Δημήτρης Λιάτσος
Μια επίσκεψη 10 ημερών σε μια χώρα γεμάτη συμβολισμούς, αντιπαραθέσεις σε διεθνές επίπεδο για χάρη της, μια χώρα όπου οι εικόνες γι' αυτή παράγονται κυρίως μέσα από «διαστρεβλωμένους» καθρέφτες. Όπου, επίσης, δοκιμάζονται τα όρια αντοχής ενός ολοκλήρου λαού...
Στη Βενεζουέλα εξ'αρχής ο επισκέπτης παίρνει την πρώτη εικόνα για τους ήρωες της. Εκεί, στο αεροδρόμιο του Καράκας κυριαρχούν οι μορφές του απελευθερωτή της από τον ισπανικό ζυγό πριν από 200 χρόνια, Σιμόν Μπολίβαρ, και βέβαια του αναμορφωτή της σύγχρονης Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες. Και οι δυο, αν και σε διαφορετικές εποχές, προέρχονται από τις τάξεις του στρατού... Ως γνωστό, μέσα από τον στρατό των χωρών της Λατινικής Αμερικής, οι Βορειοαμερικανοί επικυρίαρχοι αντλούσαν στελέχη για να υλοποιήσουν την κάθε φορά πολιτική τους όταν η ηγεσία των χωρών αυτών έπαιρνε «στραβό δρόμο»... Ήταν η εποχή που απαξιωτικά οι χώρες αποκαλούνταν «μπανανίες» των ΗΠΑ!
Την τελευταία 20ετία η Βενεζουέλα συνεχίζει να παράγει, εκτός των άλλων, πολύ καλής ποιότητας μπανάνες, πλην όμως μέσα από τις τάξεις του στρατού της ξεπήδησε ένας λαϊκός αξιωματικός, ένα παιδί από τα λαϊκά στρώματα που δεν ξέχασε την καταγωγή του και επεχείρησε μια - συνηθισμένη για τον στρατό - πολιτική ανατροπή για να αποτύχει και να φυλακιστεί. Ο Ούγκο Τσάβες δεν το έβαλε κάτω, μετά την απελευθέρωσή του πήρε μέρος στις εκλογές για την προεδρία, τις κέρδισε και παρ' όλες τις τρικλοποδιές των ΗΠΑ, κατάφερε να επανεκλεγεί και να μείνει στην εξουσία μέχρι τον πρόωρο θάνατό του! Πριν φύγει για τη θεραπεία του στην Κούβα, το Φθινόπωρο του 2012, άφησε τη διακυβέρνηση της χώρας στον πιστό συνεργάτη του, Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος συνεχίζει την ανεξάρτητη πολιτική της χώρας.
Όσα είδε ο Άρης Χατζηστεφάνου στη Βενεζουέλα: Τα fake news και η «ολλανδική ασθένεια»
Στις ΗΠΑ, είτε από κακή γνώση, είτε από υπερβολική αυταρέσκεια, υποτίμησαν τις δυνατότητες του Ούγκο Τσάβες αρχικά και την εμμονή του στην απαγκίστρωση της χώρας από τα αμερικανικά γρανάζια. Στη χώρα, ο στρατός, η αστυνομία και κυρίως οι ένοπλοι πολιτοφύλακες που δημιούργησε ο Τσάβες, αποτελούν μέχρι σήμερα την εγγύηση της σταθερότητας στο εσωτερικό της.
Τη διετία 2014-15, η χώρα μπήκε σε επώδυνη περιπέτεια, αφού η οικονομία της στηριγμένη στην... τρελή τιμή του πετρελαίου στα 110-120 δολ. το βαρέλι, υπέστη καθίζηση, όταν η διεθνής τιμή κατρακύλησε στα επίπεδα των... 30 δολ. Το εθνικό νόμισμα, μπολιβάρ, κατέρρευσε, εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών, μπροστά στο φάσμα της κρίσης, άρχισαν να εγκαταλείπουν τη χώρα. Μέσα σε μια πενταετία, οι απώλειες της χώρας σε ανθρώπινο δυναμικό ανέρχονται σε μερικά εκατομμύρια. Μόνο προς Αργεντινή, μας εξιστορεί συνομιλητής μας που προέρχεται από αυτή, έφυγαν περί τις 800 χιλ. άνθρωποι κυρίως υψηλής τεχνολογικής μόρφωσης και έμπειρα στελέχη επιχειρήσεων... Ήταν Αργεντινέζοι που είχαν έρθει μετά την κρίση στη δική τους χώρα... Προς τη γειτονική Κολομβία, η οποία το διάστημα αυτό αποτελεί το... προγεφύρωμα των ΗΠΑ στις επιθέσεις κατά του καθεστώτος του Καράκας, υπήρξε μεγάλη διαρροή. Από την ιστορία της περιοχής γνωρίζουμε ότι επί ισπανικής ακόμα κατοχής ολόκληρο το τεράστιο αυτό γεωγραφικό τμήμα γύρω από την Καραϊβική, αποτελούσε μια οντότητα που έφερε την ονομασία Κολομβία! Μετα την απελευθέρωση σχηματίστηκαν τα νέα κράτη ανάμεσά τους και η Βενεζουέλα υπό τον Σιμόν Μπολίβαρ!
Έτσι, συνήθως τα σύνορα ανάμεσα σε σύγχρονη Κολομβία και Βενεζουέλα συχνά ήταν... αδιαφανή! Και οι πληθυσμοί ανάμικτοι...
Όπως και να έχει, η Βενεζουέλα έχει το διάστημα αυτό έλλειψη ικανών και έμπειρων στελεχών, η πολιτική του προέδρου Μαδούρο είναι η ανάδειξη νέων και βέβαια γυναικών προς πλήρωση των θέσεων που έχει ανάγκη ο δημόσιος τομέας. Ο στόχος των ΗΠΑ παραμένει η ανατροπή του προέδρου Μαδούρο, στόχος που επιχειρείται από την αρχή του 2019, με ξεδιάντροπο, διάτρητο από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, τρόπο. Παρά την... ποικιλία μεθόδων ανατροπής, τις δολιοφθορές, το σαμποτάζ στον βασικό υδροηλεκτρικό σταθμό, την επαίσχυντη μεθοδολογία προσφοράς «ανθρωπιστικής βοήθειας», ο στόχος, προς το παρόν δεν επιτεύχθηκε... Στη φαρέτρα τώρα οι αποκλεισμοί και η νέα δόση κυρώσεων.
«Ανθρώπινα δικαιώματα»: Όταν η επίκλησή τους γίνεται όπλο για τα ψέματα των ισχυρών
Με φθηνό, εκχυδαϊσμένο τρόπο ο Τζων Μπόλτον, σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου, ρίχνει μερικά από τα προσφιλή «πυροτεχνήματα» περί «δικτάτορα που σκοτώνει, φυλακίζει και εξορίζει πολίτες τη στιγμή που οι απλοί κάτοικοι αναζητούν μέσα στα σκουπίδια τροφή για να ταΐσουν τα παιδιά τους...»! Για να μας «ενημερώσει» πως οι μέρες του Μαδούρο είναι μετρημένες και γι' αυτό φροντίζουν οι... ακριβοδίκαιοι Αμερικανοί!
Τη δίκη της «εισφορά» στη διαδικασία αποκλεισμού της χώρας έχει και η Ε.Ε....
«Μας κατηγορούν για οτιδήποτε, ωστόσο, όταν ζητήσαμε από την Ευρώπη να ξεπαγώσει 1,2 δις από τα δικά μας χρήματα (ύψους 4,5 δις που μας έχουν μπλοκάρει) για να αγοράσουμε σπόρους, αγροτικό υλικό ώστε να σπείρουμε και να θερίσουμε νέα σοδειά, μας αρνήθηκαν, ενέκριναν μόνο ένα 15% των αναγκών μας», τονίζει ο υπουργός αγροτικής οικονομίας της χώρας.
Ανάλογη η κατάσταση στον τομέα των φαρμάκων...
Και να σκεφθεί κανείς πως η Βενεζουέλα δε ζητά ανθρωπιστική βοήθεια, ζητά να της δώσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα προς στήριξη των κοινωνικών προγραμμάτων υπέρ της πλειοψηφίας του πληθυσμού...
Τρόφιμα, φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά, αυγά, κρέας κ.α. είδαμε εν αφθονία σε καταστήματα του Καράκας. Όπως διαπιστώσαμε, επίσης, την καταστροφικά χαμηλή αγοραστική ικανότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού.
Το κράτος, λόγω της κατρακύλας της οικονομίας και του εθνικού νομίσματος δίνει έναντι τυπικής αμοιβής, ουσιαστικά δωρεάν, τα καύσιμα για τα αυτοκίνητα, το εισιτήριο στα μέσα αστικών συγκοινωνιών, σε ορισμένα είδη πρώτης ανάγκης. Παράλληλα, με απόφαση του προέδρου το τελευταίο διάστημα αποφασίστηκε η ελεύθερη διακίνηση του δολαρίου. Όσοι είχαν αποταμιεύσεις σε δολάρια μπορούν ελεύθερα να αγοράζουν και να πληρώνουν με αυτό. Αποδείχτηκε πως υπήρχε ένα αρκετά μεγάλο απόθεμα στα χέρια χιλιάδων πολιτών και έτσι η αγορά πήρε μια μικρή δόση αναζωογόνησης.
Πώς να ανατρέψεις μια κυβέρνηση με μια φωτογραφία
Το καθεστώς επιχειρεί, όσο τουλάχιστον υπάρχει εσωτερική συνοχή και συναίνεση, να επαναδραστηριοποιήσει τις υποδομές μεγάλων αγροτικών μονάδων που αποψιλώθηκαν από στελεχικό δυναμικό. Το ίδιο και στον τομέα του τουρισμού. Σε επίσκεψη στο νησί Μαργαρίτα, που αποτελεί το «σμαράγδι» της θάλασσας της Καραϊβικής, διαπιστώνει κανείς τις υψηλού επιπέδου υποδομές που πριν λίγα χρόνια λειτουργούσαν με σημαντική προσφορά στην οικονομία της χώρας. Μόνο που ο βασικός όγκος των τουριστών προέρχονταν από τις ΗΠΑ και τον Καναδά και τώρα με την επιβολή των κυρώσεων τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα έχουν πληρότητα, στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι 25%!
Η κινεζική παρουσία στους... δρόμους, τουλάχιστον, είναι εμφανής. Εκεί, παρατηρεί κανείς την κίνηση αυτοκινήτων, παλιών αμερικανικών, παράλληλα, με την εμφάνιση νέων κινεζικής προέλευσης. Αν και δεν υπολείπονται τα γιαπωνέζικα, τα κορεάτικα και πολύ λιγότερα τα ευρωπαϊκά!
Ωστόσο, οι αρχές της χώρας και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που κινείται στον αστερισμό της εναλλακτικής από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, στρέφει τα βλέμματα προς τη... Μόσχα!
Θυμάμαι την ευρεία αποδοχή της είδησης στις 16 Αυγούστου για την υπογραφή της Συμφωνίας ελεύθερου αμοιβαίου ελλιμενισμού των στρατιωτικών καραβιών ανάμεσα στη Ρωσία και τη Βενεζουέλα! Πέρα από το πρακτικό της συμφωνίας με τροφοδοσία και ότι άλλο χρειάζεται ένα πλοίο ή ομάδα πλοίων που βρίσκεται μεγάλο χρονικό διάστημα εν πλώ, ο καθένας κατανοεί το βαθύτερο νόημα της συμφωνίας στο φόντο των ανακοινώσεων από την Ουάσιγκτον ότι προτίθεται να προχωρήσει σε αποκλεισμό της Βενεζουέλας από θαλάσσης...
Ποιος π.χ. θα τολμούσε να μπλοκαρει ένα τάνκερ ή εμπορικό πλοίο να μπει σε λιμάνι της Βενεζουέλας όταν εκεί τριγύρω θα βρίσκεται πλοίο του ρωσικού πολεμικού ναυτικού με τον εξοπλισμό που διαθέτει; Πόσω δε, αν το τάνκερ ή εμπορικό φέρει τη ρωσική σημαία; Στη χρονική αυτή περίοδο, σημάδια σκληρής εσωτερικής αντιπαράθεσης δεν διαφαίνονται. Πόσω δε στοιχεία που να πιστοποιούν ότι η χώρα βρίσκεται χωρισμένα σε δυο αντιμαχόμενα μεταξύ τους στρατόπεδα...
Στους δρόμους η παρουσία της αστυνομίας είναι όχι ιδιαίτερα μεγάλη για χώρα που βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική κρίση, και γενικά διακριτικά. Στις εισόδους-εξόδους του Καράκας γίνονται επιλεκτικοί έλεγχοι από τους πολιτοφύλακες χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα στην κίνηση των οχημάτων. Στο αεροδρόμιο υπάρχει αυξημένη φύλαξη, αλλά αυτό είναι το πιο φυσιολογικό μετά τη σειρά προβοκατόρικων ενεργειών από... εξωγενείς παράγοντες που κατάφεραν να εισέλθουν στη χώρα.
Θα αντέξει το καθεστώς; Αυτό εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις στην παγκόσμια σκακιέρα, και τις επιμονές τόσο των ΗΠΑ σε ανατροπή του Μαδούρο όσο και τις προθέσεις Ρωσίας κυρίως και Κίνας δευτερευόντως να υπερασπιστούν τις επενδύσεις τους εκεί.
Στο αμερικανικό μοτίβο: εδώ και τώρα αλλαγή ηγεσίας με κάθε τρόπο στη Βενεζουέλα, η Μόσχα απαντά απλά και ξεκάθαρα: ο λαός της Βενεζουέλας πρέπει να αφεθεί ελεύθερος να καθορίσει την τύχη του.
Ανατροπή έσωθεν δεν φαίνεται στον ορίζοντα, επέμβαση έξωθεν; Οι κινήσεις στον άξονα Μόσχα-Καράκας που ίσως δεν είναι όλες ορατές δια γυμνού οφθαλμού αλλά είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι έχουν ουσιαστική συνέχεια, θα έκαναν «πολύ ακριβή» ίσως και ασύμφορη μια επιλογή-επιμονή επέμβασης... Το επόμενο χρονικό διάστημα θα δείξει...
πηγή
Μια επίσκεψη 10 ημερών σε μια χώρα γεμάτη συμβολισμούς, αντιπαραθέσεις σε διεθνές επίπεδο για χάρη της, μια χώρα όπου οι εικόνες γι' αυτή παράγονται κυρίως μέσα από «διαστρεβλωμένους» καθρέφτες. Όπου, επίσης, δοκιμάζονται τα όρια αντοχής ενός ολοκλήρου λαού...
Στη Βενεζουέλα εξ'αρχής ο επισκέπτης παίρνει την πρώτη εικόνα για τους ήρωες της. Εκεί, στο αεροδρόμιο του Καράκας κυριαρχούν οι μορφές του απελευθερωτή της από τον ισπανικό ζυγό πριν από 200 χρόνια, Σιμόν Μπολίβαρ, και βέβαια του αναμορφωτή της σύγχρονης Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες. Και οι δυο, αν και σε διαφορετικές εποχές, προέρχονται από τις τάξεις του στρατού... Ως γνωστό, μέσα από τον στρατό των χωρών της Λατινικής Αμερικής, οι Βορειοαμερικανοί επικυρίαρχοι αντλούσαν στελέχη για να υλοποιήσουν την κάθε φορά πολιτική τους όταν η ηγεσία των χωρών αυτών έπαιρνε «στραβό δρόμο»... Ήταν η εποχή που απαξιωτικά οι χώρες αποκαλούνταν «μπανανίες» των ΗΠΑ!
Την τελευταία 20ετία η Βενεζουέλα συνεχίζει να παράγει, εκτός των άλλων, πολύ καλής ποιότητας μπανάνες, πλην όμως μέσα από τις τάξεις του στρατού της ξεπήδησε ένας λαϊκός αξιωματικός, ένα παιδί από τα λαϊκά στρώματα που δεν ξέχασε την καταγωγή του και επεχείρησε μια - συνηθισμένη για τον στρατό - πολιτική ανατροπή για να αποτύχει και να φυλακιστεί. Ο Ούγκο Τσάβες δεν το έβαλε κάτω, μετά την απελευθέρωσή του πήρε μέρος στις εκλογές για την προεδρία, τις κέρδισε και παρ' όλες τις τρικλοποδιές των ΗΠΑ, κατάφερε να επανεκλεγεί και να μείνει στην εξουσία μέχρι τον πρόωρο θάνατό του! Πριν φύγει για τη θεραπεία του στην Κούβα, το Φθινόπωρο του 2012, άφησε τη διακυβέρνηση της χώρας στον πιστό συνεργάτη του, Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος συνεχίζει την ανεξάρτητη πολιτική της χώρας.
Όσα είδε ο Άρης Χατζηστεφάνου στη Βενεζουέλα: Τα fake news και η «ολλανδική ασθένεια»
Στις ΗΠΑ, είτε από κακή γνώση, είτε από υπερβολική αυταρέσκεια, υποτίμησαν τις δυνατότητες του Ούγκο Τσάβες αρχικά και την εμμονή του στην απαγκίστρωση της χώρας από τα αμερικανικά γρανάζια. Στη χώρα, ο στρατός, η αστυνομία και κυρίως οι ένοπλοι πολιτοφύλακες που δημιούργησε ο Τσάβες, αποτελούν μέχρι σήμερα την εγγύηση της σταθερότητας στο εσωτερικό της.
Τη διετία 2014-15, η χώρα μπήκε σε επώδυνη περιπέτεια, αφού η οικονομία της στηριγμένη στην... τρελή τιμή του πετρελαίου στα 110-120 δολ. το βαρέλι, υπέστη καθίζηση, όταν η διεθνής τιμή κατρακύλησε στα επίπεδα των... 30 δολ. Το εθνικό νόμισμα, μπολιβάρ, κατέρρευσε, εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών, μπροστά στο φάσμα της κρίσης, άρχισαν να εγκαταλείπουν τη χώρα. Μέσα σε μια πενταετία, οι απώλειες της χώρας σε ανθρώπινο δυναμικό ανέρχονται σε μερικά εκατομμύρια. Μόνο προς Αργεντινή, μας εξιστορεί συνομιλητής μας που προέρχεται από αυτή, έφυγαν περί τις 800 χιλ. άνθρωποι κυρίως υψηλής τεχνολογικής μόρφωσης και έμπειρα στελέχη επιχειρήσεων... Ήταν Αργεντινέζοι που είχαν έρθει μετά την κρίση στη δική τους χώρα... Προς τη γειτονική Κολομβία, η οποία το διάστημα αυτό αποτελεί το... προγεφύρωμα των ΗΠΑ στις επιθέσεις κατά του καθεστώτος του Καράκας, υπήρξε μεγάλη διαρροή. Από την ιστορία της περιοχής γνωρίζουμε ότι επί ισπανικής ακόμα κατοχής ολόκληρο το τεράστιο αυτό γεωγραφικό τμήμα γύρω από την Καραϊβική, αποτελούσε μια οντότητα που έφερε την ονομασία Κολομβία! Μετα την απελευθέρωση σχηματίστηκαν τα νέα κράτη ανάμεσά τους και η Βενεζουέλα υπό τον Σιμόν Μπολίβαρ!
Έτσι, συνήθως τα σύνορα ανάμεσα σε σύγχρονη Κολομβία και Βενεζουέλα συχνά ήταν... αδιαφανή! Και οι πληθυσμοί ανάμικτοι...
Όπως και να έχει, η Βενεζουέλα έχει το διάστημα αυτό έλλειψη ικανών και έμπειρων στελεχών, η πολιτική του προέδρου Μαδούρο είναι η ανάδειξη νέων και βέβαια γυναικών προς πλήρωση των θέσεων που έχει ανάγκη ο δημόσιος τομέας. Ο στόχος των ΗΠΑ παραμένει η ανατροπή του προέδρου Μαδούρο, στόχος που επιχειρείται από την αρχή του 2019, με ξεδιάντροπο, διάτρητο από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, τρόπο. Παρά την... ποικιλία μεθόδων ανατροπής, τις δολιοφθορές, το σαμποτάζ στον βασικό υδροηλεκτρικό σταθμό, την επαίσχυντη μεθοδολογία προσφοράς «ανθρωπιστικής βοήθειας», ο στόχος, προς το παρόν δεν επιτεύχθηκε... Στη φαρέτρα τώρα οι αποκλεισμοί και η νέα δόση κυρώσεων.
«Ανθρώπινα δικαιώματα»: Όταν η επίκλησή τους γίνεται όπλο για τα ψέματα των ισχυρών
Με φθηνό, εκχυδαϊσμένο τρόπο ο Τζων Μπόλτον, σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου, ρίχνει μερικά από τα προσφιλή «πυροτεχνήματα» περί «δικτάτορα που σκοτώνει, φυλακίζει και εξορίζει πολίτες τη στιγμή που οι απλοί κάτοικοι αναζητούν μέσα στα σκουπίδια τροφή για να ταΐσουν τα παιδιά τους...»! Για να μας «ενημερώσει» πως οι μέρες του Μαδούρο είναι μετρημένες και γι' αυτό φροντίζουν οι... ακριβοδίκαιοι Αμερικανοί!
Τη δίκη της «εισφορά» στη διαδικασία αποκλεισμού της χώρας έχει και η Ε.Ε....
«Μας κατηγορούν για οτιδήποτε, ωστόσο, όταν ζητήσαμε από την Ευρώπη να ξεπαγώσει 1,2 δις από τα δικά μας χρήματα (ύψους 4,5 δις που μας έχουν μπλοκάρει) για να αγοράσουμε σπόρους, αγροτικό υλικό ώστε να σπείρουμε και να θερίσουμε νέα σοδειά, μας αρνήθηκαν, ενέκριναν μόνο ένα 15% των αναγκών μας», τονίζει ο υπουργός αγροτικής οικονομίας της χώρας.
Ανάλογη η κατάσταση στον τομέα των φαρμάκων...
Και να σκεφθεί κανείς πως η Βενεζουέλα δε ζητά ανθρωπιστική βοήθεια, ζητά να της δώσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα προς στήριξη των κοινωνικών προγραμμάτων υπέρ της πλειοψηφίας του πληθυσμού...
Τρόφιμα, φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά, αυγά, κρέας κ.α. είδαμε εν αφθονία σε καταστήματα του Καράκας. Όπως διαπιστώσαμε, επίσης, την καταστροφικά χαμηλή αγοραστική ικανότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού.
Το κράτος, λόγω της κατρακύλας της οικονομίας και του εθνικού νομίσματος δίνει έναντι τυπικής αμοιβής, ουσιαστικά δωρεάν, τα καύσιμα για τα αυτοκίνητα, το εισιτήριο στα μέσα αστικών συγκοινωνιών, σε ορισμένα είδη πρώτης ανάγκης. Παράλληλα, με απόφαση του προέδρου το τελευταίο διάστημα αποφασίστηκε η ελεύθερη διακίνηση του δολαρίου. Όσοι είχαν αποταμιεύσεις σε δολάρια μπορούν ελεύθερα να αγοράζουν και να πληρώνουν με αυτό. Αποδείχτηκε πως υπήρχε ένα αρκετά μεγάλο απόθεμα στα χέρια χιλιάδων πολιτών και έτσι η αγορά πήρε μια μικρή δόση αναζωογόνησης.
Πώς να ανατρέψεις μια κυβέρνηση με μια φωτογραφία
Το καθεστώς επιχειρεί, όσο τουλάχιστον υπάρχει εσωτερική συνοχή και συναίνεση, να επαναδραστηριοποιήσει τις υποδομές μεγάλων αγροτικών μονάδων που αποψιλώθηκαν από στελεχικό δυναμικό. Το ίδιο και στον τομέα του τουρισμού. Σε επίσκεψη στο νησί Μαργαρίτα, που αποτελεί το «σμαράγδι» της θάλασσας της Καραϊβικής, διαπιστώνει κανείς τις υψηλού επιπέδου υποδομές που πριν λίγα χρόνια λειτουργούσαν με σημαντική προσφορά στην οικονομία της χώρας. Μόνο που ο βασικός όγκος των τουριστών προέρχονταν από τις ΗΠΑ και τον Καναδά και τώρα με την επιβολή των κυρώσεων τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα έχουν πληρότητα, στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι 25%!
Η κινεζική παρουσία στους... δρόμους, τουλάχιστον, είναι εμφανής. Εκεί, παρατηρεί κανείς την κίνηση αυτοκινήτων, παλιών αμερικανικών, παράλληλα, με την εμφάνιση νέων κινεζικής προέλευσης. Αν και δεν υπολείπονται τα γιαπωνέζικα, τα κορεάτικα και πολύ λιγότερα τα ευρωπαϊκά!
Ωστόσο, οι αρχές της χώρας και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που κινείται στον αστερισμό της εναλλακτικής από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, στρέφει τα βλέμματα προς τη... Μόσχα!
Θυμάμαι την ευρεία αποδοχή της είδησης στις 16 Αυγούστου για την υπογραφή της Συμφωνίας ελεύθερου αμοιβαίου ελλιμενισμού των στρατιωτικών καραβιών ανάμεσα στη Ρωσία και τη Βενεζουέλα! Πέρα από το πρακτικό της συμφωνίας με τροφοδοσία και ότι άλλο χρειάζεται ένα πλοίο ή ομάδα πλοίων που βρίσκεται μεγάλο χρονικό διάστημα εν πλώ, ο καθένας κατανοεί το βαθύτερο νόημα της συμφωνίας στο φόντο των ανακοινώσεων από την Ουάσιγκτον ότι προτίθεται να προχωρήσει σε αποκλεισμό της Βενεζουέλας από θαλάσσης...
Ποιος π.χ. θα τολμούσε να μπλοκαρει ένα τάνκερ ή εμπορικό πλοίο να μπει σε λιμάνι της Βενεζουέλας όταν εκεί τριγύρω θα βρίσκεται πλοίο του ρωσικού πολεμικού ναυτικού με τον εξοπλισμό που διαθέτει; Πόσω δε, αν το τάνκερ ή εμπορικό φέρει τη ρωσική σημαία; Στη χρονική αυτή περίοδο, σημάδια σκληρής εσωτερικής αντιπαράθεσης δεν διαφαίνονται. Πόσω δε στοιχεία που να πιστοποιούν ότι η χώρα βρίσκεται χωρισμένα σε δυο αντιμαχόμενα μεταξύ τους στρατόπεδα...
Στους δρόμους η παρουσία της αστυνομίας είναι όχι ιδιαίτερα μεγάλη για χώρα που βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική κρίση, και γενικά διακριτικά. Στις εισόδους-εξόδους του Καράκας γίνονται επιλεκτικοί έλεγχοι από τους πολιτοφύλακες χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα στην κίνηση των οχημάτων. Στο αεροδρόμιο υπάρχει αυξημένη φύλαξη, αλλά αυτό είναι το πιο φυσιολογικό μετά τη σειρά προβοκατόρικων ενεργειών από... εξωγενείς παράγοντες που κατάφεραν να εισέλθουν στη χώρα.
Θα αντέξει το καθεστώς; Αυτό εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις στην παγκόσμια σκακιέρα, και τις επιμονές τόσο των ΗΠΑ σε ανατροπή του Μαδούρο όσο και τις προθέσεις Ρωσίας κυρίως και Κίνας δευτερευόντως να υπερασπιστούν τις επενδύσεις τους εκεί.
Στο αμερικανικό μοτίβο: εδώ και τώρα αλλαγή ηγεσίας με κάθε τρόπο στη Βενεζουέλα, η Μόσχα απαντά απλά και ξεκάθαρα: ο λαός της Βενεζουέλας πρέπει να αφεθεί ελεύθερος να καθορίσει την τύχη του.
Ανατροπή έσωθεν δεν φαίνεται στον ορίζοντα, επέμβαση έξωθεν; Οι κινήσεις στον άξονα Μόσχα-Καράκας που ίσως δεν είναι όλες ορατές δια γυμνού οφθαλμού αλλά είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι έχουν ουσιαστική συνέχεια, θα έκαναν «πολύ ακριβή» ίσως και ασύμφορη μια επιλογή-επιμονή επέμβασης... Το επόμενο χρονικό διάστημα θα δείξει...
πηγή
RSS Feed
