"Φτιάχνοντας σβόλους"
Σήμερα οι τρεις μικρές αγρότισσες με τον κύριο Ηρακλή και την Άννα, (τη μαμά των κοριτσιών), ετοιμαζότανε να πάνε για μερικές μέρες στην Έδεσσα. Η κυρία Άννα πήρε άδεια γι αυτό το λόγο από τη δουλειά της. Οι γονείς της Μαργαρίτας ανέλαβαν να φροντίζουν τα ζώα και τον μπαξέ και όλοι ήταν έτοιμοι για αναχώρηση. Στο δρόμο άρχισε η κουβέντα - "Τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί που θα πάμε κυρία Άννα;" - "Θα βοηθήσουμε ένα φίλο μας να μαζέψει τα ροδάκινα από το κτήμα του και θα ετοιμάσουμε σβόλους". - "Σβόλους; τι σβόλους;" - "Να σου πω εγώ Μαργαρίτα;" ρώτησε η Αιμιλία. - "Ναι αν ξέρεις" - "Ναι τον Οκτώβρη που μας πέρασε, με την κυρία μας ετοιμάσαμε σβόλους στο σχολείο. Ζυμώσαμε σπόρους με κοκκινόχωμα και νερό, ύστερα περάσαμε τη λάσπη μέσα από σήτα με μικρές τρύπες για να ξεχωρίσουν οι σβόλοι με τα σποράκια και για να στεγνώσουν τους απλώσαμε πάνω σε εφημερίδες". - "Τρελαίνομαι να παίζω με τις λάσπες, αλλά μετά τι τους κάνατε; ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Πήγαμε εκδρομή σ ένα λόφο που ήταν γυμνός και τους σκορπίσαμε για να φυτρώσουν". - "Και φύτρωσαν;" - "Αχά!!! Ξαναπήγαμε εκδρομή μετά τα Χριστούγεννα και είδαμε φυτά από βίκο, τριφύλλια, κριθάρι και κάτι άλλα από αγριόχορτα και ακακίες. Η κυρία, μας είπε θα επαναλάβουμε τις σπορές τα επόμενα 3 χρόνια με σπόρους από φυτά που δείχνουν ότι μπορούν να ζήσουν εκεί 2-3 χρόνια. Και κάποια στιγμή θα γίνει ένα μικρό δάσος. Εκεί θα φτιάχνουν τις φωλιές τους τα ζώα που πριν δεν ήξεραν που να πάνε και μείς θα ήμαστε υπερήφανοι που βοηθήσαμε".
- "Έτσι γίνονται τα δάση;" "Κάπως έτσι Σπόροι από χορταράκια, θάμνους και δέντρα πέφτουν πάνω στη γη. Όταν η θερμοκρασία και η υγρασία είναι αυτή που χρειάζεται ο κάθε σπόρος, χτυπάει το ξυπνητήρι, (το βιολογικό του ρολόι), ξυπνάει από τον λήθαργό του και φυτρώνει. Η ρίζα του τρυπάει το χώμα και μπαίνει μέσα, τα φύλλα του ψάχνουν το φως του ήλιου και αρχίζει να μεγαλώνει - να μεγαλώνει ώσπου να γίνει όπως οι γονείς του. Σ ένα λόφο όμως όπως αυτόν που έσπειραν η Αιμιλία, δεν υπάρχουν φυτά για να ρίξουν τους σπόρους τους και έτσι ανέλαβαν τα παιδιά", απάντησε η Άννα.
- "Όμως γιατί τους βάλατε μέσα στη λάσπη;" - "Για να τους προφυλάξουμε από τα πουλιά και τα ποντίκια". Απάντησε η Αιμιλία. - "Στην τηλεόραση, άκουσα ότι τα δάση είναι οι πνεύμονες της γης και αν συνεχίσουμε να τα κόβουμε και να τα καίμε θα καταστρέψουμε το περιβάλλον. Και ότι σ ένα δάσος που μόλις κάηκε δεν πρέπει να επιτρέπεται να βόσκουν τα πρόβατα γιατί τρων τα νέα φυτά που αν μεγάλωναν θα ξαναέκαναν το δάσος", είπε η Μυρτώ. - "Και σε μας η κυρία είπε ότι αν σ αυτό το λόφο που σπείραμε με τη μέθοδο Φουκουόκα, μπουν τα πρόβατα και βοσκήσουν, η προσπάθειά μας θα πάει χαμένη". Συμπλήρωσε η Αιμιλία.
- "Τι είναι ο Φουκουόκα;" Ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Ο Φουκουόκα είναι ένας Ιάπωνας που σκέφτηκε αυτό τον τρόπο της αναβλάστησης των βουνών. Να είναι αυτός ο παππούς στη φωτογραφία που μαζί με κάποιον άλλο ετοιμάζουν σβόλους, έδειξε η Άννα στα κορίτσια και συνέχισε. "Ο Φουκουόκα λοιπόν παρατηρώντας τη φύση, κατάλαβε ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, "πηγάζει" από το ίδιο το έδαφος. Οι έρημοι δεν σχηματίζονται επειδή παύει να υπάρχει βροχή. Μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση. Και ότι πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πως να ξανακάνουμε τα παλιά δάση. Γι αυτό προτείνει να τυλίξουμε τους σπόρους από δασικά φυτά, οπωροφόρα δέντρα, τριφύλλια, βίκο, σιτηρά και άλλους με αργιλόχωμα, αφαλατωμένο θαλασσινό νερό, σβησμένο ασβέστη και νερό και να τους "ρίχνουμε" στα φαλακρά βουνά την περίοδο των βροχών", εξήγησε η Άννα.
- "Χε - Χε!!! μ αρέσει. Κορίτσια, Θέλετε να σπείρουμε πολλά δάση; Πρότεινε η Μαργαρίτα. Είχαν άλλη μια ώρα δρόμο αλλά οι δεσποινίδες κουράστηκαν και ζήτησαν στάση, γι αυτό μπήκαν σ ένα χωραφόδρομο και παρκάρισαν. Η περιοχή ήταν γεμάτη ροδακινιές. Τα φρούτα κρέμονταν λαχταριστά από τα κλαδιά. Η Μυρτώ και η Μαργαρίτα παίζοντας ανάμεσα στα δέντρα δεν κρατήθηκαν και έκοψαν από ένα ροδάκινο. Την ίδια στιγμή, ο παραγωγός που ήταν εκεί κοντά και τις άκουσε εμφανίστηκε τρέχοντας, για να τις προλάβει πριν τα δαγκώσουν. Τα κορίτσια έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ο κύριος Κώστας όπως ήταν τ όνομά του, τους εξήγησε ότι θα τους έδινε με πολύ χαρά όσα ροδάκινα θέλανε αλλά μετά από λίγες μέρες γιατί χτες είχε ραντίσει τα δέντρα μ ένα δηλητήριο για τη σαπίλα και κινδύνευαν να αρρωστήσουν αν τα έτρωγαν. Τα κορίτσια απογοητευμένα γύρισαν κοντά στου άλλους και περιέγραψαν το περιστατικό. "Δυστυχώς αυτή η κατάσταση είναι μια πραγματικότητα" είπε ο κύριος Ηρακλής. "Δεν μπορούμε να τρώμε άφοβα ους καρπούς που μας δίνει η φύση, όταν δεν καλλιεργούνται με φυσικό τρόπο γιατί κινδυνεύει η υγεία μας. Κι έτσι εσείς μικρές μου "κλέφτρες", τις μάλωσε, "θα έχετε ένα λόγο παραπάνω να μην απλώνετε χέρι σε ξένα φρούτα χωρίς πρώτα να πάρετε την άδεια..." Οι δύο μικρές χαμήλωσαν τα μάτια. - "Άντε - άντε, μπείτε τώρα στο φορτηγάκι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας".
Η Μαργαρίτα όμως δεν είχε καταλάβει γιατί ράντισε εκείνος ο άνθρωπος μ αυτό το δηλητήριο. "Οι καλλιέργειές μας, εκτός από τα έντομα που είπαμε την προηγούμενη φορά, κινδυνεύουν να πάθουν ζημιές και από αρρώστιες. Οι αρρώστιες στα φυτά προκαλούνται από μικροοργανισμούς που λέγονται ιοί, μύκητες και βακτήρια και μπορούμε να τους δούμε μόνο με το μικροσκόπιο. Αυτοί χρησιμοποιούν τα φυτά σαν ξενιστές, για να μπορούν να υπάρχουν. Όταν τα φυτά δεν είναι αρκετά δυνατά, έχει χαλάσει οι οικολογική ισορροπία, (λείπουν δηλαδή "οι εχθροί" οι ανταγωνιστές αυτών των μικροοργανισμών που τους ελέγχουν), και τους ευνοήσουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος όπως η υγρασία και η θερμοκρασία τότε τα φυτά κιτρινίζουν, μαραίνονται, ξηραίνονται ή σαπίζουν. Αυτός ο παραγωγός για να προλάβει να μην σαπίσει η παραγωγή του ράντισε τα δέντρα με ένα γεωργικό φάρμακο το οποίο έχει μέσα μια ουσία. Αυτή σκοτώνει το μύκητα που προκαλεί τη σαπίλα αλλά είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο και πιο πολύ τις πρώτες μέρες από το ράντισμα", εξήγησε ο κύριος Ηρακλής.
- "Ναι τώρα κατάλαβα όμως τι θα κάναμε εμείς αν πάθαινε την αρρώστια της σαπίλας μια ροδακινιά και θέλαμε να την προστατέψουμε χωρίς να τη ραντίσουμε με επικίνδυνες ουσίες;" - "Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ανάλογα με τα συμπτώματα που παρουσιάζει το δέντρο για να μας δείξει ότι είναι άρρωστο, ρωτώντας και μελετώντας οδηγούμαστε στη διάγνωση της αρρώστιας. Είναι όπως με τα παιδιά όταν αρρωσταίνουν. Βλέπουμε τη Μυρτώ άκεφη και χωρίς όρεξη για φαγητό, πράγμα πολύ σπάνιο...Αναρωτιόμαστε μήπως έχει πυρετό, της βάζουμε θερμόμετρο και διαπιστώνουμε ότι όντως έχει. Μετά ψάχνουμε να βρούμε ποια ήταν η αιτία που τον προκάλεσε, μήπως κάποια ίωση; Και γιατί δεν κόλλησε και η Αιμιλία που είναι αδερφή της. Τι κάνει την Αιμιλία πιο δυνατή στην αρρώστια αυτή από τη Μυρτώ; Για να προλάβουμε τις αιτίες για μελλοντικές αρρώστιες. Ταυτόχρονα της δίνουμε κάποια κατάλληλα φάρμακα για να τη βοηθήσουμε να ξεπεράσει την αρρώστια πιο εύκολα και να τη θωρακίσουν" και ο κύριος Ηρακλής συνέχισε. Αφού καταλήγουμε ότι είναι ο τάδε μύκητας που προκαλεί την τάδε αρρώστια και κάνει τα φρούτα στα δέντρα να σαπίζουν, ψάχνουμε να δούμε τι λάθη κάναμε εμείς που ευνόησαν αυτόν τον μύκητα να αναπτυχθεί τόσο πολύ, που να μας σαπίσει τα φρούτα, ώστε να μην το ξαναπάθουμε στο μέλλον. Συγχρόνως ρωτάμε να μάθουμε με ποιο φυσικό φάρμακο μπορούμε να ψεκάσουμε το φυτό για να σταματήσουν τα συμπτώματα. Για το δέντρο σου Μαργαρίτα βρήκαμε ότι έπρεπε να ραντίσουμε μ ένα ζουμί που περιέχει βότανα όπως τσουκνίδα και πολυκόμπι μαζί με φύκια, σκόνες πετρωμάτων και θειάφι. Για να προλάβουμε την εμφάνιση της αρρώστιας αυτό έπρεπε να είχε γίνει μια φορά λίγο πριν την άνθηση των δέντρων και μια φορά αμέσως μετά στην ανθοφορία. Όμως μην ανησυχείτε σ ένα κτήμα που καλλιεργείται οικολογικά τα φυτά δεν αρρωσταίνουν συχνά. Εμείς βέβαια πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις αρρώστιες. Όταν επιστρέψουμε θα σας δείξω πως να κάνουμε μερικά τέτοια ζουμιά από βότανα και πως τα φυλάμε στο "φαρμακείο" του βιοκαλλιεργητή διά παν ενδεχόμενο... Συμφωνείτε;. - "Ναι!!!" ακούστηκε μια ιαχή. Με την κουβέντα ούτε που κατάλαβαν πως πέρασε η ώρα και βρέθηκαν στην περιοχή κάτω από τους καταρράκτες της Έδεσσας. Η Άννα έβγαλε το χαρτάκι με το σχεδιάγραμμα που θα τους οδηγούσε στο κτήμα του φίλου τους. Δεν άργησαν να το βρουν. Γινόταν τέτοιος σαματάς που το κατάλαβαν αμέσως. Ήταν μαζεμένοι καμιά εικοσαριά άνθρωποι, άλλοι μάζευαν ροδάκινα και άλλοι δούλευαν στις μπετονιέρες. Κάτω από τα πλατάνια, δίπλα σε μια πηγή ήταν στημένες οι σκηνές.
Η Μυρτώ, η Αιμιλία και η Μαργαρίτα κατέβηκαν από το αυτοκίνητο μ ένα συγκρατημένο ενθουσιασμό και μια περιέργεια που δεν περιγράφεται. Ο κύριος Ηρακλής και η Άννα αγκαλιάστηκαν συγκινημένοι με τους περισσότερους μιας και ήταν φίλοι από παλιά και χαιρέτησαν εγκάρδια τους άγνωστους μέχρι τότε συντρόφους. Να και ο ιδιοκτήτης του κτήματος κουρασμένος και χαρούμενος με την Αριάδνη. Η Αριάδνη είναι ένα κοριτσάκι που είχε έρθει από την Καλαμάτα με τους γονείς της. Ήταν πια μια έμπειρη κατασκευάστρια σβόλων και ανέλαβε να ξεναγήσει τις καινούριες της φίλες. Τα κορίτσια γρήγορα ξεπέρασαν το μούδιασμα που τις κρατούσε συγκρατημένες και έγιναν ένα με την παρέα. Το πρώτο που έκαναν βέβαια ήταν να ορμήσουν στις ροδακινιές και να φάνε όσα νόστιμα, μυρωδάτα και προπάντων ακίνδυνα ροδάκινα τραβούσε η ψυχή τους. Ο κύριος Ηρακλής και η Άννα αφού κατέβασαν από το φορτηγάκι μερικά σακιά με σπόρους έπιασαν δουλειά με τους υπόλοιπους. Τη σκηνή θα την έστηναν αργότερα. Τα τρία κορίτσια με την καθοδήγηση της Αριάδνης άπλωναν τους σβόλους για να στεγνώσουν ενώ εκείνη έλυνε τις απορίες τους.
- "Γιατί χρησιμοποιούμε μπετονιέρες;" - "Γιατί έχουμε να κάνουμε πολλούς τόνους σβόλων. Έτσι γίνονται πιο γρήγορα και με λιγότερο κόπο. Βέβαια τις έχουν μετατρέψει κάπως, δεν είναι όπως όταν κάνουμε τσιμέντο". - "Και θα σπείρουμε όλους αυτούς του σβόλους;" - "Ναι απ ότι άκουσα έχουν προγραμματιστεί πολλές σπορές το Φθινόπωρο". - "Σε ποια σκηνή μένεις;" - "Στην πορτοκαλί" - "Τι έχει μέσα στην αποθήκη;" - "Μια πρόχειρη κουζίνα. Κάποιος αναλαμβάνει το μαγείρεμα και τρώμε όλοι μαζί" - "Τι ώρα θα φάμε;" Αργά το απόγευμα η Μαργαρίτα σκεφτόταν "τι πανηγύρι είναι τούτο. Βέβαια έχει λίγη ζέστη και ο θόρυβος από τις μπετονιέρες είναι κάπως ενοχλητικός... αλλά ποιος δίνει σημασία μπροστά σ αυτή την ομορφιά".
Σήμερα οι τρεις μικρές αγρότισσες με τον κύριο Ηρακλή και την Άννα, (τη μαμά των κοριτσιών), ετοιμαζότανε να πάνε για μερικές μέρες στην Έδεσσα. Η κυρία Άννα πήρε άδεια γι αυτό το λόγο από τη δουλειά της. Οι γονείς της Μαργαρίτας ανέλαβαν να φροντίζουν τα ζώα και τον μπαξέ και όλοι ήταν έτοιμοι για αναχώρηση. Στο δρόμο άρχισε η κουβέντα - "Τι ακριβώς θα κάνουμε εκεί που θα πάμε κυρία Άννα;" - "Θα βοηθήσουμε ένα φίλο μας να μαζέψει τα ροδάκινα από το κτήμα του και θα ετοιμάσουμε σβόλους". - "Σβόλους; τι σβόλους;" - "Να σου πω εγώ Μαργαρίτα;" ρώτησε η Αιμιλία. - "Ναι αν ξέρεις" - "Ναι τον Οκτώβρη που μας πέρασε, με την κυρία μας ετοιμάσαμε σβόλους στο σχολείο. Ζυμώσαμε σπόρους με κοκκινόχωμα και νερό, ύστερα περάσαμε τη λάσπη μέσα από σήτα με μικρές τρύπες για να ξεχωρίσουν οι σβόλοι με τα σποράκια και για να στεγνώσουν τους απλώσαμε πάνω σε εφημερίδες". - "Τρελαίνομαι να παίζω με τις λάσπες, αλλά μετά τι τους κάνατε; ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Πήγαμε εκδρομή σ ένα λόφο που ήταν γυμνός και τους σκορπίσαμε για να φυτρώσουν". - "Και φύτρωσαν;" - "Αχά!!! Ξαναπήγαμε εκδρομή μετά τα Χριστούγεννα και είδαμε φυτά από βίκο, τριφύλλια, κριθάρι και κάτι άλλα από αγριόχορτα και ακακίες. Η κυρία, μας είπε θα επαναλάβουμε τις σπορές τα επόμενα 3 χρόνια με σπόρους από φυτά που δείχνουν ότι μπορούν να ζήσουν εκεί 2-3 χρόνια. Και κάποια στιγμή θα γίνει ένα μικρό δάσος. Εκεί θα φτιάχνουν τις φωλιές τους τα ζώα που πριν δεν ήξεραν που να πάνε και μείς θα ήμαστε υπερήφανοι που βοηθήσαμε".
- "Έτσι γίνονται τα δάση;" "Κάπως έτσι Σπόροι από χορταράκια, θάμνους και δέντρα πέφτουν πάνω στη γη. Όταν η θερμοκρασία και η υγρασία είναι αυτή που χρειάζεται ο κάθε σπόρος, χτυπάει το ξυπνητήρι, (το βιολογικό του ρολόι), ξυπνάει από τον λήθαργό του και φυτρώνει. Η ρίζα του τρυπάει το χώμα και μπαίνει μέσα, τα φύλλα του ψάχνουν το φως του ήλιου και αρχίζει να μεγαλώνει - να μεγαλώνει ώσπου να γίνει όπως οι γονείς του. Σ ένα λόφο όμως όπως αυτόν που έσπειραν η Αιμιλία, δεν υπάρχουν φυτά για να ρίξουν τους σπόρους τους και έτσι ανέλαβαν τα παιδιά", απάντησε η Άννα.
- "Όμως γιατί τους βάλατε μέσα στη λάσπη;" - "Για να τους προφυλάξουμε από τα πουλιά και τα ποντίκια". Απάντησε η Αιμιλία. - "Στην τηλεόραση, άκουσα ότι τα δάση είναι οι πνεύμονες της γης και αν συνεχίσουμε να τα κόβουμε και να τα καίμε θα καταστρέψουμε το περιβάλλον. Και ότι σ ένα δάσος που μόλις κάηκε δεν πρέπει να επιτρέπεται να βόσκουν τα πρόβατα γιατί τρων τα νέα φυτά που αν μεγάλωναν θα ξαναέκαναν το δάσος", είπε η Μυρτώ. - "Και σε μας η κυρία είπε ότι αν σ αυτό το λόφο που σπείραμε με τη μέθοδο Φουκουόκα, μπουν τα πρόβατα και βοσκήσουν, η προσπάθειά μας θα πάει χαμένη". Συμπλήρωσε η Αιμιλία.
- "Τι είναι ο Φουκουόκα;" Ρώτησε η Μαργαρίτα. - "Ο Φουκουόκα είναι ένας Ιάπωνας που σκέφτηκε αυτό τον τρόπο της αναβλάστησης των βουνών. Να είναι αυτός ο παππούς στη φωτογραφία που μαζί με κάποιον άλλο ετοιμάζουν σβόλους, έδειξε η Άννα στα κορίτσια και συνέχισε. "Ο Φουκουόκα λοιπόν παρατηρώντας τη φύση, κατάλαβε ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, "πηγάζει" από το ίδιο το έδαφος. Οι έρημοι δεν σχηματίζονται επειδή παύει να υπάρχει βροχή. Μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση. Και ότι πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πως να ξανακάνουμε τα παλιά δάση. Γι αυτό προτείνει να τυλίξουμε τους σπόρους από δασικά φυτά, οπωροφόρα δέντρα, τριφύλλια, βίκο, σιτηρά και άλλους με αργιλόχωμα, αφαλατωμένο θαλασσινό νερό, σβησμένο ασβέστη και νερό και να τους "ρίχνουμε" στα φαλακρά βουνά την περίοδο των βροχών", εξήγησε η Άννα.
- "Χε - Χε!!! μ αρέσει. Κορίτσια, Θέλετε να σπείρουμε πολλά δάση; Πρότεινε η Μαργαρίτα. Είχαν άλλη μια ώρα δρόμο αλλά οι δεσποινίδες κουράστηκαν και ζήτησαν στάση, γι αυτό μπήκαν σ ένα χωραφόδρομο και παρκάρισαν. Η περιοχή ήταν γεμάτη ροδακινιές. Τα φρούτα κρέμονταν λαχταριστά από τα κλαδιά. Η Μυρτώ και η Μαργαρίτα παίζοντας ανάμεσα στα δέντρα δεν κρατήθηκαν και έκοψαν από ένα ροδάκινο. Την ίδια στιγμή, ο παραγωγός που ήταν εκεί κοντά και τις άκουσε εμφανίστηκε τρέχοντας, για να τις προλάβει πριν τα δαγκώσουν. Τα κορίτσια έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Ο κύριος Κώστας όπως ήταν τ όνομά του, τους εξήγησε ότι θα τους έδινε με πολύ χαρά όσα ροδάκινα θέλανε αλλά μετά από λίγες μέρες γιατί χτες είχε ραντίσει τα δέντρα μ ένα δηλητήριο για τη σαπίλα και κινδύνευαν να αρρωστήσουν αν τα έτρωγαν. Τα κορίτσια απογοητευμένα γύρισαν κοντά στου άλλους και περιέγραψαν το περιστατικό. "Δυστυχώς αυτή η κατάσταση είναι μια πραγματικότητα" είπε ο κύριος Ηρακλής. "Δεν μπορούμε να τρώμε άφοβα ους καρπούς που μας δίνει η φύση, όταν δεν καλλιεργούνται με φυσικό τρόπο γιατί κινδυνεύει η υγεία μας. Κι έτσι εσείς μικρές μου "κλέφτρες", τις μάλωσε, "θα έχετε ένα λόγο παραπάνω να μην απλώνετε χέρι σε ξένα φρούτα χωρίς πρώτα να πάρετε την άδεια..." Οι δύο μικρές χαμήλωσαν τα μάτια. - "Άντε - άντε, μπείτε τώρα στο φορτηγάκι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας".
Η Μαργαρίτα όμως δεν είχε καταλάβει γιατί ράντισε εκείνος ο άνθρωπος μ αυτό το δηλητήριο. "Οι καλλιέργειές μας, εκτός από τα έντομα που είπαμε την προηγούμενη φορά, κινδυνεύουν να πάθουν ζημιές και από αρρώστιες. Οι αρρώστιες στα φυτά προκαλούνται από μικροοργανισμούς που λέγονται ιοί, μύκητες και βακτήρια και μπορούμε να τους δούμε μόνο με το μικροσκόπιο. Αυτοί χρησιμοποιούν τα φυτά σαν ξενιστές, για να μπορούν να υπάρχουν. Όταν τα φυτά δεν είναι αρκετά δυνατά, έχει χαλάσει οι οικολογική ισορροπία, (λείπουν δηλαδή "οι εχθροί" οι ανταγωνιστές αυτών των μικροοργανισμών που τους ελέγχουν), και τους ευνοήσουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος όπως η υγρασία και η θερμοκρασία τότε τα φυτά κιτρινίζουν, μαραίνονται, ξηραίνονται ή σαπίζουν. Αυτός ο παραγωγός για να προλάβει να μην σαπίσει η παραγωγή του ράντισε τα δέντρα με ένα γεωργικό φάρμακο το οποίο έχει μέσα μια ουσία. Αυτή σκοτώνει το μύκητα που προκαλεί τη σαπίλα αλλά είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο και πιο πολύ τις πρώτες μέρες από το ράντισμα", εξήγησε ο κύριος Ηρακλής.
- "Ναι τώρα κατάλαβα όμως τι θα κάναμε εμείς αν πάθαινε την αρρώστια της σαπίλας μια ροδακινιά και θέλαμε να την προστατέψουμε χωρίς να τη ραντίσουμε με επικίνδυνες ουσίες;" - "Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ανάλογα με τα συμπτώματα που παρουσιάζει το δέντρο για να μας δείξει ότι είναι άρρωστο, ρωτώντας και μελετώντας οδηγούμαστε στη διάγνωση της αρρώστιας. Είναι όπως με τα παιδιά όταν αρρωσταίνουν. Βλέπουμε τη Μυρτώ άκεφη και χωρίς όρεξη για φαγητό, πράγμα πολύ σπάνιο...Αναρωτιόμαστε μήπως έχει πυρετό, της βάζουμε θερμόμετρο και διαπιστώνουμε ότι όντως έχει. Μετά ψάχνουμε να βρούμε ποια ήταν η αιτία που τον προκάλεσε, μήπως κάποια ίωση; Και γιατί δεν κόλλησε και η Αιμιλία που είναι αδερφή της. Τι κάνει την Αιμιλία πιο δυνατή στην αρρώστια αυτή από τη Μυρτώ; Για να προλάβουμε τις αιτίες για μελλοντικές αρρώστιες. Ταυτόχρονα της δίνουμε κάποια κατάλληλα φάρμακα για να τη βοηθήσουμε να ξεπεράσει την αρρώστια πιο εύκολα και να τη θωρακίσουν" και ο κύριος Ηρακλής συνέχισε. Αφού καταλήγουμε ότι είναι ο τάδε μύκητας που προκαλεί την τάδε αρρώστια και κάνει τα φρούτα στα δέντρα να σαπίζουν, ψάχνουμε να δούμε τι λάθη κάναμε εμείς που ευνόησαν αυτόν τον μύκητα να αναπτυχθεί τόσο πολύ, που να μας σαπίσει τα φρούτα, ώστε να μην το ξαναπάθουμε στο μέλλον. Συγχρόνως ρωτάμε να μάθουμε με ποιο φυσικό φάρμακο μπορούμε να ψεκάσουμε το φυτό για να σταματήσουν τα συμπτώματα. Για το δέντρο σου Μαργαρίτα βρήκαμε ότι έπρεπε να ραντίσουμε μ ένα ζουμί που περιέχει βότανα όπως τσουκνίδα και πολυκόμπι μαζί με φύκια, σκόνες πετρωμάτων και θειάφι. Για να προλάβουμε την εμφάνιση της αρρώστιας αυτό έπρεπε να είχε γίνει μια φορά λίγο πριν την άνθηση των δέντρων και μια φορά αμέσως μετά στην ανθοφορία. Όμως μην ανησυχείτε σ ένα κτήμα που καλλιεργείται οικολογικά τα φυτά δεν αρρωσταίνουν συχνά. Εμείς βέβαια πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις αρρώστιες. Όταν επιστρέψουμε θα σας δείξω πως να κάνουμε μερικά τέτοια ζουμιά από βότανα και πως τα φυλάμε στο "φαρμακείο" του βιοκαλλιεργητή διά παν ενδεχόμενο... Συμφωνείτε;. - "Ναι!!!" ακούστηκε μια ιαχή. Με την κουβέντα ούτε που κατάλαβαν πως πέρασε η ώρα και βρέθηκαν στην περιοχή κάτω από τους καταρράκτες της Έδεσσας. Η Άννα έβγαλε το χαρτάκι με το σχεδιάγραμμα που θα τους οδηγούσε στο κτήμα του φίλου τους. Δεν άργησαν να το βρουν. Γινόταν τέτοιος σαματάς που το κατάλαβαν αμέσως. Ήταν μαζεμένοι καμιά εικοσαριά άνθρωποι, άλλοι μάζευαν ροδάκινα και άλλοι δούλευαν στις μπετονιέρες. Κάτω από τα πλατάνια, δίπλα σε μια πηγή ήταν στημένες οι σκηνές.
Η Μυρτώ, η Αιμιλία και η Μαργαρίτα κατέβηκαν από το αυτοκίνητο μ ένα συγκρατημένο ενθουσιασμό και μια περιέργεια που δεν περιγράφεται. Ο κύριος Ηρακλής και η Άννα αγκαλιάστηκαν συγκινημένοι με τους περισσότερους μιας και ήταν φίλοι από παλιά και χαιρέτησαν εγκάρδια τους άγνωστους μέχρι τότε συντρόφους. Να και ο ιδιοκτήτης του κτήματος κουρασμένος και χαρούμενος με την Αριάδνη. Η Αριάδνη είναι ένα κοριτσάκι που είχε έρθει από την Καλαμάτα με τους γονείς της. Ήταν πια μια έμπειρη κατασκευάστρια σβόλων και ανέλαβε να ξεναγήσει τις καινούριες της φίλες. Τα κορίτσια γρήγορα ξεπέρασαν το μούδιασμα που τις κρατούσε συγκρατημένες και έγιναν ένα με την παρέα. Το πρώτο που έκαναν βέβαια ήταν να ορμήσουν στις ροδακινιές και να φάνε όσα νόστιμα, μυρωδάτα και προπάντων ακίνδυνα ροδάκινα τραβούσε η ψυχή τους. Ο κύριος Ηρακλής και η Άννα αφού κατέβασαν από το φορτηγάκι μερικά σακιά με σπόρους έπιασαν δουλειά με τους υπόλοιπους. Τη σκηνή θα την έστηναν αργότερα. Τα τρία κορίτσια με την καθοδήγηση της Αριάδνης άπλωναν τους σβόλους για να στεγνώσουν ενώ εκείνη έλυνε τις απορίες τους.
- "Γιατί χρησιμοποιούμε μπετονιέρες;" - "Γιατί έχουμε να κάνουμε πολλούς τόνους σβόλων. Έτσι γίνονται πιο γρήγορα και με λιγότερο κόπο. Βέβαια τις έχουν μετατρέψει κάπως, δεν είναι όπως όταν κάνουμε τσιμέντο". - "Και θα σπείρουμε όλους αυτούς του σβόλους;" - "Ναι απ ότι άκουσα έχουν προγραμματιστεί πολλές σπορές το Φθινόπωρο". - "Σε ποια σκηνή μένεις;" - "Στην πορτοκαλί" - "Τι έχει μέσα στην αποθήκη;" - "Μια πρόχειρη κουζίνα. Κάποιος αναλαμβάνει το μαγείρεμα και τρώμε όλοι μαζί" - "Τι ώρα θα φάμε;" Αργά το απόγευμα η Μαργαρίτα σκεφτόταν "τι πανηγύρι είναι τούτο. Βέβαια έχει λίγη ζέστη και ο θόρυβος από τις μπετονιέρες είναι κάπως ενοχλητικός... αλλά ποιος δίνει σημασία μπροστά σ αυτή την ομορφιά".
RSS Feed
