ΚΥΠΡΟΣ: Σκόνη τα Δόντια μέσα στα Σύκα
Κυπριακό: Όταν ο αναρχισμός συναντά το κράτος, όταν ο αντιεθνικισμός συναντά την υπεράσπιση του (μη εγχώριου) εθνικισμού
από γ.κυριακού
Το κείμενο του Νίκου Ιωάννου βρίθει, όχι μόνο από αναλήθειες όχι μόνο από συνειδητές παραχαράξεις της πολύ πρόσφατης ιστορίας της Κύπρου. Το κείμενο του επισημαίνει τη συνειδητή υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, της τουρκικής θηριωδίας και της ημεδαπής ανάπτυξης εθνικιστικής κυπριακής συνείδησης στο όνομα της επανένωσης της Κύπρου και βεβαίως στο όνομα των αναρχικών ιδεών. Η υπεράσπιση ενός κρατικού ρατσιστικού σχεδίου που θα χωρίσει το νησί (με βάση την εθνική ή φυλετική καταγωγή) σε δυο ομόσπονδα κράτη με το προβάδισμα ξεπεράσματος του εθνικισμού είναι η πιο πλήρης επιβεβαίωσή του. Η νομιμοποίησή του δε, όταν προέρχεται από αναρχικούς, αποκτά μια παραπάνω σημασία. Από το προεδρικό και τους αυλικούς του ΑΚΕΛ και των χρηματοδοτούμενών του ΜΚΟ μέχρι και την πλατεία Φανερωμένης, κι από τα γραφεία των μεγάλων κομμάτων μέχρι τα Εξάρχεια, το ΝΑΙ στη ρατσιστική διζωνική ομοσπονδία βαφτίζεται ως η λύση που θα μαράνει τους δυο εθνικισμούς. Είναι βεβαίως γνωστό το παραμυθάκι της σύγκρουσης των δυο εθνικισμών που βασίζεται στα πραγματικά επεισόδια α)του 63-64 και της πρώτης διχοτόμησης του νησιού όπως και β)του 67 (με θύματα κι από τις δυο πλευρές) με βασικό αίτιο και όχημα την ΤΜΤ, ως όργανο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και (βεβαίως-βεβαίως) με τη συνδρομή των εθνικιστών της ε/κ κοινότητας. Άλλωστε και οι αποικιοκράτες Άγγλοι, μανούλες στο «διαίρει και βασίλευε» ως τέτοιο το παρουσίασαν στη διεθνή κοινότητα κάνοντας προσπάθειες προκειμένου να μπει και η Τουρκία στο παιχνίδι ως αντίποδας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Αυτές οι δυο περιστάσεις είναι ικανές να σβήσουν τις χαρακτηριστικές επεμβάσεις της Τουρκίας μέσω της ΤΜΤ ή της ιδίας, ως επίσημου κράτους. Ηθελημένα (;) αγνοεί ο Ν.Ι. όπως και η φιλελεύθερη-«ελευθεριακή» νομενκλατούρα της ρατσιστικής διζωνικής ότι:
α)η Τουρκία ξεκίνησε το κυπριακό με την ανοιχτή τρομοκρατία κατά της ρωμαίικης ορθόδοξης μειονότητας, με το πογκρόμ του 55 στην Κωνσταντινούπολη κατά της διάρκεια της τριμερούς συνάντησης στο Λονδίνο για το Κυπριακό-οι σφαγές και οι δηώσεις ακολούθησαν μια άνευ προηγουμένου εθνοκάθαρση κατά παράβαση της συμφωνίας της Λωζάνης,
β)ήδη από το 1955 η αποικιοκρατική αγγλική διοίκηση είχε τοποθετήσει ως βασικό σώμα δίωξης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ την επικουρική αστυνομία με στελέχωση από την τ/κ κοινότητα,
γ)τη σφαγή στου Κοντεμένου τον Ιούνιο του 58 από τ/κ με την απόλυτη κάλυψη της αποικιοκρατικής διοίκησης,
δ)τις προβοκάτσιες της ΤΜΤ του 62 με τις βόμβες στα τεμένη,
ε)την προετοιμασία μετά τις αναμενόμενες αφορμές (δολοφονία τ/κ πόρνης), τη σκηνοθεσία γεγονότων του 63 (η υπόθεση της μπανιέρας), και τη χρήση τους προκειμένου να δημιουργήσουν τους τουρκοκινούμενους θυλάκους που ως γνωστόν κάλυπταν περίπου τη σημερινή πράσινη γραμμή-αυτά ως απάντηση στα 13 σημεία του Μακαρίου,
στ)τη στρατιωτική εισβολή του 74 στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα της εθνοφρουράς-ελληνικής χούντας, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν αγγίχτηκε τουρκοκύπριος ενώ αλληλοσφάχτηκαν μακαριακοί και πραξικοπηματίες-εοκαβητατζήδες, (για να προωθηθεί η διπλή ένωση κατά …Ιωαννίδη)
ζ)την εθνοκάθαρση και εκδίωξη από τα πατρογονικά εδάφη 220.000 ε/κ καθώς και την εκβιαστική από την Τουρκία και την Αγγλία απομάκρυνση 50.000 τ/κ από το νότιο τμήμα,
η)τις εκατοντάδες σφαγές, βιασμούς, λιντσαρίσματα, κλοπές καθώς και τη σφαγή εκατοντάδων αγνοούμενων από τον τουρκικό στρατό εισβολής και τους τκ συνεργάτες τους,
θ)την παράνομη στρατιωτική κατοχή ενός μεγάλου εύφορου και ανεπτυγμένου οικονομικά τμήματος του νησιού γύρω στα 2/5 επί της συνολικής έκτασης,
ι)την εγκατάσταση τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων που αριθμούν τους 50.000 στρατιωτικούς,
ια)την συστηματική και με σκοπιμότητα νομιμοποίησης της κατοχής άνω των 200.000-250.000 τούρκων εποίκων που έχουν μετατρέψει σε μειονότητα την τ/κ κοινότητα,
ιβ)την ανακήρυξη ως κράτους των κατεχομένων το 83
Το κυπριακό ζήτημα, λοιπόν, είναι ζήτημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού για τα οποία δεν μιλάει το κείμενο που διατείνεται για τη σύγκρουση των δυο εθνικισμών. Έτσι, ο πατριωτικός αλυτρωτισμός των ε/κ (που πλέον έχει υποχωρήσει σε ένα αντικατοχικό-αντιδιχοτομικό μέτωπο) εξισώνεται με τον σοβινιστικό επεκτατισμό της Τουρκίας που εξελίσσεται ταχύτατα σε τάσεις ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κι αν ακόμα όλα αυτά τα 12 σημεία είναι «ψιλά γράμματα», κι ακόμα δεν έχουν καμιά σημασία τα λεφτά που πέφτουν σε πολύ προοδευτικούς κύκλους, για την υπεράσπιση μιας κρατικής ομοσπονδίας με βάση εθνικούς-φυλετικούς διαχωρισμούς, κι αν ακόμα είναι μια κουταμάρα το να ασχολείται κάποιος με το πώς θα διοικηθεί ένα κράτος με 6 δομές και ισάριθμα βέτο της μειοψηφίας, κι αν ακόμα είναι ασήμαντο ζήτημα το να επιστρέψουν ε/κ και τ/κ στις εστίες τους, κι αν ακόμα δεν μας νοιάζει η ύπαρξη στρατιωτικών εγγυήσεων, κι αν ακόμα δεν μας νοιάζει το τι κάνουν παραδειγματικά οι κούρδοι της Συρίας και της ΝΑ Τουρκίας που ξεπέρασαν τον εθνικισμό μαζί με το κράτος, κι αν ακόμα ο ΝΙ κι όμοιοί του στην Αγγλία και στον ΟΗΕ και στα Εξάρχεια και στη Φανερωμένης και στο προεδρικό και στα κομματικά γραφεία έχουν δίκιο σε όσα λένε ως αιτιάσεις για το κυπριακό,
πώς είναι δυνατόν αναρχικοί από την Ελλάδα και την Κύπρο να υπερασπίζονται ένα κρατικό ρατσιστικό σχέδιο που θα χωρίσει δυο εθνικές κοινότητες εδαφικά, όταν μάλιστα αυτές ζούσαν σε μικτά χωριά, μικτές γειτονιές, μικτές πόλεις; Αυτό κι αν είναι αναπάντητο.
ΓΚ
ΥΓ:είστε υπέρ ή κατά ενός ρατσιστικού κρατικού σχεδίου για την Κύπρο;
https://athens.indymedia.org/post/1565014/
ΥΓ2:Κύπρος: Για μια Συμβουλιακή Δημοκρατία με Κοινοτικό Ομοσπονδισμό
https://athens.indymedia.org/post/1568024/
ΥΓ3:Αγώνας για την Ομοσπονδία ΜΙΚΤΩΝ περιφερειών στην Κύπρο-έξω όλοι οι στρατοί
https://athens.indymedia.org/post/1547325/
Κυπριακό: Όταν ο αναρχισμός συναντά το κράτος, όταν ο αντιεθνικισμός συναντά την υπεράσπιση του (μη εγχώριου) εθνικισμού
από γ.κυριακού
Το κείμενο του Νίκου Ιωάννου βρίθει, όχι μόνο από αναλήθειες όχι μόνο από συνειδητές παραχαράξεις της πολύ πρόσφατης ιστορίας της Κύπρου. Το κείμενο του επισημαίνει τη συνειδητή υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, της τουρκικής θηριωδίας και της ημεδαπής ανάπτυξης εθνικιστικής κυπριακής συνείδησης στο όνομα της επανένωσης της Κύπρου και βεβαίως στο όνομα των αναρχικών ιδεών. Η υπεράσπιση ενός κρατικού ρατσιστικού σχεδίου που θα χωρίσει το νησί (με βάση την εθνική ή φυλετική καταγωγή) σε δυο ομόσπονδα κράτη με το προβάδισμα ξεπεράσματος του εθνικισμού είναι η πιο πλήρης επιβεβαίωσή του. Η νομιμοποίησή του δε, όταν προέρχεται από αναρχικούς, αποκτά μια παραπάνω σημασία. Από το προεδρικό και τους αυλικούς του ΑΚΕΛ και των χρηματοδοτούμενών του ΜΚΟ μέχρι και την πλατεία Φανερωμένης, κι από τα γραφεία των μεγάλων κομμάτων μέχρι τα Εξάρχεια, το ΝΑΙ στη ρατσιστική διζωνική ομοσπονδία βαφτίζεται ως η λύση που θα μαράνει τους δυο εθνικισμούς. Είναι βεβαίως γνωστό το παραμυθάκι της σύγκρουσης των δυο εθνικισμών που βασίζεται στα πραγματικά επεισόδια α)του 63-64 και της πρώτης διχοτόμησης του νησιού όπως και β)του 67 (με θύματα κι από τις δυο πλευρές) με βασικό αίτιο και όχημα την ΤΜΤ, ως όργανο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και (βεβαίως-βεβαίως) με τη συνδρομή των εθνικιστών της ε/κ κοινότητας. Άλλωστε και οι αποικιοκράτες Άγγλοι, μανούλες στο «διαίρει και βασίλευε» ως τέτοιο το παρουσίασαν στη διεθνή κοινότητα κάνοντας προσπάθειες προκειμένου να μπει και η Τουρκία στο παιχνίδι ως αντίποδας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Αυτές οι δυο περιστάσεις είναι ικανές να σβήσουν τις χαρακτηριστικές επεμβάσεις της Τουρκίας μέσω της ΤΜΤ ή της ιδίας, ως επίσημου κράτους. Ηθελημένα (;) αγνοεί ο Ν.Ι. όπως και η φιλελεύθερη-«ελευθεριακή» νομενκλατούρα της ρατσιστικής διζωνικής ότι:
α)η Τουρκία ξεκίνησε το κυπριακό με την ανοιχτή τρομοκρατία κατά της ρωμαίικης ορθόδοξης μειονότητας, με το πογκρόμ του 55 στην Κωνσταντινούπολη κατά της διάρκεια της τριμερούς συνάντησης στο Λονδίνο για το Κυπριακό-οι σφαγές και οι δηώσεις ακολούθησαν μια άνευ προηγουμένου εθνοκάθαρση κατά παράβαση της συμφωνίας της Λωζάνης,
β)ήδη από το 1955 η αποικιοκρατική αγγλική διοίκηση είχε τοποθετήσει ως βασικό σώμα δίωξης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ την επικουρική αστυνομία με στελέχωση από την τ/κ κοινότητα,
γ)τη σφαγή στου Κοντεμένου τον Ιούνιο του 58 από τ/κ με την απόλυτη κάλυψη της αποικιοκρατικής διοίκησης,
δ)τις προβοκάτσιες της ΤΜΤ του 62 με τις βόμβες στα τεμένη,
ε)την προετοιμασία μετά τις αναμενόμενες αφορμές (δολοφονία τ/κ πόρνης), τη σκηνοθεσία γεγονότων του 63 (η υπόθεση της μπανιέρας), και τη χρήση τους προκειμένου να δημιουργήσουν τους τουρκοκινούμενους θυλάκους που ως γνωστόν κάλυπταν περίπου τη σημερινή πράσινη γραμμή-αυτά ως απάντηση στα 13 σημεία του Μακαρίου,
στ)τη στρατιωτική εισβολή του 74 στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα της εθνοφρουράς-ελληνικής χούντας, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν αγγίχτηκε τουρκοκύπριος ενώ αλληλοσφάχτηκαν μακαριακοί και πραξικοπηματίες-εοκαβητατζήδες, (για να προωθηθεί η διπλή ένωση κατά …Ιωαννίδη)
ζ)την εθνοκάθαρση και εκδίωξη από τα πατρογονικά εδάφη 220.000 ε/κ καθώς και την εκβιαστική από την Τουρκία και την Αγγλία απομάκρυνση 50.000 τ/κ από το νότιο τμήμα,
η)τις εκατοντάδες σφαγές, βιασμούς, λιντσαρίσματα, κλοπές καθώς και τη σφαγή εκατοντάδων αγνοούμενων από τον τουρκικό στρατό εισβολής και τους τκ συνεργάτες τους,
θ)την παράνομη στρατιωτική κατοχή ενός μεγάλου εύφορου και ανεπτυγμένου οικονομικά τμήματος του νησιού γύρω στα 2/5 επί της συνολικής έκτασης,
ι)την εγκατάσταση τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων που αριθμούν τους 50.000 στρατιωτικούς,
ια)την συστηματική και με σκοπιμότητα νομιμοποίησης της κατοχής άνω των 200.000-250.000 τούρκων εποίκων που έχουν μετατρέψει σε μειονότητα την τ/κ κοινότητα,
ιβ)την ανακήρυξη ως κράτους των κατεχομένων το 83
Το κυπριακό ζήτημα, λοιπόν, είναι ζήτημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού για τα οποία δεν μιλάει το κείμενο που διατείνεται για τη σύγκρουση των δυο εθνικισμών. Έτσι, ο πατριωτικός αλυτρωτισμός των ε/κ (που πλέον έχει υποχωρήσει σε ένα αντικατοχικό-αντιδιχοτομικό μέτωπο) εξισώνεται με τον σοβινιστικό επεκτατισμό της Τουρκίας που εξελίσσεται ταχύτατα σε τάσεις ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κι αν ακόμα όλα αυτά τα 12 σημεία είναι «ψιλά γράμματα», κι ακόμα δεν έχουν καμιά σημασία τα λεφτά που πέφτουν σε πολύ προοδευτικούς κύκλους, για την υπεράσπιση μιας κρατικής ομοσπονδίας με βάση εθνικούς-φυλετικούς διαχωρισμούς, κι αν ακόμα είναι μια κουταμάρα το να ασχολείται κάποιος με το πώς θα διοικηθεί ένα κράτος με 6 δομές και ισάριθμα βέτο της μειοψηφίας, κι αν ακόμα είναι ασήμαντο ζήτημα το να επιστρέψουν ε/κ και τ/κ στις εστίες τους, κι αν ακόμα δεν μας νοιάζει η ύπαρξη στρατιωτικών εγγυήσεων, κι αν ακόμα δεν μας νοιάζει το τι κάνουν παραδειγματικά οι κούρδοι της Συρίας και της ΝΑ Τουρκίας που ξεπέρασαν τον εθνικισμό μαζί με το κράτος, κι αν ακόμα ο ΝΙ κι όμοιοί του στην Αγγλία και στον ΟΗΕ και στα Εξάρχεια και στη Φανερωμένης και στο προεδρικό και στα κομματικά γραφεία έχουν δίκιο σε όσα λένε ως αιτιάσεις για το κυπριακό,
πώς είναι δυνατόν αναρχικοί από την Ελλάδα και την Κύπρο να υπερασπίζονται ένα κρατικό ρατσιστικό σχέδιο που θα χωρίσει δυο εθνικές κοινότητες εδαφικά, όταν μάλιστα αυτές ζούσαν σε μικτά χωριά, μικτές γειτονιές, μικτές πόλεις; Αυτό κι αν είναι αναπάντητο.
ΓΚ
ΥΓ:είστε υπέρ ή κατά ενός ρατσιστικού κρατικού σχεδίου για την Κύπρο;
https://athens.indymedia.org/post/1565014/
ΥΓ2:Κύπρος: Για μια Συμβουλιακή Δημοκρατία με Κοινοτικό Ομοσπονδισμό
https://athens.indymedia.org/post/1568024/
ΥΓ3:Αγώνας για την Ομοσπονδία ΜΙΚΤΩΝ περιφερειών στην Κύπρο-έξω όλοι οι στρατοί
https://athens.indymedia.org/post/1547325/