Ωριμοφάης καρτερεί, αγουροφάης τρώει [6].
Του Γενάρη το φεγγάρι, ήλιος της ημέρας μοιάζει.
Γενάρη μήνα κλάδευε φεγγάρι μη κοιτάζεις.
Κάλιο να κλαίει το κλήμα παρά να κλάψει ο αμπελουργός.
Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει.
Μα κι αν τύχει και θυμώσει μες στα χιόνια θα μας χώσει.
Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
Υπαπαντή (2 Φεβ.) καλοβρεγμένη, η κοφίνα γεμισμένη.
Την ημέρα της Υπαπαντής, ούτε ράμα στο βελόνι ούτε τσάκνο στο γομάρι [3].
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, τότε χαρά σε εκείνον το ζευγά που έχει πολλά σπαρμένα.
Να είναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα και τα Λαμπριά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα [12].
Όταν έπρεπε δεν έβρεχε και το Μάη χιόνισε [2].
Μάης βρεγμένος, μούστος μετρημένος [17].
Από την αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι.
Από το θέρο ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλείες.
Καιρός στα λάχανα, καιρός στα παραπούλια [5].
Μην πάρεις χώμα ποταμού και δίκιο αδερφού.
Η τέχνη θέλει μάστορα κ’ η φάβα θέλει λάδι [1].
Του Αι – Λια το βράδυ βάζει η ελιά το λάδι [13].
Μήτε φάβα ούτε κουκί [8].
Ο χανιτζής κι ο κερατζής κάπου θα σμίξουνε [2].
Δυο σέμβροι (συνεταίροι) στο χωράφι, τρία σ _ _ _ _ στ’ αλώνι [3].
(Η παροιμία αναφέρεται σε πρόχειρους συνεταιρισμούς χωρίς προϋποθέσεις).
Το μισιακό το βόδι το τρώει ο λύκος [20].
Άνοιξε τα μάτια κι αγόρασε, κλείσε τα μάτια και πούλα [15].
Δεν μπορείς γέρο να θερίσεις; Δέσε και κουβάλα [10,11].
Πότε μήλα, πότε φύλλα.
Μια μέρα φυλάει ένα χρόνο [3].
Με ξένο αλεύρι δεν βαστιέται το σπίτι.
Σπουδαία τα λάχανα !
Ξέφραγο αμπέλι.
Αμπέλι για δικού σου κι ελιές του κοπελιού σου [14].
Ότι κάνει η γίδα στο πουρνάρι, κάνει και το πουρνάρι στην γίδα.
Αγκάθι καλοκαιρινό, μαρούλι είναι το χειμώνα (ως τροφή των ζώων)[12].
Δεν ξέρω πόσα πρόβατα έχεις, αλλά τι γάλα φέρνεις [4].
Μάζευε κι ας είναι και ρόγες.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι.
Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα.
Κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ή κόπρισέτο, ή κούκισέτο.
Όργωσε και σπείρε, διάολος το πήρε [9].
Βαγενάδες και γάιδαροι ένα μήνα έχουν χάρη.
Τζιτζικάκι λάλησε μαύρη ρόγα γυάλισε.
Άλλος σπέρνει κι άλλος θερίζει.
Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα.
Τζάμπα ξύδι, γλυκό σαν μέλι ! [12].
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες.
Βασιλικός κι αν μαραθεί τη μυρωδιά την έχει.
Δύο καρπούζια κάτω από μία μασχάλη δε χωράνε.
Η παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Ο καθένας στη δουλειά του και ο τσέλιγκας στα τυριά του [4].
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει.
Κάλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι.
Κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι.
Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
Όσο αραιώνουν τα σκόρδα τόσο χοντραίνουν [2].
Πέσε πίτα να σε φάω.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Τα στερνά νικούν τα πρώτα.
Ο γαμπρός και το πεπόνι πολλούς απολαθώνει [16].
Μελίσσι και αμπέλι δεν κάνει όποιος θέλει [17].
Δυο κοιτάζει τρεις βλέπει [14].
Ο σπόρος μέσα στη γη είναι ζωή. Στα χέρια των καλλιεργητών ελευθερία [7].
Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω.
Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Άδειο μαντρί γεμάτο λύκους [19].
Το καλό το σύκο το τρώει η κουρούνα.
Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη.
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φάτο.
Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Από το αγκάθι βγαίνει ρόδο και από το ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει.
Τον λύκο τον βλέπεις τον τορό ψάχνεις.
Μάθε τέχνη κι άστην κι άμα πεινάσεις πιάστην.
Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
Κάηκε με το κουρκούτι, φυσάει και το γιαούρτι.
Το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είναι αδειανό και μια φορά γεμάτο.
Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Ο ύπνος τρέφει το παιδί κι ο ήλιος το μοσχάρι και το κρασί τον γέροντα τον κάνει παλικάρι.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει.
Η τύχη βοηθάει τον τολμηρό
Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Το δέντρο που έχει τον καρπό, όλο πετροβολιέται.
Μην φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
Αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Κάθε εμπόδιο για καλό.
Όσα βρέχει ο Θεός, τόσα καταπίνει η γη.
Ο πλάτανος θέλει νερό κι η λεύκα θέλει αέρα.
Αυτός που δε ζητά πολλά τα έχει όλα τα καλά.
Όλοι κλαίνε τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.
Έχει ο σάκος άλευρα; Χριστός Ανέστη. Δεν έχει; θάνατον πατήσας.
Τ' αυγά δε μαζεύονται δεμάτι [18].
Πέρασε η σκύλα το λαγό [18].
Γνωμικά
Της αύταρκείας καρπός μέγιστος ελευθερία [1].
Μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία.
Καθημερινά με το πιρούνι μας ψηφίζουμε το μέλλον της γεωργίας της Ελλάδας και του πλανήτη όλου [2].
Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας με γεωργικές παροιμίες.
Σκοπός μας είναι να συγκεντρώσουμε όσες περισσότερες.
http://www.papazis.gr/khresima/georgikes-paroimies/
Του Γενάρη το φεγγάρι, ήλιος της ημέρας μοιάζει.
Γενάρη μήνα κλάδευε φεγγάρι μη κοιτάζεις.
Κάλιο να κλαίει το κλήμα παρά να κλάψει ο αμπελουργός.
Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει.
Μα κι αν τύχει και θυμώσει μες στα χιόνια θα μας χώσει.
Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
Υπαπαντή (2 Φεβ.) καλοβρεγμένη, η κοφίνα γεμισμένη.
Την ημέρα της Υπαπαντής, ούτε ράμα στο βελόνι ούτε τσάκνο στο γομάρι [3].
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, τότε χαρά σε εκείνον το ζευγά που έχει πολλά σπαρμένα.
Να είναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα και τα Λαμπριά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα [12].
Όταν έπρεπε δεν έβρεχε και το Μάη χιόνισε [2].
Μάης βρεγμένος, μούστος μετρημένος [17].
Από την αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι.
Από το θέρο ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλείες.
Καιρός στα λάχανα, καιρός στα παραπούλια [5].
Μην πάρεις χώμα ποταμού και δίκιο αδερφού.
Η τέχνη θέλει μάστορα κ’ η φάβα θέλει λάδι [1].
Του Αι – Λια το βράδυ βάζει η ελιά το λάδι [13].
Μήτε φάβα ούτε κουκί [8].
Ο χανιτζής κι ο κερατζής κάπου θα σμίξουνε [2].
Δυο σέμβροι (συνεταίροι) στο χωράφι, τρία σ _ _ _ _ στ’ αλώνι [3].
(Η παροιμία αναφέρεται σε πρόχειρους συνεταιρισμούς χωρίς προϋποθέσεις).
Το μισιακό το βόδι το τρώει ο λύκος [20].
Άνοιξε τα μάτια κι αγόρασε, κλείσε τα μάτια και πούλα [15].
Δεν μπορείς γέρο να θερίσεις; Δέσε και κουβάλα [10,11].
Πότε μήλα, πότε φύλλα.
Μια μέρα φυλάει ένα χρόνο [3].
Με ξένο αλεύρι δεν βαστιέται το σπίτι.
Σπουδαία τα λάχανα !
Ξέφραγο αμπέλι.
Αμπέλι για δικού σου κι ελιές του κοπελιού σου [14].
Ότι κάνει η γίδα στο πουρνάρι, κάνει και το πουρνάρι στην γίδα.
Αγκάθι καλοκαιρινό, μαρούλι είναι το χειμώνα (ως τροφή των ζώων)[12].
Δεν ξέρω πόσα πρόβατα έχεις, αλλά τι γάλα φέρνεις [4].
Μάζευε κι ας είναι και ρόγες.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι.
Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα.
Κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ή κόπρισέτο, ή κούκισέτο.
Όργωσε και σπείρε, διάολος το πήρε [9].
Βαγενάδες και γάιδαροι ένα μήνα έχουν χάρη.
Τζιτζικάκι λάλησε μαύρη ρόγα γυάλισε.
Άλλος σπέρνει κι άλλος θερίζει.
Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα.
Τζάμπα ξύδι, γλυκό σαν μέλι ! [12].
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες.
Βασιλικός κι αν μαραθεί τη μυρωδιά την έχει.
Δύο καρπούζια κάτω από μία μασχάλη δε χωράνε.
Η παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
Ο καθένας στη δουλειά του και ο τσέλιγκας στα τυριά του [4].
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει.
Κάλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι.
Κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι.
Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
Όσο αραιώνουν τα σκόρδα τόσο χοντραίνουν [2].
Πέσε πίτα να σε φάω.
Σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Τα στερνά νικούν τα πρώτα.
Ο γαμπρός και το πεπόνι πολλούς απολαθώνει [16].
Μελίσσι και αμπέλι δεν κάνει όποιος θέλει [17].
Δυο κοιτάζει τρεις βλέπει [14].
Ο σπόρος μέσα στη γη είναι ζωή. Στα χέρια των καλλιεργητών ελευθερία [7].
Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω.
Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Άδειο μαντρί γεμάτο λύκους [19].
Το καλό το σύκο το τρώει η κουρούνα.
Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη.
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φάτο.
Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Από το αγκάθι βγαίνει ρόδο και από το ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει.
Τον λύκο τον βλέπεις τον τορό ψάχνεις.
Μάθε τέχνη κι άστην κι άμα πεινάσεις πιάστην.
Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
Κάηκε με το κουρκούτι, φυσάει και το γιαούρτι.
Το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είναι αδειανό και μια φορά γεμάτο.
Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Ο ύπνος τρέφει το παιδί κι ο ήλιος το μοσχάρι και το κρασί τον γέροντα τον κάνει παλικάρι.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει.
Η τύχη βοηθάει τον τολμηρό
Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Το δέντρο που έχει τον καρπό, όλο πετροβολιέται.
Μην φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
Αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Κάθε εμπόδιο για καλό.
Όσα βρέχει ο Θεός, τόσα καταπίνει η γη.
Ο πλάτανος θέλει νερό κι η λεύκα θέλει αέρα.
Αυτός που δε ζητά πολλά τα έχει όλα τα καλά.
Όλοι κλαίνε τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.
Έχει ο σάκος άλευρα; Χριστός Ανέστη. Δεν έχει; θάνατον πατήσας.
Τ' αυγά δε μαζεύονται δεμάτι [18].
Πέρασε η σκύλα το λαγό [18].
Γνωμικά
Της αύταρκείας καρπός μέγιστος ελευθερία [1].
Μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία.
Καθημερινά με το πιρούνι μας ψηφίζουμε το μέλλον της γεωργίας της Ελλάδας και του πλανήτη όλου [2].
Ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στον εμπλουτισμό της ιστοσελίδας με γεωργικές παροιμίες.
Σκοπός μας είναι να συγκεντρώσουμε όσες περισσότερες.
http://www.papazis.gr/khresima/georgikes-paroimies/
RSS Feed
