Μαρία Παπαπαύλου
Η εμπειρία της πλατείας Συντάγματος:
Μουσική, συναισθήματα και νέα κοινωνικά κινήματα
Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 320 • Τιμή: 15 ευρώ • ISBN 978-960-9797-30-6
Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανθρωπολογική μελέτη των κινητοποιήσεων στην πλατεία Συντάγματος το 2011, οι οποίες έγιναν γνωστές στον Τύπο ως το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Σκοπός είναι η ανάδειξη της εμπειρίας των ανθρώπων που συμμετείχαν στην καθημερινότητα της ζωής στην Πλατεία και η σύνδεσή της με τα συναισθήματα και τη μουσική. Το βιβλίο βασίζεται στο εθνογραφικό υλικό που συλλέχθηκε από συνεντεύξεις και επιτόπια συμμετοχική παρατήρηση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων από τον Μάιο έως τον Αύγουστο του 2011.
Η μουσική και τα συναισθήματα αποτελούν τους αναλυτικούς φακούς του βιβλίου. Ενισχύοντας σύγχρονες θεωρητικές τάσεις που υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματα αποτελούν βασικό αντικείμενο έρευνας των κοινωνικών κινημάτων, το βιβλίο εστιάζει στην ποικιλία των συναισθημάτων που εκφράστηκαν στο Σύνταγμα και που δεν περιορίστηκαν στην «αγανάκτηση». Σε αντίθεση με τη σχετική βιβλιογραφία για τα κοινωνικά κινήματα που αποδίδει κυρίαρχο ρόλο στο τραγούδι, στο Σύνταγμα κυριάρχησε ο συλλογικός μουσικός και ρυθμικός αυτοσχεδιασμός.
Η πλατεία Συντάγματος αποτελεί ξεκάθαρα μια «ζώνη πολιτισμικού αυτοσχεδιασμού», όπως την ορίζει ο ανθρωπολόγος Ντέιβιντ Γκραίμπερ, καθώς ετερόκλητοι άνθρωποι θέλησαν να βρουν τρόπους να συνυπάρξουν, παρά τις διαφορές τους, να «πειραματιστούν» και να «αυτοσχεδιάσουν» χωρίς να ταυτίζονται ιδεολογικά. Το πολιτικό συμπορεύτηκε με το μουσικό, συνθέτοντας μια νέα κουλτούρα κοινωνικής συνύπαρξης και εκφράζοντας μια νέα σχέση των ανθρώπων με τα κοινά.
Η Μαρία Παπαπαύλου γεννήθηκε το 1970 στο Νταβός της Ελβετίας. Σπούδασε Φιλοσοφία και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Ανθρωπολογία και Εθνομουσικολογία στα Πανεπιστήμια Λέιντεν της Ολλανδίας και Λειψίας της Γερμανίας. Η πρόσφατη επιτόπια έρευνά της διεξήχθη το 2011 στην πλατεία Συντάγματος και είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Έχει γράψει τα βιβλία Der Flamenco als Präsentation von Differenz. Gitanos und Mehrheitsbevölkerung Westandalusiens in Ethnologischer Perspektive (2000) και, μαζί με τη Βασιλική Λαλιώτη, «...γιατί κυλά στο αίμα μας»: Από το αρχαίο δράμα στο φλαμένκο: Επιστρέφοντας την ανθρωπολογία στο πεδίο της εμπειρίας (Κριτική 2010), ενώ έχει στο ενεργητικό της ανθρωπολογικά και εθνομουσικολογικά άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια της χώρας (Θράκη, Θεσσαλία, Κρήτη) και σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Νίκος Κουφόπουλος – Νικόλας Αγάθος
Εδώ Ελεύθερα Εξάρχεια
Σχήμα: 17Χ22 • Σελίδες: 128 • Τιμή: 9 ευρώ • ISBN 978-960-9797-42-9
…Τη νύχτα εκείνη που καίγονταν τα Εξάρχεια
με πρόσωπα βγαλμένα από φλαμανδικούς πίνακες
με λιγοστούς φωτισμούς σε απαλό κιτρινωπό χρώμα,
με μάτια γάτων που βλέπανε στο σκοτάδι,
με τον πόθο και το πάθος της ανατροπής στο αίμα, στην ψυχή,
στο μυαλό και στα χέρια, γυρνάγανε οι σκιές μας
στα αναχώματα και στα οδοφράγματα που είχαμε στήσει…
Τέος Ρόμβος, Τρία φεγγάρια στην πλατεία,
εκδόσεις «Ο σκύλος που κλαίει», 1985.
Γιατί κόμικ η ιστορία των Εξαρχείων; Γιατί όχι; Τα Εξάρχεια είναι πάνω απ’ όλα. Εάν θέλετε, είναι «τα πάντα όλα»... Είναι λογοτεχνία, είναι ποίηση, είναι κινηματογράφος, θέατρο, μουσική. Είναι συγκρούσεις με την εξουσία, παρανομία, καταλήψεις, ένοπλο, είναι πολιτική. Είναι συνελεύσεις κινηματικές, είναι πορείες, είναι ατομικές εξεγέρσεις. Είναι κοινωνικά κέντρα, είναι φιλοσοφία, είναι διανόηση, είναι αλητεία. Είναι γειτονιά, είναι οικογενειάρχες, είναι μικρομαγαζάτορες, είναι άνθρωποι της δουλειάς. Είναι φοιτητές, είναι νεολαία... Είναι νέες ιδέες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ένα κόμικ για τα Εξάρχεια. Για τα Εξάρχεια που αγαπήσαμε, για τα Εξάρχεια που μισήσαμε, για τα Εξάρχεια που ονειρευτήκαμε. Για όλες τις γωνιές αυτού του πλανήτη, που θα θέλαμε να γίνουν Εξάρχεια. Ελεύθερες και ανυπότακτες!
--------------------------------------------------------------------------------------------
Συλλογικό έργο
Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος
Άμεση δράση και αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαϊκό αγώνα
Επιμέλεια: Ούρι Γκόρντον – Οχάλ Γκράιτσερ
Μετάφραση: Γιώργος Καρατζάς
Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 176 • Τιμή: 9,5 ευρώ • ISBN 978-960-9797-41-2
Πόσο εύκολο είναι να ονομάζεσαι Γιονάταν, Γιούρι, Τάλι, Γκιλ, Σάρα, Ρουθ και να θέλεις να απαλλαγείς από τα «σιωνιστικά γυαλιά» που –στις πλείστες των περιπτώσεων– σου έχουν φορέσει από την ημέρα που γεννήθηκες στο Ισραήλ; Και ποιο είναι το τίμημα αν τολμήσεις να το κάνεις;
Να μεγαλώνεις σε ένα εθνικιστικό περιβάλλον, να μαθαίνεις αριθμητική στο σχολείο μετρώντας τανκς αντί για μήλα και η μπάλα σου να πέφτει συνέχεια σε πόδια στρατιωτών που φυλάνε κάθε γωνιά στο όνομα της «ασφάλειας». Και τι θα συμβεί αν μια μέρα η συνείδησή σου ξυπνήσει και καταλάβεις το νόημα του σιωνισμού και της κατοχής; Αν μια μέρα σπάσεις τα τείχη του φόβου, του ρατσισμού, του εθνικισμού που για χρόνια χτίζουν μέσα στο κεφάλι σου; Αν αρνηθείς να υπηρετήσεις στον στρατό για να μη γίνεις συνένοχος στο έγκλημα; Και αν τελικά αποφασίσεις ότι η ελευθερία δεν μπορεί να είναι προνόμιο των λίγων «εκλεκτών» και σταθείς στο πλευρό των καταπιεσμένων;
Αυτοί είναι οι Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος: μία από τις πιο γενναίες και αφοσιωμένες ομάδες που δουλεύουν ενάντια στην κατοχή. Πηγαίνουν εκεί που άλλοι Ισραηλινοί φοβούνται να πάνε, βάζουν τους εαυτούς τους τακτικά σε σωματικό και συναισθηματικό κίνδυνο, και οικοδομούν ένα εντελώς νέο επίπεδο συμμαχιών με τους Παλαιστίνιους που αγωνίζονται για δικαιοσύνη.
1 ευρώ από κάθε αντίτυπο που πωλείται, θα δίνεται
στο ταμείο δικαστικών εξόδων των Αναρχικών Ενάντια στο Τείχος.
Η εμπειρία της πλατείας Συντάγματος:
Μουσική, συναισθήματα και νέα κοινωνικά κινήματα
Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 320 • Τιμή: 15 ευρώ • ISBN 978-960-9797-30-6
Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανθρωπολογική μελέτη των κινητοποιήσεων στην πλατεία Συντάγματος το 2011, οι οποίες έγιναν γνωστές στον Τύπο ως το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Σκοπός είναι η ανάδειξη της εμπειρίας των ανθρώπων που συμμετείχαν στην καθημερινότητα της ζωής στην Πλατεία και η σύνδεσή της με τα συναισθήματα και τη μουσική. Το βιβλίο βασίζεται στο εθνογραφικό υλικό που συλλέχθηκε από συνεντεύξεις και επιτόπια συμμετοχική παρατήρηση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων από τον Μάιο έως τον Αύγουστο του 2011.
Η μουσική και τα συναισθήματα αποτελούν τους αναλυτικούς φακούς του βιβλίου. Ενισχύοντας σύγχρονες θεωρητικές τάσεις που υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματα αποτελούν βασικό αντικείμενο έρευνας των κοινωνικών κινημάτων, το βιβλίο εστιάζει στην ποικιλία των συναισθημάτων που εκφράστηκαν στο Σύνταγμα και που δεν περιορίστηκαν στην «αγανάκτηση». Σε αντίθεση με τη σχετική βιβλιογραφία για τα κοινωνικά κινήματα που αποδίδει κυρίαρχο ρόλο στο τραγούδι, στο Σύνταγμα κυριάρχησε ο συλλογικός μουσικός και ρυθμικός αυτοσχεδιασμός.
Η πλατεία Συντάγματος αποτελεί ξεκάθαρα μια «ζώνη πολιτισμικού αυτοσχεδιασμού», όπως την ορίζει ο ανθρωπολόγος Ντέιβιντ Γκραίμπερ, καθώς ετερόκλητοι άνθρωποι θέλησαν να βρουν τρόπους να συνυπάρξουν, παρά τις διαφορές τους, να «πειραματιστούν» και να «αυτοσχεδιάσουν» χωρίς να ταυτίζονται ιδεολογικά. Το πολιτικό συμπορεύτηκε με το μουσικό, συνθέτοντας μια νέα κουλτούρα κοινωνικής συνύπαρξης και εκφράζοντας μια νέα σχέση των ανθρώπων με τα κοινά.
Η Μαρία Παπαπαύλου γεννήθηκε το 1970 στο Νταβός της Ελβετίας. Σπούδασε Φιλοσοφία και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Ανθρωπολογία και Εθνομουσικολογία στα Πανεπιστήμια Λέιντεν της Ολλανδίας και Λειψίας της Γερμανίας. Η πρόσφατη επιτόπια έρευνά της διεξήχθη το 2011 στην πλατεία Συντάγματος και είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Έχει γράψει τα βιβλία Der Flamenco als Präsentation von Differenz. Gitanos und Mehrheitsbevölkerung Westandalusiens in Ethnologischer Perspektive (2000) και, μαζί με τη Βασιλική Λαλιώτη, «...γιατί κυλά στο αίμα μας»: Από το αρχαίο δράμα στο φλαμένκο: Επιστρέφοντας την ανθρωπολογία στο πεδίο της εμπειρίας (Κριτική 2010), ενώ έχει στο ενεργητικό της ανθρωπολογικά και εθνομουσικολογικά άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια της χώρας (Θράκη, Θεσσαλία, Κρήτη) και σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Νίκος Κουφόπουλος – Νικόλας Αγάθος
Εδώ Ελεύθερα Εξάρχεια
Σχήμα: 17Χ22 • Σελίδες: 128 • Τιμή: 9 ευρώ • ISBN 978-960-9797-42-9
…Τη νύχτα εκείνη που καίγονταν τα Εξάρχεια
με πρόσωπα βγαλμένα από φλαμανδικούς πίνακες
με λιγοστούς φωτισμούς σε απαλό κιτρινωπό χρώμα,
με μάτια γάτων που βλέπανε στο σκοτάδι,
με τον πόθο και το πάθος της ανατροπής στο αίμα, στην ψυχή,
στο μυαλό και στα χέρια, γυρνάγανε οι σκιές μας
στα αναχώματα και στα οδοφράγματα που είχαμε στήσει…
Τέος Ρόμβος, Τρία φεγγάρια στην πλατεία,
εκδόσεις «Ο σκύλος που κλαίει», 1985.
Γιατί κόμικ η ιστορία των Εξαρχείων; Γιατί όχι; Τα Εξάρχεια είναι πάνω απ’ όλα. Εάν θέλετε, είναι «τα πάντα όλα»... Είναι λογοτεχνία, είναι ποίηση, είναι κινηματογράφος, θέατρο, μουσική. Είναι συγκρούσεις με την εξουσία, παρανομία, καταλήψεις, ένοπλο, είναι πολιτική. Είναι συνελεύσεις κινηματικές, είναι πορείες, είναι ατομικές εξεγέρσεις. Είναι κοινωνικά κέντρα, είναι φιλοσοφία, είναι διανόηση, είναι αλητεία. Είναι γειτονιά, είναι οικογενειάρχες, είναι μικρομαγαζάτορες, είναι άνθρωποι της δουλειάς. Είναι φοιτητές, είναι νεολαία... Είναι νέες ιδέες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ένα κόμικ για τα Εξάρχεια. Για τα Εξάρχεια που αγαπήσαμε, για τα Εξάρχεια που μισήσαμε, για τα Εξάρχεια που ονειρευτήκαμε. Για όλες τις γωνιές αυτού του πλανήτη, που θα θέλαμε να γίνουν Εξάρχεια. Ελεύθερες και ανυπότακτες!
--------------------------------------------------------------------------------------------
Συλλογικό έργο
Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος
Άμεση δράση και αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαϊκό αγώνα
Επιμέλεια: Ούρι Γκόρντον – Οχάλ Γκράιτσερ
Μετάφραση: Γιώργος Καρατζάς
Σχήμα: 12,5Χ19,5 • Σελίδες: 176 • Τιμή: 9,5 ευρώ • ISBN 978-960-9797-41-2
Πόσο εύκολο είναι να ονομάζεσαι Γιονάταν, Γιούρι, Τάλι, Γκιλ, Σάρα, Ρουθ και να θέλεις να απαλλαγείς από τα «σιωνιστικά γυαλιά» που –στις πλείστες των περιπτώσεων– σου έχουν φορέσει από την ημέρα που γεννήθηκες στο Ισραήλ; Και ποιο είναι το τίμημα αν τολμήσεις να το κάνεις;
Να μεγαλώνεις σε ένα εθνικιστικό περιβάλλον, να μαθαίνεις αριθμητική στο σχολείο μετρώντας τανκς αντί για μήλα και η μπάλα σου να πέφτει συνέχεια σε πόδια στρατιωτών που φυλάνε κάθε γωνιά στο όνομα της «ασφάλειας». Και τι θα συμβεί αν μια μέρα η συνείδησή σου ξυπνήσει και καταλάβεις το νόημα του σιωνισμού και της κατοχής; Αν μια μέρα σπάσεις τα τείχη του φόβου, του ρατσισμού, του εθνικισμού που για χρόνια χτίζουν μέσα στο κεφάλι σου; Αν αρνηθείς να υπηρετήσεις στον στρατό για να μη γίνεις συνένοχος στο έγκλημα; Και αν τελικά αποφασίσεις ότι η ελευθερία δεν μπορεί να είναι προνόμιο των λίγων «εκλεκτών» και σταθείς στο πλευρό των καταπιεσμένων;
Αυτοί είναι οι Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος: μία από τις πιο γενναίες και αφοσιωμένες ομάδες που δουλεύουν ενάντια στην κατοχή. Πηγαίνουν εκεί που άλλοι Ισραηλινοί φοβούνται να πάνε, βάζουν τους εαυτούς τους τακτικά σε σωματικό και συναισθηματικό κίνδυνο, και οικοδομούν ένα εντελώς νέο επίπεδο συμμαχιών με τους Παλαιστίνιους που αγωνίζονται για δικαιοσύνη.
1 ευρώ από κάθε αντίτυπο που πωλείται, θα δίνεται
στο ταμείο δικαστικών εξόδων των Αναρχικών Ενάντια στο Τείχος.
RSS Feed
