Άλφρεντ ντε Ζάγιας
Ο Αλφρεντ ντε Ζάγιας δεν είναι ο μοναδικός ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ που επιχειρεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά στους διαδρόμους των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη και τη Νέα Υόρκη. Πριν από μερικά χρόνια, ο Ρίτσαρντ Φολκ είχε χαρακτηρίσει τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα ως «εθνοκάθαρση» και «παλαιστινιακό ολοκαύτωμα», ενώ έκανε λόγο για ένα από τα μεγαλύτερα «εγκλήματα πολέμου» της ιστορίας. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο ισραηλινός Τύπος του είχε δώσει τον τίτλο του αντισημίτη -παραλείποντας φυσικά να σημειώσει ότι ήταν και ο ίδιος Εβραίος.
Αυτό που διαφοροποιεί όμως τον Αλφρεντ ντε Ζάγιας είναι ότι, εδώ και δεκαετίες, καταφέρνει να βρίσκεται σχεδόν ταυτόχρονα στα πιο θερμά μέτωπα του πλανήτη. Το 2004, όταν οι περισσότεροι συνάδελφοί του στον ΟΗΕ θρηνούσαν για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν στο κυπριακό δημοψήφισμα, ο ίδιος δυσκολευόταν να κρύψει την ικανοποίησή του.
«Πώς θα μπορούσε κάποιος να ζητά από τους κατοίκους της μη κατεχόμενης Κύπρου», έγραφε σε μακροσκελή ανάλυσή του, «να ψηφίσουν ένα σχέδιο που απέρριπτε βασικές αρχές του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Η.Ε. και παραβίαζε θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου;»
Πολύ πιο πρόσφατα και λίγους μήνες πριν επισκεφθεί τη Βενεζουέλα, είχε καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι «θέτει τη δημοκρατία σε κίνδυνο» με την «εξοργιστική σιωπή που τηρεί απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους στην Καταλονία». Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος θεωρεί ότι οι φυλακισμένοι στη Βενεζουέλα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πολιτικοί κρατούμενοι, καθώς συμμετείχαν σε διαδηλώσεις με βίαια χαρακτηριστικά. «Εάν πετάς στην αστυνομία μολότοφ, πέτρες, σφαίρες ή ακόμη και ανθρώπινα περιττώματα, θα διωχθείς με βάση τον ποινικό κώδικα», μου εξηγεί.
Αντίθετα, συμπληρώνει ο ίδιος, «στην Καταλονία οι κρατούμενοι συνελήφθησαν για τις ιδέες τους και για την προσπάθεια διενέργειας ενός δημοψηφίσματος». Ο ίδιος άνθρωπος, λοιπόν, που προσπαθούσε να απελευθερώσει φυλακισμένους στη μακρινή Βενεζουέλα, απορεί γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση κλείνει τα μάτια της σε αυτό που χαρακτηρίζει πολιτικούς κρατούμενους στην καρδιά της Ευρώπης.
Ο Αλφρεντ ντε Ζάγιας κατάφερε να θεωρείται ένας από τους πιο «ενοχλητικούς» ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ -τίτλο τον οποίο κέρδισε με το σπαθί του.
Ο Αλφρεντ ντε Ζάγιας δεν είναι ο μοναδικός ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ που επιχειρεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά στους διαδρόμους των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη και τη Νέα Υόρκη. Πριν από μερικά χρόνια, ο Ρίτσαρντ Φολκ είχε χαρακτηρίσει τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα ως «εθνοκάθαρση» και «παλαιστινιακό ολοκαύτωμα», ενώ έκανε λόγο για ένα από τα μεγαλύτερα «εγκλήματα πολέμου» της ιστορίας. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο ισραηλινός Τύπος του είχε δώσει τον τίτλο του αντισημίτη -παραλείποντας φυσικά να σημειώσει ότι ήταν και ο ίδιος Εβραίος.
Αυτό που διαφοροποιεί όμως τον Αλφρεντ ντε Ζάγιας είναι ότι, εδώ και δεκαετίες, καταφέρνει να βρίσκεται σχεδόν ταυτόχρονα στα πιο θερμά μέτωπα του πλανήτη. Το 2004, όταν οι περισσότεροι συνάδελφοί του στον ΟΗΕ θρηνούσαν για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν στο κυπριακό δημοψήφισμα, ο ίδιος δυσκολευόταν να κρύψει την ικανοποίησή του.
«Πώς θα μπορούσε κάποιος να ζητά από τους κατοίκους της μη κατεχόμενης Κύπρου», έγραφε σε μακροσκελή ανάλυσή του, «να ψηφίσουν ένα σχέδιο που απέρριπτε βασικές αρχές του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Η.Ε. και παραβίαζε θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου;»
Πολύ πιο πρόσφατα και λίγους μήνες πριν επισκεφθεί τη Βενεζουέλα, είχε καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι «θέτει τη δημοκρατία σε κίνδυνο» με την «εξοργιστική σιωπή που τηρεί απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους στην Καταλονία». Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος θεωρεί ότι οι φυλακισμένοι στη Βενεζουέλα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πολιτικοί κρατούμενοι, καθώς συμμετείχαν σε διαδηλώσεις με βίαια χαρακτηριστικά. «Εάν πετάς στην αστυνομία μολότοφ, πέτρες, σφαίρες ή ακόμη και ανθρώπινα περιττώματα, θα διωχθείς με βάση τον ποινικό κώδικα», μου εξηγεί.
Αντίθετα, συμπληρώνει ο ίδιος, «στην Καταλονία οι κρατούμενοι συνελήφθησαν για τις ιδέες τους και για την προσπάθεια διενέργειας ενός δημοψηφίσματος». Ο ίδιος άνθρωπος, λοιπόν, που προσπαθούσε να απελευθερώσει φυλακισμένους στη μακρινή Βενεζουέλα, απορεί γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση κλείνει τα μάτια της σε αυτό που χαρακτηρίζει πολιτικούς κρατούμενους στην καρδιά της Ευρώπης.
Ο Αλφρεντ ντε Ζάγιας κατάφερε να θεωρείται ένας από τους πιο «ενοχλητικούς» ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ -τίτλο τον οποίο κέρδισε με το σπαθί του.