ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ
«Ξέρω ιστορίες από τους παππούδες μου και από παλιούς ψαράδες. Τότε που τα πλεούμενα δεν είχαν όργανα ναυτικά και έπρεπε να διαβάσουν τον ουρανό για να δούνε πότε έρχεται η καταιγίδα. Οταν την έβλεπαν στον ορίζοντα, έβγαιναν στην πλώρη. Σταύρωναν τον ορίζοντα με ένα μαχαίρι κι έλεγαν ξόρκια για να μην περάσει το κακό πάνω από το σκαρί. Μα και αν ξέσπαγε τελικά η φουρτούνα, μιλάγανε στο καΐκι. Του ετάζανε κάτι, για να τους βγάλει σώους στη στεριά. Ενα καλό καρνάγιο, μια γερή επισκευή, ένα βάψιμο. Και κράταγαν τον λόγο τους γιατί το ξύλινο σκαρί είναι σαν άνθρωπος. Ακούει. Και όταν το διαλύει μια μπουλντόζα, αγκομαχάει σαν να βγαίνει η ψυχή του...»...
perissotera
«Ξέρω ιστορίες από τους παππούδες μου και από παλιούς ψαράδες. Τότε που τα πλεούμενα δεν είχαν όργανα ναυτικά και έπρεπε να διαβάσουν τον ουρανό για να δούνε πότε έρχεται η καταιγίδα. Οταν την έβλεπαν στον ορίζοντα, έβγαιναν στην πλώρη. Σταύρωναν τον ορίζοντα με ένα μαχαίρι κι έλεγαν ξόρκια για να μην περάσει το κακό πάνω από το σκαρί. Μα και αν ξέσπαγε τελικά η φουρτούνα, μιλάγανε στο καΐκι. Του ετάζανε κάτι, για να τους βγάλει σώους στη στεριά. Ενα καλό καρνάγιο, μια γερή επισκευή, ένα βάψιμο. Και κράταγαν τον λόγο τους γιατί το ξύλινο σκαρί είναι σαν άνθρωπος. Ακούει. Και όταν το διαλύει μια μπουλντόζα, αγκομαχάει σαν να βγαίνει η ψυχή του...»...
perissotera
RSS Feed