Για τις επαναστάσεις: Μια ιστορία του κράτους

Αθανάσιος Γεωργιλάς στο ResPublica

Την στιγμή που το κυρίαρχο ενδιαφέρον στην Ελλάδα αγωνιά για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, απουσιάζουν από το δημόσιο τόπο, όσο ποτέ άλλοτε, οι ελάχιστοι όροι πολιτικής άμυνας και κοινωνικής αυτοσυντήρησης. Η έγνοια του εγχώριου κοινού να βρεί στην Γαλλία το προεικόνισμα για τις εσωτερικές εξελίξεις προδίδει τον δανεικό χαρακτήρα της χώρας και την ιδεολογική της συγγένεια με τον γαλλικό συγκεντρωτισμό. Από ότι φαίνεται, έχει πλέον γίνει φύση η συνήθεια να ψάχνουμε ιδέες και πρότυπα από αλλού, και να μην αναζητούμε τις λύσεις στους ίδιους μας τους εαυτούς.

Δύσκολο κι επικίνδυνο είναι το να θέλεις να κάμεις λεύτερο έναν λαό που θέλει να ζει δούλος
Μακιαβέλι, Διατριβές, βιβλίο III, κεφ. VIII.Με αφορμή το Για την επανάσταση  και τη διάκριση που κάνει η Arendt μεταξύ της αμερικάνικης και γαλλικής κοινωνίας, αναρωτιόμαστε ποιές παρατηρήσεις θα μπορούσε να είχε προσθέσει, εάν γνώριζε την πραγματικότητα της ελλαδικής κοινωνίας την περίοδο της οθωμανικής ομηρίας πριν την επανάσταση...
η συνέχεια