Πάνος Γιακουμίδης, εργαζόμενος στο κλάδο της εστίασης
…διεξάγεται και πάλι μία άδικη συζήτηση, στους κόλπους δυστυχώς της Αριστεράς και του αναρχικού χώρου, γι’ αυτούς τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που δουλεύουν είτε στην εστίαση, είτε στο εμπόριο, είτε ευρύτερα στην ιδιωτική οικονομία, για το ότι δεν συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, είναι «αδιάφοροι», δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον τους, είναι «μαλάκες» (όπως αναφέρει η συγκεκριμένη φωτογραφία) κ.α..
Διαβάστε.
Σχόλιο δικό μας: Ο Μήτσος μπορεί να είναι «μαλάκας»( ή να πιστεύει ο ίδιος πως όχι), αφού βλέπει ότι σαν μισθωτός εργαζόμενος πρέπει να υπομένει και ότι δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Πόσο «μαλακισμένη» όμως θα πρέπει να είναι η «αριστερά» που πιστεύει ακόμα στην πρωτοπορία αυτής της εργατικής τάξης και των εργατοπατέρων της για την κοινωνική αλλαγή;
Η μετάβαση σε ματακαπιταλιστική κοινωνία, αν γίνει ποτέ, θα στηριχθεί στα όποια κοινωνικά κινήματα –της απελευθέρωσης της εργασίας, της κοινωνικής-συνεργατικής-αλληλέγγυας οικονομίας, της ριζοσπαστικής οικολογίας και προστασίας του κλίματος, της αποανάπτυξης-τοπικοποίησης, της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, του ελευθεριακού κοινοτισμού, των αυτόχθονων, της γυναικείας απελευθέρωσης κ.λπ., των σημερινών δηλαδή κινημάτων αυτών που αποκαλούμε «από κάτω», τα οποία θα χρειαστεί να γίνουν και πολιτικά. Στηριζόμενα στην αναβίωση του πνεύματος του κοινοτισμού και συνδεόμενα μεταξύ τους, θα χρειαστεί να μετατραπούν σε ενιαίο πολιτικό κίνημα μετάβασης σε μετακαπιταλιστικές κοινωνίες. Σε ένα κίνημα, δηλαδή, που θα διαμορφώσει ένα ελκυστικό για την πλειοψηφία των «από κάτω» πρόγραμμα διεκδίκησης της «εδώ και τώρα» αλλαγής πορείας σε κάθε χώρα, δημιουργώντας ταυτόχρονα τα στοιχεία και τις κοινωνικές δομές του νέου κόσμου που οραματίζεται, αφήνοντας πίσω τον καπιταλιστικό κόσμο που μας οδηγεί στην κοινωνική και οικολογική κατάρρευση.
RSS Feed
