"[...] Το σώμα και η ατομικότητα πωλούνται και νοικιάζονται. Ολόκληρη η Ύπαρξη γίνεται επάγγελμα. Το σώμα αφιερώνεται στην απόκτηση χρημάτων. Βεβαίως, το γυναικείο σώμα πρωταγωνιστεί σ' αυτόν τον τερατώδη μηχανισμό διασκέδασης και εκτόνωσης. Η γυναίκα, η τόσο επιθυμητή, αγαπημένη και μισητή. Η γυναίκα μητέρα, αγία και πόρνη.
Ο Γάλλος συγγραφέας Ουελμπέκ, περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την στειρότητα ενός σύμπαντος, που διέπεται από την προσταγή "Απόλαυσε"! Μιάς και μιλάμε, όμως, για εμπορικές συμφωνίες, πρέπει να πούμε ότι οι άνθρωποι ευθύνονται για την ιστορία τους και για τις κοινωνίες τους.
[...] Έτσι προκύπτουν στρατιές εξαρτημένων, παραιτημένων ή θυμωμένων, βίαιων και ανεύθυνων πολιτών-ανθρώπων. Εάν σ' αυτό προσθέσουμε και το κυνήγι του χρήματος και την αίσθησης της "δύναμης" που δίνει η άσκηση εξουσίας, τότε έχουμε αυτήν την υπέροχη κοινωνία, που διακηρύσσει την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη, τις οποίες παραβιάζει καθημερινά και ανελλιπώς.
Μέσα από όλα αυτά, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε:
Ποιού τύπου κοινωνίας θέλουμε να είμαστε φορείς εμείς οι άνθρωποι; Ποιό είναι το όραμα για το μέλλον των κοινωνιών; Πόσο ενεργοί είναι οι άνθρωποι στην ζωή τους, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα; Πόσο ενεργοί είναι οι πολίτες στα της Πολιτείας; [...]" Περισσότερα: Ελένη Νίνα: Η γυναίκα μητέρα, αγία και πόρνη
Κρυσταλία Πατούλη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Δημοσιογράφος
c[email protected]
Ο Γάλλος συγγραφέας Ουελμπέκ, περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την στειρότητα ενός σύμπαντος, που διέπεται από την προσταγή "Απόλαυσε"! Μιάς και μιλάμε, όμως, για εμπορικές συμφωνίες, πρέπει να πούμε ότι οι άνθρωποι ευθύνονται για την ιστορία τους και για τις κοινωνίες τους.
[...] Έτσι προκύπτουν στρατιές εξαρτημένων, παραιτημένων ή θυμωμένων, βίαιων και ανεύθυνων πολιτών-ανθρώπων. Εάν σ' αυτό προσθέσουμε και το κυνήγι του χρήματος και την αίσθησης της "δύναμης" που δίνει η άσκηση εξουσίας, τότε έχουμε αυτήν την υπέροχη κοινωνία, που διακηρύσσει την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη, τις οποίες παραβιάζει καθημερινά και ανελλιπώς.
Μέσα από όλα αυτά, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε:
Ποιού τύπου κοινωνίας θέλουμε να είμαστε φορείς εμείς οι άνθρωποι; Ποιό είναι το όραμα για το μέλλον των κοινωνιών; Πόσο ενεργοί είναι οι άνθρωποι στην ζωή τους, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα; Πόσο ενεργοί είναι οι πολίτες στα της Πολιτείας; [...]" Περισσότερα: Ελένη Νίνα: Η γυναίκα μητέρα, αγία και πόρνη
Κρυσταλία Πατούλη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Δημοσιογράφος
c[email protected]