O πoλιτικός πόλεμος κατά της Eλλάδας

του Μενέλαου Γκίβαλου

Η δημοκρατία δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον, ένα «ωφελιμιστικό στρατήγημα» που συντελεί στη διασφάλιση του ύψιστου πολιτικού στόχου: της  (οικονομικής) ελευθερίας 

(F.A. Hayek, «The Road toSelfdom», 1976)

Έναν απηνή οικονομικό και –κατεξοχήν– πολιτικό πόλεμο δέχονται η χώρα και η ελληνική κυβέρνηση, από την επόμενη ημέρα της 25ης Ιανουαρίου. Ο στόχος προφανής: Το απείθαρχο «αντι-παράδειγμα» πρέπει να συντριβεί, πριν επεκταθεί και «μολύνει» κι άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, πριν αμφισβητηθεί η γερμανική κυριαρχία και η νεοφιλελεύθερη λιτότητα που την αναπαράγει και την ενισχύει

Όμως η έκφραση «πολιτικός πόλεμος» είναι «απαγορευμένη» και θα πρέπει να «ουδετεροποιηθεί», να προσλάβει τεχνοκρατική νοηματοδότηση. Γι’ αυτό και ο «πολιτικός πόλεμος» μετουσιώνεται σε «διαπραγμάτευση», οι αντίπαλοι σε «εταίρους», οι συνασπισμοί συμφερόντων αποκαλούνται «θεσμοί», τα πεδία αντιπαράθεσης μετασχηματίζονται σε «συλλογικά όργανα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης», ώστε να συσκοτιστεί η μετατροπή τους σε εργαλεία άσκησης της ολιγαρχικής εξουσίας της γερμανικής ελίτ…
περισσότερα