Γιώργος Σταματόπουλος
Λέγαμε προτού εισβάλει η κρίση στη χώρα (αλλά και πολύ νωρίτερα) ότι η εκτράχυνση του φιλελευθερισμού, η επίθεση του κράτους εναντίον της κοινωνίας (ο πόλεμος!) θα μας έδινε την ευκαιρία να επαναστοχαστούμε, να κοιτάξουμε μέσα μας, αλλά και δίπλα μας. Θεωρήσαμε ότι η αλληλεγγύη θα επανέκαμπτε και ότι θα συγκρατούσαμε τον άκρατο καταναλωτισμό και θα συντρίβαμε τα δήθεν, τον αρνητικό εγωισμό και τα πολλά συμπαρομαρτούντα όλων αυτών. Ελπίσαμε ακόμη ότι η νέα μορφή στη δομή κοινωνίας θα βοηθούσε στην ανάπτυξη νέου ψυχισμού, θα άπλωνε πιο ανθρώπινες συνθήκες. Αυτά μας έλεγαν οι παλιοί αλλά και οι νέοι μαρξιστές. Εγινε τίποτα απ’ όλα αυτά;...
περισσότερα στο: http://www.efsyn.gr/arthro/nees-morfes-dimokratias
Σθένος ως διαπραγματευτική ικανότητα
Εκείνο που μετράει για ανθρώπους - ομάδες - λαούς είναι το σθένος μπροστά στην πραγματικότητα, το πόσο και πώς προστατεύονται: από τα εκρηκτικά που έχουν μέσα τους αφ’ ενός και από τη στάση τους απέναντι στους αντιπάλους αφετέρου.
περισσότερα στο:
http://www.efsyn.gr/arthro/sthenos-os-diapragmateytiki-ikanotita
Ρεαλισμός
Η Ευρώπη της αλληλεγγύης δεν υπάρχει· υπάρχει μόνο, δυστυχώς, η Ευρώπη των οικονομικών ελίτ. Και οι πνευματικοί άνθρωποι (όσοι έχουν το πνεύμα ως επάγγελμα); Και οι λαοί; Οι πλείστοι από τους πρώτους έχουν γοητευτεί από την εξουσία, οι δε λαοί άγονται και φέρονται από τους εκάστοτε κομματικούς εκπροσώπους τους. Αυτός είναι ο ρεαλισμός: το βασίλειο της αγοράς. Κράτος (πολιτικοί) ανύπαρκτο, όπως ανύπαρκτη και η κοινωνία. Τα φερέφωνα της αγοράς επικρατούν (ηγέτες - κόμματα - δημοσιογράφοι). Σ’ αυτόν τον ρεαλισμό καλούν την ελληνική κυβέρνηση να υποκλιθεί οι ηγέτες της ευρωζώνης. ...
περισσότερα
Λέγαμε προτού εισβάλει η κρίση στη χώρα (αλλά και πολύ νωρίτερα) ότι η εκτράχυνση του φιλελευθερισμού, η επίθεση του κράτους εναντίον της κοινωνίας (ο πόλεμος!) θα μας έδινε την ευκαιρία να επαναστοχαστούμε, να κοιτάξουμε μέσα μας, αλλά και δίπλα μας. Θεωρήσαμε ότι η αλληλεγγύη θα επανέκαμπτε και ότι θα συγκρατούσαμε τον άκρατο καταναλωτισμό και θα συντρίβαμε τα δήθεν, τον αρνητικό εγωισμό και τα πολλά συμπαρομαρτούντα όλων αυτών. Ελπίσαμε ακόμη ότι η νέα μορφή στη δομή κοινωνίας θα βοηθούσε στην ανάπτυξη νέου ψυχισμού, θα άπλωνε πιο ανθρώπινες συνθήκες. Αυτά μας έλεγαν οι παλιοί αλλά και οι νέοι μαρξιστές. Εγινε τίποτα απ’ όλα αυτά;...
περισσότερα στο: http://www.efsyn.gr/arthro/nees-morfes-dimokratias
Σθένος ως διαπραγματευτική ικανότητα
Εκείνο που μετράει για ανθρώπους - ομάδες - λαούς είναι το σθένος μπροστά στην πραγματικότητα, το πόσο και πώς προστατεύονται: από τα εκρηκτικά που έχουν μέσα τους αφ’ ενός και από τη στάση τους απέναντι στους αντιπάλους αφετέρου.
περισσότερα στο:
http://www.efsyn.gr/arthro/sthenos-os-diapragmateytiki-ikanotita
Ρεαλισμός
Η Ευρώπη της αλληλεγγύης δεν υπάρχει· υπάρχει μόνο, δυστυχώς, η Ευρώπη των οικονομικών ελίτ. Και οι πνευματικοί άνθρωποι (όσοι έχουν το πνεύμα ως επάγγελμα); Και οι λαοί; Οι πλείστοι από τους πρώτους έχουν γοητευτεί από την εξουσία, οι δε λαοί άγονται και φέρονται από τους εκάστοτε κομματικούς εκπροσώπους τους. Αυτός είναι ο ρεαλισμός: το βασίλειο της αγοράς. Κράτος (πολιτικοί) ανύπαρκτο, όπως ανύπαρκτη και η κοινωνία. Τα φερέφωνα της αγοράς επικρατούν (ηγέτες - κόμματα - δημοσιογράφοι). Σ’ αυτόν τον ρεαλισμό καλούν την ελληνική κυβέρνηση να υποκλιθεί οι ηγέτες της ευρωζώνης. ...
περισσότερα
RSS Feed
