Τώρα που απομακρυνόμαστε από το «εν θερμώ» της ναυμαχίας των τηλεοπτικών αδειών, ας επιχειρήσουμε μια ανακεφαλαίωση.
1. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες. Όχι για τη στρατηγική (δεν υπάρχει στρατηγική χωρίς προβλήματα στο θέμα) αλλά για το αποτέλεσμα της δικής της παρέμβασης: έδινε 4 άδειες σε 4 πρόσωπα καθόλου μα καθόλου «υπεράνω πάσης υποψίας». Εκ των οποίων οι τρεις είναι ιδιοκτήτες των τριών μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων (ΟΣΦΠ. ΠΑΟ, ΠΑΟΚ). Η προσήλωση στον τύπο του δήθεν «υπεράνω» δημιουργούσε όχι έναν αλλά τρεις εν-δυνάμει- Μπερλουσκόνι, ελληνικού τύπου. Επιπλέον, οι 3 στους 4 (με διαφορετική σύνθεση) έχουν ανοιχτά πολύ σημαντικά θέματα με τη Δικαιοσύνη, το Υπουργείο Οικονομικών κλπ.
2. Η ΝΔ αναδείχτηκε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, σε θλιβερό κολαούζο – υπηρέτη των καναλαρχών της διαπλοκής και της ανομίας. Κάτι που εξηγείται (από την επείγουσα ανάγκη της να ξαναπάρει την κυβέρνηση από τους άρπαγες του ΣΥΡΙΖΑ) αλλά δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση πολιτικά.
3. Η Δικαιοσύνη, δια του ΣτΕ, απέδειξε ότι δεν διστάζει να παρεμβαίνει πολιτικά (κομματικά, για να είμαστε ακριβείς), με πρόσχημα το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό είναι η πλέον προβληματική εξέλιξη της «ναυμαχίας των αδειών», γιατί καθιστά τη Δικαιοσύνη μέρος του προβλήματος. Όχι ότι δεν ήταν, δηλαδή.
4. Η εξέλιξη της ναυμαχίας δεν είναι υποχρεωτικά κακή για την κυβέρνηση. Της δίνει τη δυνατότητα να απεμπλακεί (να γλιτώσει) από τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε – το κυριότερο των οποίων αναφέραμε ήδη. Της δίνει, επίσης, την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί πολιτικά την αθλιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέμα. Υπό την προϋπόθεση ότι θα χειριστεί πλέον το ζήτημα με περισσότερο ρεαλισμό και λιγότερη προσήλωση σε ιδεοληψίες. Αυτό μεταφράζεται, σε ποδοσφαιρική διάλεκτο: ομάδα που χάνει, την αλλάζεις.
5. Η τηλεόραση για την οποία συζητάμε είναι ήδη τελειωμένη ιστορία. Με διαδίκτυο και Netflix και «on demand» αφορά κυρίως τους συνταξιούχους – και απ’ αυτούς μόνο όσους παραμένουν ηλεκτρονικά αναλφάβητοι. Με άλλα λόγια, η ναυμαχία έγινε για ένα πουκάμισο αδειανό. Αν ο Τσίπρας έχει πραγματικά πολιτικό ένστικτο θα το λάβει υπόψη. Αν όχι (το πιθανότερο) είναι χαμένος από χέρι. Όχι τους επόμενους μήνες ή χρόνια, αλλά σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/10/28/gcw-547/
Σχόλιο: Διαβάστε και την ανάρτησή μας: Oι Pαδιοτηλεοπτικές συχνότητες ανήκουν στα «Kοινά» στο http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/o-p-k
1. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες. Όχι για τη στρατηγική (δεν υπάρχει στρατηγική χωρίς προβλήματα στο θέμα) αλλά για το αποτέλεσμα της δικής της παρέμβασης: έδινε 4 άδειες σε 4 πρόσωπα καθόλου μα καθόλου «υπεράνω πάσης υποψίας». Εκ των οποίων οι τρεις είναι ιδιοκτήτες των τριών μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων (ΟΣΦΠ. ΠΑΟ, ΠΑΟΚ). Η προσήλωση στον τύπο του δήθεν «υπεράνω» δημιουργούσε όχι έναν αλλά τρεις εν-δυνάμει- Μπερλουσκόνι, ελληνικού τύπου. Επιπλέον, οι 3 στους 4 (με διαφορετική σύνθεση) έχουν ανοιχτά πολύ σημαντικά θέματα με τη Δικαιοσύνη, το Υπουργείο Οικονομικών κλπ.
2. Η ΝΔ αναδείχτηκε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, σε θλιβερό κολαούζο – υπηρέτη των καναλαρχών της διαπλοκής και της ανομίας. Κάτι που εξηγείται (από την επείγουσα ανάγκη της να ξαναπάρει την κυβέρνηση από τους άρπαγες του ΣΥΡΙΖΑ) αλλά δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση πολιτικά.
3. Η Δικαιοσύνη, δια του ΣτΕ, απέδειξε ότι δεν διστάζει να παρεμβαίνει πολιτικά (κομματικά, για να είμαστε ακριβείς), με πρόσχημα το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό είναι η πλέον προβληματική εξέλιξη της «ναυμαχίας των αδειών», γιατί καθιστά τη Δικαιοσύνη μέρος του προβλήματος. Όχι ότι δεν ήταν, δηλαδή.
4. Η εξέλιξη της ναυμαχίας δεν είναι υποχρεωτικά κακή για την κυβέρνηση. Της δίνει τη δυνατότητα να απεμπλακεί (να γλιτώσει) από τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε – το κυριότερο των οποίων αναφέραμε ήδη. Της δίνει, επίσης, την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί πολιτικά την αθλιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέμα. Υπό την προϋπόθεση ότι θα χειριστεί πλέον το ζήτημα με περισσότερο ρεαλισμό και λιγότερη προσήλωση σε ιδεοληψίες. Αυτό μεταφράζεται, σε ποδοσφαιρική διάλεκτο: ομάδα που χάνει, την αλλάζεις.
5. Η τηλεόραση για την οποία συζητάμε είναι ήδη τελειωμένη ιστορία. Με διαδίκτυο και Netflix και «on demand» αφορά κυρίως τους συνταξιούχους – και απ’ αυτούς μόνο όσους παραμένουν ηλεκτρονικά αναλφάβητοι. Με άλλα λόγια, η ναυμαχία έγινε για ένα πουκάμισο αδειανό. Αν ο Τσίπρας έχει πραγματικά πολιτικό ένστικτο θα το λάβει υπόψη. Αν όχι (το πιθανότερο) είναι χαμένος από χέρι. Όχι τους επόμενους μήνες ή χρόνια, αλλά σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
https://greekcivilwar.wordpress.com/2016/10/28/gcw-547/
Σχόλιο: Διαβάστε και την ανάρτησή μας: Oι Pαδιοτηλεοπτικές συχνότητες ανήκουν στα «Kοινά» στο http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/o-p-k
RSS Feed
