Τρία σχεδόν χρόνια περάσανε απο τις εκλογές του 2009 και ακριβώς μετά τους πανηγυρισμούς των ΠΑΣΟΚΩΝ για τις πρώτες 100 ημέρες της σοσιαλιστικής τους κυβέρνησης άρχισε να διαφαίνεται η πορεία προς τις τελευταίες τους 100 ημέρες.
Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν ξεδιάντροπα να ισχυρίζονται πως έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας διασώσουν απο την καταστροφή που μας οδήγησε η δεξιά διακυβέρνηση του Καραμανλή του μικρού.Έκτοτε δεν πέρασε ούτε ημέρα χωρίς τις κοκορομαχίες των αρμόδιων τηλεορασόβιων (πρώην υπουργών, υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων κ.λ.π.) αμφοτέρων των δυο κομμάτων για το ποιός έφταιξε περισσότερο.Κι εμείς,ο λαός,ο κυρίαρχος λαός που προσπαθούμε συνεχώς απο το 1875 (αρχή της δεδηλωμένης)με την ψήφο μας να "διορίζουμε" πρωθυπουργούς και υπουργούς αναρωτιόμαστε και λέμε μεταξύ μας: μα τί δεν κάμουμε καλά; σαν τί μας απομένει να κάνουμε; Μια απάντηση προς εμάς δόθηκε απο τον πρώην μεγαλουπουργό Θεόδωρο Πάγκαλο όταν εκστομούσε ξεδιάντροπα σε ύφος ψευτόμαγκα της πιάτσας εκείνο το "μαζί τα φάγαμε",πράγμα για το οποίο θα πρέπει ο κύριος αυτός να ντρέπεται για το υπόλοιπο της ζωής του.
Απο τότε μέχρι σήμερα ζήσαμε, είδαμε και ακούσαμε πολλά που ξεκινούσαν απο μίζες δισεκατομυρίων απο τη μεριά των κρατικών αξιωματούχων και καταλήγαν
στις βαρειές τιμωρίες ημών των ίδιων.Ανεργία-περικοπές-ακρίβεια-εκπτώχευση και εξαθλίωση σε σημείο που διακυβεύεται και η προσωπική μας αξιοπρέπεια.Τελικά
ξανααναρωτιόμαστε και λέμε μεταξύ μας μα τί δεν κάμουμε καλά; σαν τί μας απομένει να κάνουμε; Μακριά και πέρα απο εμβριθείς αναλύσεις- έχω τη γνώμη πως- ένα πάντως πράγμα εξακολουθούμε να κάνουμε άσχημα,το οτι εξαντλούμε την ενεργητικότητά μας ως πολίτες- της αστικής δημοκρατίας- στο να ψηφίζουμε στις εκλογές και έπειτα πάμε σπίτια μας αφήνοντας την υποστήριξη των δικαίων μας σ'αυτούς που τους χρίσαμε ως αντιπροσώπους μας στο κοινοβούλιο.Στις τελευταίες εκλογές ο λαός πραγματοποίησε μια μεγάλη υπέρβαση με το να καταμαυρίσει τα δυο γνωστά ως κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και αναπτερώθηκε η εμπιστοσύνη μας στο λαικό αισθητήριο.Όμως κανένας ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο πολιτικό σχήμα δε θα μας σώσει αν εξακολουθούμε να αναθέτουμε σχεδόν εν λευκώ την εκπροσώπευσή μας στα κόμματα χωρίς την πραγματικά ΕΝΕΡΓΟ συμμε- τοχή μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι.Και ενεργός συμμετοχή σημαίνει: ο ίδιος ως ΠΟΛΙΤΗΣ να ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ, να ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, να ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ.Απο το χαμηλό σημείο που μας οδηγήσαν οι παλιοί μας εκπρόσωποι-που δυστυχώς ακόμα μας εκπροσωπούν- είτε ως διαχειριστές της λεγόμενης ΚΡΙΣΗΣ (διάβαζε ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ) είτε ως αντι- ή μεταδιαχειριστές της ίδιας κρίσης,απο το χαμηλό λοιπόν αυτό σημείο ποτέ δε θα ανέβουμε πραγματικά ψηλότερα αν εξακολουθούμε ως πολίτες να είμαστε ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΟΙ και όχι ΕΝΕΡΓΟΙ.
Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα τώρα που βρίσκεται στο προσκήνιο και απασχολεί απο ΤΡΟΙΚΑΝΟΥΣ και ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ μέχρι και τους ....δυστυχείς δικούς μας ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ της κρίσης είναι οι λεγόμενες ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (διάβαζε ΕΚΠΟΙΗΣΗ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ περιουσίας).Απο χρόνια επιδιώκεται να απαξιωθεί κάθε τομέας παραγωγής που ανήκει στη δικαιοδοσία του κράτους,που μπορούμε να τα λέμε και δημόσια αγαθά όπως π.χ Εκπαίδευση,Υγεία,Ενέργεια,Νερό,Μεταφορές κ.λ.π. Ολόκληρος στρατός άσχετων-ελεεινών δημοσιαγράφων με την επιβράβευση κρατικών αξιωματούχων (υπουργών,πρισταμένων κ.λ.π.) επεδίωξαν και πείσαν και μεγάλο μέρος του λαού πως για όλα φταίει ο δημόσιος τομέας χωρίς να βγάλει άχνα κανείς τους για τις κραυγαλέες ευθύνες αυτών των ίδιων αξιωματούχων που διαχειρίζονταν τον δημόσιο τομέα, γιατί στο χωριό μου λένε: δε φταίει ο σκύλος που πλάκωσαν οι λύκοι στο κοπάδι μα ο τσοπάνης(ανίκανος-ανόητος).Δηλαδή μας πείσαν πως εμείς ,ο λαός-οι τεμπέληδες υπάλληλοι- φταίμε για όλα και ορμάνε ακάθεκτοι να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα.Τα δημόσια αγαθά έχουν ένα σταθερό και μόνιμο πληθυσμό καταναλωτών ανεξάρτητα απο ηλικία ή αγοραστική ικανότητα (π.χ. όλοι μας θέλουμε νερό,όλοι μας θέλουμε ενέργεια, ο κόσμος να χαλάσει) και άρα μια ιδωτική π.χ. ΔΕΗ ή ΕΥΔΑΠ αποτελεί μια επιτυχημένη επιχείρηση,γι αυτό και επιμένουν και ξαναεπιμένουν οι πάντες για τις ιδιωτικοποιήσεις.Εμείς όμως,ο λαός,εμείς ο κόσμος, ανεξάρτητα απο ιδεολογικές ή ακόμα και ταξικές διαφορές πρέπει να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ, να πούμε ΟΧΙ, Ως ΕΔΩ.Να η μια κατακόκκινη γραμμή μας, η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ.Θα πρότεινα συγκεκριμένα να δημιουργηθεί ολόκληρο κίνημα σχετικό με πρώτη πρώτη πράξη τη συλλογή υπογραφών κάτω απο ένα συγκεκριμένο κείμενο που θα λέει κάπως έτσι: εμείς που υπογράφουμε δηλώνουμε πως άπαξ και ιδιωτικοποιηθεί το ....τάδε δημόσιο αγαθό ,εμείς θα κάνουμε χρήση απο αυτό( τουλάχιστον μια ελάχιστη ποσότητα απαραίτητη για τη ζωή μας ) διατηρώντας το δικαίωμα να λέμε ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ,για όσο χρόνο λειτουργεί η διαχείρησή του ως επιχείρηση ιδιωτικού τύπου. Μια τέτοια πράξη πρέπει να πραγματοποιηθεί ΧΕΡΙ με ΧΕΡΙ και ΣΤΟΜΑ με ΣΤΟΜΑ και όχι με λίστες του διαδυκτίου.Οι λίστες του διαδύκτιου απευθύνονται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό (άντε 10% του κόσμου) και δεν εντάσονται σε διαδικασίες λαικού κινήματος.Εδώ είπαμε να δημιουργηθεί ΚΙΝΗΜΑ ,γιατί μόνο με διαδικασίες κινηματικού τύπου μπορεί ο λαός να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη θέλησή του ως δίκαιο για το λαό σε αντιπαράθεση ενδεχόμενα με το δίκαιο που απορέει απο το νόμο.
Επιτέλους πρέπει να γίνει συνείδηση πως πάνω και πέρα απο κομματικές ή ιδεολογικές ή και ταξικές αξίες στέκονται οι πανανθρώπινες και διαχρονικές
αυταξίες που λέγονται ΕΥ ΖΗΝ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΖΗΝ και η προστασία των δημόσιων αγαθών εντάσσεται στην υπεράσπιση αυτών των διαχρονικών αξιών.
Στέλιος Κατικαρίδης/ οκτώβριος 2012
Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν ξεδιάντροπα να ισχυρίζονται πως έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας διασώσουν απο την καταστροφή που μας οδήγησε η δεξιά διακυβέρνηση του Καραμανλή του μικρού.Έκτοτε δεν πέρασε ούτε ημέρα χωρίς τις κοκορομαχίες των αρμόδιων τηλεορασόβιων (πρώην υπουργών, υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων κ.λ.π.) αμφοτέρων των δυο κομμάτων για το ποιός έφταιξε περισσότερο.Κι εμείς,ο λαός,ο κυρίαρχος λαός που προσπαθούμε συνεχώς απο το 1875 (αρχή της δεδηλωμένης)με την ψήφο μας να "διορίζουμε" πρωθυπουργούς και υπουργούς αναρωτιόμαστε και λέμε μεταξύ μας: μα τί δεν κάμουμε καλά; σαν τί μας απομένει να κάνουμε; Μια απάντηση προς εμάς δόθηκε απο τον πρώην μεγαλουπουργό Θεόδωρο Πάγκαλο όταν εκστομούσε ξεδιάντροπα σε ύφος ψευτόμαγκα της πιάτσας εκείνο το "μαζί τα φάγαμε",πράγμα για το οποίο θα πρέπει ο κύριος αυτός να ντρέπεται για το υπόλοιπο της ζωής του.
Απο τότε μέχρι σήμερα ζήσαμε, είδαμε και ακούσαμε πολλά που ξεκινούσαν απο μίζες δισεκατομυρίων απο τη μεριά των κρατικών αξιωματούχων και καταλήγαν
στις βαρειές τιμωρίες ημών των ίδιων.Ανεργία-περικοπές-ακρίβεια-εκπτώχευση και εξαθλίωση σε σημείο που διακυβεύεται και η προσωπική μας αξιοπρέπεια.Τελικά
ξανααναρωτιόμαστε και λέμε μεταξύ μας μα τί δεν κάμουμε καλά; σαν τί μας απομένει να κάνουμε; Μακριά και πέρα απο εμβριθείς αναλύσεις- έχω τη γνώμη πως- ένα πάντως πράγμα εξακολουθούμε να κάνουμε άσχημα,το οτι εξαντλούμε την ενεργητικότητά μας ως πολίτες- της αστικής δημοκρατίας- στο να ψηφίζουμε στις εκλογές και έπειτα πάμε σπίτια μας αφήνοντας την υποστήριξη των δικαίων μας σ'αυτούς που τους χρίσαμε ως αντιπροσώπους μας στο κοινοβούλιο.Στις τελευταίες εκλογές ο λαός πραγματοποίησε μια μεγάλη υπέρβαση με το να καταμαυρίσει τα δυο γνωστά ως κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και αναπτερώθηκε η εμπιστοσύνη μας στο λαικό αισθητήριο.Όμως κανένας ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο πολιτικό σχήμα δε θα μας σώσει αν εξακολουθούμε να αναθέτουμε σχεδόν εν λευκώ την εκπροσώπευσή μας στα κόμματα χωρίς την πραγματικά ΕΝΕΡΓΟ συμμε- τοχή μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι.Και ενεργός συμμετοχή σημαίνει: ο ίδιος ως ΠΟΛΙΤΗΣ να ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ, να ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, να ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ.Απο το χαμηλό σημείο που μας οδηγήσαν οι παλιοί μας εκπρόσωποι-που δυστυχώς ακόμα μας εκπροσωπούν- είτε ως διαχειριστές της λεγόμενης ΚΡΙΣΗΣ (διάβαζε ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ) είτε ως αντι- ή μεταδιαχειριστές της ίδιας κρίσης,απο το χαμηλό λοιπόν αυτό σημείο ποτέ δε θα ανέβουμε πραγματικά ψηλότερα αν εξακολουθούμε ως πολίτες να είμαστε ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΟΙ και όχι ΕΝΕΡΓΟΙ.
Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα τώρα που βρίσκεται στο προσκήνιο και απασχολεί απο ΤΡΟΙΚΑΝΟΥΣ και ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ μέχρι και τους ....δυστυχείς δικούς μας ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ της κρίσης είναι οι λεγόμενες ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (διάβαζε ΕΚΠΟΙΗΣΗ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ περιουσίας).Απο χρόνια επιδιώκεται να απαξιωθεί κάθε τομέας παραγωγής που ανήκει στη δικαιοδοσία του κράτους,που μπορούμε να τα λέμε και δημόσια αγαθά όπως π.χ Εκπαίδευση,Υγεία,Ενέργεια,Νερό,Μεταφορές κ.λ.π. Ολόκληρος στρατός άσχετων-ελεεινών δημοσιαγράφων με την επιβράβευση κρατικών αξιωματούχων (υπουργών,πρισταμένων κ.λ.π.) επεδίωξαν και πείσαν και μεγάλο μέρος του λαού πως για όλα φταίει ο δημόσιος τομέας χωρίς να βγάλει άχνα κανείς τους για τις κραυγαλέες ευθύνες αυτών των ίδιων αξιωματούχων που διαχειρίζονταν τον δημόσιο τομέα, γιατί στο χωριό μου λένε: δε φταίει ο σκύλος που πλάκωσαν οι λύκοι στο κοπάδι μα ο τσοπάνης(ανίκανος-ανόητος).Δηλαδή μας πείσαν πως εμείς ,ο λαός-οι τεμπέληδες υπάλληλοι- φταίμε για όλα και ορμάνε ακάθεκτοι να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα.Τα δημόσια αγαθά έχουν ένα σταθερό και μόνιμο πληθυσμό καταναλωτών ανεξάρτητα απο ηλικία ή αγοραστική ικανότητα (π.χ. όλοι μας θέλουμε νερό,όλοι μας θέλουμε ενέργεια, ο κόσμος να χαλάσει) και άρα μια ιδωτική π.χ. ΔΕΗ ή ΕΥΔΑΠ αποτελεί μια επιτυχημένη επιχείρηση,γι αυτό και επιμένουν και ξαναεπιμένουν οι πάντες για τις ιδιωτικοποιήσεις.Εμείς όμως,ο λαός,εμείς ο κόσμος, ανεξάρτητα απο ιδεολογικές ή ακόμα και ταξικές διαφορές πρέπει να ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ, να πούμε ΟΧΙ, Ως ΕΔΩ.Να η μια κατακόκκινη γραμμή μας, η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ.Θα πρότεινα συγκεκριμένα να δημιουργηθεί ολόκληρο κίνημα σχετικό με πρώτη πρώτη πράξη τη συλλογή υπογραφών κάτω απο ένα συγκεκριμένο κείμενο που θα λέει κάπως έτσι: εμείς που υπογράφουμε δηλώνουμε πως άπαξ και ιδιωτικοποιηθεί το ....τάδε δημόσιο αγαθό ,εμείς θα κάνουμε χρήση απο αυτό( τουλάχιστον μια ελάχιστη ποσότητα απαραίτητη για τη ζωή μας ) διατηρώντας το δικαίωμα να λέμε ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ,για όσο χρόνο λειτουργεί η διαχείρησή του ως επιχείρηση ιδιωτικού τύπου. Μια τέτοια πράξη πρέπει να πραγματοποιηθεί ΧΕΡΙ με ΧΕΡΙ και ΣΤΟΜΑ με ΣΤΟΜΑ και όχι με λίστες του διαδυκτίου.Οι λίστες του διαδύκτιου απευθύνονται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό (άντε 10% του κόσμου) και δεν εντάσονται σε διαδικασίες λαικού κινήματος.Εδώ είπαμε να δημιουργηθεί ΚΙΝΗΜΑ ,γιατί μόνο με διαδικασίες κινηματικού τύπου μπορεί ο λαός να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τη θέλησή του ως δίκαιο για το λαό σε αντιπαράθεση ενδεχόμενα με το δίκαιο που απορέει απο το νόμο.
Επιτέλους πρέπει να γίνει συνείδηση πως πάνω και πέρα απο κομματικές ή ιδεολογικές ή και ταξικές αξίες στέκονται οι πανανθρώπινες και διαχρονικές
αυταξίες που λέγονται ΕΥ ΖΗΝ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΖΗΝ και η προστασία των δημόσιων αγαθών εντάσσεται στην υπεράσπιση αυτών των διαχρονικών αξιών.
Στέλιος Κατικαρίδης/ οκτώβριος 2012
RSS Feed
