Η κόκκινη γραμμή που θα συνδέει αυτές τις πολιτικές είναι η οικονομία των αναγκών, η στηριγμένη στις αλληλέγγυες, συνεταιριστικές, συνεργατικές και κοινοτικές διανθρώπινες σχέσεις, καθώς και οι αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί λήψης αποφάσεων με στόχο την Ευζωία των πολιτών
Τα στοιχεία αυτών των πολιτικών:
1. Επιβράδυνση στην καθημερινότητα, για παράδειγμα στην κυκλοφορία, στο φαγητό, στον ήπιο τουρισμό.
2. Προώθηση της μακροζωίας στην παραγωγή των αγαθών ενάντια στην «προγραμματισμένη βραχυβιότητα» των καπιταλιστικών επιχειρήσεων
3. Νέα πολιτική για τον χρόνο εργασίας που θα έβαζε σα στόχο τη διευκόλυνση για εξασφάλιση επάρκειας στον προσωπικό χρόνο.
4. Πολιτική της Εγγύτητας-Εντοπιότητας,για ένα τρόπο ζωής συνδεδεμένο με τις μικρές αποστάσεις και σε αναφορά με τον τόπο και την περιοχή που ζει κανείς και για παραγωγή «ντόπιων» οικονομικών και πολιτιστικών αξιών με εφαλτήρα τον αγροδιατροφικό τομέα και τον τομέα ενέργειας.
5. Πολιτική της επάρκειας και της εκκαθάρισης: Αντί του όλο και περισσότερα, προσωπική επάρκεια- τα λιγότερα είναι συνήθως αρκετά-με δωρεά των άχρηστων-αχρείαστων στην κοινότητα. Αντί μιας χρήσης και με ημερομηνία λήξης, καλύτερα και πιο γερά. Αντί για το απρόσωπο του ομογενοποιημένου της μαζικής παραγωγής, πιο όμορφα και προσωπικά.
6. Πολιτική αποεμπορευματοποίησης-αποκαπιταλιστικοποίησης των σχεσιακών αγαθών(διανθρώπινων σχέσεων) με τον περιορισμό της εξάπλωσης της αγοραιοποίησης και την επιστροφή στα μη αγοραία αγαθά, υπηρεσίες, υποδομές και δραστηριότητες και στήριξη στα λεγόμενα «Κοινά».
Συνθήματα:
Τα στοιχεία αυτών των πολιτικών:
1. Επιβράδυνση στην καθημερινότητα, για παράδειγμα στην κυκλοφορία, στο φαγητό, στον ήπιο τουρισμό.
2. Προώθηση της μακροζωίας στην παραγωγή των αγαθών ενάντια στην «προγραμματισμένη βραχυβιότητα» των καπιταλιστικών επιχειρήσεων
3. Νέα πολιτική για τον χρόνο εργασίας που θα έβαζε σα στόχο τη διευκόλυνση για εξασφάλιση επάρκειας στον προσωπικό χρόνο.
4. Πολιτική της Εγγύτητας-Εντοπιότητας,για ένα τρόπο ζωής συνδεδεμένο με τις μικρές αποστάσεις και σε αναφορά με τον τόπο και την περιοχή που ζει κανείς και για παραγωγή «ντόπιων» οικονομικών και πολιτιστικών αξιών με εφαλτήρα τον αγροδιατροφικό τομέα και τον τομέα ενέργειας.
5. Πολιτική της επάρκειας και της εκκαθάρισης: Αντί του όλο και περισσότερα, προσωπική επάρκεια- τα λιγότερα είναι συνήθως αρκετά-με δωρεά των άχρηστων-αχρείαστων στην κοινότητα. Αντί μιας χρήσης και με ημερομηνία λήξης, καλύτερα και πιο γερά. Αντί για το απρόσωπο του ομογενοποιημένου της μαζικής παραγωγής, πιο όμορφα και προσωπικά.
6. Πολιτική αποεμπορευματοποίησης-αποκαπιταλιστικοποίησης των σχεσιακών αγαθών(διανθρώπινων σχέσεων) με τον περιορισμό της εξάπλωσης της αγοραιοποίησης και την επιστροφή στα μη αγοραία αγαθά, υπηρεσίες, υποδομές και δραστηριότητες και στήριξη στα λεγόμενα «Κοινά».
Συνθήματα:
- Όποιος φροντίζει για όλους φροντίζει και για τον εαυτό του!
- Δίκαιη κατανομή-για τον καθένα που το χρειάζεται- από τον καθένα που μπορεί!
- Κάντο μόνο σου ή ας το κάνουμε μαζί!
- Με κατσαβίδι- τσάπα- σφυρί, επιστροφή προς τα μπρος!
- Όχι στην μέχρι τώρα καταστροφή
- Εδώ και τώρα πολιτικές ευζωίας
- Αλλάζουμε το σύστημα και όχι το κλίμα
- Δημιουργούμε στοιχεία του κόσμου που θέλουμε, στον κόσμο που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας
- Η επόμενη περίοδος ας είναι περίοδος μετάβασης σε μετακαπιταλιστικές κοινωνίες ευζωίας
RSS Feed
