Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι δύο μεγάλες ΔΕΥΑ βγαίνουν στο σφυρί και εκεί επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον του κόσμου σε ότι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα του νερού. Εμείς εδώ φωνάζουμε από καιρό ότι το κακό δεν πρόκειται να σταματήσει στις δύο μεγάλες πόλεις αλλά θα προχωρήσει και σε μικρότερες, σε όσες υπάρχουν ελκυστικές προυποθέσεις. Αυτό άλλωστε επιτάσσει η γενικότερη πολιτική σκηνή, κυβέρνηση, τρόικα, δανειστές,κλπ.η οποία προσβλέπει σε όσο το δυνατόν περισσότερες ιδιωτικοποίησεις αγαθών και υπηρεσιών.
Ιδιαίτερα για την περιοχή μας τα κίνητρα για την προσέλκυση επενδυτών είναι μεγάλα. Τα νερά του Πηλίου είναι άριστα από άποψη ποιότητας και πολλά .Η πολιτική της ΔΕΥΑΜΒ έχει οδηγήσει τους κατοίκους της περιοχής στην αγορά εμφιαλωμένου νερού, στην οποία αφήνουν κάθε χρόνο κοντά στα 30 εκατομμύρια ευρώ.Πολλά τα λεφτά...
Η φραστική τοποθέτηση του Δήμαρχου του Βόλου εναντίον της ιδιωτικοποίησης έρχεται σε αντίφαση με τα έργα και τις ημέρες της ΔΕΥΑΜΒ στην οποία προΐσταται. Η δημοτική επιχείρηση γίνεται όλο και πιο αναξιόπιστη στις σχέσεις της με τους κατοίκους, το προσωπικό μειώνεται ενώ οι απαιτήσεις από την επέκταση του χώρου δράσης της, λόγω Καλλικράτη, αυξάνονται. Την ίδια ώρα οι ιδιώτες μπαίνουν στο παιχνίδι της εκμετάλλευσης στον τομέα της καταμέτρησης και του καθαρισμού δεξαμενών και προστασίας των πηγών. Θα αναλάβουν και τον βιολογικό καθαρισμό στο άμεσο μέλλον, μια και απογυμνώνεται από επιστημονικό προσωπικό η εγκατάσταση με τον Δήμαρχο να σηκώνει τα χέρια ψηλά . Σειρά φαίνεται να παίρνει και η άρδευση με το πρόσχημα της έλλειψης προσωπικού. Εδώ ο προτεινόμενος κανονισμός άρδευσης δίνει γη και ύδωρ κυριολεκτικά σε όποιον έχει την διαχείριση , αφού πετάει κυριολεκτικά έξω τους αγρότες, τους οποίους φορτώνει με άπειρες υποχρεώσεις απέναντι στην ΔΕΥΑΜΒ ή τον εργολάβο- επενδυτή, η οποία ελέγχει και εισπράτει κατα το δοκούν.
Τα φαντάσματα της ιδιωτικοποίησης λοιπόν που κατά το Δήμαρχο και συγκεκριμένους δημοσιογράφους βλέπουμε, άρχισαν να μετατρέπονται σε ζωντανές φιγούρες. Η περίπτωση της Πάτρας δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί πλάγιοι τρόποι να κάνει η κεντρική, δυστυχώς και η τοπική εξουσία, τη δουλειά της στο παρασκήνιο και τελικά να χτυπά από εκεί που δεν περιμένει κανείς.
Σημειώνουμε τον ρόλο που έπαιξε η Περιφέρεια στην περίπτωση της Πάτρας. Εδώ, η Περιφέρεια φαίνεται να σφυρίζει αδιάφορα για τα γεγονότα με το νερό. Ο τοπικός αντιπεριφερειάρχης ασχολείται με ένα σορό ασήμαντα πράγματα δεν ακούσαμε όμως ποτέ την άποψή του για το θέμα του νερού που έχει αναστατώσει τα τελευταία χρόνια τα χωριά του Πηλίου και τους κατοίκους της πόλης. Σιωπή ύποπτη πέρα για πέρα που μας υποχρεώνει να έχουμε όλες μας τις αισθήσεις σε πλήρη ετοιμότητα και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Διαβάστε εδώ για το ξεπούλημα των νερών στην Πάτρα
http://watervolo.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5596.html
Ιδιαίτερα για την περιοχή μας τα κίνητρα για την προσέλκυση επενδυτών είναι μεγάλα. Τα νερά του Πηλίου είναι άριστα από άποψη ποιότητας και πολλά .Η πολιτική της ΔΕΥΑΜΒ έχει οδηγήσει τους κατοίκους της περιοχής στην αγορά εμφιαλωμένου νερού, στην οποία αφήνουν κάθε χρόνο κοντά στα 30 εκατομμύρια ευρώ.Πολλά τα λεφτά...
Η φραστική τοποθέτηση του Δήμαρχου του Βόλου εναντίον της ιδιωτικοποίησης έρχεται σε αντίφαση με τα έργα και τις ημέρες της ΔΕΥΑΜΒ στην οποία προΐσταται. Η δημοτική επιχείρηση γίνεται όλο και πιο αναξιόπιστη στις σχέσεις της με τους κατοίκους, το προσωπικό μειώνεται ενώ οι απαιτήσεις από την επέκταση του χώρου δράσης της, λόγω Καλλικράτη, αυξάνονται. Την ίδια ώρα οι ιδιώτες μπαίνουν στο παιχνίδι της εκμετάλλευσης στον τομέα της καταμέτρησης και του καθαρισμού δεξαμενών και προστασίας των πηγών. Θα αναλάβουν και τον βιολογικό καθαρισμό στο άμεσο μέλλον, μια και απογυμνώνεται από επιστημονικό προσωπικό η εγκατάσταση με τον Δήμαρχο να σηκώνει τα χέρια ψηλά . Σειρά φαίνεται να παίρνει και η άρδευση με το πρόσχημα της έλλειψης προσωπικού. Εδώ ο προτεινόμενος κανονισμός άρδευσης δίνει γη και ύδωρ κυριολεκτικά σε όποιον έχει την διαχείριση , αφού πετάει κυριολεκτικά έξω τους αγρότες, τους οποίους φορτώνει με άπειρες υποχρεώσεις απέναντι στην ΔΕΥΑΜΒ ή τον εργολάβο- επενδυτή, η οποία ελέγχει και εισπράτει κατα το δοκούν.
Τα φαντάσματα της ιδιωτικοποίησης λοιπόν που κατά το Δήμαρχο και συγκεκριμένους δημοσιογράφους βλέπουμε, άρχισαν να μετατρέπονται σε ζωντανές φιγούρες. Η περίπτωση της Πάτρας δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί πλάγιοι τρόποι να κάνει η κεντρική, δυστυχώς και η τοπική εξουσία, τη δουλειά της στο παρασκήνιο και τελικά να χτυπά από εκεί που δεν περιμένει κανείς.
Σημειώνουμε τον ρόλο που έπαιξε η Περιφέρεια στην περίπτωση της Πάτρας. Εδώ, η Περιφέρεια φαίνεται να σφυρίζει αδιάφορα για τα γεγονότα με το νερό. Ο τοπικός αντιπεριφερειάρχης ασχολείται με ένα σορό ασήμαντα πράγματα δεν ακούσαμε όμως ποτέ την άποψή του για το θέμα του νερού που έχει αναστατώσει τα τελευταία χρόνια τα χωριά του Πηλίου και τους κατοίκους της πόλης. Σιωπή ύποπτη πέρα για πέρα που μας υποχρεώνει να έχουμε όλες μας τις αισθήσεις σε πλήρη ετοιμότητα και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Διαβάστε εδώ για το ξεπούλημα των νερών στην Πάτρα
http://watervolo.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5596.html
RSS Feed
