.Αδάμ Αδαμόπουλος *
Η 8η Ιουνίου έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών. Φέτος θα συμπέσει με τη διεθνή συνάντηση για τη διατήρηση και βιώσιμη χρήση ωκεανών και υδάτινων πόρων που θα διεξαχθεί στη Νέα Υόρκη (έδρα του ΟΗΕ), 5 έως 9 Ιουνίου. Δυστυχώς, τα νέα που αφορούν την κατάσταση των ωκεανών και των θαλασσών του πλανήτη μας ούτε καλά είναι ούτε μας τιμούν.
Οι προειδοποιήσεις, παλιότερες και πρόσφατες, είναι πολλές και προέρχονται από διαφορετικές και ανεξάρτητες πηγές. Στο περσινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, που δεν το λες δα και σύναξη των απανταχού οικολόγων εξτρεμιστών, τονίστηκε πως κάθε χρόνο πετιούνται πλαστικά περιτυλίγματα μιας χρήσης αξίας 80-120 δισ. δολαρίων και ότι αν συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό το 2050 θα κυκλοφορούν στους ωκεανούς περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια.
Στον ίδιο τόνο κυμάνθηκαν και οι επισημάνσεις της φετινής 4ης Διάσκεψης Κορυφής για τους ωκεανούς του περιοδικού «Εκόνομιστ» (σας βεβαιώ, ούτε εδώ πρόκειται για μάζωξη οικο-ακτιβιστών) που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο στην Ινδονησία. Η χώρα αυτή δεσμεύτηκε για τη μείωση των θαλάσσιων ρύπων κατά 70% μέχρι το 2025.
Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να αγνοούμε ούτε τα δεδομένα της σημερινής πραγματικότητας ούτε τις ζοφερές προβλέψεις για το μέλλον.
Οπως κατέγραψε η Σαντρίν Φεϊντέλ το 2009 στο ντοκιμαντέρ «Ωκεανοί από πλαστικό», που είχε προβληθεί στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2010), οι ωκεανοί είναι τεράστιες χωματερές πλαστικού, με κατά μέσο όρο πάνω από 74.000 κομμάτια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Συνολικά, πάνω από 5 τρισ. τεμάχια πλαστικού διασπαρμένα στους ωκεανούς ήταν η εκτίμηση για το 2014.
Μετά την εκτεταμένη μόλυνση της γης και του υποκείμενου υδροφόρου ορίζοντα, μετά τη μόλυνση της ατμόσφαιρας με κάθε είδους ρύπους αλλά και των υπερκείμενων στρωμάτων με διαστημικά σκουπίδια (!), πλέον και οι ωκεανοί ακολουθούν την κοινή, ανθρωπογενή μοίρα.
Στο ακατοίκητο από ανθρώπους νησί Χέντερσον, ευρισκόμενο κάπου στον Νότιο Ειρηνικό μεταξύ Περού και Νέας Ζηλανδίας, σε απόσταση πάνω από 5.000 χιλιόμετρα από την κοντινότερη πόλη, δηλαδή κυριολεκτικά στη μέση τού πουθενά, ξεβράζονται καθημερινά πάνω από 13.000 κομμάτια πλαστικού.
Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο, μέσω της τροφικής αλυσίδας, φτάνουν στο πιάτο μας 11.000 μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού. Εντοπίζονται πλέον όχι μόνο στα ψάρια, αλλά και στο θαλασσινό αλάτι. Ας μην ξεχνάμε: ο πλανήτης μας είναι ένα κλειστό σύστημα. Ο,τι πετάμε στη θάλασσα, θα το βρούμε στο αλάτι.
*(Ph.D.)2, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής Φυσικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
http://www.efsyn.gr/arthro/tha-vroyme-sto-alati-0
Η 8η Ιουνίου έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών. Φέτος θα συμπέσει με τη διεθνή συνάντηση για τη διατήρηση και βιώσιμη χρήση ωκεανών και υδάτινων πόρων που θα διεξαχθεί στη Νέα Υόρκη (έδρα του ΟΗΕ), 5 έως 9 Ιουνίου. Δυστυχώς, τα νέα που αφορούν την κατάσταση των ωκεανών και των θαλασσών του πλανήτη μας ούτε καλά είναι ούτε μας τιμούν.
Οι προειδοποιήσεις, παλιότερες και πρόσφατες, είναι πολλές και προέρχονται από διαφορετικές και ανεξάρτητες πηγές. Στο περσινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, που δεν το λες δα και σύναξη των απανταχού οικολόγων εξτρεμιστών, τονίστηκε πως κάθε χρόνο πετιούνται πλαστικά περιτυλίγματα μιας χρήσης αξίας 80-120 δισ. δολαρίων και ότι αν συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό το 2050 θα κυκλοφορούν στους ωκεανούς περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια.
Στον ίδιο τόνο κυμάνθηκαν και οι επισημάνσεις της φετινής 4ης Διάσκεψης Κορυφής για τους ωκεανούς του περιοδικού «Εκόνομιστ» (σας βεβαιώ, ούτε εδώ πρόκειται για μάζωξη οικο-ακτιβιστών) που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο στην Ινδονησία. Η χώρα αυτή δεσμεύτηκε για τη μείωση των θαλάσσιων ρύπων κατά 70% μέχρι το 2025.
Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να αγνοούμε ούτε τα δεδομένα της σημερινής πραγματικότητας ούτε τις ζοφερές προβλέψεις για το μέλλον.
Οπως κατέγραψε η Σαντρίν Φεϊντέλ το 2009 στο ντοκιμαντέρ «Ωκεανοί από πλαστικό», που είχε προβληθεί στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2010), οι ωκεανοί είναι τεράστιες χωματερές πλαστικού, με κατά μέσο όρο πάνω από 74.000 κομμάτια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Συνολικά, πάνω από 5 τρισ. τεμάχια πλαστικού διασπαρμένα στους ωκεανούς ήταν η εκτίμηση για το 2014.
Μετά την εκτεταμένη μόλυνση της γης και του υποκείμενου υδροφόρου ορίζοντα, μετά τη μόλυνση της ατμόσφαιρας με κάθε είδους ρύπους αλλά και των υπερκείμενων στρωμάτων με διαστημικά σκουπίδια (!), πλέον και οι ωκεανοί ακολουθούν την κοινή, ανθρωπογενή μοίρα.
Στο ακατοίκητο από ανθρώπους νησί Χέντερσον, ευρισκόμενο κάπου στον Νότιο Ειρηνικό μεταξύ Περού και Νέας Ζηλανδίας, σε απόσταση πάνω από 5.000 χιλιόμετρα από την κοντινότερη πόλη, δηλαδή κυριολεκτικά στη μέση τού πουθενά, ξεβράζονται καθημερινά πάνω από 13.000 κομμάτια πλαστικού.
Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο, μέσω της τροφικής αλυσίδας, φτάνουν στο πιάτο μας 11.000 μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού. Εντοπίζονται πλέον όχι μόνο στα ψάρια, αλλά και στο θαλασσινό αλάτι. Ας μην ξεχνάμε: ο πλανήτης μας είναι ένα κλειστό σύστημα. Ο,τι πετάμε στη θάλασσα, θα το βρούμε στο αλάτι.
*(Ph.D.)2, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής Φυσικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
http://www.efsyn.gr/arthro/tha-vroyme-sto-alati-0
RSS Feed
