Η Ανάσταση επαναλαμβάνει στην ατομική και συλλογική συνείδηση την πανάρχαια στην ουσία τελετουργία του μυστηρίου της αναβλάστησης των φυτών και λουλουδιών, της αναζωογόνησης της γης, της αναγέννησης των συνειδήσεων και προσώπων, ταυτιζόμενη με τον ερχομό της άνοιξης.
Η ελπίδα ξαναριζώνει βρίσκοντας λωρίδες και κομμάτια εύφορου εδάφους, μέσα σε καταστρεμένες και διαβρωμένες περιοχές του φυσικού εδάφους, αλλά και ακόμα σε ερημοποιημένες περιοχές κοινωνικού εδάφους, εν μέσω μνημονίων και ληστρικής κοινωνικής εκμετάλλευσης των αγορών, των επενδυτών "απο πάνω", εν μέσω πολιτικών Πόντιων Πιλάτων και ιερατείων, εν μέσω απατηλών κομματικών υποσχέσεων, εν μέσω απογοητευμένων, απαθών και γονατισμένων από την ανέχεια και τις δυσκολίες της επιβίωσης των "απο κάτω".
Η ελπίδα ξαναριζώνει βρίσκοντας λωρίδες και κομμάτια εύφορου εδάφους, μέσα σε καταστρεμένες και διαβρωμένες περιοχές του φυσικού εδάφους, αλλά και ακόμα σε ερημοποιημένες περιοχές κοινωνικού εδάφους, εν μέσω μνημονίων και ληστρικής κοινωνικής εκμετάλλευσης των αγορών, των επενδυτών "απο πάνω", εν μέσω πολιτικών Πόντιων Πιλάτων και ιερατείων, εν μέσω απατηλών κομματικών υποσχέσεων, εν μέσω απογοητευμένων, απαθών και γονατισμένων από την ανέχεια και τις δυσκολίες της επιβίωσης των "απο κάτω".