Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη συνέχιση των εργασιών της "Ελληνικός Χρυσός Α.Ε." στη Χαλκιδική, πέραν του ότι οδηγεί με βεβαιότητα στην ανεπανόρθωτη καταστροφή ενός πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου της πατρίδας μας, φέρνει στο προσκήνιο τη στρεβλή κυρίαρχη άποψη για το τι συμφέρει την εθνική οικονομία.
Σ' αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, επείγει να επαναπροσδιορίσουμε ποιες οικονομικές δραστηριότητες είναι όντως συμφέρουσες, ποιες δηλαδή, παράγουν υπεραξία και όχι κρανίου τόπο και ποιες μπορούν να συνυπάρξουν αλληλοσυμπληρώνοντας η μία την άλλη. Αντί να εξάγουμε χρυσό, στερώντας από τις μελλοντικές γενεές τη δυνατότητα να επιζήσουν με αξιοπρέπεια, ας επενδύσουμε βιώσιμα στον πραγματικό πλούτο της πατρίδας του Αριστοτέλη κι ας αντιμετωπίσουμε, επιτέλους, το περιβάλλον ως θεμέλιο ευημερίας και όχι ως αντικείμενο λεηλασίας.
Σ' αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, επείγει να επαναπροσδιορίσουμε ποιες οικονομικές δραστηριότητες είναι όντως συμφέρουσες, ποιες δηλαδή, παράγουν υπεραξία και όχι κρανίου τόπο και ποιες μπορούν να συνυπάρξουν αλληλοσυμπληρώνοντας η μία την άλλη. Αντί να εξάγουμε χρυσό, στερώντας από τις μελλοντικές γενεές τη δυνατότητα να επιζήσουν με αξιοπρέπεια, ας επενδύσουμε βιώσιμα στον πραγματικό πλούτο της πατρίδας του Αριστοτέλη κι ας αντιμετωπίσουμε, επιτέλους, το περιβάλλον ως θεμέλιο ευημερίας και όχι ως αντικείμενο λεηλασίας.
RSS Feed
