Ο καπιταλισμός και το δυτικό παγκοσμιοποιημένο παραγωγικοκαταναλωτικό μοντέλο «ανάπτυξης» απαιτεί εξορύξεις φυσικών πορων, υλικών και υδρογονανθράκων σαν πηγή φθηνής ενέργειας, για να μπορεί να υπάρξει και να συνεχίζει να υπάρχει. Δεν χρειάζεται και δεν δημιουργεί πια νέες θέσεις μη εξειδικευμένης εργασίας από τις εταιρείες του, αφού πάει σε μελλοντική ψηφιοποίηση-αυτοματοποίηση-ρομποτοποίηση της παραγωγής χρηστικών και καταναλωτικών αγαθών. Σε αυτή τη διαδικασία καταστρέφει τόπους περιοχές και ανθρωποκοινότητες, και σαν την ακρίδα, πάει για άλλα! Έχει σκοπό να «πτωχεύσει» ολόκληρο τον πλανήτη με την κατάρρευση των οικοσυστημάτων που προκαλεί και με την επερχόμενη κλιματική καταστροφή που επέρχεται σαν συνέπεια της μεταφοράς του άνθρακα από τη λιθόσφαιρα στην ατμόσφαιρα με τη μορφή διοξειδίου.
Υποσχεται φυσικά μελλοντικές κοινωνίες «ευημερίας», αλλά η σημερινή κρίση αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να μεγαλώνει την πίτα και το κομμάτι που αντιστοιχεί στον καθένα μας, απλά τη «φουσκώνει» για τους πολλούς από «απο κάτω», και την εξασφαλίζει για τους πολύ λίγους «απο πάνω». 65 άνθρωποι σήμερα κατέχουν όσα ο μισός πιο φτωχός πληθυσμός της γης.
Πρέπει, εμείς οι «απο κάτω», να σταματήσουμε αυτή τη διαδικασία καταστροφής που κληρονομεί στα παιδιά μας εκτός από οικονομικά χρέη και τεράστια περιβαλλοντικά-οικολογικά χρέη και βάρη, που θα πρέπει να αποκαταστήσουν οι νέες γενιές, αν θέλουν να επιβιώσουν στο μέλλον.
ΟΧΙ Στις εξορύξεις υδρογονανθράκων!
Η εξόρυξη και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε όλες τις θαλάσσιες και τις χερσαίες περιοχές της χώρας μας ταυτόχρονα, αποτελεί ένα συνολικό, μεγάλο έργο, του οποίου οι επιπτώσεις θα είναι πολύ πιό σοβαρές από ότι φαίνεται στις 5 διαφορετικές Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
Στην ουσία πρόκειται για “κατάτμηση” του έργου στα 5.
«Βάπτισαν” όλες τις ΣΜΠΕ, σαν μελέτες“έρευνας και εκμετάλλευσης”, χωρίς να παραθέτουν κανένα στοιχείο που να αφορά την εκμετάλλευση.
Και πριν αρχίσουν καν οι έρευνες (και χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς παραχωρούν) υπέγραψαν με τις εταιρίες την εκμετάλλευση σε:
-Ήπειρο: Γιάννενα, Άρτα, Πρέβεζα, Σαγιάδα - Περιοχές Νατούρα S.O.S
-Ιόνιο: Διαπόντια, Παξοί, Πατραϊκός, Κυπαρισία, Κατάκολο - Περιοχές Νατουρα S.O.S.
-Κρήτη, Αιγαίο, Καβάλα, Θάσος, Κορινθιακός και σε όλη την Ελλάδα
Η Βιομηχανία εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είναι "βαρέως τύπου” βιομηχανία. Απαιτεί τις πιο αυστηρές και κοστοβόρες προδιαγραφές ασφαλείας, για την εξόρυξη, την φορτοεκφόρτωση, την μεταφορά και την αποθήκευση. Η χώρα υποχρεούται, επιπλέον, να κατασκευάσει συγκεκριμένες υποδομές που αφορούν την ασφαλή διέλευση όλων των μεγάλων καραβιών, όπως τα τάνκερ που θα μεταφέρουν το αργό πετρέλαιο, που δεν υπάρχουν.
Φαντασθείτε τι θα συμβεί στο Αιγαίο ή το Ιόνιο με ένα ατύχημα τύπου κόλπου του Μεξικού ή τύπου Exxon Valdez!
Η κατάτμηση του έργου σε 5 ΣΜΠΕ συμβάλει στο να αποκρύπτεται η πολυπλοκότητα και η σοβαρότητα του συνολικού έργου: Όταν και εάν σε όλα αυτά τα μέρη των ερευνών μπει σε εφαρμογή η εκμετάλλευση, δεν θα μιλάμε πια για μικρές τοπικές γεωτρήσεις ξεχωριστά, αλλά για μια συνολική κατάσταση στην χώρα, ένα μεγάλο έργο που θα αφορά: Εξορύξεις, μεταφορά αργού, πρώτη αποθήκευση, μεταφορά μέσω αγωγών και πετρελαιοφόρων 50 έως 750 χιλιάδων τόνων. Τίποτα δεν αναφέρουν για όλα αυτά οι επί μέρους ΣΜΠΕ.
Αλλά και γενικότερα: αυτό το συνολικό έργο, μαζί με την ταυτόχρονη εκμετάλλευση φυσικού αερίου θα πρέπει να προσαρμοστεί,θα πρέπει να κατασκευαστεί έτσι, ώστε να αποτελέσει μέρος του ευρύτερου δικτύου αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από μέση Ανατολή μέσω Κρήτης προς Ευρώπη. Διότι όλα αυτά εξαρτώνται άμεσα από τα συμφέροντα και τις οικονομικές δυνατότητες των εταιριών που θα εξυπηρετούνται από τα δίκτυα μεταφοράς. Με όλα αυτά θα έχουμε δραματική επιβάρυνση της Οικονομίας και της ποιότητας ζωής από την σοβαρότατη καταρχήν υποβάθμιση της αλιείας και του τουρισμού των νηιών μας.
Η Ελλάδα είναι ιδιόμορφα όμορφη χώρα, με πολύ μεγάλο αριθμό παραθαλασσίων οικοσυστημάτων, που όμως βρίσκονται πυκνά χωροθετημένα, σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους, αλλά και σε μικρή ακτίνα από κάθε υποτιθέμενο σημείο εξόρυξης. Δεν μπορεί να συγκριθεί με μεγάλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως πχ ο Καναδάς. Τα παραθαλάσσια, τα ορεινά ή τα παραποτάμια οικοσυστήματα, θα επηρεαστούν ανεπανόρθωτα από την μεγάλη σε έκταση συγκριτικά, αλλαγή της χρήσεως της γης που θα επέλθει, ακόμα και αν τηρηθούν οι προδιαγραφές ασφαλείας!
Επειδή λοιπόν:
1) Η οποιαδήποτε κατά τόπους εξόρυξη, αλλά και στο σύνολό τους οι εξορύξεις, είτε με, είτε χωρίς τους κανόνες ασφαλείας, στερούνται Βιωσιμότητας και πρόκειται να υποβαθμίσουν ανεπανόρθωτα τις συνθήκες ζωής στη χώρα
2) επειδή όλα έγιναν χωρίς την απαραίτητη διαβούλευση για συμμετοχή της κοινωνίας και των πολιτών και
3) επειδή η επιτακτική ανάγκη για μείωση της καύσης υδρογονανθράκων παγκοσμίως επιβάλλει την διατήρηση κοιτασμάτων εκεί που είναι αντί για την εκμετάλλευσή τους (πρόσφατο παράδειγμα η απόφαση της γείτονος Κροατίας για καθολική απαγόρευση των εξορύξεων),
Θα χρειασθεί να επιδιώξουμε:
1) Την άμεση παύση όλων των διαδικασιών ερευνών και εξορύξεων υδρογονανθράκων στη χώρα.
2) Την λήψη απόφασης στη βουλή για καθολική απαγόρευση εξόρυξης & εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Τη “στρατηγική αποθήκευσή” τους ώστε να αποφασίσουν οι επόμενες γενεές τι θα κάνουν.
Ο νέος «πατριωτισμός» μας, αφορά στην υπεράσπιση των τόπων μας από τη λαίλαπα των εταιρειών εξόρυξης, στην Ήπειρο και αλλού, όπως το κάνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής με την Ελντοράντο Γκολντ!
Υποσχεται φυσικά μελλοντικές κοινωνίες «ευημερίας», αλλά η σημερινή κρίση αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να μεγαλώνει την πίτα και το κομμάτι που αντιστοιχεί στον καθένα μας, απλά τη «φουσκώνει» για τους πολλούς από «απο κάτω», και την εξασφαλίζει για τους πολύ λίγους «απο πάνω». 65 άνθρωποι σήμερα κατέχουν όσα ο μισός πιο φτωχός πληθυσμός της γης.
Πρέπει, εμείς οι «απο κάτω», να σταματήσουμε αυτή τη διαδικασία καταστροφής που κληρονομεί στα παιδιά μας εκτός από οικονομικά χρέη και τεράστια περιβαλλοντικά-οικολογικά χρέη και βάρη, που θα πρέπει να αποκαταστήσουν οι νέες γενιές, αν θέλουν να επιβιώσουν στο μέλλον.
ΟΧΙ Στις εξορύξεις υδρογονανθράκων!
Η εξόρυξη και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε όλες τις θαλάσσιες και τις χερσαίες περιοχές της χώρας μας ταυτόχρονα, αποτελεί ένα συνολικό, μεγάλο έργο, του οποίου οι επιπτώσεις θα είναι πολύ πιό σοβαρές από ότι φαίνεται στις 5 διαφορετικές Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).
Στην ουσία πρόκειται για “κατάτμηση” του έργου στα 5.
«Βάπτισαν” όλες τις ΣΜΠΕ, σαν μελέτες“έρευνας και εκμετάλλευσης”, χωρίς να παραθέτουν κανένα στοιχείο που να αφορά την εκμετάλλευση.
Και πριν αρχίσουν καν οι έρευνες (και χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς παραχωρούν) υπέγραψαν με τις εταιρίες την εκμετάλλευση σε:
-Ήπειρο: Γιάννενα, Άρτα, Πρέβεζα, Σαγιάδα - Περιοχές Νατούρα S.O.S
-Ιόνιο: Διαπόντια, Παξοί, Πατραϊκός, Κυπαρισία, Κατάκολο - Περιοχές Νατουρα S.O.S.
-Κρήτη, Αιγαίο, Καβάλα, Θάσος, Κορινθιακός και σε όλη την Ελλάδα
Η Βιομηχανία εξόρυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων είναι "βαρέως τύπου” βιομηχανία. Απαιτεί τις πιο αυστηρές και κοστοβόρες προδιαγραφές ασφαλείας, για την εξόρυξη, την φορτοεκφόρτωση, την μεταφορά και την αποθήκευση. Η χώρα υποχρεούται, επιπλέον, να κατασκευάσει συγκεκριμένες υποδομές που αφορούν την ασφαλή διέλευση όλων των μεγάλων καραβιών, όπως τα τάνκερ που θα μεταφέρουν το αργό πετρέλαιο, που δεν υπάρχουν.
Φαντασθείτε τι θα συμβεί στο Αιγαίο ή το Ιόνιο με ένα ατύχημα τύπου κόλπου του Μεξικού ή τύπου Exxon Valdez!
Η κατάτμηση του έργου σε 5 ΣΜΠΕ συμβάλει στο να αποκρύπτεται η πολυπλοκότητα και η σοβαρότητα του συνολικού έργου: Όταν και εάν σε όλα αυτά τα μέρη των ερευνών μπει σε εφαρμογή η εκμετάλλευση, δεν θα μιλάμε πια για μικρές τοπικές γεωτρήσεις ξεχωριστά, αλλά για μια συνολική κατάσταση στην χώρα, ένα μεγάλο έργο που θα αφορά: Εξορύξεις, μεταφορά αργού, πρώτη αποθήκευση, μεταφορά μέσω αγωγών και πετρελαιοφόρων 50 έως 750 χιλιάδων τόνων. Τίποτα δεν αναφέρουν για όλα αυτά οι επί μέρους ΣΜΠΕ.
Αλλά και γενικότερα: αυτό το συνολικό έργο, μαζί με την ταυτόχρονη εκμετάλλευση φυσικού αερίου θα πρέπει να προσαρμοστεί,θα πρέπει να κατασκευαστεί έτσι, ώστε να αποτελέσει μέρος του ευρύτερου δικτύου αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από μέση Ανατολή μέσω Κρήτης προς Ευρώπη. Διότι όλα αυτά εξαρτώνται άμεσα από τα συμφέροντα και τις οικονομικές δυνατότητες των εταιριών που θα εξυπηρετούνται από τα δίκτυα μεταφοράς. Με όλα αυτά θα έχουμε δραματική επιβάρυνση της Οικονομίας και της ποιότητας ζωής από την σοβαρότατη καταρχήν υποβάθμιση της αλιείας και του τουρισμού των νηιών μας.
Η Ελλάδα είναι ιδιόμορφα όμορφη χώρα, με πολύ μεγάλο αριθμό παραθαλασσίων οικοσυστημάτων, που όμως βρίσκονται πυκνά χωροθετημένα, σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους, αλλά και σε μικρή ακτίνα από κάθε υποτιθέμενο σημείο εξόρυξης. Δεν μπορεί να συγκριθεί με μεγάλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, όπως πχ ο Καναδάς. Τα παραθαλάσσια, τα ορεινά ή τα παραποτάμια οικοσυστήματα, θα επηρεαστούν ανεπανόρθωτα από την μεγάλη σε έκταση συγκριτικά, αλλαγή της χρήσεως της γης που θα επέλθει, ακόμα και αν τηρηθούν οι προδιαγραφές ασφαλείας!
Επειδή λοιπόν:
1) Η οποιαδήποτε κατά τόπους εξόρυξη, αλλά και στο σύνολό τους οι εξορύξεις, είτε με, είτε χωρίς τους κανόνες ασφαλείας, στερούνται Βιωσιμότητας και πρόκειται να υποβαθμίσουν ανεπανόρθωτα τις συνθήκες ζωής στη χώρα
2) επειδή όλα έγιναν χωρίς την απαραίτητη διαβούλευση για συμμετοχή της κοινωνίας και των πολιτών και
3) επειδή η επιτακτική ανάγκη για μείωση της καύσης υδρογονανθράκων παγκοσμίως επιβάλλει την διατήρηση κοιτασμάτων εκεί που είναι αντί για την εκμετάλλευσή τους (πρόσφατο παράδειγμα η απόφαση της γείτονος Κροατίας για καθολική απαγόρευση των εξορύξεων),
Θα χρειασθεί να επιδιώξουμε:
1) Την άμεση παύση όλων των διαδικασιών ερευνών και εξορύξεων υδρογονανθράκων στη χώρα.
2) Την λήψη απόφασης στη βουλή για καθολική απαγόρευση εξόρυξης & εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Τη “στρατηγική αποθήκευσή” τους ώστε να αποφασίσουν οι επόμενες γενεές τι θα κάνουν.
Ο νέος «πατριωτισμός» μας, αφορά στην υπεράσπιση των τόπων μας από τη λαίλαπα των εταιρειών εξόρυξης, στην Ήπειρο και αλλού, όπως το κάνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής με την Ελντοράντο Γκολντ!
RSS Feed
