Οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την ΔΕΥΑΜΒ, δικαιώνουν την πάγια αντίληψή μας ότι πρόκειται για μια συνειδητά απαξιωμένη επιχείρηση, ώριμη να πέσει στα χέρια των επενδυτών. Από τη μία, σέρνεται στα δικαστήρια κατά καιρούς με σοβαρές κατηγορίες εναντίον αιρετών μελών του ΔΣ και ανωτέρων υπαλλήλων της και από την άλλη, οι προσφερόμενες υπηρεσίες στους πολίτες - πελάτες βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο.
Μέσα στο πλαίσιο αυτής της απαξίωσης, εντάσσονται και οι χειρισμοί της υπόθεσης της ΕΡΓΗΛ όλων των εμπλεκόμενων δημοτικών αρχών, ιδιαίτερα των δύο τελευταίων. Η πρώτη (2011-2014) έκανε ό, τι μπορούσε για να στρώσει το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση του νερού - εγκατάλειψη του δικτύου της πόλης, επίθεση στις ορεινές κοινότητες με τη χλωρίωση, μεταφορά της άρδευσης στην ήδη χρεοκοπημένη ΔΕΥΑΜΒ χωρίς διαβούλευση, ακατάσχετο υβρεολόγιο ενάντια στους κατοίκους των χωριών, κλπ - χωρίς τελικά να τα καταφέρει. Ενδεικτική της αντιλαϊκής και μνημονιακής στάσης της, ήταν η απόρριψη της πρότασης της Κίνησης για κατασκευή δικτύου δημόσιων βρυσών που θα αποθάρρυνε τον ιδιωτικό τομέα να εμπλακεί στη διαχείριση του νερού.
Η τωρινή δημοτική αρχή, με την υποστήριξη της κυβέρνησης και ξένων παραγόντων που ενδιαφέρονται για την εκμετάλλευση του νερού, χρησιμοποιεί αστυνομική και δικαστική καταστολή, εκβιασμούς, στοχοποιήσεις και πρόστιμα, μαφιόζικες γενικά πρακτικές, για να βάλει στη μπάντα το κίνημα για την προστασία του νερού και να ανοίξει το δρόμο στο ξεπούλημα. Οι κορώνες του δήμαρχου περί προστασίας του δημόσιου χαρακτήρα του νερού δεν πείθουν κανένα. Μόλις πριν ένα χρόνο επιχείρησε, ανεπιτυχώς λόγω των έντονων αντιδράσεων του κινήματος για το νερό, το ξεπούλημα του Βιολογικού.
Οι κοκορομαχίες του τελευταίου δεκαημέρου ανάμεσα στις παρατάξεις του ΔΣ, ειδικά αυτές που διαχειρίστηκαν την ΔΕΥΑΜΒ, αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και συσκοτίζουν την υπόθεση. Οι πολίτες παρακολουθούν μια διαμάχη που γίνεται με άγνωστους γι αυτούς νομικούς και οικονομικούς όρους, αδύναμοι να καταλάβουν τι συμβαίνει και ποιο είναι το μέλλον του νερού στην περιοχή μας. Ωστόσο αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ότι η ΔΕΥΑΜΒ πηγαίνει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία και ωριμάζουν με την ίδια ταχύτητα οι συνθήκες άμεσου ή έμμεσου ξεπουλήματος, γεγονός που μας κινητοποιεί και μας καλεί σε ετοιμότητα.
Ο αγώνας μας συνεχίζεται δυναμικά πάντα, σε όλα τα επίπεδα. Η Κίνηση στηρίζει και ενισχύει κάθε προσπάθεια που βάζει φραγμούς στο δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση όπως την αυτοδιαχείριση της άρδευσης και την άρνηση των αγροτών να υπογράψουν συμβόλαια με την ΔΕΥΑΜΒ, καθιστώντας έτσι αδύνατη την σύνταξη πελατολόγιου απαραίτητου για το επιχειρούμενο ξεπούλημα.
Πρέπει να αντιληφθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι της απέναντι όχθης, ότι η περιοχή ήταν, είναι και θα παραμείνει, εχθρική απέναντι στην εμπορευματοποίηση και λεηλασία των φυσικών αγαθών όπως το νερό και ο αέρας που αναπνέουμε.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΛΑ, ΤΖΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩ
ΔΕΝ ΧΑΛΑΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕ-ΝΕΡΟ-ΝΟΥΜΕ
Μέσα στο πλαίσιο αυτής της απαξίωσης, εντάσσονται και οι χειρισμοί της υπόθεσης της ΕΡΓΗΛ όλων των εμπλεκόμενων δημοτικών αρχών, ιδιαίτερα των δύο τελευταίων. Η πρώτη (2011-2014) έκανε ό, τι μπορούσε για να στρώσει το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση του νερού - εγκατάλειψη του δικτύου της πόλης, επίθεση στις ορεινές κοινότητες με τη χλωρίωση, μεταφορά της άρδευσης στην ήδη χρεοκοπημένη ΔΕΥΑΜΒ χωρίς διαβούλευση, ακατάσχετο υβρεολόγιο ενάντια στους κατοίκους των χωριών, κλπ - χωρίς τελικά να τα καταφέρει. Ενδεικτική της αντιλαϊκής και μνημονιακής στάσης της, ήταν η απόρριψη της πρότασης της Κίνησης για κατασκευή δικτύου δημόσιων βρυσών που θα αποθάρρυνε τον ιδιωτικό τομέα να εμπλακεί στη διαχείριση του νερού.
Η τωρινή δημοτική αρχή, με την υποστήριξη της κυβέρνησης και ξένων παραγόντων που ενδιαφέρονται για την εκμετάλλευση του νερού, χρησιμοποιεί αστυνομική και δικαστική καταστολή, εκβιασμούς, στοχοποιήσεις και πρόστιμα, μαφιόζικες γενικά πρακτικές, για να βάλει στη μπάντα το κίνημα για την προστασία του νερού και να ανοίξει το δρόμο στο ξεπούλημα. Οι κορώνες του δήμαρχου περί προστασίας του δημόσιου χαρακτήρα του νερού δεν πείθουν κανένα. Μόλις πριν ένα χρόνο επιχείρησε, ανεπιτυχώς λόγω των έντονων αντιδράσεων του κινήματος για το νερό, το ξεπούλημα του Βιολογικού.
Οι κοκορομαχίες του τελευταίου δεκαημέρου ανάμεσα στις παρατάξεις του ΔΣ, ειδικά αυτές που διαχειρίστηκαν την ΔΕΥΑΜΒ, αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και συσκοτίζουν την υπόθεση. Οι πολίτες παρακολουθούν μια διαμάχη που γίνεται με άγνωστους γι αυτούς νομικούς και οικονομικούς όρους, αδύναμοι να καταλάβουν τι συμβαίνει και ποιο είναι το μέλλον του νερού στην περιοχή μας. Ωστόσο αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ότι η ΔΕΥΑΜΒ πηγαίνει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία και ωριμάζουν με την ίδια ταχύτητα οι συνθήκες άμεσου ή έμμεσου ξεπουλήματος, γεγονός που μας κινητοποιεί και μας καλεί σε ετοιμότητα.
Ο αγώνας μας συνεχίζεται δυναμικά πάντα, σε όλα τα επίπεδα. Η Κίνηση στηρίζει και ενισχύει κάθε προσπάθεια που βάζει φραγμούς στο δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση όπως την αυτοδιαχείριση της άρδευσης και την άρνηση των αγροτών να υπογράψουν συμβόλαια με την ΔΕΥΑΜΒ, καθιστώντας έτσι αδύνατη την σύνταξη πελατολόγιου απαραίτητου για το επιχειρούμενο ξεπούλημα.
Πρέπει να αντιληφθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι της απέναντι όχθης, ότι η περιοχή ήταν, είναι και θα παραμείνει, εχθρική απέναντι στην εμπορευματοποίηση και λεηλασία των φυσικών αγαθών όπως το νερό και ο αέρας που αναπνέουμε.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΛΑ, ΤΖΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩ
ΔΕΝ ΧΑΛΑΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕ-ΝΕΡΟ-ΝΟΥΜΕ
RSS Feed
