H δική σας πρόταση ποια είναι, κύριε;
Οπωσδήποτε, θα έχετε παρατηρήσει πως όποιος τολμάει να αμφισβητήσει το Μνημόνιο, την Τρόικα και τα νέα μέτρα αντιμετωπίζεται πάντα με ειρωνεία από τους συνομιλητές του και τον ρωτούν με ύφος υπεροχής ποια είναι η δική του πρόταση για τη λύση του προβλήματος.
Κάποιοι νομίζουν πως αυτό συμβαίνει τώρα και μόνο στην Ελλάδα.
Δεν είναι έτσι. Η ερώτηση «εσείς τι προτείνετε;» -μπολιασμένη με ειρωνικό ύφος- είναι σχεδόν οικουμενική από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες κατάφεραν να επικρατήσουν ιδεολογικά και πρακτικά, χωρίς σχεδόν κανείς να το πάρει χαμπάρι.
Υπάρχει κάτι γελοίο στο ερώτημα «εσείς τι προτείνετε για να βγούμε από την κρίση;», γιατί οτιδήποτε προτείνεις σκοντάφτει πάνω σε εκατομμύρια προϋπάρχουσες δεσμεύσεις -και σε δομές που αντιμετωπίζονται ως ιερές (όπως οι αγορές)-, οπότε εσύ υποτίθεται πως δεν μπορείς να τις αγγίξεις και θα πρέπει να τις σεβαστείς.
Δηλαδή, το ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;» εμπεριέχει την απάντηση πως εσύ δεν μπορείς να προτείνεις τίποτα γιατί αυτή είναι η κατάσταση, αυτή ήταν πάντα η κατάσταση, αυτή θα είναι πάντα η κατάσταση και δεν αλλάζει με τίποτα.
Φυσικά, το ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;» εκστομίζεται πάντα από ανθρώπους που δεν έχουν -και δεν θα έχουν ποτέ- κανένα οικονομικό πρόβλημα.
Δεν θα σου πει ποτέ κανένας άνεργος με ειρωνεία «εσύ τι προτείνεις;», ούτε θα σε διαβεβαιώσει κάποιος άστεγος πως όλα πάνε καλά και πως το Μνημόνιο και το δίκιο των αγορών είναι ο μόνος τρόπος.
Αντιπαρέρχομαι το γελοίον του επιχειρήματος πως αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η μόνη επιλογή• με αυτή τη λογική, οι άνθρωποι θα ήταν ακόμα στις σπηλιές.
Βέβαια, όπως τα βλέπω τα πράγματα, η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει στις σπηλιές. Τέλος οι βόλτες.
Σε μια προσπάθεια να δώσω μια συνολική απάντηση στο ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;», έχω στύψει το μυαλό μου.
Οπωσδήποτε, δεν είναι και εύκολο να παρουσιάσεις ένα ολοκληρωμένο, εφαρμόσιμο και δίκαιο πρόγραμμα, ως εναλλακτική λύση απέναντι στη δικτατορία των αγορών και το αδιαμφισβήτητο δίκιο των τραπεζιτών.
Μετά από ανάγνωση χιλιάδων βιβλίων και ατελείωτες ώρες σκέψης -αλλά και γόνιμου διαλόγου με επιφανείς προσωπικότητες- νομίζω πως έφτασα επιτέλους σε μια ολοκληρωμένη πρόταση που απαντάει οριστικά στο ειρωνικό ερώτημα «εσύ δηλαδή τι προτείνεις;».
Λοιπόν, εγώ προτείνω να τους γαμήσουμε την Παναγία.
Από το:
http://pitsirikos.net/
Σχόλιο: σε αυτή την ιστοσελίδα έχουμε διαμορφώσει μια αρκετά εμπεριστατωμένη εναλλακτική πρόταση: Σεισάχθεια με αποανάπτυξη:...
Προτείνουμε λοιπόν (για όσους βέβαια δε μπορούν, δε θέλουν ή δεν τους ικανοποιεί η συνεύρεση με την Παναγία) να δημιουργήσουμε «εδά τσε επαέ» τον «κόσμο που θέλουμε, μέσα στον κόσμο που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας»!
Οπωσδήποτε, θα έχετε παρατηρήσει πως όποιος τολμάει να αμφισβητήσει το Μνημόνιο, την Τρόικα και τα νέα μέτρα αντιμετωπίζεται πάντα με ειρωνεία από τους συνομιλητές του και τον ρωτούν με ύφος υπεροχής ποια είναι η δική του πρόταση για τη λύση του προβλήματος.
Κάποιοι νομίζουν πως αυτό συμβαίνει τώρα και μόνο στην Ελλάδα.
Δεν είναι έτσι. Η ερώτηση «εσείς τι προτείνετε;» -μπολιασμένη με ειρωνικό ύφος- είναι σχεδόν οικουμενική από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες κατάφεραν να επικρατήσουν ιδεολογικά και πρακτικά, χωρίς σχεδόν κανείς να το πάρει χαμπάρι.
Υπάρχει κάτι γελοίο στο ερώτημα «εσείς τι προτείνετε για να βγούμε από την κρίση;», γιατί οτιδήποτε προτείνεις σκοντάφτει πάνω σε εκατομμύρια προϋπάρχουσες δεσμεύσεις -και σε δομές που αντιμετωπίζονται ως ιερές (όπως οι αγορές)-, οπότε εσύ υποτίθεται πως δεν μπορείς να τις αγγίξεις και θα πρέπει να τις σεβαστείς.
Δηλαδή, το ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;» εμπεριέχει την απάντηση πως εσύ δεν μπορείς να προτείνεις τίποτα γιατί αυτή είναι η κατάσταση, αυτή ήταν πάντα η κατάσταση, αυτή θα είναι πάντα η κατάσταση και δεν αλλάζει με τίποτα.
Φυσικά, το ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;» εκστομίζεται πάντα από ανθρώπους που δεν έχουν -και δεν θα έχουν ποτέ- κανένα οικονομικό πρόβλημα.
Δεν θα σου πει ποτέ κανένας άνεργος με ειρωνεία «εσύ τι προτείνεις;», ούτε θα σε διαβεβαιώσει κάποιος άστεγος πως όλα πάνε καλά και πως το Μνημόνιο και το δίκιο των αγορών είναι ο μόνος τρόπος.
Αντιπαρέρχομαι το γελοίον του επιχειρήματος πως αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι η μόνη επιλογή• με αυτή τη λογική, οι άνθρωποι θα ήταν ακόμα στις σπηλιές.
Βέβαια, όπως τα βλέπω τα πράγματα, η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει στις σπηλιές. Τέλος οι βόλτες.
Σε μια προσπάθεια να δώσω μια συνολική απάντηση στο ερώτημα «εσύ τι προτείνεις;», έχω στύψει το μυαλό μου.
Οπωσδήποτε, δεν είναι και εύκολο να παρουσιάσεις ένα ολοκληρωμένο, εφαρμόσιμο και δίκαιο πρόγραμμα, ως εναλλακτική λύση απέναντι στη δικτατορία των αγορών και το αδιαμφισβήτητο δίκιο των τραπεζιτών.
Μετά από ανάγνωση χιλιάδων βιβλίων και ατελείωτες ώρες σκέψης -αλλά και γόνιμου διαλόγου με επιφανείς προσωπικότητες- νομίζω πως έφτασα επιτέλους σε μια ολοκληρωμένη πρόταση που απαντάει οριστικά στο ειρωνικό ερώτημα «εσύ δηλαδή τι προτείνεις;».
Λοιπόν, εγώ προτείνω να τους γαμήσουμε την Παναγία.
Από το:
http://pitsirikos.net/
Σχόλιο: σε αυτή την ιστοσελίδα έχουμε διαμορφώσει μια αρκετά εμπεριστατωμένη εναλλακτική πρόταση: Σεισάχθεια με αποανάπτυξη:...
Προτείνουμε λοιπόν (για όσους βέβαια δε μπορούν, δε θέλουν ή δεν τους ικανοποιεί η συνεύρεση με την Παναγία) να δημιουργήσουμε «εδά τσε επαέ» τον «κόσμο που θέλουμε, μέσα στον κόσμο που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας»!
RSS Feed
