιθυμίες των ανθρώπων και κοινωνιών προσφέροντας  την υλική βάση μεγάλου μέρους της ευημερίας και των δικαιωμάτων μέσα από τη βέλτιστη διαχείριση των πεπερασμένων πόρων, την κατανομή τους και των δικαιωμάτων σε αυτούς και τα αποτελέσματα της διαχείρισής τους.

Οι βασικοί άξονες αυτής της πολιτικής πρότασης είναι:

1. Η τοπικοποίηση της οικονομίας - Η τοπική διασύνδεση τοπικών προϊόντων και υπηρεσιών
2. Η πράσινη ενεργειακή αυτάρκεια
3. Η διατροφική ασφάλεια και διατροφική επάρκεια
4. Ο ήπιος εναλλακτικός τουρισμός και η ενσωμάτωση τοπικού προϊόντος στο τουριστικό προϊόν
5. Η ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων
6. Η πράσινη πρόταση για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία - Πράσινη βιομηχανία
7. Η πράσινη χημεία
8. Η πράσινη μετακίνηση
9. Η πρόληψη, η εναλλακτική και η αφάρμακη ιατρική
10. Η κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη οικονομία και επιχειρηματικότητα
11. Τα συλλογικά αγαθά - Οι συλλογικές απαντήσεις σε ατομικές ανάγκες
12. Η κοινωνικά δίκαιη και περιβαλλοντικά υπεύθυνη βιώσιμη φορολόγηση
13. Η προστασία της φύσης ως προστασία οικονομικών πόρων και δραστηριοτήτων
14. Οι πράσινες θέσεις εργασίας
15. Επένδυση στο περιβάλλον, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια
16. Η διασύνδεση της πράσινης παραγωγικής έρευνας και εκπαίδευσης με τοπική κοινωνία και οικονομία
17. Η κοινωνικά αλληλέγγυα οικονομία και οι εναλλακτικές δομές
18. Τα περιφερειακά - τοπικά δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης.