Φωτο: Ένα ολόκληρο σμήνος παπαγάλων με κολάρο στο Schlosspark του Biebrich κοντά στο Βισμπάντεν στη Γερμανία
Τραγουδούν, μιλούν και φαίνονται καλά: οι παπαγάλοι κατακτούν τις πόλεις μας, έχουν ξεφύγει από τους ιδιοκτήτες τους.
Πολλά πτηνά που βρίσκονται σε αιχμαλωσία λένε κάποια στιγμή όχι στην στέρηση του εναέριου χώρου τους και διαφεύγουν από ένα ανοιχτό παράθυρο στην ελευθερία. Περιστασιακά μπορεί να δει κάποιος διαφυγόντες παπαγάλους που κάθονται σε ένα δέντρο στο δρόμο. Οι ιδιοκτήτες τους είναι από κάτω με το κλουβί στα χέρια τους και προσπαθούν να τους δελεάσουν για να γυρίσουν πίσω. Συχνά η πυροσβεστική βοηθά με όχημα που διαθέτει σκάλα, αλλά τις περισσότερες φορές μάταια.
Στην περιοχή του Ρήνου-Μάιν ιδίως,-με το ζεστότερο κλίμα στη Γερμανία-οι παπαγάλοι σχηματίζουν και μικρά κοπάδια μετά τη δραπέτευσή τους. Ζουν στο κέντρο των πόλεων, όπου τρώνε τα απορριπτόμενα από τους ανθρώπους υπολείμματα τροφίμων. Για πολύ καιρό, ήταν πολύ δημοφιλείς, αλλά στη συνέχεια με τα περιττώματά και τις κραυγές τους γίνονται όλο και περισσότερο ενοχλητικοί στους περίοικους. Ειδικά το βράδυ, όταν περισσότεροι από 1.000 τέτοιοι πράσινοι παπαγάλοι με κόκκινα ράμφη συγκεντρώνονται για ύπνο στα δέντρα του παλιού συνήθως κέντρου μιας πόλης και μιλούν όλοι μαζί
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η πόλη να αποφασίζει στο τέλος να τους εκδιώξει. « Θα πρέπει να μένουν μόνον τότε σε ησυχία, αν ψάχνουν για ένα μέρος όπου δεν ενοχλούν κανέναν », είναι το επιχείρημα.
Οι περιβαλλοντολόγοι είναι φυσικά εναντίον , αλλά δεν έχουν και πολλά να αντιτάξουν, όταν στο κέντρο του Düsseldorf π.χ.ξεπερνούν τους 3.000 , ενώ το 2016 στο κέντρο της Μαδρίτης καταμετρήθηκαν και 5.000 παπαγάλοι,που διώχνουν τα άλλα είδη των πουλιών.
Αλλά και οι ίδιοι ασκούν επίσης μεγάλη πίεση στον εαυτό τους, έχοντας καταστεί εγγενές είδος σε πολλές άλλες χώρες της ΕΕ. Η μεγαλύτερη αποικία τους λέγεται ότι βρίσκεται στην Κολωνία, όπου τα είδη των παπαγάλων ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τροφή. Οι παπαγάλοι-κολάρα έχουν επίσης εξαπλωθεί στην Ισπανία, όπου η πρωτεύουσά τους είναι η Βαρκελώνη. Εκεί, όπως σχεδόν παντού στην Ευρώπη, οι μικροί παπαγάλοι είναι σε άνοδο, ενώ τα σπουργίτια γίνονται όλο και πιο σπάνια.
Τραγουδούν, μιλούν και φαίνονται καλά: οι παπαγάλοι κατακτούν τις πόλεις μας, έχουν ξεφύγει από τους ιδιοκτήτες τους.
Πολλά πτηνά που βρίσκονται σε αιχμαλωσία λένε κάποια στιγμή όχι στην στέρηση του εναέριου χώρου τους και διαφεύγουν από ένα ανοιχτό παράθυρο στην ελευθερία. Περιστασιακά μπορεί να δει κάποιος διαφυγόντες παπαγάλους που κάθονται σε ένα δέντρο στο δρόμο. Οι ιδιοκτήτες τους είναι από κάτω με το κλουβί στα χέρια τους και προσπαθούν να τους δελεάσουν για να γυρίσουν πίσω. Συχνά η πυροσβεστική βοηθά με όχημα που διαθέτει σκάλα, αλλά τις περισσότερες φορές μάταια.
Στην περιοχή του Ρήνου-Μάιν ιδίως,-με το ζεστότερο κλίμα στη Γερμανία-οι παπαγάλοι σχηματίζουν και μικρά κοπάδια μετά τη δραπέτευσή τους. Ζουν στο κέντρο των πόλεων, όπου τρώνε τα απορριπτόμενα από τους ανθρώπους υπολείμματα τροφίμων. Για πολύ καιρό, ήταν πολύ δημοφιλείς, αλλά στη συνέχεια με τα περιττώματά και τις κραυγές τους γίνονται όλο και περισσότερο ενοχλητικοί στους περίοικους. Ειδικά το βράδυ, όταν περισσότεροι από 1.000 τέτοιοι πράσινοι παπαγάλοι με κόκκινα ράμφη συγκεντρώνονται για ύπνο στα δέντρα του παλιού συνήθως κέντρου μιας πόλης και μιλούν όλοι μαζί
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η πόλη να αποφασίζει στο τέλος να τους εκδιώξει. « Θα πρέπει να μένουν μόνον τότε σε ησυχία, αν ψάχνουν για ένα μέρος όπου δεν ενοχλούν κανέναν », είναι το επιχείρημα.
Οι περιβαλλοντολόγοι είναι φυσικά εναντίον , αλλά δεν έχουν και πολλά να αντιτάξουν, όταν στο κέντρο του Düsseldorf π.χ.ξεπερνούν τους 3.000 , ενώ το 2016 στο κέντρο της Μαδρίτης καταμετρήθηκαν και 5.000 παπαγάλοι,που διώχνουν τα άλλα είδη των πουλιών.
Αλλά και οι ίδιοι ασκούν επίσης μεγάλη πίεση στον εαυτό τους, έχοντας καταστεί εγγενές είδος σε πολλές άλλες χώρες της ΕΕ. Η μεγαλύτερη αποικία τους λέγεται ότι βρίσκεται στην Κολωνία, όπου τα είδη των παπαγάλων ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τροφή. Οι παπαγάλοι-κολάρα έχουν επίσης εξαπλωθεί στην Ισπανία, όπου η πρωτεύουσά τους είναι η Βαρκελώνη. Εκεί, όπως σχεδόν παντού στην Ευρώπη, οι μικροί παπαγάλοι είναι σε άνοδο, ενώ τα σπουργίτια γίνονται όλο και πιο σπάνια.