Το πήρα με μαίηλ:
«Ξέρετε τι μεγάλο δυστύχημα είναι να μη σου αρέσει η πόλη που αγαπάς; Δυστυχώς εμένα μου συνέβη. Έχει πάψει να μου αρέσει αυτή η πόλη.
Δεν μου αρέσει γιατί όταν πηγαίνω στη βιβλιοθήκη της είμαι μονάχος.
Δεν μου αρέσει γιατί βλέπω αποτσίγαρα στους δρόμους πεταμένα, βλέπω τα εκπληκτικά φυσικά της τοπία βεβηλωμένα, βρώμικα.
Δεν μου αρέσει γιατί όποιον δημιουργικό άνθρωπο έχω συναντήσει, μοιάζει απαρηγόρητος, περιθωριοποιημένος και μόνος, βασανισμένος από τους κανίβαλους που πίνουν, δίχως να εκτιμούν, την φαιά του ουσία.
Δεν μου αρέσει γιατί βλέπω ανθρώπους υποταγμένους στα συντηρητικά βλέμματα , μιας συντηρητικής κοινωνίας. Ανθρώπους που κυνηγούν τα λάθος πράγματα, για να κερδίσουν την εκτίμηση λάθος ανθρώπων.
Δεν μου αρέσει γιατί οι πολιτικοί μας πατριάρχες, ζήτησαν ψήφο για την αξιοπρέπεια ενός τίτλου ή μιας θέσης. Aν ξεγυμνώσεις όμως τους ανθρώπους αυτούς απ’ όλα τούτα τα αξιώματα, θα δεις ότι πολύ λίγοι θα έχουν εκείνη την ποιότητα της αξιοπρέπειας που δίνει η ελευθερία του να μην είσαι τίποτα.
Δεν μου αρέσει γιατί ο πολίτης της συνδέει την πολιτική με τους πολιτικούς.
Δεν μου αρέσει γιατί δεν βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται.
Ζητούνται άνθρωποι να δώσουν μια μάχη ενάντια σε συντηρητικούς ηγέτες και συντηρητικούς πολίτες. Επικίνδυνοι, ανικανοποίητοι με την υπάρχουσα σήψη και παρακμή, ονειροπόλοι, θρασύτατοι και αλλόφρονες, που η ψυχή και η σκέψη τους να βράζει.
Αυτούς έχει ανάγκη η πόλη!
Αυτοί πρέπει να δώσουν το παρόν. Απ’ τους υπόλοιπους ζητώ απλά να μη σταθούν εμπόδιο.’’
Από την επιστολή προς τοπική εφημερίδα της Νάουσας του γιού του αντιδημάρχου της πόλης ο οποίος παραιτήθηκε μετά τη δημοσίευση!
΄΄Θα τον πάρουμε τον Δήμο! Θα τον κερδίσουμε!¨ Ανακράζουν άπαντες της όποιας αντιπολίτευσης καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές!
Για τις νταηλίδικες πολιτικές ηγεσίες μας, όποιας προέλευσης, οι δήμοι, η Τ.Α, αλλά γενικά οι θεσμοί δεν είναι παρά πόντοι στην πορεία για την εξουσία ! Δεν είναι παρά κουπόνια που μαζεύεις απ’ το supermarket για να κερδίσεις στο τέλος την καφετιέρα !
Θαρρείς πως όλα γίνονται για ‘κείνο το βράδυ των εκλογών όπου θα γεμίσει η οθόνη της τηλεόρασης από ‘κείνη την μπακλαβαδωτά χωρισμένη Ελλάδα σε 53 κομμάτια, όπου αυτάρεσκα θα μετρά η κάθε ηγεσία πόσα κομμάτια μπλέδισαν, πρασίνισαν, κοκκίνισαν ή γίναν… ροζ, για να νικήσει τελικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση !
Τρίζουν συνέχεια τα κόκκαλα του Γκράμσι που μίλαγε για την «…αυτονομία των χώρων και των θεσμών !»
Όλοι αυτοί οι κύριοι επιχαίρουν για τις χρωματιστές νίκες τους και « τριγυρνούν μες το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ!» Όταν ο κόσμος κάθεται σπίτι του φοβισμένος!
Το ΔΡΟ δεν είναι ένα νεογέννητο βλαστάρι του οικολογικού κινήματος. Προφανώς αποτελεί μεταλλαγμένο κλώνο (προς το καλύτερο πιστεύουμε) δοκιμασμένης οργανωτικής δομής στον οικολογικό χώρο, που αναπόδραστα είναι μπολιασμένος με όλα τα θετικά κι αρνητικά της οργανωμένης ιστορίας του χώρου από το ’80 και μετά.
Μοιραία λοιπόν οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν πρέπει να βρουν το ΔΡΟ να κρύβει την αδράνειά του πίσω απ τη δικαιολογία του νεοσύστατου !
Τα μέλη του ΔΡΟ έχουν ευθύνες για τη στάση τους απέναντι σε κόσμο που βρίσκεται όπου βρίσκονται κι αυτά τα ίδια.
Υπάρχουν και προκλήσεις και προσκλήσεις από άλλες πολιτικές δυνάμεις, φίλιες ή μη, που ζητούν απαντήσεις και συνέπεια!
Το ΔΡΟ οφείλει να κεφαλαιοποιήσει την εμπειρία του από τη μέχρι τώρα διαδρομή αλλά και να προσπαθήσει ν’ απαντήσει σε δύο ερωτήματα:
Θα πάρω τη σκυτάλη από προηγούμενο εισηγητή για να δώσω μια απάντηση. Μπορεί υπό όρους!
Εάν βέβαια η Τ.Α μείνει πιστή στον παλιό και γνώριμο εαυτό της σαν επιβράβευση και προέκταση του δικομματισμού και της ΄΄ αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ΄΄, τίποτα δεν θα συμβεί !
Η σφαιρικού περιεχομένου κρίση θα περάσει αφιλτράριστη μέχρι το τελευταίο σπιτάκι της υπαίθρου!
Αυτό όμως το ασταμάτητο τσουνάμι της μνημονιακής υποταγής, μαζί με την απελπισία και το φόβο, έχει εγείρει και σοβαρές αντιδράσεις.
Στην πλειοψηφία τους αυτές οι αντιδράσεις είχαν κινηματική προέλευση και καθόλου θεσμική! Επρόκειτο για κινήσεις αντίστασης και αλληλεγγύης πολιτών (τουλάχιστον στην αρχή) ή για κινήσεις της κοινωνικής οικονομίας (κίνημα ΄΄δεν πληρώνω΄΄ ή ΄΄χωρίς μεσάζοντες΄΄), που φούντωσαν και αναδείχτηκαν στους καιρούς της κρίσης.
Φούντωσαν επίσης οργανώσεις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές μετά την αναπόφευκτη άνοδο της φαιάς πανούκλας. Αρχικά η στάση της Τ.Α, αλά και των επαγγελματικών – εμπορικών ενώσεων και του συνδικαλιστικού σώματος όλων των βαθμίδων ήταν από παγωμένη έως αρνητική !
Ήταν ακόμα η εποχή που ο ΄΄ Ξένιος Ζεύς ΄΄ δρούσε χωρίς πολλές πολλές αντιδράσεις και που η αστυνομία συλλάμβανε ή παρέπεμπε με μηνύσεις όσους επανασυνέδεαν κομμένο ηλεκτρικό ρεύμα σε σπίτια.
Με την πάροδο του χρόνου όμως και μέσα στο 2013, όσο ο τσαμπουκάς της κυβερνητικής συμμαχίας άρχισε να καταρρέει
o Η ΔΕΗ άρχισε να επανασυνδέει μόνη της ρεύματα για να μη παγώνει ο κόσμος απ’ το κρύο
o Αποσυνδέθηκαν στην πράξη τα χαράτσια από τους λογαριασμούς
o Η κυβέρνηση συνέλαβε και προφυλάκισε κάποιους από τους φασίστες της ΧΑ
o Και οι συνδικαλιστικές – εμπορικές ενώσεις άρχισαν να φανερώνουν δειλά-δειλά την απελπισία τους για την ολομέτωπη εισπρακτική επίθεση τρόϊκας – κυβέρνησης και την καταβαράθρωση της ικανότητας διαβίωσης και των κατακτημένων δικαιωμάτων.
Στο τέλος και η Τ.Α άρχισε να δίνει δείγματα αντίστασης και αλληλεγγύης και να υιοθετεί ανάλογες πρακτικές, όπως :
- Με την υποστήριξη του Δήμου Ελληνικού, λειτουργεί πετυχημένα ο Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό. Πρόκειται για μία πιλοτική πρωτοβουλία που απέκτησε ισχυρή ακτινοβολία, για την υποστήριξη των αστικών λαχανόκηπων και της διατροφικής αυτάρκειας.
- Ο Δήμος Κερατσινίου (κι άλλοι δήμοι) ανέλαβε να κάνει ο ίδιος με δικά του συνεργεία, επανασυνδέσεις ρεύματος σε σπίτια πολιτών που έχουν ανάγκη
- Πολλοί δήμοι της χώρας έχουν ιδρύσει κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό ιατρείο, φαρμακείο ή συσσίτιο για απόρους και άστεγους
- Δήμοι της Θεσ/νίκης ενωμένοι, μπλόκαραν ουσιαστικά την ιδιωτικοποίηση του νερού της πόλης
- Ο Δήμος της Θέρμης και ο δήμος Θεσ/νίκης πήραν μέρος με εκδηλώσεις τους στον αγώνα ενάντια στη βία, το ρατσισμό και την ξενοφοβία.
- Στο δήμο Ελληνικού λειτουργεί κοινωνικό ιατρείο με πρωτοβουλία των ΄΄Γιατρών του Κόσμου΄΄ και τη στήριξη του Δήμου.
Μία ριζοσπαστική οικολογική πρόταση θα ήταν όχι μόνο η λειτουργία κοινωνικών ιατρείων, αλλά ολόκληρου του ΕΣΥ με μια μορφή πλήρους αποκέντρωσης και αυτοδιαχείρισης με τη συμμετοχή των Δήμων.
Οι ριζοσπαστικές οικολογικές προτάσεις σ’ αυτή τη φάση κρίσης, δεν μπορούν παρά να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες της Τ.Α (όπως οι παραπάνω)
Πρωτοβουλίες και ενέργειες που αποσκοπούν:
v Την με αμεσοδημοκρατικούς όρους ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας σε επίπεδο γειτονιάς, χωριού, πόλης, περιφέρειας.
v Τη συλλογική υπεράσπιση βασικών δικαιωμάτων όπως είναι η πρόσβαση σε νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, φροντίδα υγείας
v Όχι μόνο την κατάργηση φυλετικών, κοινωνικών, σεξιστικών, τοπικιστικών, ηλικιακών κ.ά διακρίσεων αλλά και τη στήριξη κάθε ενέργειας που τις πολεμά.
Κι επειδή οι θεσμοί δεν είναι ΄΄εργαλεία΄΄ που απλά αλλάζουν χέρια, αλλά είναι τόποι όπου συγκεντρώνεται η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, οι ριζοσπάστες οικολόγοι προσπαθούν όχι να διαχειριστούν τα ΄΄εργαλεία΄΄, αλλά να συμβάλλουν ώστε ο συσχετισμός δυνάμεων να γείρει σε όφελος των ενδιαφερόμενων πολιτών !
Αποστόλης Λούλης
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοτικές και περιφερειακές) είναι ίσως οι πιο παρεξηγημένες εκλογές στην χώρα.
Ενώ η ουσία τους συνίσταται στην εφαρμογή πολιτικής για τα τοπικά ζητήματα , το αποτέλεσμα τους και τελικά όλος ο χαρακτήρας τους, αναλογεί στο χαρακτήρα μιας κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης. Τα ποσοστά αντιστοιχίζονται στα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Στην περίοδο της κρίσης ,που διανύουμε, η αντίθεση ανάμεσα στις μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν θα δώσει παρά τέτοιο χαρακτήρα στις αυτοδιοικητικές εκλογές. (προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης ανήκω στην αντιμνημονιακή πλευρά).
Η γενική στρέβλωση του χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εκλογών αποκτά λοιπόν ,πλέον τα ειδικά χαρακτηριστικά της κομματικής αντιπαράθεσης, που έχει σχέση με την κρίση.
Σε τελική ανάλυση όμως, δεν αρθρώνεται μια πολιτική για την αυτοδιοίκηση και επί των ημερών μας , δεν αρθρώνεται μια πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης (ΤΑ) για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Είναι ζητούμενη η πολιτική της ΤΑ για την κρίση.
Με ποιο τρόπο μπορεί η ΤΑ να ξεπεράσει την κρίση; Μήπως εντέλει δεν μπορεί;
Πως θα εφαρμόσει ό,τι πιο καινοτόμο και πρωτοποριακό υπάρχει στην κοινωνία σε τοπικό επίπεδο; Έχω στο μυαλό μου το αίτημα για Άμεση Δημοκρατία των πλατειών.
Επίσης η στρατηγική των πολιτικών δυνάμεων ,που ενδιαφέρονται για τέτοιου τύπου προτάσεις, ποιά μπορεί να είναι και πως μπορεί να είναι νικηφόρα;
Το ζήτημα μας δεν είναι μόνο η διαμόρφωση των προτάσεων αλλά και η επικοινωνία τους με τους πολίτες, όπως και η προεκλογική διαπάλη ,προκειμένου να εφαρμοστούν αυτές οι προτάσεις.
Χιλιοειπωμένο είναι ότι η πολιτική οικολογία έχει προνομιακό πεδίο την παρέμβαση στην τοπική κοινωνία.
Αυτό και μόνο αποτελεί πρόκληση για το Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας, να ασχοληθεί.
Χαραλαμπάκης Γιάννης
Πηγή
«Ξέρετε τι μεγάλο δυστύχημα είναι να μη σου αρέσει η πόλη που αγαπάς; Δυστυχώς εμένα μου συνέβη. Έχει πάψει να μου αρέσει αυτή η πόλη.
Δεν μου αρέσει γιατί όταν πηγαίνω στη βιβλιοθήκη της είμαι μονάχος.
Δεν μου αρέσει γιατί βλέπω αποτσίγαρα στους δρόμους πεταμένα, βλέπω τα εκπληκτικά φυσικά της τοπία βεβηλωμένα, βρώμικα.
Δεν μου αρέσει γιατί όποιον δημιουργικό άνθρωπο έχω συναντήσει, μοιάζει απαρηγόρητος, περιθωριοποιημένος και μόνος, βασανισμένος από τους κανίβαλους που πίνουν, δίχως να εκτιμούν, την φαιά του ουσία.
Δεν μου αρέσει γιατί βλέπω ανθρώπους υποταγμένους στα συντηρητικά βλέμματα , μιας συντηρητικής κοινωνίας. Ανθρώπους που κυνηγούν τα λάθος πράγματα, για να κερδίσουν την εκτίμηση λάθος ανθρώπων.
Δεν μου αρέσει γιατί οι πολιτικοί μας πατριάρχες, ζήτησαν ψήφο για την αξιοπρέπεια ενός τίτλου ή μιας θέσης. Aν ξεγυμνώσεις όμως τους ανθρώπους αυτούς απ’ όλα τούτα τα αξιώματα, θα δεις ότι πολύ λίγοι θα έχουν εκείνη την ποιότητα της αξιοπρέπειας που δίνει η ελευθερία του να μην είσαι τίποτα.
Δεν μου αρέσει γιατί ο πολίτης της συνδέει την πολιτική με τους πολιτικούς.
Δεν μου αρέσει γιατί δεν βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται.
Ζητούνται άνθρωποι να δώσουν μια μάχη ενάντια σε συντηρητικούς ηγέτες και συντηρητικούς πολίτες. Επικίνδυνοι, ανικανοποίητοι με την υπάρχουσα σήψη και παρακμή, ονειροπόλοι, θρασύτατοι και αλλόφρονες, που η ψυχή και η σκέψη τους να βράζει.
Αυτούς έχει ανάγκη η πόλη!
Αυτοί πρέπει να δώσουν το παρόν. Απ’ τους υπόλοιπους ζητώ απλά να μη σταθούν εμπόδιο.’’
Από την επιστολή προς τοπική εφημερίδα της Νάουσας του γιού του αντιδημάρχου της πόλης ο οποίος παραιτήθηκε μετά τη δημοσίευση!
΄΄Θα τον πάρουμε τον Δήμο! Θα τον κερδίσουμε!¨ Ανακράζουν άπαντες της όποιας αντιπολίτευσης καθώς πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές!
Για τις νταηλίδικες πολιτικές ηγεσίες μας, όποιας προέλευσης, οι δήμοι, η Τ.Α, αλλά γενικά οι θεσμοί δεν είναι παρά πόντοι στην πορεία για την εξουσία ! Δεν είναι παρά κουπόνια που μαζεύεις απ’ το supermarket για να κερδίσεις στο τέλος την καφετιέρα !
Θαρρείς πως όλα γίνονται για ‘κείνο το βράδυ των εκλογών όπου θα γεμίσει η οθόνη της τηλεόρασης από ‘κείνη την μπακλαβαδωτά χωρισμένη Ελλάδα σε 53 κομμάτια, όπου αυτάρεσκα θα μετρά η κάθε ηγεσία πόσα κομμάτια μπλέδισαν, πρασίνισαν, κοκκίνισαν ή γίναν… ροζ, για να νικήσει τελικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση !
Τρίζουν συνέχεια τα κόκκαλα του Γκράμσι που μίλαγε για την «…αυτονομία των χώρων και των θεσμών !»
Όλοι αυτοί οι κύριοι επιχαίρουν για τις χρωματιστές νίκες τους και « τριγυρνούν μες το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ!» Όταν ο κόσμος κάθεται σπίτι του φοβισμένος!
Το ΔΡΟ δεν είναι ένα νεογέννητο βλαστάρι του οικολογικού κινήματος. Προφανώς αποτελεί μεταλλαγμένο κλώνο (προς το καλύτερο πιστεύουμε) δοκιμασμένης οργανωτικής δομής στον οικολογικό χώρο, που αναπόδραστα είναι μπολιασμένος με όλα τα θετικά κι αρνητικά της οργανωμένης ιστορίας του χώρου από το ’80 και μετά.
Μοιραία λοιπόν οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν πρέπει να βρουν το ΔΡΟ να κρύβει την αδράνειά του πίσω απ τη δικαιολογία του νεοσύστατου !
Τα μέλη του ΔΡΟ έχουν ευθύνες για τη στάση τους απέναντι σε κόσμο που βρίσκεται όπου βρίσκονται κι αυτά τα ίδια.
Υπάρχουν και προκλήσεις και προσκλήσεις από άλλες πολιτικές δυνάμεις, φίλιες ή μη, που ζητούν απαντήσεις και συνέπεια!
Το ΔΡΟ οφείλει να κεφαλαιοποιήσει την εμπειρία του από τη μέχρι τώρα διαδρομή αλλά και να προσπαθήσει ν’ απαντήσει σε δύο ερωτήματα:
- Ποια μπορεί να είναι η Ριζοσπαστική Οικολογική πρόταση για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές;
- Με ποιους τρόπους μπορεί η Τ.Α να αντιπαρατεθεί και να ξεπεράσει την κρίση ;
Θα πάρω τη σκυτάλη από προηγούμενο εισηγητή για να δώσω μια απάντηση. Μπορεί υπό όρους!
Εάν βέβαια η Τ.Α μείνει πιστή στον παλιό και γνώριμο εαυτό της σαν επιβράβευση και προέκταση του δικομματισμού και της ΄΄ αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ΄΄, τίποτα δεν θα συμβεί !
Η σφαιρικού περιεχομένου κρίση θα περάσει αφιλτράριστη μέχρι το τελευταίο σπιτάκι της υπαίθρου!
Αυτό όμως το ασταμάτητο τσουνάμι της μνημονιακής υποταγής, μαζί με την απελπισία και το φόβο, έχει εγείρει και σοβαρές αντιδράσεις.
Στην πλειοψηφία τους αυτές οι αντιδράσεις είχαν κινηματική προέλευση και καθόλου θεσμική! Επρόκειτο για κινήσεις αντίστασης και αλληλεγγύης πολιτών (τουλάχιστον στην αρχή) ή για κινήσεις της κοινωνικής οικονομίας (κίνημα ΄΄δεν πληρώνω΄΄ ή ΄΄χωρίς μεσάζοντες΄΄), που φούντωσαν και αναδείχτηκαν στους καιρούς της κρίσης.
Φούντωσαν επίσης οργανώσεις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές μετά την αναπόφευκτη άνοδο της φαιάς πανούκλας. Αρχικά η στάση της Τ.Α, αλά και των επαγγελματικών – εμπορικών ενώσεων και του συνδικαλιστικού σώματος όλων των βαθμίδων ήταν από παγωμένη έως αρνητική !
Ήταν ακόμα η εποχή που ο ΄΄ Ξένιος Ζεύς ΄΄ δρούσε χωρίς πολλές πολλές αντιδράσεις και που η αστυνομία συλλάμβανε ή παρέπεμπε με μηνύσεις όσους επανασυνέδεαν κομμένο ηλεκτρικό ρεύμα σε σπίτια.
Με την πάροδο του χρόνου όμως και μέσα στο 2013, όσο ο τσαμπουκάς της κυβερνητικής συμμαχίας άρχισε να καταρρέει
o Η ΔΕΗ άρχισε να επανασυνδέει μόνη της ρεύματα για να μη παγώνει ο κόσμος απ’ το κρύο
o Αποσυνδέθηκαν στην πράξη τα χαράτσια από τους λογαριασμούς
o Η κυβέρνηση συνέλαβε και προφυλάκισε κάποιους από τους φασίστες της ΧΑ
o Και οι συνδικαλιστικές – εμπορικές ενώσεις άρχισαν να φανερώνουν δειλά-δειλά την απελπισία τους για την ολομέτωπη εισπρακτική επίθεση τρόϊκας – κυβέρνησης και την καταβαράθρωση της ικανότητας διαβίωσης και των κατακτημένων δικαιωμάτων.
Στο τέλος και η Τ.Α άρχισε να δίνει δείγματα αντίστασης και αλληλεγγύης και να υιοθετεί ανάλογες πρακτικές, όπως :
- Με την υποστήριξη του Δήμου Ελληνικού, λειτουργεί πετυχημένα ο Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό. Πρόκειται για μία πιλοτική πρωτοβουλία που απέκτησε ισχυρή ακτινοβολία, για την υποστήριξη των αστικών λαχανόκηπων και της διατροφικής αυτάρκειας.
- Ο Δήμος Κερατσινίου (κι άλλοι δήμοι) ανέλαβε να κάνει ο ίδιος με δικά του συνεργεία, επανασυνδέσεις ρεύματος σε σπίτια πολιτών που έχουν ανάγκη
- Πολλοί δήμοι της χώρας έχουν ιδρύσει κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό ιατρείο, φαρμακείο ή συσσίτιο για απόρους και άστεγους
- Δήμοι της Θεσ/νίκης ενωμένοι, μπλόκαραν ουσιαστικά την ιδιωτικοποίηση του νερού της πόλης
- Ο Δήμος της Θέρμης και ο δήμος Θεσ/νίκης πήραν μέρος με εκδηλώσεις τους στον αγώνα ενάντια στη βία, το ρατσισμό και την ξενοφοβία.
- Στο δήμο Ελληνικού λειτουργεί κοινωνικό ιατρείο με πρωτοβουλία των ΄΄Γιατρών του Κόσμου΄΄ και τη στήριξη του Δήμου.
Μία ριζοσπαστική οικολογική πρόταση θα ήταν όχι μόνο η λειτουργία κοινωνικών ιατρείων, αλλά ολόκληρου του ΕΣΥ με μια μορφή πλήρους αποκέντρωσης και αυτοδιαχείρισης με τη συμμετοχή των Δήμων.
Οι ριζοσπαστικές οικολογικές προτάσεις σ’ αυτή τη φάση κρίσης, δεν μπορούν παρά να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες της Τ.Α (όπως οι παραπάνω)
Πρωτοβουλίες και ενέργειες που αποσκοπούν:
v Την με αμεσοδημοκρατικούς όρους ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας σε επίπεδο γειτονιάς, χωριού, πόλης, περιφέρειας.
v Τη συλλογική υπεράσπιση βασικών δικαιωμάτων όπως είναι η πρόσβαση σε νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, φροντίδα υγείας
v Όχι μόνο την κατάργηση φυλετικών, κοινωνικών, σεξιστικών, τοπικιστικών, ηλικιακών κ.ά διακρίσεων αλλά και τη στήριξη κάθε ενέργειας που τις πολεμά.
Κι επειδή οι θεσμοί δεν είναι ΄΄εργαλεία΄΄ που απλά αλλάζουν χέρια, αλλά είναι τόποι όπου συγκεντρώνεται η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, οι ριζοσπάστες οικολόγοι προσπαθούν όχι να διαχειριστούν τα ΄΄εργαλεία΄΄, αλλά να συμβάλλουν ώστε ο συσχετισμός δυνάμεων να γείρει σε όφελος των ενδιαφερόμενων πολιτών !
Αποστόλης Λούλης
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές (δημοτικές και περιφερειακές) είναι ίσως οι πιο παρεξηγημένες εκλογές στην χώρα.
Ενώ η ουσία τους συνίσταται στην εφαρμογή πολιτικής για τα τοπικά ζητήματα , το αποτέλεσμα τους και τελικά όλος ο χαρακτήρας τους, αναλογεί στο χαρακτήρα μιας κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης. Τα ποσοστά αντιστοιχίζονται στα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Στην περίοδο της κρίσης ,που διανύουμε, η αντίθεση ανάμεσα στις μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν θα δώσει παρά τέτοιο χαρακτήρα στις αυτοδιοικητικές εκλογές. (προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης ανήκω στην αντιμνημονιακή πλευρά).
Η γενική στρέβλωση του χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εκλογών αποκτά λοιπόν ,πλέον τα ειδικά χαρακτηριστικά της κομματικής αντιπαράθεσης, που έχει σχέση με την κρίση.
Σε τελική ανάλυση όμως, δεν αρθρώνεται μια πολιτική για την αυτοδιοίκηση και επί των ημερών μας , δεν αρθρώνεται μια πολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης (ΤΑ) για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Είναι ζητούμενη η πολιτική της ΤΑ για την κρίση.
Με ποιο τρόπο μπορεί η ΤΑ να ξεπεράσει την κρίση; Μήπως εντέλει δεν μπορεί;
Πως θα εφαρμόσει ό,τι πιο καινοτόμο και πρωτοποριακό υπάρχει στην κοινωνία σε τοπικό επίπεδο; Έχω στο μυαλό μου το αίτημα για Άμεση Δημοκρατία των πλατειών.
Επίσης η στρατηγική των πολιτικών δυνάμεων ,που ενδιαφέρονται για τέτοιου τύπου προτάσεις, ποιά μπορεί να είναι και πως μπορεί να είναι νικηφόρα;
Το ζήτημα μας δεν είναι μόνο η διαμόρφωση των προτάσεων αλλά και η επικοινωνία τους με τους πολίτες, όπως και η προεκλογική διαπάλη ,προκειμένου να εφαρμοστούν αυτές οι προτάσεις.
Χιλιοειπωμένο είναι ότι η πολιτική οικολογία έχει προνομιακό πεδίο την παρέμβαση στην τοπική κοινωνία.
Αυτό και μόνο αποτελεί πρόκληση για το Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας, να ασχοληθεί.
Χαραλαμπάκης Γιάννης
Πηγή