Λίγα λόγια για την 1η Συνδιάσκεψη στην Κοτσαμπάμπα (Βολιβία)
Όσοι και όσες είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μάνας Γης, που έγινε στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας τον Απρίλιο του 2010, διαπιστώσαμε ότι η πραγματοποίηση αυτής της Συνδιάσκεψης δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι φανερό σε όλη την ανθρωπότητα ότι η Κλιματική Αλλαγή συνεχώς επιδεινώνεται. Παράλληλα οι διεθνείς συνδιασκέψεις που οργανώνονταικάθε χρόνο,στις αρχές Δεκεμβρίου στο Πλαίσιο της Συμφωνίας του ΟΗΕ (UNFCCC), με την ονομασία COP, όχι μόνο αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη, αλλά στην ουσία εμπαίζουν τους λαούς την ίδια στιγμή που οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι διεθνείς κερδοσκόποι και μεσάζοντες πλουτίζουν ακόμα και από την κλιματική κρίση. Καθόλου άδικα λοιπόν στα ντοκουμέντα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα, οι ετήσιες συνδιασκέψεις και οι αντίστοιχες διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ, χαρακτηρίζονται σαν «παγκόσμιο τσίρκο που περιφέρεται κάθε χρόνο σε διαφορετική χώρα».
Σε μια από τις πλέον αποτυχημένες ετήσιες συνδιασκέψεις του UNFCCC, στην COP 15 που έγινε το Δεκέμβριο του 2009 στην Κοπεγχάγη, η κυβέρνηση της Βολιβίας και ο Πρόεδρος της Έβο Μοράλες στηλιτεύοντας την υποκρισία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών μετά από τις αόριστες, ανεφάρμοστες αλλά και προσβλητικές για τις αναπτυσσόμενες χώρες προτάσεις που ψηφίσθηκαν και ανταποκρινόμενοι στο αίτημα των 100.000 διαδηλωτών για άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με ταυτόχρονη εφαρμογή κλιματικής δικαιοσύνης, κάλεσαν τους λαούς και τα κινήματα του κόσμου στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας στην 1η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μάνας Γης, που την προσδιόρισαν για τις 19-22 Απριλίου του 2010. Τη συνδιάσκεψη οργάνωσαν οι ιθαγενείς και τα κινήματα των λαών της Λατινικής Αμερικής, ενώ ούτε η επιλογή της ημερομηνίας ούτε η επιλογή της πόλης ήταν τυχαία.
Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής και η κυβέρνηση της Βολιβίας γνωρίζοντας πολύ καλά αυτό που όλη η ανθρωπότητα σήμερα παραδέχεται, ότι δηλαδή το μεγαλύτερο ίσως οικολογικό πρόβλημα του πλανήτη, που αποτελεί ταυτόχρονα και σημαντικότατο παράγοντα πρόκλησης και μεγέθυνσης της κλιματικής κρίσης είναι η επικίνδυνη μείωση των υδάτινων αποθεμάτων και η τυχοδιωκτική ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του νερού, συγκάλεσε τη συνδιάσκεψη στις συγκεκριμένες ημέρες και στη συγκεκριμένη πόλη. Επέλεξαν δηλαδή την ημερομηνία που έχει οριστεί σαν Παγκόσμια ημέρα για την προστασία της Γης (22 Απριλίου) και την πόλη σύμβολο της επανάστασης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, την Κοτσαμπάμπα.
Το περιεχόμενο των εργασιών της Συνδιάσκεψης στηρίχθηκε στο κείμενο του Πρωτοκόλλου των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή (PPCC) που είχε συνταχθεί το Νοέμβρη του 2009 σε διεθνή συνάντηση οικολογικών και κοινωνικών κινημάτων στο Μπαλί μετά από πρόσκληση του κινήματος των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή (PMCC). Το Πρωτόκολλο των Λαών κατατέθηκε σαν πρόταση στην αντισύνοδο των κινημάτων στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009, απέναντι στην αποτυχημένη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ (COP 15).
Είναι φυσικό λοιπόν ότι και στα ντοκουμέντα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα, όπως και στο Πρωτόκολλο των Λαών να γίνονται παρόμοιες εκτιμήσεις και να διατυπώνονται προτάσεις σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αυτές. Στα προαναφερθέντα κείμενα, δηλαδή, η κλιματική κρίση και κατ’ επέκταση η κλιματική αλλαγή δεν εξετάζονται απλά και μόνο σαν φαινόμενο υψηλών συγκεντρώσεων ρύπων στην ατμόσφαιρα που έχει σαν αποτέλεσμα την υπερθέρμανση του πλανήτη. Διότι, εάν τα πράγματα ήταν έτσι η κλιματική κρίση θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί με διοικητικά και τεχνολογικής φύσης μέτρα. Αντίθετα η κλιματική κρίση, θεωρείται μία ανάμεσα σε πολλές άλλες κρίσεις, όπως είναι η οικονομική, η ενεργειακή, η διατροφική και άλλες κρίσεις. Αυτές οι κρίσεις σύμφωνα με τα ντοκουμέντα που προαναφέρθηκαν δε μπορούν να αντιμετωπίζονται αποσπασματικά και χωριστά η μία από την άλλη, γιατί όλες αποτελούν συμπτώματα της ίδιας ασθένειας. «Είναι όλες το αποτέλεσμα της ανάγκης του κεφαλαίου για χωρίς όρια ανάπτυξη, μια επικίνδυνη ανάπτυξη που τροφοδοτείται από τη συνεχώς επεκτεινόμενη εκμετάλλευση των κοινωνικών και φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένων και των ορυκτών καυσίμων» όπως επισημαίνεται στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα.
Η κλιματική κρίση επομένως είναι στην πραγματικότητα ο τρόπος λειτουργίας που μας έχει επιβάλλει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί το σύστημα αυτό εμπορευματοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και γενικότερα μετατρέπει τη φύση σε εμπόρευμα: κάθε δένδρο, κάθε φυτό, κάθε ποτάμι, κάθε λίμνη, κάθε πλάσμα γίνεται εμπόρευμα και υπόκειται στους νόμους της αγοράς, η οποία ιδιωτικοποιεί τον πλούτο και κοινωνικοποιεί τη φτώχια. Με τον τρόπο αυτό κάθε δημιούργημα της φύσης μεταβάλλεται σε οικονομικό μέγεθος, αντικείμενο κερδοσκοπίας των επιχειρηματιών που περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αποκομίσουν κέρδη.
«Ο αγώνας λοιπόν για την κλιματική δικαιοσύνη», όπως αναφέρεται στα βασικά συμπεράσματα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα «δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναγνώριση ότι όλες οι κρίσεις συνδέονται μεταξύ τους και ότι η κλιματική κρίση οδηγεί τόσο στην κοινωνική εξαθλίωση, όσο και στην περιβαλλοντική καταστροφή. Ο αγώνας για την κλιματική δικαιοσύνη είναι συγχρόνως αγώνας κατά της παραφροσύνης του καπιταλισμού, κατά της λιτότητας που επιβάλλεται από τους καπιταλιστές και κατά της επιμονής τους για την χωρίς όρια ανάπτυξη (πράσινη ή όποια άλλη) γιατί η κλιματική δικαιοσύνη δε στοχεύει μόνο στην προστασία των δέντρων ή των πολικών αρκούδων, για τα οποία είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε. Στοχεύει κυρίως στο να ενθαρρύνει και να ενδυναμώσει τους λαούς να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο της ίδιας της ζωής τους. Στοχεύει στο να διατηρηθούν τα ορυκτά καύσιμα μέσα στο υπέδαφος και να δημιουργηθούν κοινωνικοποιημένα συστήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στοχεύει στη διατροφική αυτοδυναμία ενάντια στην κυριαρχία της βιομηχανοποιημένης γεωργίας και την καταστροφή που προκαλείται από αυτή. Στοχεύει στη μαζική μείωση των ωρών απασχόλησης και στο ξεκίνημα ενός νέου τρόπου ζωής. Στοχεύει στη μείωση της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης στις πλούσιες χώρες. Η κλιματική δικαιοσύνη, με λίγα λόγια αποτελεί τον αγώνα για διασφάλιση της ποιότητας ζωής σε όλους τους ανθρώπους.
Το ξεκίνημα για τη 2η Συνδιάσκεψη στην Αθήνα (Ελλάδα)
Στις 3 Δεκεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Εναλλακτικής Δράσης εκδήλωση για τη Διεθνή Συνδιάσκεψη που έγινε τον Απρίλιο του 2010 στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας με θέμα τα δικαιώματα της Μάνας Γης και την κλιματική αλλαγή.
Στην εκδήλωση παρευρέθη και μίλησε ο Nelson Estrada από τη Βολιβία, σαν εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης της προς τους λαούς της Λατινικής Αμερικής(Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América). Ο Βολιβιανός εκπρόσωπος μετέφερε πρόταση της Επιτροπής Αλληλεγγύης προς την Εναλλακτική Δράση να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διοργάνωση στην Ελλάδα της 2ης Διεθνούς Συνδιάσκεψης για τα δικαιώματα της Μάνας Γής (Pachamama στη γλώσσα των ιθαγενών) και την κλιματική κρίση.
Η Εναλλακτική Δράση αποδέχθηκε την πρόταση και έστειλε επιστολή στη Επιτροπή Αλληλεγγύης. Η επιστολή συζητήθηκε με πρόταση του Nelson Estrada στην Διάσκεψη των Λαών που έγινε στο Σαντιάγκο της Χιλής από25 έως 27 Ιανουαρίου 2013 και συμμετείχαν πάνω από 400 οργανώσεις και κινήματα από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και αποφασίσθηκε να στηριχθεί η Συνδιάσκεψη στην Ελλάδα. Επίσης θα συζητηθεί με πρωτοβουλία της Εναλλακτικής Δράσης με τις οργανώσεις και τα κινήματα που θα πάρουν μέρος στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ που θα πραγματοποιηθεί από26 έως 30 Μαρτίου στην Τυνησία.
Μετά από τις εξελίξεις αυτές η Εναλλακτική Δράση κοινοποίησε την απόφασή της για ανάληψη της πρωτοβουλίας σε οργανώσεις και κινήματα στην Ελλάδα και στις 14 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η πρώτη συνάντηση κινημάτων και πολιτών στην οποία συζητήθηκε το θέμα και συγκροτήθηκε ανοιχτή ομάδα θα αναλάβει το συντονισμό των απαραίτητων ενεργειών για τη διοργάνωση της Διεθνούς Συνδιάσκεψης για τα Δικαιώματα της Μάνας Γής στην Αθήνα.
Η ομάδα απευθύνει κάλεσμα σε κάθε συλλογικότητα και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη να συμμετέχει στην επιτροπή προετοιμασίας της Συνδιάσκεψης
Η δεύτερη συνάντηση θα γίνει την Πέμπτη 11 Απριλίου 6μμ ακριβώς στο αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ Ρήγα Παλαμήδη 2 – Ψυρή (Μετρό Μοναστηράκι)
Για όσες και όσους θέλουν περισσότερη ενημέρωση για τη Διεθνή Συνδιάσκεψη που έγινε στην Κοτσαμπάμπα και τα ντοκουμέντα των εργασιών της μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Εναλλακτικής Δράσης www.enallaktiki-drasi.gr (για ελληνικά) καθώς και τις ξενόγλωσσες ιστοσελίδες
www.tni.org/taxonomy/term/749/all - www.pwccc.wordpress.comwww.peoplesconference.wordpress.com - www.peoplesclimatemovement.net/peoples-protocol
Ενημέρωση για τη Διάσκεψη των Λαών στη Χιλή υπάρχει στην ιστοσελίδα
www.cumbrechile2013
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ
Το κείμενο θα δοθεί στα αγγλικά σε κινήματα και συλλογικότητες από διάφορα κράτη που θα πάρουν μέρος στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, το οποίο θα γίνει στην Τυνησία από 26-30 Μαρτίου. Πολλά από τα κινήματα και τις συλλογικότητες αυτές ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στη συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Ελλάδα
Όσοι και όσες είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μάνας Γης, που έγινε στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας τον Απρίλιο του 2010, διαπιστώσαμε ότι η πραγματοποίηση αυτής της Συνδιάσκεψης δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είναι φανερό σε όλη την ανθρωπότητα ότι η Κλιματική Αλλαγή συνεχώς επιδεινώνεται. Παράλληλα οι διεθνείς συνδιασκέψεις που οργανώνονταικάθε χρόνο,στις αρχές Δεκεμβρίου στο Πλαίσιο της Συμφωνίας του ΟΗΕ (UNFCCC), με την ονομασία COP, όχι μόνο αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη, αλλά στην ουσία εμπαίζουν τους λαούς την ίδια στιγμή που οι πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι διεθνείς κερδοσκόποι και μεσάζοντες πλουτίζουν ακόμα και από την κλιματική κρίση. Καθόλου άδικα λοιπόν στα ντοκουμέντα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα, οι ετήσιες συνδιασκέψεις και οι αντίστοιχες διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ, χαρακτηρίζονται σαν «παγκόσμιο τσίρκο που περιφέρεται κάθε χρόνο σε διαφορετική χώρα».
Σε μια από τις πλέον αποτυχημένες ετήσιες συνδιασκέψεις του UNFCCC, στην COP 15 που έγινε το Δεκέμβριο του 2009 στην Κοπεγχάγη, η κυβέρνηση της Βολιβίας και ο Πρόεδρος της Έβο Μοράλες στηλιτεύοντας την υποκρισία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών μετά από τις αόριστες, ανεφάρμοστες αλλά και προσβλητικές για τις αναπτυσσόμενες χώρες προτάσεις που ψηφίσθηκαν και ανταποκρινόμενοι στο αίτημα των 100.000 διαδηλωτών για άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με ταυτόχρονη εφαρμογή κλιματικής δικαιοσύνης, κάλεσαν τους λαούς και τα κινήματα του κόσμου στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας στην 1η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή και τα Δικαιώματα της Μάνας Γης, που την προσδιόρισαν για τις 19-22 Απριλίου του 2010. Τη συνδιάσκεψη οργάνωσαν οι ιθαγενείς και τα κινήματα των λαών της Λατινικής Αμερικής, ενώ ούτε η επιλογή της ημερομηνίας ούτε η επιλογή της πόλης ήταν τυχαία.
Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής και η κυβέρνηση της Βολιβίας γνωρίζοντας πολύ καλά αυτό που όλη η ανθρωπότητα σήμερα παραδέχεται, ότι δηλαδή το μεγαλύτερο ίσως οικολογικό πρόβλημα του πλανήτη, που αποτελεί ταυτόχρονα και σημαντικότατο παράγοντα πρόκλησης και μεγέθυνσης της κλιματικής κρίσης είναι η επικίνδυνη μείωση των υδάτινων αποθεμάτων και η τυχοδιωκτική ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του νερού, συγκάλεσε τη συνδιάσκεψη στις συγκεκριμένες ημέρες και στη συγκεκριμένη πόλη. Επέλεξαν δηλαδή την ημερομηνία που έχει οριστεί σαν Παγκόσμια ημέρα για την προστασία της Γης (22 Απριλίου) και την πόλη σύμβολο της επανάστασης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, την Κοτσαμπάμπα.
Το περιεχόμενο των εργασιών της Συνδιάσκεψης στηρίχθηκε στο κείμενο του Πρωτοκόλλου των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή (PPCC) που είχε συνταχθεί το Νοέμβρη του 2009 σε διεθνή συνάντηση οικολογικών και κοινωνικών κινημάτων στο Μπαλί μετά από πρόσκληση του κινήματος των Λαών για την Κλιματική Αλλαγή (PMCC). Το Πρωτόκολλο των Λαών κατατέθηκε σαν πρόταση στην αντισύνοδο των κινημάτων στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009, απέναντι στην αποτυχημένη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ (COP 15).
Είναι φυσικό λοιπόν ότι και στα ντοκουμέντα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα, όπως και στο Πρωτόκολλο των Λαών να γίνονται παρόμοιες εκτιμήσεις και να διατυπώνονται προτάσεις σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αυτές. Στα προαναφερθέντα κείμενα, δηλαδή, η κλιματική κρίση και κατ’ επέκταση η κλιματική αλλαγή δεν εξετάζονται απλά και μόνο σαν φαινόμενο υψηλών συγκεντρώσεων ρύπων στην ατμόσφαιρα που έχει σαν αποτέλεσμα την υπερθέρμανση του πλανήτη. Διότι, εάν τα πράγματα ήταν έτσι η κλιματική κρίση θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί με διοικητικά και τεχνολογικής φύσης μέτρα. Αντίθετα η κλιματική κρίση, θεωρείται μία ανάμεσα σε πολλές άλλες κρίσεις, όπως είναι η οικονομική, η ενεργειακή, η διατροφική και άλλες κρίσεις. Αυτές οι κρίσεις σύμφωνα με τα ντοκουμέντα που προαναφέρθηκαν δε μπορούν να αντιμετωπίζονται αποσπασματικά και χωριστά η μία από την άλλη, γιατί όλες αποτελούν συμπτώματα της ίδιας ασθένειας. «Είναι όλες το αποτέλεσμα της ανάγκης του κεφαλαίου για χωρίς όρια ανάπτυξη, μια επικίνδυνη ανάπτυξη που τροφοδοτείται από τη συνεχώς επεκτεινόμενη εκμετάλλευση των κοινωνικών και φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένων και των ορυκτών καυσίμων» όπως επισημαίνεται στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα.
Η κλιματική κρίση επομένως είναι στην πραγματικότητα ο τρόπος λειτουργίας που μας έχει επιβάλλει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί το σύστημα αυτό εμπορευματοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και γενικότερα μετατρέπει τη φύση σε εμπόρευμα: κάθε δένδρο, κάθε φυτό, κάθε ποτάμι, κάθε λίμνη, κάθε πλάσμα γίνεται εμπόρευμα και υπόκειται στους νόμους της αγοράς, η οποία ιδιωτικοποιεί τον πλούτο και κοινωνικοποιεί τη φτώχια. Με τον τρόπο αυτό κάθε δημιούργημα της φύσης μεταβάλλεται σε οικονομικό μέγεθος, αντικείμενο κερδοσκοπίας των επιχειρηματιών που περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αποκομίσουν κέρδη.
«Ο αγώνας λοιπόν για την κλιματική δικαιοσύνη», όπως αναφέρεται στα βασικά συμπεράσματα της Συνδιάσκεψης της Κοτσαμπάμπα «δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναγνώριση ότι όλες οι κρίσεις συνδέονται μεταξύ τους και ότι η κλιματική κρίση οδηγεί τόσο στην κοινωνική εξαθλίωση, όσο και στην περιβαλλοντική καταστροφή. Ο αγώνας για την κλιματική δικαιοσύνη είναι συγχρόνως αγώνας κατά της παραφροσύνης του καπιταλισμού, κατά της λιτότητας που επιβάλλεται από τους καπιταλιστές και κατά της επιμονής τους για την χωρίς όρια ανάπτυξη (πράσινη ή όποια άλλη) γιατί η κλιματική δικαιοσύνη δε στοχεύει μόνο στην προστασία των δέντρων ή των πολικών αρκούδων, για τα οποία είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε. Στοχεύει κυρίως στο να ενθαρρύνει και να ενδυναμώσει τους λαούς να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο της ίδιας της ζωής τους. Στοχεύει στο να διατηρηθούν τα ορυκτά καύσιμα μέσα στο υπέδαφος και να δημιουργηθούν κοινωνικοποιημένα συστήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στοχεύει στη διατροφική αυτοδυναμία ενάντια στην κυριαρχία της βιομηχανοποιημένης γεωργίας και την καταστροφή που προκαλείται από αυτή. Στοχεύει στη μαζική μείωση των ωρών απασχόλησης και στο ξεκίνημα ενός νέου τρόπου ζωής. Στοχεύει στη μείωση της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης στις πλούσιες χώρες. Η κλιματική δικαιοσύνη, με λίγα λόγια αποτελεί τον αγώνα για διασφάλιση της ποιότητας ζωής σε όλους τους ανθρώπους.
Το ξεκίνημα για τη 2η Συνδιάσκεψη στην Αθήνα (Ελλάδα)
Στις 3 Δεκεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Εναλλακτικής Δράσης εκδήλωση για τη Διεθνή Συνδιάσκεψη που έγινε τον Απρίλιο του 2010 στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας με θέμα τα δικαιώματα της Μάνας Γης και την κλιματική αλλαγή.
Στην εκδήλωση παρευρέθη και μίλησε ο Nelson Estrada από τη Βολιβία, σαν εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης της προς τους λαούς της Λατινικής Αμερικής(Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América). Ο Βολιβιανός εκπρόσωπος μετέφερε πρόταση της Επιτροπής Αλληλεγγύης προς την Εναλλακτική Δράση να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διοργάνωση στην Ελλάδα της 2ης Διεθνούς Συνδιάσκεψης για τα δικαιώματα της Μάνας Γής (Pachamama στη γλώσσα των ιθαγενών) και την κλιματική κρίση.
Η Εναλλακτική Δράση αποδέχθηκε την πρόταση και έστειλε επιστολή στη Επιτροπή Αλληλεγγύης. Η επιστολή συζητήθηκε με πρόταση του Nelson Estrada στην Διάσκεψη των Λαών που έγινε στο Σαντιάγκο της Χιλής από25 έως 27 Ιανουαρίου 2013 και συμμετείχαν πάνω από 400 οργανώσεις και κινήματα από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και αποφασίσθηκε να στηριχθεί η Συνδιάσκεψη στην Ελλάδα. Επίσης θα συζητηθεί με πρωτοβουλία της Εναλλακτικής Δράσης με τις οργανώσεις και τα κινήματα που θα πάρουν μέρος στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ που θα πραγματοποιηθεί από26 έως 30 Μαρτίου στην Τυνησία.
Μετά από τις εξελίξεις αυτές η Εναλλακτική Δράση κοινοποίησε την απόφασή της για ανάληψη της πρωτοβουλίας σε οργανώσεις και κινήματα στην Ελλάδα και στις 14 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η πρώτη συνάντηση κινημάτων και πολιτών στην οποία συζητήθηκε το θέμα και συγκροτήθηκε ανοιχτή ομάδα θα αναλάβει το συντονισμό των απαραίτητων ενεργειών για τη διοργάνωση της Διεθνούς Συνδιάσκεψης για τα Δικαιώματα της Μάνας Γής στην Αθήνα.
Η ομάδα απευθύνει κάλεσμα σε κάθε συλλογικότητα και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη να συμμετέχει στην επιτροπή προετοιμασίας της Συνδιάσκεψης
Η δεύτερη συνάντηση θα γίνει την Πέμπτη 11 Απριλίου 6μμ ακριβώς στο αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ Ρήγα Παλαμήδη 2 – Ψυρή (Μετρό Μοναστηράκι)
Για όσες και όσους θέλουν περισσότερη ενημέρωση για τη Διεθνή Συνδιάσκεψη που έγινε στην Κοτσαμπάμπα και τα ντοκουμέντα των εργασιών της μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα της Εναλλακτικής Δράσης www.enallaktiki-drasi.gr (για ελληνικά) καθώς και τις ξενόγλωσσες ιστοσελίδες
www.tni.org/taxonomy/term/749/all - www.pwccc.wordpress.comwww.peoplesconference.wordpress.com - www.peoplesclimatemovement.net/peoples-protocol
Ενημέρωση για τη Διάσκεψη των Λαών στη Χιλή υπάρχει στην ιστοσελίδα
www.cumbrechile2013
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ
Το κείμενο θα δοθεί στα αγγλικά σε κινήματα και συλλογικότητες από διάφορα κράτη που θα πάρουν μέρος στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, το οποίο θα γίνει στην Τυνησία από 26-30 Μαρτίου. Πολλά από τα κινήματα και τις συλλογικότητες αυτές ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στη συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Ελλάδα
RSS Feed
