Ακόμη δεν έχω επιστρέψει από τη ζωή με τα φυτά. Ενδέχεται να γίνει αυτό κατά το τέλος του μήνα. Προς το παρόν όμως βρήκα έναν υπολογιστή εύκαιρο και συνδεδεμένο με το κοινό μας δίκτυο και ανεβάζω ένα λινκ από κάποιο άρθρο απόλυτα σχετικό με τα όσα εδώ και χρόνια γράφω εδώ, απόλυτα σχετικό με τα όσα εδώ και δύο χρόνια αναδεικνύουμε μέσα από το Απλεπιστήμιο αλλά και όσα θέτουμε και συζητάμε σε όλες τις εκδηλώσεις μας ανά την Ελλάδα.
Το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγεί ο καταναλωτισμός που μας ορίζει, η καταστροφή στην οποίαν οδηγούμαστε με την ευθύνη όλων μας και κυρίως των (ακροδεξιών συνήθως) κυβερνήσεων – ανδρικέλων υποχειρίων του φιλελευθερισμού των Αγορών, τις οποίες φυσικά συντηρούμε εμείς ατομικά, με την καθημερινή μας καταναλωτική διαβίωση, είναι προ των πυλών.
Η ευθύνη όμως και των “αριστερών”, αυτών δηλαδή που αποτελούν την συστημική, την χρηματοοικονομική αριστερά, αυτών που δεν βλέπουν μπροστά, στο άμεσο μέλλον το αδιέξοδο της ανθρωπότητας αλλά μιλούν και αυτοί με όρους του υπάρχοντος συστήματος της ύβρης, πρεσβεύουν το τέλος της λιτότητας και μιλούν για ανάπτυξη, εγκλωβισμένοι καθώς είναι στην ίδια και απαράλλαχτη αποτυχημένη και καταστροφική συνταγή της απομύζησης των φυσικών πόρων του πλανήτη, ως γεννημένοι πολιτικά εντός του ίδιου αυτού συστήματος που καταρρέει και απολύτως οριζόμενοι από αυτό, αποδεχόμενοι τους ορισμούς και τα “ιδανικά” του, είναι εξίσου μεγάλη με αυτή των ακροδεξιών κυβερνητικών ανδρικέλων, ίσως και μεγαλύτερη λόγω του ότι δεν δίνουν ελπίδα αντιστροφής της κατάστασης υποστηρίζοντας έτσι και αυτοί την υπάρχουσα.
Διαβάστε το άρθρο εδώ και ας τα συζητήσουμε όλα αυτά διαδικτυακά αλλά και από κοντά όπου βρεθούμε σε κάποια εκδήλωση.
http://yiannismakridakis.gr/?p=4913
Το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγεί ο καταναλωτισμός που μας ορίζει, η καταστροφή στην οποίαν οδηγούμαστε με την ευθύνη όλων μας και κυρίως των (ακροδεξιών συνήθως) κυβερνήσεων – ανδρικέλων υποχειρίων του φιλελευθερισμού των Αγορών, τις οποίες φυσικά συντηρούμε εμείς ατομικά, με την καθημερινή μας καταναλωτική διαβίωση, είναι προ των πυλών.
Η ευθύνη όμως και των “αριστερών”, αυτών δηλαδή που αποτελούν την συστημική, την χρηματοοικονομική αριστερά, αυτών που δεν βλέπουν μπροστά, στο άμεσο μέλλον το αδιέξοδο της ανθρωπότητας αλλά μιλούν και αυτοί με όρους του υπάρχοντος συστήματος της ύβρης, πρεσβεύουν το τέλος της λιτότητας και μιλούν για ανάπτυξη, εγκλωβισμένοι καθώς είναι στην ίδια και απαράλλαχτη αποτυχημένη και καταστροφική συνταγή της απομύζησης των φυσικών πόρων του πλανήτη, ως γεννημένοι πολιτικά εντός του ίδιου αυτού συστήματος που καταρρέει και απολύτως οριζόμενοι από αυτό, αποδεχόμενοι τους ορισμούς και τα “ιδανικά” του, είναι εξίσου μεγάλη με αυτή των ακροδεξιών κυβερνητικών ανδρικέλων, ίσως και μεγαλύτερη λόγω του ότι δεν δίνουν ελπίδα αντιστροφής της κατάστασης υποστηρίζοντας έτσι και αυτοί την υπάρχουσα.
Διαβάστε το άρθρο εδώ και ας τα συζητήσουμε όλα αυτά διαδικτυακά αλλά και από κοντά όπου βρεθούμε σε κάποια εκδήλωση.
http://yiannismakridakis.gr/?p=4913