Topikopoiisi
Σελίδες στα Social Media
  • Αρχική
  • Βιογραφικό
  • Θέσεις
  • Άρθρα
  • Οικο-γεωργία
  • Κοινωνική - αλληλέγγυα οικονομία
  • Εκδηλώσεις
  • Βίντεο
  • Ενδιαφέροντα Ιστολόγια
  • Εικόνες
  • Βιβλία
  • Επικοινωνία

Μπορούμε χωρίς αφεντικά;

30/5/2017

0 Comments

 
Picture
Αφροδίτη Τζιαντζή
«Το αφεντικό σε έχει ανάγκη, εσύ δεν το έχεις». Το εργατικό σύνθημα του Μάη του ‘68, μας κλείνει το μάτι στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Εργατικός Ελεγχος, Κοινωνικοποίηση, Αυτοδιαχείριση». Τη φράση αυτή επέλεξε ο Δημήτρης Κατσορίδας για να συστήσει στον αναγνώστη τη μελέτη του που μόλις κυκλοφόρησε από τις συνεργατικές «Εκδόσεις των Συναδέλφων».
Ο συγγραφέας, έμπειρος μελετητής του ελληνικού εργατικού κινήματος, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, δεν γράφει απλώς ένα εγχειρίδιο για την εργατική αυτοδιαχείριση, με αναδρομή στους κλασικούς θεωρητικούς, όπως ο μαρξιστής Ερνεστ Μαντέλ ή ο φιλόσοφος της αυτοδιεύθυνσης Κορνήλιος Καστοριάδης.
Ούτε εξαντλείται σε μια ιστορική αναδρομή. Ο Δημήτρης Κατσορίδας, εκδίδοντας το βιβλίο του σε ένα συνεταιριστικό και αυτοδιαχειριζόμενο εκδοτικό οίκο αλλά κυρίως με τον τρόπο που δομεί τη μελέτη του, δεν περιορίζεται στον ρόλο του ουδέτερου παρατηρητή, αλλά συντάσσεται με την πλευρά των δημιουργών του πλούτου που ανοίγουν συλλογικές ρωγμές στο τείχος της εκμετάλλευσης των σχέσεων ιδιοκτησίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το δεύτερο μέρος του βιβλίου, που αφορά την ελληνική εμπειρία για την αυτοδιαχείριση και τη συμμετοχή των εργαζομένων, ξεκινώντας από πρώιμους συνεταιρισμούς παραγωγών και τις συντεχνίες του 19ου αιώνα, μέχρι τα εργατικά συμβούλια - θυμίζοντας ότι άκμασαν στην Ελλάδα του μεσοπολέμου με τις Επιτροπές Καραβιών των ναυτεργατών και τις Επιτροπές Σαλονιών των καπνεργατών.
Πιάνει το νήμα από το κίνημα του εργοστασιακού συνδικαλισμού των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, τους αγώνες των εργατών στις αποκαλούμενες «προβληματικές επιχειρήσεις» τη δεκαετία του ‘80, εξηγώντας τα όρια και τις στρεβλώσεις της περίφημης «εξυγίανσης των προβληματικών», αλλά και αναδεικνύοντας ηρωικές πλευρές ενός πρωτοπόρου για την εποχή του αγώνα, με αίτημα τον κοινωνικό έλεγχο των παραγωγικών και κοινωφελών επιχειρήσεων.
Τέλος εστιάζει σε τρεις χαρακτηριστικές όσο και διαφορετικές περιπτώσεις αυτοδιαχειριστικών εγχειρημάτων: Τη Βιομηχανική Μεταλλευτική στη Θεσσαλονίκη, το «πρώτο πείραμα εργατικής αυτοδιαχείρισης σε βιομηχανική μονάδα», όπως αποκαλεί τις προσπάθειες των απλήρωτων εργατών της Φιλκεράμ Τζόνσον να «βάλουν μπροστά τις μηχανές» στο εγκαταλειμμένο από την εργοδοσία εργοστάσιο, εφαρμόζοντας μορφές οριζόντιου εργατικού ελέγχου και άμεσης δημοκρατίας.
Μελετά την εμπειρία αυτοδιαχείρισης της ΕΡΤ μέσα από τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων το δεύτερο εξάμηνο του 2013, στο κεφάλαιο με τίτλο «Το μεγαλύτερο πείραμα αυτοδιαχείρισης (ραδιοτηλεόρασης) στον κόσμο».
Τέλος παρουσιάζει την πρόταση των εργαζομένων της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας για επανεκκίνηση τριών εργοστασίων της πτωχευμένου ομίλου Λαναρά, με τη συμμετοχή εργατικού συνεταιρισμού.
Μια πρόταση που περιπλανήθηκε σε τράπεζες και υπουργεία, σκάλωσε σε κωλυσιεργίες της συνδίκου πτώχευσης, και στη συνέχεια μεταλλάχθηκε σε μοντέλο «συνδιοίκησης», καθώς βρέθηκε ιδιώτης επενδυτής που δεσμεύεται να εφαρμόσει το επιχειρησιακό σχέδιο των εργαζομένων.
Το βιβλίο του Δημήτρη Κατσορίδα ξανανοίγει τη συζήτηση για την αυτοδιαχείριση σε ένα ζοφερό τοπίο για τον κόσμο της εργασίας, θυμίζοντας στο ενάμιση εκατομμύριο απλήρωτους εργαζόμενους της Ελλάδας και στους άλλους τόσους άνεργους ότι η εργασία χωρίς αφεντικά όχι μόνο δεν είναι ουτοπία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι η μόνη διέξοδος.
«Να σπάσουμε τη λογική του μονόδρομου»
• «Το αφεντικό σου σε έχει ανάγκη, εσύ δεν το έχεις», γράφετε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Το ενάμισι εκατομμύριο των απλήρωτων εργαζομένων που φυτοζωούν με «έναντι» πόσο ανάγκη έχουν ή δεν έχουν τα αφεντικά τους;
Δεν τα έχουν ανάγκη, πρώτον επειδή τα συγκεκριμένα αφεντικά δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους και, δεύτερον, το γεγονός ότι εξακολουθούν να υπάρχουν αυτές οι επιχειρήσεις, έστω με αυτό τον τρόπο, οφείλεται στους απλήρωτους εργαζόμενους.
Μια πρώτη λύση είναι να τεθεί το αίτημα του εργατικού ελέγχου. Εργατικός έλεγχος σημαίνει έλεγχος στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων, στα έσοδα και τα έξοδα τους, στα περιουσιακά τους στοιχεία, στα εισοδήματα των στελεχών τους, στα δάνεια που έχουν πάρει και αν αυτά έχουν επενδυθεί ή έχουν πάει για προσωπικό πλουτισμό κ.λπ.
Γενικά, οι εργαζόμενοι, πριν μπουν στη διαδικασία διαλόγου για πάγωμα ή μείωση των μισθών τους, καλό θα είναι να ζητούν έλεγχο των οικονομικών πεπραγμένων και των λογιστικών βιβλίων της επιχείρησης.
• Πόσο επίκαιρη είναι η συζήτηση για την αυτοδιαχείριση και τον εργατικό έλεγχο σε μια εποχή που τα εργατικά δικαιώματα δέχονται σφοδρή επίθεση;
Αν καταφέρουμε να σπάσουμε τη λογική του «μονόδρομου» και του «μη σκέφτεσαι», που μας έχουν επιβάλει οι κρατούντες, τότε όλα είναι ανοιχτά. Θα το σκεφτούμε αυτό; Θα σκεφτούμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, ο οποίος είναι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας; Θα σκεφτούμε ότι ένας τέτοιος δρόμος είναι και αυτός του εργατικού ελέγχου και της αυτο-διαχείρισης; Οπως είπε και ο καθηγητής Στίβεν Φρος, τελικά το να σκέφτομαι σημαίνει αντιστέκομαι και χρειάζεται να προηγηθεί της κοινωνικής αντίστασης. Θα το σκεφτούμε;
• Τα αυτοδιαχειριστικά πειράματα είναι «νησίδες ελευθερίας» ή ρωγμές που αμφισβητούν τις υπάρχουσες σχέσεις ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης, με διευθυντές και διευθυνόμενους;
Είναι και τα δύο. Δεν είναι αντιπαραθετικά. Διότι, κάθε «νησίδα ελευθερίας» είναι και μια ρωγμή στο εκμεταλλευτικό σύστημα. Είναι μια διαδικασία στο «εδώ και τώρα» και δεν παραπέμπει στο επέκεινα μιας απροσδιόριστης χρονικής αναμονής. Είναι το πρώτο ρήγμα στο πλαίσιο της παλιάς κοινωνικής μορφής, όπου η ολοκλήρωση της θα υλοποιηθεί μέσα από τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιαχείριση σε κάθε τομέα της ζωής.
• Θεωρείτε ότι  οι επιχειρήσεις της κοινωνικής οικονομίας, όπως οι Κοιν.Σ.Επ, κολλεκτίβες εργασίας και συνεταιρισμοί εργαζομένων, όπως και  η Εφ.Συν., εντάσσονται στα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης και σε ποιο βαθμό;
Συνήθως, η αυτοδιαχείριση γίνεται σε επιχειρήσεις που κοινωνικοποιούνται ή σε επιχειρήσεις που τις καταλαμβάνουν οι εργαζόμενοι και τις λειτουργούν μόνοι τους, όπως η ΒΙΟΜΕ. Εντούτοις, και οι συνεταιρισμοί εργαζομένων, όπως η Εφ. Συν, ή οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, εφόσον δεν εκμεταλλεύονται μισθωτή εργασία, μπορούμε να πούμε ότι είναι αυτοδιαχειριζόμενες. Εξάλλου, και ο Μαρξ μίλησε για ένωση συνεταιρισμένων παραγωγών.
http://www.efsyn.gr/arthro/mporoyme-horis-afentika
​

0 Comments



Leave a Reply.

    RSS Feed

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΕΜΠΑΣ

    Επικοινωνία: [email protected]


    Για να δείτε παλαιότερα άρθρα μεταφερθείτε στον παρακάτω 
    σύνδεσμο
    Αποανάπτυξη-Κοινοτισμός

    Ομιλία του Γιώργου Κολέμπα για την "αποανάπτυξη και τον κοινοτισμό" στα μέλη του Τομέα Ενέργειας του ΜΕΡΑ25
    Δείτε ένα animation για την "ευτυχία":
    https://youtu.be/e9dZQelULDk
    Uni4sse – Ημερίδα: Τα παιδία Κ.Αλ.Ο. παίζει
    https://open.tube/videos/watch/bf2fd4a2-0a89-46c2-a3fa-c69a5141a0f5?fbclid=IwAR0SDEErwdjE1xvCEalGyG15U7xjowCIOplDI7qL5N9DkJMIZhCHsmyDAro

    Ένα καταπληκτικό βίντεο για την σημερινή "καταναλωτική ευτυχία"

    Pursuit of Happiness, The Rat Race - A Short Film Animation By Steve Cutts | World King:

    https://www.youtube.com/watch?v=MZZz1XrNnO8
    Το πρόταγμα της αποανάπτυξης και η επανανοηματοδότηση της ζωής ως ζητούμενο
    https://www.youtube.com/watch?v=wactd4Y5Wk4&feature=youtu.be

    Αποανάπτυξη - Τοπικοποίηση - Κοινοτισμός
    Θέατρο Ροές - 23 Οκτωβρίου 2018
    Συζητούν:
    -Δημήτρης Αποστολάκης (Χαϊνης)
    -Γιώργος Κολέμπας
    -Δημήτρης Κορνάρος
    -Γιάννης Μπίλλας
    Δείτε το βίντεο:


    Διεθνής Συμμαχία για την Τοπικοποίηση-International Alliance for Localization (IAL)
    Η Διεθνής Συμμαχία για τον Τοπικοποίηση (IAL) είναι ένα διαπολιτισμικό δίκτυο διανοούμενων, ακτιβιστών και ΜΚΟ αφιερωμένων στην διερεύνηση ριζικά νέων οραμάτων κοινωνικής εξέλιξης. Μέχρι τώρα έχουν συνευρεθεί άτομα και ομάδες από 58 διαφορετικές χώρες.
    https://www.localfutures.org/programs/global-to-local/international-alliance-localization/

    ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΧΑΝΙΩΝ: μια συζήτηση με τον Γιώργο Κολέμπα​
    ​​Μια συζήτηση στα πλαίσια της εκδήλωσης:  “Η Κοινωνική Οικονομία Αγαθό για Όλη την Κοινωνία”. 

    ​Όλη η συζήτηση εδώ
    O συγγραφέας και βιοκαλλιεργητής Γιώργος Κολέμπας στον 958fm του ΡΣΜ ...
    http://webtv.ert.gr/ert3/radiofonikes-sinentefxis/o-singrafeas-ke-viokalliergitis-giorgos-kolempas-ston-958fm-tou-rsm-tis-ert3/
    ​
    Περιμπανού "Η Κοινωνική Οικονομία Αγαθό για Όλη την Κοινωνία"
    ΕΔΩ
    "Η ΕΡΤ στην Περιφέρεια":  Συζήτηση για την Τοπικοποίηση- Αποανάπτυξη, την Αμεσοδημοκρατία, την Οικολογική Κοινωνία της Ισοκατανομής
    "Επιστροφή ... προς τα μπρος", στους 90,1 της Λάρισας
    Αντιδραστήριο της Ερτ 3: Η δύναμη της κοινότητας
    http://webtv.ert.gr/ert3/28sep2016-antidrastirio/
    ΕΡΤ3 - Θεματική συζήτηση : Αποανάπτυξη - Τοπικοποίηση:
    https://www.youtube.com/watch?v=hTzh9DooEoU&feature=c4-overview&list=UUqrgAOkMe5fpHqeebbWI-3w
    Συνεργατικές εφαρμογές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας:
    https://www.youtube.com/watch?v=8kK8aFqO-JQ
    Ο ανθρωπολογικός τύπος της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης:
    https://www.youtube.com/watch?v=unjCjXh8gNc
    Συζήτηση: Τοπικοποίηση, κοινωνικοποίηση, αποανάπτυξη:
    http://www.dailymotion.com/video/xuld8b

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.