Δίπλα βλέπουμε μια απεικόνιση του Ντιτρόιτ "από τα παλιά", με τους επιβλητικούς ουρανοξύστες δίπλα-δίπλα με τα φουγάρα των εργοστασίων.
Στο Ντιτρόιτ του παρελθόντος τα πράγματα ήταν καλύτερα σε σχέση με τώρα για τον εργάτη, διότι σήμερα ο καπιταλισμός "σκοτώνει τ' άλογα όταν γεράσουν"(1):
Η παραγωγή έχει μεταφερθεί αλλού από τους καπιταλιστές που την ελέγχουν, με #1 προορισμό την Κίνα, όπου τα μεροκάματα είναι ελάχιστα.
Και μέχρι οι εργάτες στη Δύση να δεχτούν να δουλέψουν με παρόμοια μεροκάματα, θα μείνουν άνεργοι, γιατί αυτό είναι που συμφέρει τους ολιγάρχες που ελέγχουν την παραγωγή. Τους συμφέρει να μας αφήσουν νηστικούς, ώστε μετά η πείνα να κάνει τη δουλειά της, και να εξωθήσει τον εργάτη να δεχτεί να δουλέψει σε όσο το δυνατόν πιο "κινεζοποιημένες" συνθηκές, αυξάνοντας τα ποσοστά κέρδους του καπιταλιστή.
Όσο για τους εργάτες του σήμερα, ή και τους συνταξιούχους του χθες, αυτοί πρέπει να θυσιαστούν: Όταν οι καπιταλιστές τους χρειάζονταν, τότε τους έδιναν δουλειά, και μάλιστα με αρκετά καλούς μισθούς, ωράρια, περίθαλψη και συντάξεις σε σχέση με σήμερα.
Τώρα όμως που έχουν εισέλθει οι εργάτες της Κίνας στην παγκόσμια αγορά εργασίας ("παγκοσμιοποίηση"), οι εργάτες αυτοί είναι σαν τα άλογα που έχουν γεράσει, και πρέπει να τα σκοτώσουμε, αντικαθιστώντας τα με καινούργια, πιο νέα άλογα που μπορούν να αποδώσουν καλύτερα (πχ ο Κινέζος εργάτης δουλεύει περισσότερες ώρες για λιγότερα χρήματα - άρα είναι αποδοτικότερος και αυξάνει τα κέρδη του καπιταλιστή. Αντίστοιχα, ο εργάτης στη Γερμανία είναι γενικά πιο παραγωγικός, άρα παρότι είναι ακριβούτσικος, προσφέρει καλύτερη ποιότητα. Οι υπόλοιποι θεωρούνται "γερασμένοι": Περισσεύουν και μένουν άνεργοι, ή βλέπουν τη σύνταξη τους να πετσοκόβεται άγρια, μιας και οι συντάξεις είχαν υπολογιστεί με βάση την παλιότερη κατάσταση. Η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει, και η νεότερη γενιά εργατών δε βρίσκει δουλειά, άρα δεν μπαίνουν χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία, άρα οι συντάξεις "πρέπει" να μειωθούν. Τα γηρασμένα άλογα "πρέπει" να σκοτωθούν).
Στην Αμερική, βλέπουμε ότι το θέμα του Ντιτρόιτ έφερε στην επιφάνεια τα γενικότερα προβλήματα που υπάρχουν. Έως τώρα, βλέπαμε σποραδικές αναφορές σε χρεωκοπίες πόλεων, και σε αυτό το blog προσπαθούσαμε να τις παρουσιάσουμε. Αλλά πλέον βλέπουμε ότι μετά την επίσημη χρεωκοπία του Ντιτρόιτ, οι Αμερικάνοι αρχίζουν να ψάχνουν γύρω τους για το ποιος θα είναι ο επόμενος που θα χρεωκοπήσει (και εννοείται ότι υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι, μιας και η αποβιομηχάνιση (και ο δανεισμός ως υποκατάστατο) έχει αγγίξει ολόκληρη την Αμερική, όχι μόνο το Ντιτρόιτ).
http://ciaoant1.blogspot.gr/2013/07/blog-post_28.html
(1):Στην υποβάθμιση της αξιολόγησης του Ντιτρόιτ σε «C» από «CC» προχώρησε σήμερα(19 Ιουλίου 2013) η Standard & Poor’s, μετά την υποβολή αίτησης πτώχευσης από την αμερικανική πόλη. Το Ντιτρόιτ, σύμβολο κάποτε της αμερικανικής οικονομικής ισχύος - η πόλη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας - έγινε σήμερα ο μεγαλύτερος δήμος στην ιστορία των ΗΠΑ που κηρύσσει πτώχευση υπό το βάρος του τεράστιου χρέους του στα ταμεία του.
Στο Ντιτρόιτ του παρελθόντος τα πράγματα ήταν καλύτερα σε σχέση με τώρα για τον εργάτη, διότι σήμερα ο καπιταλισμός "σκοτώνει τ' άλογα όταν γεράσουν"(1):
Η παραγωγή έχει μεταφερθεί αλλού από τους καπιταλιστές που την ελέγχουν, με #1 προορισμό την Κίνα, όπου τα μεροκάματα είναι ελάχιστα.
Και μέχρι οι εργάτες στη Δύση να δεχτούν να δουλέψουν με παρόμοια μεροκάματα, θα μείνουν άνεργοι, γιατί αυτό είναι που συμφέρει τους ολιγάρχες που ελέγχουν την παραγωγή. Τους συμφέρει να μας αφήσουν νηστικούς, ώστε μετά η πείνα να κάνει τη δουλειά της, και να εξωθήσει τον εργάτη να δεχτεί να δουλέψει σε όσο το δυνατόν πιο "κινεζοποιημένες" συνθηκές, αυξάνοντας τα ποσοστά κέρδους του καπιταλιστή.
Όσο για τους εργάτες του σήμερα, ή και τους συνταξιούχους του χθες, αυτοί πρέπει να θυσιαστούν: Όταν οι καπιταλιστές τους χρειάζονταν, τότε τους έδιναν δουλειά, και μάλιστα με αρκετά καλούς μισθούς, ωράρια, περίθαλψη και συντάξεις σε σχέση με σήμερα.
Τώρα όμως που έχουν εισέλθει οι εργάτες της Κίνας στην παγκόσμια αγορά εργασίας ("παγκοσμιοποίηση"), οι εργάτες αυτοί είναι σαν τα άλογα που έχουν γεράσει, και πρέπει να τα σκοτώσουμε, αντικαθιστώντας τα με καινούργια, πιο νέα άλογα που μπορούν να αποδώσουν καλύτερα (πχ ο Κινέζος εργάτης δουλεύει περισσότερες ώρες για λιγότερα χρήματα - άρα είναι αποδοτικότερος και αυξάνει τα κέρδη του καπιταλιστή. Αντίστοιχα, ο εργάτης στη Γερμανία είναι γενικά πιο παραγωγικός, άρα παρότι είναι ακριβούτσικος, προσφέρει καλύτερη ποιότητα. Οι υπόλοιποι θεωρούνται "γερασμένοι": Περισσεύουν και μένουν άνεργοι, ή βλέπουν τη σύνταξη τους να πετσοκόβεται άγρια, μιας και οι συντάξεις είχαν υπολογιστεί με βάση την παλιότερη κατάσταση. Η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει, και η νεότερη γενιά εργατών δε βρίσκει δουλειά, άρα δεν μπαίνουν χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία, άρα οι συντάξεις "πρέπει" να μειωθούν. Τα γηρασμένα άλογα "πρέπει" να σκοτωθούν).
Στην Αμερική, βλέπουμε ότι το θέμα του Ντιτρόιτ έφερε στην επιφάνεια τα γενικότερα προβλήματα που υπάρχουν. Έως τώρα, βλέπαμε σποραδικές αναφορές σε χρεωκοπίες πόλεων, και σε αυτό το blog προσπαθούσαμε να τις παρουσιάσουμε. Αλλά πλέον βλέπουμε ότι μετά την επίσημη χρεωκοπία του Ντιτρόιτ, οι Αμερικάνοι αρχίζουν να ψάχνουν γύρω τους για το ποιος θα είναι ο επόμενος που θα χρεωκοπήσει (και εννοείται ότι υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι, μιας και η αποβιομηχάνιση (και ο δανεισμός ως υποκατάστατο) έχει αγγίξει ολόκληρη την Αμερική, όχι μόνο το Ντιτρόιτ).
http://ciaoant1.blogspot.gr/2013/07/blog-post_28.html
(1):Στην υποβάθμιση της αξιολόγησης του Ντιτρόιτ σε «C» από «CC» προχώρησε σήμερα(19 Ιουλίου 2013) η Standard & Poor’s, μετά την υποβολή αίτησης πτώχευσης από την αμερικανική πόλη. Το Ντιτρόιτ, σύμβολο κάποτε της αμερικανικής οικονομικής ισχύος - η πόλη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας - έγινε σήμερα ο μεγαλύτερος δήμος στην ιστορία των ΗΠΑ που κηρύσσει πτώχευση υπό το βάρος του τεράστιου χρέους του στα ταμεία του.
RSS Feed
