Α. Παπαδημάτου, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών Ε.Μ.Π.
Μ8 «Περιβάλλον και Ανάπτυξη» Ε.Μ.Π.
Δ. Ρόκος, Καθηγητής Ε.Μ.Π.
Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε.) του Ε.Μ.Π.
Εργαστήριο Τηλεπισκόπησης, Ε.Μ.Π.
Περίληψη
Οι ορεινές περιοχές της Ελλάδας, εκτός οριακών και συμβατών με τις κυρίαρχες επιλογές των αναπτυξιακών πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων περιπτώσεων, αποτελούσαν για χρόνια και αποτελούν αντικειμενικά, ένα απολύτως παραμελημένο πεδίο ενδιαφέροντος, σχετικών σχεδιασμών, χρηματοδοτήσεων και δραστηριοτήτων.
Αν εξαιρεθούν οι αιχμιακές, μιμητικές και αναπαραγωγικές του κυρίαρχου μοντέλου μορφές ανάπτυξης των χιονοδρομικών κέντρων έντασης και εποχιακής συσσώρευσης χειμερινού τουρισμού, οι τεράστιες συγκριτικά λόγω γεωμορφολογίας του Ελληνικού χώρου εκτάσεις των ορεινών περιοχών εξακολουθούν να βιώνουν την γήρανση και δραματική μείωση του ντόπιου πληθυσμού, την εγκατάλειψη και υποβάθμιση της γης και των παραδοσιακών επαγγελμάτων, την ερήμωση και καταστροφή του οικιστικού πλούτου, την εξαφάνιση ταλέντων και δεξιοτήτων με ρίζες στους τοπικούς πολιτισμούς και την ολοσχερή απουσία του κράτους το οποίο συνεχίζει να επιδίδεται σε πρωτοβουλίες μονοδιάστατης και κυρίως αστικής οικονομικής ανάπτυξης.
Τα τελευταία χρόνια όμως και ως συνέπεια του ανταγωνισμού ως βασικού ιδεολογικού κυττάρου του επικρατούντος σε παγκόσμια πλέον κλίμακα αναπτυξιακού μοντέλου, ανακαλύπτεται το «αναπτυξιακό» δυναμικό των ορεινών περιοχών και επιχειρείται η «αξιοποίησή» του στο πλαίσιο του ιδεολογήματος της «αειφόρου» ή «βιώσιμης» ανάπτυξης.
Στην εργασία αυτή επιχειρείται η παρουσίαση των προσπαθειών που γίνονται προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης των ορεινών περιοχών σε εθνικό, ευρωπαϊκό και πλανητικό επίπεδο και η κριτική τους με βάση αφ’ ενός την συστηματική έρευνα, μελέτη και αξιόπιστη καταγραφή, χαρτογράφηση και παρακολούθηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της σημερινής φυσικής και κοινωνικοοικονομικής τους πραγματικότητας (και των αναπόδραστων σύμφυτων προβλημάτων τους) και αφ’ ετέρου τους στόχους και το όραμα της ολοκληρωμένης αξιοβίωτης ανάπτυξής τους.
....
Όλη η εργασία εδώ
Μ8 «Περιβάλλον και Ανάπτυξη» Ε.Μ.Π.
Δ. Ρόκος, Καθηγητής Ε.Μ.Π.
Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε.) του Ε.Μ.Π.
Εργαστήριο Τηλεπισκόπησης, Ε.Μ.Π.
Περίληψη
Οι ορεινές περιοχές της Ελλάδας, εκτός οριακών και συμβατών με τις κυρίαρχες επιλογές των αναπτυξιακών πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων περιπτώσεων, αποτελούσαν για χρόνια και αποτελούν αντικειμενικά, ένα απολύτως παραμελημένο πεδίο ενδιαφέροντος, σχετικών σχεδιασμών, χρηματοδοτήσεων και δραστηριοτήτων.
Αν εξαιρεθούν οι αιχμιακές, μιμητικές και αναπαραγωγικές του κυρίαρχου μοντέλου μορφές ανάπτυξης των χιονοδρομικών κέντρων έντασης και εποχιακής συσσώρευσης χειμερινού τουρισμού, οι τεράστιες συγκριτικά λόγω γεωμορφολογίας του Ελληνικού χώρου εκτάσεις των ορεινών περιοχών εξακολουθούν να βιώνουν την γήρανση και δραματική μείωση του ντόπιου πληθυσμού, την εγκατάλειψη και υποβάθμιση της γης και των παραδοσιακών επαγγελμάτων, την ερήμωση και καταστροφή του οικιστικού πλούτου, την εξαφάνιση ταλέντων και δεξιοτήτων με ρίζες στους τοπικούς πολιτισμούς και την ολοσχερή απουσία του κράτους το οποίο συνεχίζει να επιδίδεται σε πρωτοβουλίες μονοδιάστατης και κυρίως αστικής οικονομικής ανάπτυξης.
Τα τελευταία χρόνια όμως και ως συνέπεια του ανταγωνισμού ως βασικού ιδεολογικού κυττάρου του επικρατούντος σε παγκόσμια πλέον κλίμακα αναπτυξιακού μοντέλου, ανακαλύπτεται το «αναπτυξιακό» δυναμικό των ορεινών περιοχών και επιχειρείται η «αξιοποίησή» του στο πλαίσιο του ιδεολογήματος της «αειφόρου» ή «βιώσιμης» ανάπτυξης.
Στην εργασία αυτή επιχειρείται η παρουσίαση των προσπαθειών που γίνονται προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης των ορεινών περιοχών σε εθνικό, ευρωπαϊκό και πλανητικό επίπεδο και η κριτική τους με βάση αφ’ ενός την συστηματική έρευνα, μελέτη και αξιόπιστη καταγραφή, χαρτογράφηση και παρακολούθηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της σημερινής φυσικής και κοινωνικοοικονομικής τους πραγματικότητας (και των αναπόδραστων σύμφυτων προβλημάτων τους) και αφ’ ετέρου τους στόχους και το όραμα της ολοκληρωμένης αξιοβίωτης ανάπτυξής τους.
....
Όλη η εργασία εδώ