Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία της Αμερικής θα αποτελέσει κατά τη γνώμη μου ένα πολύ σημαντικό σημείο αναφοράς στην ιστορία της ανθρωπότητας για τον εξής λόγο:
Θα δείξει αν και η συστημική ακροδεξιά, στην οποίαν στρέφονται παραπλανημένοι όλο και πιο μαζικά οι πολίτες, θεωρώντας τους αντισυστημικούς και υπερασπιστές των δικαιωμάτων της λαϊκής βάσης και των συμφερόντων της πατρίδας τους ενάντια στην οικονομική ελίτ των πολυεθνικών κλπ, κλπ, θα είναι το ίδιο ανώδυνη για το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο, όπως και η συστημική αριστερά, η οποία έχει επικρατήσει ήδη κατά εποχές σε διάφορες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ή όχι.
Αν η συστημική ακροδεξιά αποδειχθεί το ίδιο ανώδυνη και εξυπηρετική για τις Αγορές, όπως αποδείχθηκε και η συστημική αριστερά, γεγονός πολύ πιθανό κατά τη γνώμη μου, μιας και είναι και αυτοί παιδιά του ίδιου συστήματος και της ίδιας εποχής πλαστικών, άβουλων και απαίδευτων ανθρώπων, εξαρτημένων από το χρήμα το οποίο θεωρούν ως φυσικό πόρο, αν δηλαδή με την ανάληψη της εξουσίας φτάσουν κι αυτοί στο σημείο να στρογγυλέψουν τις προεκλογικές κορώνες τους και να αποδεχθούν ουσιαστικά την ΤΙΝΑ, ενστικτωδώς για την αυτοσυντήρηση του συστήματος που τους γαλούχησε, τότε όχι μόνον θα εξυπηρετήσουν πειθήνια το ισχύον οικονομικό καθεστώς του γιγαντισμού και της χυδαίας ανάπτυξης, αλλά θα του δώσουν και ώθηση για μια ακόμη πιο ραγδαία αύξηση της παγκόσμιας ταξικής ανισότητας και της πλήρους εξολόθρευσης μέσω αυτής των οικονομικά αδύνατων πληθυσμών, κάτι που πιθανότατα θα αποτελέσει και θρυαλλίδα ταραχών και αιματηρών εκκαθαρίσεων εντός της εξαθλιωμένης και απελπισμένης στην πλειονότητά της από την πολιτική ανθρωπότητας.
Αν πάλι η συστημική ακροδεξιά δεν συμβιβαστεί με την ΤΙΝΑ και τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και των αγορών, αλλά προωθήσει για άλλη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας την πολιτική ατζέντα του απομονωτισμού, της εθνικής εσωστρέφειας και ανωτερότητας και επεκτατισμού, της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και όλων των απάνθρωπων, ανιστόρητων και ανόητων πολιτικών που πρεσβεύει ως ακροδεξιά, εξυπηρετώντας όμως δήθεν την λαϊκή βάση που την ανέδειξε με επιμέρους πολιτικές που θα της προσφέρουν κάποια πρόσκαιρα οικονομικά ανταλλάγματα, τότε θα οδηγήσει με ιστορική ακρίβεια στην βραχυπρόθεσμη επικράτηση της συστημικής ακροδεξιάς και στην Ευρώπη, και μεσοπρόθεσμα πάλι στην ίδια κατάληξη μιας γενικευμένης και οδυνηρής εκκαθάρισης του πληθυσμού επί γης.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δηλαδή η ανθρωπότητα δεν φαίνεται, έτσι όπως πορεύεται, να γλυτώνει ένα πολύ οδυνηρό γεγονός μαζικής εξολόθρευσης. Αυτό συμβαίνει επειδή πλέον το ανθρώπινο είδος έχει κυριαρχήσει στον πλανήτη, έχει καταστεί ήδη από χρόνια πολλά ζιζάνιο, που εξολοθρεύει τα υπόλοιπα είδη ζωής γύρω του και απομυζεί μόνο του τους φυσικούς πόρους, με ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους από αυτούς που η φύση τους αναπληρώνει, φύση την οποία βέβαια ταυτόχρονα ρυπαίνει, μολύνει και καταστρέφει, υπονομεύοντας και από μια άλλη οδό την ίδια του την ύπαρξη και οδηγώντας και από εκεί προς την αυτοκαταστροφή του, αλλά όλο αυτό το ονομάζει “Ανάπτυξη” και έχει ως στόχο του την συνεχή της αύξηση.
Όταν λοιπόν ένα είδος καταστεί ζιζάνιο σε ένα χωράφι, όταν τα εξολοθρεύσει όλα τα άλλα γύρω του και πυκνώσει τόσο, δεν έχει παρά να αρχίσει ύστερα να κανιβαλίζεται και να επικρατούν μόνο τα ισχυρότερα του επικρατέστερου αυτού είδους. Αυτό συμβαίνει ήδη στην ανθρωπότητα, η οποία έχει ήδη επικρατήσει στο χωράφι του πλανήτη και επειδή πλέον πορεύεται με το χρηματοπιστωτικό αξιακό σύστημα και όχι με το φυσικό, ορίζει ως ισχυρότερους αυτούς που έχουν συσσωρευμένο πλούτο κουπονιών χρήματος και οι οποίοι καθιστούν ολοένα και περισσότερους από τους “παρακατιανούς” τους ανθρώπους αδύναμους, με πολιτικές της οικονομικής λιτότητας και ιδιωτικοποίησης των φυσικών πόρων, και τελικά τους εξολοθρεύουν. Εξολοθρεύουν όμως και τους εαυτούς τους ταυτόχρονα και υποσκάπτουν το μέλλον τους, λόγω του ότι οι πολιτικές τους αυτές έχουν χαοτικές δυσμενείς συνέπειες στην ίδια τους την φυσική υπόσταση και τους ξεκάνουν και τους ίδιους τελικά, ειρηνικά αλλά όχι ανώδυνα, πόσω μάλλον ανεπαίσχυντα.
Αυτό που αναμένουμε λοιπόν στο βραχύ μέλλον, ύστερα και από την επικράτηση του Τραμπ, η οποία ήταν ιστορικά αναμενόμενη, είναι κατά τη γνώμη μου να δούμε πώς θα πορευτεί πλέον η ανθρωπότητα προς την καταστροφή της από την 20η Ιανουαρίου και μετά. Ποιον δρόμο θα διαλέξει. Γιατί η επανάστΗση του αξιακού συστήματος και η αλλαγή πορείας προς την σμίκρυνση των μεγεθών, προς την αποανάπτυξη και την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των ειδών αλλά και των μελών της, βρίσκονται ακόμη, όπως φαίνεται, σε στάδιο νηπιακό στις τάξεις της.
Θα δείξει αν και η συστημική ακροδεξιά, στην οποίαν στρέφονται παραπλανημένοι όλο και πιο μαζικά οι πολίτες, θεωρώντας τους αντισυστημικούς και υπερασπιστές των δικαιωμάτων της λαϊκής βάσης και των συμφερόντων της πατρίδας τους ενάντια στην οικονομική ελίτ των πολυεθνικών κλπ, κλπ, θα είναι το ίδιο ανώδυνη για το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο, όπως και η συστημική αριστερά, η οποία έχει επικρατήσει ήδη κατά εποχές σε διάφορες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ή όχι.
Αν η συστημική ακροδεξιά αποδειχθεί το ίδιο ανώδυνη και εξυπηρετική για τις Αγορές, όπως αποδείχθηκε και η συστημική αριστερά, γεγονός πολύ πιθανό κατά τη γνώμη μου, μιας και είναι και αυτοί παιδιά του ίδιου συστήματος και της ίδιας εποχής πλαστικών, άβουλων και απαίδευτων ανθρώπων, εξαρτημένων από το χρήμα το οποίο θεωρούν ως φυσικό πόρο, αν δηλαδή με την ανάληψη της εξουσίας φτάσουν κι αυτοί στο σημείο να στρογγυλέψουν τις προεκλογικές κορώνες τους και να αποδεχθούν ουσιαστικά την ΤΙΝΑ, ενστικτωδώς για την αυτοσυντήρηση του συστήματος που τους γαλούχησε, τότε όχι μόνον θα εξυπηρετήσουν πειθήνια το ισχύον οικονομικό καθεστώς του γιγαντισμού και της χυδαίας ανάπτυξης, αλλά θα του δώσουν και ώθηση για μια ακόμη πιο ραγδαία αύξηση της παγκόσμιας ταξικής ανισότητας και της πλήρους εξολόθρευσης μέσω αυτής των οικονομικά αδύνατων πληθυσμών, κάτι που πιθανότατα θα αποτελέσει και θρυαλλίδα ταραχών και αιματηρών εκκαθαρίσεων εντός της εξαθλιωμένης και απελπισμένης στην πλειονότητά της από την πολιτική ανθρωπότητας.
Αν πάλι η συστημική ακροδεξιά δεν συμβιβαστεί με την ΤΙΝΑ και τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης και των αγορών, αλλά προωθήσει για άλλη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας την πολιτική ατζέντα του απομονωτισμού, της εθνικής εσωστρέφειας και ανωτερότητας και επεκτατισμού, της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και όλων των απάνθρωπων, ανιστόρητων και ανόητων πολιτικών που πρεσβεύει ως ακροδεξιά, εξυπηρετώντας όμως δήθεν την λαϊκή βάση που την ανέδειξε με επιμέρους πολιτικές που θα της προσφέρουν κάποια πρόσκαιρα οικονομικά ανταλλάγματα, τότε θα οδηγήσει με ιστορική ακρίβεια στην βραχυπρόθεσμη επικράτηση της συστημικής ακροδεξιάς και στην Ευρώπη, και μεσοπρόθεσμα πάλι στην ίδια κατάληξη μιας γενικευμένης και οδυνηρής εκκαθάρισης του πληθυσμού επί γης.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δηλαδή η ανθρωπότητα δεν φαίνεται, έτσι όπως πορεύεται, να γλυτώνει ένα πολύ οδυνηρό γεγονός μαζικής εξολόθρευσης. Αυτό συμβαίνει επειδή πλέον το ανθρώπινο είδος έχει κυριαρχήσει στον πλανήτη, έχει καταστεί ήδη από χρόνια πολλά ζιζάνιο, που εξολοθρεύει τα υπόλοιπα είδη ζωής γύρω του και απομυζεί μόνο του τους φυσικούς πόρους, με ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους από αυτούς που η φύση τους αναπληρώνει, φύση την οποία βέβαια ταυτόχρονα ρυπαίνει, μολύνει και καταστρέφει, υπονομεύοντας και από μια άλλη οδό την ίδια του την ύπαρξη και οδηγώντας και από εκεί προς την αυτοκαταστροφή του, αλλά όλο αυτό το ονομάζει “Ανάπτυξη” και έχει ως στόχο του την συνεχή της αύξηση.
Όταν λοιπόν ένα είδος καταστεί ζιζάνιο σε ένα χωράφι, όταν τα εξολοθρεύσει όλα τα άλλα γύρω του και πυκνώσει τόσο, δεν έχει παρά να αρχίσει ύστερα να κανιβαλίζεται και να επικρατούν μόνο τα ισχυρότερα του επικρατέστερου αυτού είδους. Αυτό συμβαίνει ήδη στην ανθρωπότητα, η οποία έχει ήδη επικρατήσει στο χωράφι του πλανήτη και επειδή πλέον πορεύεται με το χρηματοπιστωτικό αξιακό σύστημα και όχι με το φυσικό, ορίζει ως ισχυρότερους αυτούς που έχουν συσσωρευμένο πλούτο κουπονιών χρήματος και οι οποίοι καθιστούν ολοένα και περισσότερους από τους “παρακατιανούς” τους ανθρώπους αδύναμους, με πολιτικές της οικονομικής λιτότητας και ιδιωτικοποίησης των φυσικών πόρων, και τελικά τους εξολοθρεύουν. Εξολοθρεύουν όμως και τους εαυτούς τους ταυτόχρονα και υποσκάπτουν το μέλλον τους, λόγω του ότι οι πολιτικές τους αυτές έχουν χαοτικές δυσμενείς συνέπειες στην ίδια τους την φυσική υπόσταση και τους ξεκάνουν και τους ίδιους τελικά, ειρηνικά αλλά όχι ανώδυνα, πόσω μάλλον ανεπαίσχυντα.
Αυτό που αναμένουμε λοιπόν στο βραχύ μέλλον, ύστερα και από την επικράτηση του Τραμπ, η οποία ήταν ιστορικά αναμενόμενη, είναι κατά τη γνώμη μου να δούμε πώς θα πορευτεί πλέον η ανθρωπότητα προς την καταστροφή της από την 20η Ιανουαρίου και μετά. Ποιον δρόμο θα διαλέξει. Γιατί η επανάστΗση του αξιακού συστήματος και η αλλαγή πορείας προς την σμίκρυνση των μεγεθών, προς την αποανάπτυξη και την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των ειδών αλλά και των μελών της, βρίσκονται ακόμη, όπως φαίνεται, σε στάδιο νηπιακό στις τάξεις της.
RSS Feed
