(Το πλαίσιο της συζήτησης στο τριήμερο σεμινάριο «Μέντορες για την κοινωνική οικονομία» στη Λάρισα 16-18 Ιουνίου)
Το κράτος ως κορυφαίος θεσμός εξουσίας είναι εμφανές ότι παγκοσμίως χάνει έδαφος στην οικονομική παρεμβατικότητα και τις επενδύσεις.
Αντιθέτως, οι δήμοι και οι πόλεις ως ξεχωριστές οντότητες κερδίζουν έδαφος και αναπτύσσουν νέες δυνατότητες στην τοπική οικονομία, με βάση και τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες της 3ης και 4ηςβιομηχανικής επανάστασης.
Η τοπικότητα όσο κι αν φαντάζει παράδοξο από πρώτη άποψη, ευνοείται από αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση. Προφανώς ως αντίδραση στη συγκεντροποίηση της παγκόσμιας αγοράς, αλλά και ως δυνατότητα ελευθερίας κινήσεων χάρις της αναπτυσσόμενης διπλωματίας των πόλεων.
Το στρατηγικό πλεονέκτημα των Δήμων και των πόλεων είναι ότι μπορούν να διαμορφώσουν πλέον, με τα μέσα επικοινωνίας που διαθέτουν και τα κοινωνικά δίκτυα, ένα ΤΟΠΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ το οποίο μπορεί να συμπεριλαμβάνει ένα τοπικό σχέδιο για επενδύσεις και την κινητοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου.
Εκεί που δεν επενδύει πλέον το κράτος και η αγορά, σ΄ότι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έρχονται να επενδύσουν οι Δήμοι και οι πόλεις ,μέσω της κοινωνικής οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Το υποκείμενο των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας είναι οι ίδιες ανασυγκροτημένες κοινωνικές συλλογικότητες. Καταναλωτικοί συνεταιρισμοί, ενεργειακοί συνεταιρισμοί, κοινωνικά αγροκτήματα, επιμορφωτικές και ψυχαγωγικές κοινότητες είναι οι απαιτούμενες μορφές οργάνωσης της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Μ΄αυτό τον τρόπο μπορούν να επανεργοποιηθούν και να κινητοποιηθούν ανενεργοί υλικοί και ανθρώπινοι πόροι.
Έτσι τα οικονομικά των θεσμών που αντικειμενικά σήμερα περιορίζονται στο επίπεδο του κράτουςμπορούν να βρουν ένα νέο επίπεδο εφαρμογής, στους Δήμους και τις πόλεις μέσω της κοινωνικής οικονομίας κι αυτό είναι μια απάντηση στην παγκοσμιοποίηση, στην κρίση χρέους των κρατών και την επερχόμενη τεχνολογική ανεργία.
Τι πρέπει να κάνουν ως πρώτο βήμα οι Δήμοι; μπορούν να προκηρύξουν εκδήλωση ενδιαφέροντος προς τους τοπικούς φορείς κοινωνικής οικονομίας και συλλογικότητες και να συλλέξουν ιδέες και προτάσεις καταγραφής αναγκών και αξιοποίησης των ανενεργών πόρων. Κατόπιν αφού επεξεργαστούν τα πραγματικά δεδομένα και τους διαθέσιμους πόρους να προκηρύξουν δράσεις με κριτήρια αξιολόγησης αντικειμενικά κριτήρια.
Να προκαλέσουν ανοικτή τοπική διαβούλευση με την κοινωνία στο πλαίσιο της συμμετοχικής δημοκρατίας και του συμμετοχικού δημοκρατικού προγραμματισμού.
περίληψη εισήγησης
Για το ΙΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Βασίλης Τακτικός
Το κράτος ως κορυφαίος θεσμός εξουσίας είναι εμφανές ότι παγκοσμίως χάνει έδαφος στην οικονομική παρεμβατικότητα και τις επενδύσεις.
Αντιθέτως, οι δήμοι και οι πόλεις ως ξεχωριστές οντότητες κερδίζουν έδαφος και αναπτύσσουν νέες δυνατότητες στην τοπική οικονομία, με βάση και τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες της 3ης και 4ηςβιομηχανικής επανάστασης.
Η τοπικότητα όσο κι αν φαντάζει παράδοξο από πρώτη άποψη, ευνοείται από αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση. Προφανώς ως αντίδραση στη συγκεντροποίηση της παγκόσμιας αγοράς, αλλά και ως δυνατότητα ελευθερίας κινήσεων χάρις της αναπτυσσόμενης διπλωματίας των πόλεων.
Το στρατηγικό πλεονέκτημα των Δήμων και των πόλεων είναι ότι μπορούν να διαμορφώσουν πλέον, με τα μέσα επικοινωνίας που διαθέτουν και τα κοινωνικά δίκτυα, ένα ΤΟΠΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ το οποίο μπορεί να συμπεριλαμβάνει ένα τοπικό σχέδιο για επενδύσεις και την κινητοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου.
Εκεί που δεν επενδύει πλέον το κράτος και η αγορά, σ΄ότι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έρχονται να επενδύσουν οι Δήμοι και οι πόλεις ,μέσω της κοινωνικής οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Το υποκείμενο των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας είναι οι ίδιες ανασυγκροτημένες κοινωνικές συλλογικότητες. Καταναλωτικοί συνεταιρισμοί, ενεργειακοί συνεταιρισμοί, κοινωνικά αγροκτήματα, επιμορφωτικές και ψυχαγωγικές κοινότητες είναι οι απαιτούμενες μορφές οργάνωσης της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Μ΄αυτό τον τρόπο μπορούν να επανεργοποιηθούν και να κινητοποιηθούν ανενεργοί υλικοί και ανθρώπινοι πόροι.
Έτσι τα οικονομικά των θεσμών που αντικειμενικά σήμερα περιορίζονται στο επίπεδο του κράτουςμπορούν να βρουν ένα νέο επίπεδο εφαρμογής, στους Δήμους και τις πόλεις μέσω της κοινωνικής οικονομίας κι αυτό είναι μια απάντηση στην παγκοσμιοποίηση, στην κρίση χρέους των κρατών και την επερχόμενη τεχνολογική ανεργία.
Τι πρέπει να κάνουν ως πρώτο βήμα οι Δήμοι; μπορούν να προκηρύξουν εκδήλωση ενδιαφέροντος προς τους τοπικούς φορείς κοινωνικής οικονομίας και συλλογικότητες και να συλλέξουν ιδέες και προτάσεις καταγραφής αναγκών και αξιοποίησης των ανενεργών πόρων. Κατόπιν αφού επεξεργαστούν τα πραγματικά δεδομένα και τους διαθέσιμους πόρους να προκηρύξουν δράσεις με κριτήρια αξιολόγησης αντικειμενικά κριτήρια.
Να προκαλέσουν ανοικτή τοπική διαβούλευση με την κοινωνία στο πλαίσιο της συμμετοχικής δημοκρατίας και του συμμετοχικού δημοκρατικού προγραμματισμού.
περίληψη εισήγησης
Για το ΙΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Βασίλης Τακτικός
RSS Feed
