Η εξαφάνιση των ζώων, όπως και η κλιματική αλλαγή, συνδέονται σε σημαντικό βαθμό με την διατροφή μας, όπως έδειξαν τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο ευρωκοινοβούλιο από τους ευρωβουλευτές Anja Hazekamp και Στέλιο Κούλογλου.
Συγκεκριμένα, όσο αυξάνεται η ζήτηση για φτηνό κρέας τόσες περισσότερες εκτάσεις πρέπει να καλλιεργηθούν για να τραφούν τα ζώα. Αυτό όμως σημαίνει, πως η άγρια ζωή που κατοικεί εκεί, θα χάσει τόσο την τροφή της όσο και τις φωλιές της. Επιπλέον, η καταστροφή των δασών για να βρεθούν οι καλλιεργήσιμες αυτές εκτάσεις, ωθεί τα πράγματα για τη θερμοκρασία του πλανήτη μόνο προς το χειρότερο.
Ειδικότερα, όπως φάνηκε στην έκθεση που διοργάνωσαν οι δυο ευρωβουλευτές, τα τελευταία 40 χρόνια ο πληθυσμός της άγριας ζωής μειώθηκε στο μισό, και ο βασικός λόγος είναι η παραγωγή τροφίμων. Κάθε χρόνο εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών σε όλη τη Γη ξεριζώνονται για να φυτευθούν καλλιέργειες προκειμένου να τραφούν τα ζωντανά. Κάθε χρόνο, επίσης, 50 δισεκατομμύρια ζώα ανατρέφονται σε φάρμες ειδικά για να γίνουν τροφή.
Στην Βραζιλία, για παράδειγμα, κατοικεί ο μισός πληθυσμός ιαγουάρων που υπάρχει ακόμη στον πλανήτη. Ο αριθμός τους όμως μειώνεται διακρώς όσο τα δάση αποψιλώνονται προκειμένου να δημιουργηθούν εκτάσεις για φυτείες σόγιας.
Η μισή έκταση των τροπικών δασών της Σουμάτρας έχει επίσης ξεριζωθεί για να φυτευθούν στη θέση τους φοίνικες. Το φοινικέλαιο, καθώς κοστίζει το ένα τρίτο της σόγιας, είναι από τις πλέον περιζήτητες τροφές για ζώα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013 εισήχθησαν 1,8 εκατομμύρια τόνοι από αυτό. Όμως σε αυτά τα τροπικά δάση, ζούσαν οι υπό απειλή ελέφαντες της Σουμάτρας. Οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι την τελευταία δεκαετία ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 70%.
Ακόμη και οι πιγκουίνοι της Νότιας Αφρικής απειλούνται από την πείνα μας. Έχοντας υπεραλιεύσει τις θάλασσες προκειμένου να καλυφθεί η παγκόσμια ζήτηση σε θαλασσινά, οι πιγκουίνοι έχουν μείνει και αυτοί χωρίς τροφή.
Το 2013 στην Ευρώπη εισήχθησαν 900.000 τόνοι θαλασσινών. Οι αριθμοί, όμως, λένε και πως πριν από μερικές δεκαετίες υπήρχαν εκατομμύρια πιγκουίνοι, πλέον έχουν μείνι μόνο 17.000 ζευγάρια που μπορούν να αναπαραχθούν.
Σύμφωνα με την βιολόγο Sylvia Earle, εάν η ανθρωπότητα συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, «σε 50 χρόνια από σήμερα δεν θα μπορούμε να τρώμε θαλασσινά, γιατί απλά δεν θα υπάρχουν ψάρια».
Η έκθεση, «Stop The Machine», που οργάνωσαν οι δυο ευρωβουλευτές θέλοντας να ευαισθητοποιήσουν το κοινό μπροστά σε μια από «τις μεγαλύτερες απειλές προς την άγρια ζωή σήμερα», βασίζεται στα στοιχεία που συνέλεξε κατά την πολυετή του έρευνα ο Philip Lymbery, πρόεδρος της οργάνωσης Compassion in World Farming, και τα παρουσίασε στο βιβλίο του «Dead Zone: Where the Wild Things Were».
«Πρέπει να καταλάβει ο καταναλωτής ότι όταν ζητά φτηνό κρέας, αυτό θα παράγεται επίσης φτηνά», σχολίασε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι αυτό θα έχει επιπτώσεις για τον άνθρωπο τόσο εξαιτίας της ποιότητας όσο και εξαιτίας των υπολοίπων παραγόντων που επηρεάζει στο παγκόσμιο οικοσύστημα, στο οποίο η ανθρώποτητα συχνά ξεχνά ότι ανήκει.
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/pos-syndeetai-i-diatrofi-mas-me-tin-eksafanisi-ton-zoon
Συγκεκριμένα, όσο αυξάνεται η ζήτηση για φτηνό κρέας τόσες περισσότερες εκτάσεις πρέπει να καλλιεργηθούν για να τραφούν τα ζώα. Αυτό όμως σημαίνει, πως η άγρια ζωή που κατοικεί εκεί, θα χάσει τόσο την τροφή της όσο και τις φωλιές της. Επιπλέον, η καταστροφή των δασών για να βρεθούν οι καλλιεργήσιμες αυτές εκτάσεις, ωθεί τα πράγματα για τη θερμοκρασία του πλανήτη μόνο προς το χειρότερο.
Ειδικότερα, όπως φάνηκε στην έκθεση που διοργάνωσαν οι δυο ευρωβουλευτές, τα τελευταία 40 χρόνια ο πληθυσμός της άγριας ζωής μειώθηκε στο μισό, και ο βασικός λόγος είναι η παραγωγή τροφίμων. Κάθε χρόνο εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών σε όλη τη Γη ξεριζώνονται για να φυτευθούν καλλιέργειες προκειμένου να τραφούν τα ζωντανά. Κάθε χρόνο, επίσης, 50 δισεκατομμύρια ζώα ανατρέφονται σε φάρμες ειδικά για να γίνουν τροφή.
Στην Βραζιλία, για παράδειγμα, κατοικεί ο μισός πληθυσμός ιαγουάρων που υπάρχει ακόμη στον πλανήτη. Ο αριθμός τους όμως μειώνεται διακρώς όσο τα δάση αποψιλώνονται προκειμένου να δημιουργηθούν εκτάσεις για φυτείες σόγιας.
Η μισή έκταση των τροπικών δασών της Σουμάτρας έχει επίσης ξεριζωθεί για να φυτευθούν στη θέση τους φοίνικες. Το φοινικέλαιο, καθώς κοστίζει το ένα τρίτο της σόγιας, είναι από τις πλέον περιζήτητες τροφές για ζώα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013 εισήχθησαν 1,8 εκατομμύρια τόνοι από αυτό. Όμως σε αυτά τα τροπικά δάση, ζούσαν οι υπό απειλή ελέφαντες της Σουμάτρας. Οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι την τελευταία δεκαετία ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 70%.
Ακόμη και οι πιγκουίνοι της Νότιας Αφρικής απειλούνται από την πείνα μας. Έχοντας υπεραλιεύσει τις θάλασσες προκειμένου να καλυφθεί η παγκόσμια ζήτηση σε θαλασσινά, οι πιγκουίνοι έχουν μείνει και αυτοί χωρίς τροφή.
Το 2013 στην Ευρώπη εισήχθησαν 900.000 τόνοι θαλασσινών. Οι αριθμοί, όμως, λένε και πως πριν από μερικές δεκαετίες υπήρχαν εκατομμύρια πιγκουίνοι, πλέον έχουν μείνι μόνο 17.000 ζευγάρια που μπορούν να αναπαραχθούν.
Σύμφωνα με την βιολόγο Sylvia Earle, εάν η ανθρωπότητα συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, «σε 50 χρόνια από σήμερα δεν θα μπορούμε να τρώμε θαλασσινά, γιατί απλά δεν θα υπάρχουν ψάρια».
Η έκθεση, «Stop The Machine», που οργάνωσαν οι δυο ευρωβουλευτές θέλοντας να ευαισθητοποιήσουν το κοινό μπροστά σε μια από «τις μεγαλύτερες απειλές προς την άγρια ζωή σήμερα», βασίζεται στα στοιχεία που συνέλεξε κατά την πολυετή του έρευνα ο Philip Lymbery, πρόεδρος της οργάνωσης Compassion in World Farming, και τα παρουσίασε στο βιβλίο του «Dead Zone: Where the Wild Things Were».
«Πρέπει να καταλάβει ο καταναλωτής ότι όταν ζητά φτηνό κρέας, αυτό θα παράγεται επίσης φτηνά», σχολίασε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι αυτό θα έχει επιπτώσεις για τον άνθρωπο τόσο εξαιτίας της ποιότητας όσο και εξαιτίας των υπολοίπων παραγόντων που επηρεάζει στο παγκόσμιο οικοσύστημα, στο οποίο η ανθρώποτητα συχνά ξεχνά ότι ανήκει.
http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/pos-syndeetai-i-diatrofi-mas-me-tin-eksafanisi-ton-zoon