Ήταν 25 Ιουλίου στην καρδιά του καλοκαιριού. Η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Η Μυρτώ και η Αιμιλία μόλις είχαν επιστρέψει από 15νθήμερη κατασκήνωση στο βουνό. Σ αυτό το διάστημα έμεινε "στο πόδι τους" η συνεταίρος τους. Το πρωί η Μαργαρίτα με ένα καλάθι στο χέρι μπήκε στο μπαξέ και άρχισε να μαζεύει φασολάκια, πιπεριές, καρότα, αγγουράκια, ντομάτες, κολοκυθάκια, λίγο μαϊντανό και ένα κοτσάνι βασιλικό. Όλα εξαιρετικής ποιότητας. Τα στόλισε όμορφα - όμορφα και τα θαύμαζε.
Να και οι φίλες της, μόλις είχαν ταΐσει τα πουλερικά και την Κωστούλα (το γουρουνάκι). - ".... Τελικά δεν ήταν και τόσο δύσκολο, ούτε που κατάλαβα πως φθάσαμε να μαζεύουμε τα δικά μας λαχανικά", είπε η Μαργαρίτα. - "Εγώ θα το λεγα παιχνίδι", συμπλήρωσε η Μυρτώ. - "Ξέρετε μου φαίνεται παράξενο που δεν χρειάζεται να τα αγοράσουμε από το μανάβη άσε που είναι πολύ πιο νόστιμα. Αλλά όχι μόνο επειδή είναι οικολογικά, να... όταν τα μαγειρεύουμε το κάνουμε με τόση αγάπη" - "Κι εγώ Μαργαρίτα νιώθω αυτή τη συγκίνηση. Είναι σαν θαύμα να βλέπεις από ένα τόσο δα σποράκι να ξεκινάει ένα φυτό που με τις φροντίδες σου, μεγαλώνει και σου δίνει τους καρπούς του. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια είναι σαν το φυτό κι εγώ να γινόμαστε ένα", είπε η Αιμιλία.
Ο κύριος Ηρακλής που πλησίασε σιγά - σιγά, άκουσε με πολύ ικανοποίηση τα λόγια τους. - "Λοιπόν μπαμπά δεν θα σπείρουμε κάτι στα κενά που έμειναν στις βραγιές;" Ρώτησε ορεξάτη η Μυρτώ. - "Μμ... ναι .... θα πρεπε. Το συζητήσαμε με τη Μαργαρίτα όταν εσείς απολαμβάνατε τον καθαρό αέρα και τη δροσιά του βουνού", είπε ο πατέρας της και συνέχισε. - "Θυμάστε που μιλήσαμε για την αμειψισπορά; Δηλαδή το πόσο σημαντικό είναι να διαλέγουμε ποια φυτά θα καλλιεργήσουμε στις κενές θέσεις, ποια θα διαδεχθούν ποια καίμε, ποια θα γειτονεύουν στην ίδια βραγιά;" - "Ναι όταν σχεδιάζαμε το μπαξέ" θυμήθηκε η Αιμιλία. - "Μπράβο. Καταλήξαμε λοιπόν με τη Μαργαρίτα να σπείρουμε πατάτες δίπλα στις φράουλες εκεί που ήταν το σπανάκι. Να μεταφυτεύσουμε λάχανα στη θέση που ήταν οι ανοιξιάτικες πατάτες, πράσα στη θέση του σπανακιού ανάμεσα στο σέλινο και το μαϊντανό. Να σπείρουμε καλοκαιρινές κολοκύθες δίπλα στα παντζάρια στη θέση των μαρουλιών και τέλος να μεταφυτεύσουμε μπρόκολα εκεί που ήταν τα κολοκυθάκια. Θα χετε καταλάβει ότι δεν σπέρνουμε μόνο ότι θέλουμε αλλά ότι ταιριάζει στην εποχή του έτους" είπε ο κύριος Ηρακλής και τις κοίταξε διερευνητικά για να αντιληφθεί πόσα απ αυτά με τα οποία τους "βομβάρδιζε" που για κείνον ήταν αυτονόητα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά.
- "Σπόρους - φυτά έχουμε;" - "Ναι μην ανησυχείς Μυρτώ έχουμε πάρει. Όμως νομίζω ότι ήρθε η ώρα να κάνετε το δικό σας σπορείο. Θα χρειαστεί να σπείρετε λάχανα, μπρόκολα και κουνουπίδια (για το χειμώνα) που θα τα μεταφυτεύσουμε στη μόνιμη θέση τους όταν ο βλαστός τους θα έχει το πάχος ενός μολυβιού οκέϋ;" - "Οκέϋ, αλλά πως γίνεται ένα σπορείο;" ρώτησαν οι μαθητευόμενοι μπαξεβάνοι. - "Τα σπορεία δεσποινίδες μου είναι δύο ειδών, τα εσωτερικά ή θερμοσπορεία για τον χειμώνα και τα υπαίθρια για το καλοκαίρι. Για τα θερμοσπορεία χρησιμοποιούμε μικρά γλαστράκια ή δίσκους με τρύπες που τα γεμίζουμε με κοσκινισμένο καλό χώμα και κόμποστ προσθέτοντας λίγη άμμο ή βερμικουλίτη (άσπρο πέτρωμα σαν σποράκια) για να είναι πιο αφράτο το χώμα και να στραγγίζει το παραπανίσιο νερό. Σ αυτά σπέρνουμε τα φυτά που δεν αντέχουν στο κρύο όπως ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες το χειμώνα για να κερδίσουμε χρόνο και να τα φάμε πιο πρώιμα. Μετά τα τοποθετούμε μέσα στο σπίτι μπροστά σ ένα φωτεινό παράθυρο ή στο υπόγειο με αναμμένη λάμπα ή στο θερμοκήπιο αν έχουμε. Όταν μεγαλώσουν κάμποσο τα μεταφυτεύουμε σε γλαστράκια ένα - ένα και τα κρατάμε πάλι σε θερμαινόμενο χώρο. Τέλος όταν θα έχει ξεπεραστεί κάθε κίνδυνος παγετού τα φυτεύουμε έξω στο μπαξέ στη μόνιμη πια θέση τους". - "Σ αυτό το διάστημα τα ψεκάζουμε 2-3 φορές με εκχύλισμα φυκιών και φροντίζουμε να είναι το χώμα τους πάντα υγρό αλλά όχι μούσκεμα", συμπλήρωσε η Αιμιλία που παρατηρούσε όπως φαίνεται τον πατέρα της και γνώριζε.
Μ ένα χαμόγελο ως τα αυτιά ο κύριος Ηρακλής που συνειδητοποίησε για ακόμη μια φορά πως μέσα από την πράξη τα παιδιά μαθαίνουν πολύ καλύτερα κι απ το να τους κάνεις ειδικό μάθημα, συνέχισε. - "Για τα υπαίθρια σπορεία, αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την άκρη μιας βραγιάς της οποίας το χώμα αφού το τρυπήσουμε με πολύ προσοχή, με μια πιρούνα, και αν χρειαστεί αφού το κοσκινίσουμε, προσθέτουμε λίγο βερμικουλίτη, το ανακατεύουμε, το βρέχουμε και μετά σπέρνουμε. Φροντίζοντας να έχουμε σκιά πάνω από τα φυτά που θα βγουν. Τότε για να κάνουμε καλοκαιρινό σπορείο μπορούμε να σκάψουμε μια τάφρο βάθους 15 εκατοστών και όσο μεγάλη την θέλουμε και να την γεμίσουμε μ ένα μίγμα από καλό χώμα κόμποστ και βερμικουλίτη έως 3 εκατοστά κάτω από το επίπεδο του εδάφους(όπως φαίνεται στο σχήμα). Όταν τελειώσει αυτή η δουλειά βρέχουμε το χώμα, σπέρνουμε και καλύπτουμε την τάφρο μ ένα ξύλο που να πατάει στις άκρες και δεν θα πιέζει το χώμα του σπορείου. Αυτό πρέπει να το ελέγχουμε καθημερινά μέχρι να εμφανιστούν τα φυντανάκια και να το ποτίζουμε με προσοχή ώστε να μην μείνει ποτέ στεγνό το χώμα. Όταν φανούν τα φυτά θα απομακρύνουμε το ξύλο φροντίζοντας να κάνουμε σκιά πάνω από το σπορείο μ ένα σκελετό στον οποίο θα έχουμε εφαρμόσει ένα ύφασμα (σαν σκεπή). Κατανοητό;" ρώτησε ο κύριος Ηρακλής. - "Μάλιστα κύριε!" απάντησε η Μυρτώ. "Όμως θα μας πας σε παρακαλώ για κανένα μπάνιο; Γιατί καλό το βουνό αλλά και η θάλασσα..." - "Πες το κι έγινε".
Να και οι φίλες της, μόλις είχαν ταΐσει τα πουλερικά και την Κωστούλα (το γουρουνάκι). - ".... Τελικά δεν ήταν και τόσο δύσκολο, ούτε που κατάλαβα πως φθάσαμε να μαζεύουμε τα δικά μας λαχανικά", είπε η Μαργαρίτα. - "Εγώ θα το λεγα παιχνίδι", συμπλήρωσε η Μυρτώ. - "Ξέρετε μου φαίνεται παράξενο που δεν χρειάζεται να τα αγοράσουμε από το μανάβη άσε που είναι πολύ πιο νόστιμα. Αλλά όχι μόνο επειδή είναι οικολογικά, να... όταν τα μαγειρεύουμε το κάνουμε με τόση αγάπη" - "Κι εγώ Μαργαρίτα νιώθω αυτή τη συγκίνηση. Είναι σαν θαύμα να βλέπεις από ένα τόσο δα σποράκι να ξεκινάει ένα φυτό που με τις φροντίδες σου, μεγαλώνει και σου δίνει τους καρπούς του. Είναι κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια είναι σαν το φυτό κι εγώ να γινόμαστε ένα", είπε η Αιμιλία.
Ο κύριος Ηρακλής που πλησίασε σιγά - σιγά, άκουσε με πολύ ικανοποίηση τα λόγια τους. - "Λοιπόν μπαμπά δεν θα σπείρουμε κάτι στα κενά που έμειναν στις βραγιές;" Ρώτησε ορεξάτη η Μυρτώ. - "Μμ... ναι .... θα πρεπε. Το συζητήσαμε με τη Μαργαρίτα όταν εσείς απολαμβάνατε τον καθαρό αέρα και τη δροσιά του βουνού", είπε ο πατέρας της και συνέχισε. - "Θυμάστε που μιλήσαμε για την αμειψισπορά; Δηλαδή το πόσο σημαντικό είναι να διαλέγουμε ποια φυτά θα καλλιεργήσουμε στις κενές θέσεις, ποια θα διαδεχθούν ποια καίμε, ποια θα γειτονεύουν στην ίδια βραγιά;" - "Ναι όταν σχεδιάζαμε το μπαξέ" θυμήθηκε η Αιμιλία. - "Μπράβο. Καταλήξαμε λοιπόν με τη Μαργαρίτα να σπείρουμε πατάτες δίπλα στις φράουλες εκεί που ήταν το σπανάκι. Να μεταφυτεύσουμε λάχανα στη θέση που ήταν οι ανοιξιάτικες πατάτες, πράσα στη θέση του σπανακιού ανάμεσα στο σέλινο και το μαϊντανό. Να σπείρουμε καλοκαιρινές κολοκύθες δίπλα στα παντζάρια στη θέση των μαρουλιών και τέλος να μεταφυτεύσουμε μπρόκολα εκεί που ήταν τα κολοκυθάκια. Θα χετε καταλάβει ότι δεν σπέρνουμε μόνο ότι θέλουμε αλλά ότι ταιριάζει στην εποχή του έτους" είπε ο κύριος Ηρακλής και τις κοίταξε διερευνητικά για να αντιληφθεί πόσα απ αυτά με τα οποία τους "βομβάρδιζε" που για κείνον ήταν αυτονόητα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά.
- "Σπόρους - φυτά έχουμε;" - "Ναι μην ανησυχείς Μυρτώ έχουμε πάρει. Όμως νομίζω ότι ήρθε η ώρα να κάνετε το δικό σας σπορείο. Θα χρειαστεί να σπείρετε λάχανα, μπρόκολα και κουνουπίδια (για το χειμώνα) που θα τα μεταφυτεύσουμε στη μόνιμη θέση τους όταν ο βλαστός τους θα έχει το πάχος ενός μολυβιού οκέϋ;" - "Οκέϋ, αλλά πως γίνεται ένα σπορείο;" ρώτησαν οι μαθητευόμενοι μπαξεβάνοι. - "Τα σπορεία δεσποινίδες μου είναι δύο ειδών, τα εσωτερικά ή θερμοσπορεία για τον χειμώνα και τα υπαίθρια για το καλοκαίρι. Για τα θερμοσπορεία χρησιμοποιούμε μικρά γλαστράκια ή δίσκους με τρύπες που τα γεμίζουμε με κοσκινισμένο καλό χώμα και κόμποστ προσθέτοντας λίγη άμμο ή βερμικουλίτη (άσπρο πέτρωμα σαν σποράκια) για να είναι πιο αφράτο το χώμα και να στραγγίζει το παραπανίσιο νερό. Σ αυτά σπέρνουμε τα φυτά που δεν αντέχουν στο κρύο όπως ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες το χειμώνα για να κερδίσουμε χρόνο και να τα φάμε πιο πρώιμα. Μετά τα τοποθετούμε μέσα στο σπίτι μπροστά σ ένα φωτεινό παράθυρο ή στο υπόγειο με αναμμένη λάμπα ή στο θερμοκήπιο αν έχουμε. Όταν μεγαλώσουν κάμποσο τα μεταφυτεύουμε σε γλαστράκια ένα - ένα και τα κρατάμε πάλι σε θερμαινόμενο χώρο. Τέλος όταν θα έχει ξεπεραστεί κάθε κίνδυνος παγετού τα φυτεύουμε έξω στο μπαξέ στη μόνιμη πια θέση τους". - "Σ αυτό το διάστημα τα ψεκάζουμε 2-3 φορές με εκχύλισμα φυκιών και φροντίζουμε να είναι το χώμα τους πάντα υγρό αλλά όχι μούσκεμα", συμπλήρωσε η Αιμιλία που παρατηρούσε όπως φαίνεται τον πατέρα της και γνώριζε.
Μ ένα χαμόγελο ως τα αυτιά ο κύριος Ηρακλής που συνειδητοποίησε για ακόμη μια φορά πως μέσα από την πράξη τα παιδιά μαθαίνουν πολύ καλύτερα κι απ το να τους κάνεις ειδικό μάθημα, συνέχισε. - "Για τα υπαίθρια σπορεία, αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την άκρη μιας βραγιάς της οποίας το χώμα αφού το τρυπήσουμε με πολύ προσοχή, με μια πιρούνα, και αν χρειαστεί αφού το κοσκινίσουμε, προσθέτουμε λίγο βερμικουλίτη, το ανακατεύουμε, το βρέχουμε και μετά σπέρνουμε. Φροντίζοντας να έχουμε σκιά πάνω από τα φυτά που θα βγουν. Τότε για να κάνουμε καλοκαιρινό σπορείο μπορούμε να σκάψουμε μια τάφρο βάθους 15 εκατοστών και όσο μεγάλη την θέλουμε και να την γεμίσουμε μ ένα μίγμα από καλό χώμα κόμποστ και βερμικουλίτη έως 3 εκατοστά κάτω από το επίπεδο του εδάφους(όπως φαίνεται στο σχήμα). Όταν τελειώσει αυτή η δουλειά βρέχουμε το χώμα, σπέρνουμε και καλύπτουμε την τάφρο μ ένα ξύλο που να πατάει στις άκρες και δεν θα πιέζει το χώμα του σπορείου. Αυτό πρέπει να το ελέγχουμε καθημερινά μέχρι να εμφανιστούν τα φυντανάκια και να το ποτίζουμε με προσοχή ώστε να μην μείνει ποτέ στεγνό το χώμα. Όταν φανούν τα φυτά θα απομακρύνουμε το ξύλο φροντίζοντας να κάνουμε σκιά πάνω από το σπορείο μ ένα σκελετό στον οποίο θα έχουμε εφαρμόσει ένα ύφασμα (σαν σκεπή). Κατανοητό;" ρώτησε ο κύριος Ηρακλής. - "Μάλιστα κύριε!" απάντησε η Μυρτώ. "Όμως θα μας πας σε παρακαλώ για κανένα μπάνιο; Γιατί καλό το βουνό αλλά και η θάλασσα..." - "Πες το κι έγινε".
RSS Feed
