Από το oallosdromos.gr
...
Για να υπάρξει άλλη πορεία της αγροτικής παραγωγής πρέπει να υπάρξει αλλαγή του σκοπού της
Βασικός σκοπός της άλλης πορείας της αγροτικής παραγωγής, η οποία θα βασίζεται σε μη εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, θα είναι η εξασφάλιση φτηνής και ποιοτικής διατροφής και ένδυσης του λαού και όχι η ανάπτυξη των κερδών και ο εξαγωγικός προσανατολισμός της.
Βάση της άλλης πορείας πρέπει να είναι ο πρωτοβάθμιος παραγωγικός συνεταιρισμός ο οποίος θα αποτελεί το βασικό κύτταρο ολόκληρου του εποικοδομήματος της αγροτικής παραγωγής. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός θα στηρίζεται στην συλλογική ιδιοκτησία της γης και των γεωργικών μηχανημάτων και εφοδίων, στην συλλογική καλλιέργεια και εκτροφή των ζώων. Επίσης βασική πλευρά της δραστηριότητας του παραγωγικού συνεταιρισμού μπορεί να είναι η συνεταιριστική μεταποιητική βιομηχανία ειδικά σε ορισμένα προϊόντα διατροφής π.χ γάλα και φρούτα.
Στα πλαίσια αυτά η γη και τα μέσα παραγωγής για την καλλιέργειά της θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία συνεταιριστικής μορφής και θα καταργηθεί η αγοραπωλησία τους. Η μεγάλη μοναστηριακή, εκκλησιαστική και ιδιόκτητη γη θα απαλλοτριωθεί και θα παραχωρηθεί για ομαδική και συνεταιριστική χρήση και παραγωγή. Η υπάρχουσα καπιταλιστική βιομηχανία τροφίμων θα πρέπει να γίνει κοινωνική ιδιοκτησία.
Η άμεση εθνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων στον κλάδο της διατροφής, αποτελεί επείγον μέτρο για την επιβίωση των εργαζομένων.
Η ανάπτυξη του παραγωγικού συνεταιρισμού όμως απαιτεί την αποφασιστική του στήριξη σε καλλιεργητικά μέσα και εφόδια για την καλλιέργεια της γης και της εκτροφής των ζώων. Έτσι η νέα πορεία απαιτεί γενικότερες αλλαγές στην οικονομία με την ανάπτυξη των αντίστοιχων κλάδων ώστε να μπορέσουν να στηρίξουν ανάλογη κατεύθυνση της αγροτικής παραγωγής.
Κρίσιμο ζήτημα αναδεικνύεται από τα πράγματα σήμερα το θέμα της απόσπασης από τα χέρια των πολυεθνικών του γενετικού υλικού και των σπόρων και της κατάργησης των πατεντών πάνω σε αυτά. Έτσι στα πλαίσια του παραγωγικού συνεταιρισμού το γενετικό υλικό θα είναι συλλογική ιδιοκτησία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει σημαντική προσπάθεια για την ανάπτυξη και την παραγωγή γενετικού υλικού προσαρμοσμένου στις κλιματικές και εδαφολογικές συνθήκες της περιοχής που η χρήσης του να εξασφαλίζει χαμηλού κόστους παραγωγή και αυξημένη παραγωγικότητα της καλλιέργειας. Αντίστοιχη διαδικασία πρέπει να αναπτυχθεί και στο τομέα της ζωικής παραγωγής με την ανάπτυξη ιδιαίτερα των τοπικών φυλών αιγοπροβάτων.
Η κοινωνικοποιημένη και συνεργατική παραγωγή θαδιαμορφώσει συνολικά και άλλον παραγωγικό ιστό αφού οι ανάγκες της κοινωνίας θα καθορίζουν το τι, πως και πόσο θα παράγεται.
Σε αυτά τα πλαίσια τίθεται με εντελώς άλλους όρους και περιεχόμενο το πρόβλημα της επιστημονικοτεχνικής στήριξης της αγροτικής παραγωγής και της μη υπαγωγής της επιστήμης στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η στήριξη αυτή πρέπει να στοχεύει σε μια παραγωγή που δεν θα καταστρέφει το περιβάλλον, θα εξασφαλίζει την αειφορία των φυσικών πόρων και την προμήθεια επαρκών προϊόντων διατροφής. Πιο συγκεκριμένα σημαντικοί τομείς τέτοιας στήριξης είναι ορθολογική χρήση του νερού για άρδευση των καλλιεργειών αφού η γεωργική παραγωγή καταναλώνει το 80-90% της συνολικής κατανάλωσης νερού, η ορθολογική θρέψη των καλλιεργειών και η εξασφάλιση της βιοποικιλότητας. Έτσι από τα πράγματα η παραγωγή στα πλαίσια του συνεταιρισμού πρέπει να τείνει στην εξάλειψη της μονοκαλλιέργειας σε μια γεωργική περιοχή.
Η αλλαγή του σκοπού της αγροτικής παραγωγής και το άνοιγμα μιας νέας πορείας που συνοπτικά περιγράφηκε παραπάνω απαιτεί την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζόμενων παραγωγών. Όλη η παραγωγική δραστηριότητα, οι σκοποί και τα μέσα της, πρέπει να «περάσει» και να αποφασίζεται από τις συνελεύσεις των εργαζόμενων στα πλαίσια του συνεταιρισμού. Οι συνελεύσεις αυτές πρέπει να δομούνται σε πανελλαδικό επίπεδο με την συγκρότηση ενός κεντρικού οργάνου. Στα πλαίσια αυτού του δικτύου οργανώσεων θα πρέπει να αποφασίζεται με κριτήριο τις συνολικές κοινωνικές ανάγκες ο ετήσιος καταμερισμός του είδους των καλλιεργειών κάθε περιοχής.
Η νέα πορεία της αγροτικής παραγωγής απαιτεί και άλλη γεωμετρία στην σχέση πόλης-υπαίθρου. Η νέα γεωμετρία απαιτεί την εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων ανάπτυξης της υπαίθρου. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται ολόπλευρη ανάπτυξη των υποδομών σε υγεία-παιδεία-πολιτισμό.
Στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου στην αγροτική παραγωγή, μπορούν να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα όπως η διακίνηση των αγροτικών προϊόντων των συνεταιρισμών χωρίς μεσάζοντες και μεγαλεμπόρους και ο καταμερισμός της καλλιεργούμενης αγροτικής παραγωγής στα πλαίσια ενός συνολικού δημοκρατικού σχεδιασμού.
Πρώτη και βασική προϋπόθεση γι’ αυτή την νέα πορεία είναι η ανατροπή της ΚΑΠ και η πάλη για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
...
Για να υπάρξει άλλη πορεία της αγροτικής παραγωγής πρέπει να υπάρξει αλλαγή του σκοπού της
Βασικός σκοπός της άλλης πορείας της αγροτικής παραγωγής, η οποία θα βασίζεται σε μη εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, θα είναι η εξασφάλιση φτηνής και ποιοτικής διατροφής και ένδυσης του λαού και όχι η ανάπτυξη των κερδών και ο εξαγωγικός προσανατολισμός της.
Βάση της άλλης πορείας πρέπει να είναι ο πρωτοβάθμιος παραγωγικός συνεταιρισμός ο οποίος θα αποτελεί το βασικό κύτταρο ολόκληρου του εποικοδομήματος της αγροτικής παραγωγής. Ο παραγωγικός συνεταιρισμός θα στηρίζεται στην συλλογική ιδιοκτησία της γης και των γεωργικών μηχανημάτων και εφοδίων, στην συλλογική καλλιέργεια και εκτροφή των ζώων. Επίσης βασική πλευρά της δραστηριότητας του παραγωγικού συνεταιρισμού μπορεί να είναι η συνεταιριστική μεταποιητική βιομηχανία ειδικά σε ορισμένα προϊόντα διατροφής π.χ γάλα και φρούτα.
Στα πλαίσια αυτά η γη και τα μέσα παραγωγής για την καλλιέργειά της θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία συνεταιριστικής μορφής και θα καταργηθεί η αγοραπωλησία τους. Η μεγάλη μοναστηριακή, εκκλησιαστική και ιδιόκτητη γη θα απαλλοτριωθεί και θα παραχωρηθεί για ομαδική και συνεταιριστική χρήση και παραγωγή. Η υπάρχουσα καπιταλιστική βιομηχανία τροφίμων θα πρέπει να γίνει κοινωνική ιδιοκτησία.
Η άμεση εθνικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων στον κλάδο της διατροφής, αποτελεί επείγον μέτρο για την επιβίωση των εργαζομένων.
Η ανάπτυξη του παραγωγικού συνεταιρισμού όμως απαιτεί την αποφασιστική του στήριξη σε καλλιεργητικά μέσα και εφόδια για την καλλιέργεια της γης και της εκτροφής των ζώων. Έτσι η νέα πορεία απαιτεί γενικότερες αλλαγές στην οικονομία με την ανάπτυξη των αντίστοιχων κλάδων ώστε να μπορέσουν να στηρίξουν ανάλογη κατεύθυνση της αγροτικής παραγωγής.
Κρίσιμο ζήτημα αναδεικνύεται από τα πράγματα σήμερα το θέμα της απόσπασης από τα χέρια των πολυεθνικών του γενετικού υλικού και των σπόρων και της κατάργησης των πατεντών πάνω σε αυτά. Έτσι στα πλαίσια του παραγωγικού συνεταιρισμού το γενετικό υλικό θα είναι συλλογική ιδιοκτησία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει σημαντική προσπάθεια για την ανάπτυξη και την παραγωγή γενετικού υλικού προσαρμοσμένου στις κλιματικές και εδαφολογικές συνθήκες της περιοχής που η χρήσης του να εξασφαλίζει χαμηλού κόστους παραγωγή και αυξημένη παραγωγικότητα της καλλιέργειας. Αντίστοιχη διαδικασία πρέπει να αναπτυχθεί και στο τομέα της ζωικής παραγωγής με την ανάπτυξη ιδιαίτερα των τοπικών φυλών αιγοπροβάτων.
Η κοινωνικοποιημένη και συνεργατική παραγωγή θαδιαμορφώσει συνολικά και άλλον παραγωγικό ιστό αφού οι ανάγκες της κοινωνίας θα καθορίζουν το τι, πως και πόσο θα παράγεται.
Σε αυτά τα πλαίσια τίθεται με εντελώς άλλους όρους και περιεχόμενο το πρόβλημα της επιστημονικοτεχνικής στήριξης της αγροτικής παραγωγής και της μη υπαγωγής της επιστήμης στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η στήριξη αυτή πρέπει να στοχεύει σε μια παραγωγή που δεν θα καταστρέφει το περιβάλλον, θα εξασφαλίζει την αειφορία των φυσικών πόρων και την προμήθεια επαρκών προϊόντων διατροφής. Πιο συγκεκριμένα σημαντικοί τομείς τέτοιας στήριξης είναι ορθολογική χρήση του νερού για άρδευση των καλλιεργειών αφού η γεωργική παραγωγή καταναλώνει το 80-90% της συνολικής κατανάλωσης νερού, η ορθολογική θρέψη των καλλιεργειών και η εξασφάλιση της βιοποικιλότητας. Έτσι από τα πράγματα η παραγωγή στα πλαίσια του συνεταιρισμού πρέπει να τείνει στην εξάλειψη της μονοκαλλιέργειας σε μια γεωργική περιοχή.
Η αλλαγή του σκοπού της αγροτικής παραγωγής και το άνοιγμα μιας νέας πορείας που συνοπτικά περιγράφηκε παραπάνω απαιτεί την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζόμενων παραγωγών. Όλη η παραγωγική δραστηριότητα, οι σκοποί και τα μέσα της, πρέπει να «περάσει» και να αποφασίζεται από τις συνελεύσεις των εργαζόμενων στα πλαίσια του συνεταιρισμού. Οι συνελεύσεις αυτές πρέπει να δομούνται σε πανελλαδικό επίπεδο με την συγκρότηση ενός κεντρικού οργάνου. Στα πλαίσια αυτού του δικτύου οργανώσεων θα πρέπει να αποφασίζεται με κριτήριο τις συνολικές κοινωνικές ανάγκες ο ετήσιος καταμερισμός του είδους των καλλιεργειών κάθε περιοχής.
Η νέα πορεία της αγροτικής παραγωγής απαιτεί και άλλη γεωμετρία στην σχέση πόλης-υπαίθρου. Η νέα γεωμετρία απαιτεί την εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων ανάπτυξης της υπαίθρου. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται ολόπλευρη ανάπτυξη των υποδομών σε υγεία-παιδεία-πολιτισμό.
Στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου στην αγροτική παραγωγή, μπορούν να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα όπως η διακίνηση των αγροτικών προϊόντων των συνεταιρισμών χωρίς μεσάζοντες και μεγαλεμπόρους και ο καταμερισμός της καλλιεργούμενης αγροτικής παραγωγής στα πλαίσια ενός συνολικού δημοκρατικού σχεδιασμού.
Πρώτη και βασική προϋπόθεση γι’ αυτή την νέα πορεία είναι η ανατροπή της ΚΑΠ και η πάλη για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
RSS Feed
