Η νέα ΚΑΠ σπαταλά δημόσιους πόρους σε μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις και μεγάλους γαιοκτήμονες, που δεν χρειάζονται τη χρηματοδότηση για να συνεχίσουν και χρηματοδοτήσεις προς ασφαλιστικές εταιρίες εξασφαλίζοντας έτσι τα κέρδη τους. Δεν υιοθετήθηκε η πρόταση για ανώτατο ύψος επιδοτήσεων ανά αγρότη και παραγωγό 100.000 ευρώ, ώστε να μη καρπώνονται οι μεγάλο-αγρότες και η αγρο-βιομηχανία μεγάλο μέρος των επιδοτήσεων. Αν η πρόταση ψηφιζόταν, περίπου 5 δις ευρώ ετησίως θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στη στήριξη των νέων αγροτών, στην έρευνα και τη βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου.
Οι όποιες οικολογικές ρυθμίσεις προβλέπονται, έχουν αποδυναμωθεί, είναι άτολμες, προαιρετικές, γεμάτες εξαιρέσεις, και εκτιμάται ότι δεν θα εφαρμοστούν από την συντριπτική πλειοψηφία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Συνεχίζεται η μονοκαλλιέργεια (στο 70% των εκτάσεων) και δεν διασφαλίστηκε η πραγματική αμειψισπορά με ψυχανθή, πολύτιμη για το περιβάλλον, τη γονιμότητα του εδάφους και τη μείωση της δαπανηρής εξάρτησης των αγροτών από χημικές ουσίες. Η αμειψισπορά είναι μια σοφή πρακτική που ακολουθούσαν οι γεωργοί και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στις νησιωτικές περιοχές, για να εμπλουτίζουν το έδαφος με φυσικό τρόπο και να διατηρούν τη γονιμότητά του. Απορρίφθηκαν προτάσεις κανόνων με βάση τη σημαντική Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά (2000/60) που θα βελτίωναν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις της γεωργίας. Υιοθετήθηκε περιορισμένη δέσμευση για οικολογικές ζώνες στην καλλιεργήσιμη γη χωρίς φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα.
Η νέα ΚΑΠ συνεχίζει να λειτουργεί σε βάρος του διατροφικού συστήματος στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω των επιδοτήσεων εξαγωγών για πλεονάσματα (ντάμπινγκ) από την Ευρώπη προς τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι εκδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες του κινήματος για μια γεωργία των «αγροκτημάτων αντί των εργοστασίων» (βλέπε ανάρτηση http://topikopoiisi.blogspot.gr/2013/03/arc2020.html) μπροστά στο ευρωκοινοβούλιο δεν έφεραν τα αναμενόμενα από τους διοργανωτές αποτελέσματα. Για μια ακόμα φορά σε όλους τους θεσμούς της Ε.Ε. επικρατούν τα συμφέροντα των βιομηχανιών, των μεγάλων εταιρικών γεωργικών επιχειρήσεων και των μεγαλοαγροτών-γεοκτημόνων. Δεν πρέπει να βγάλει επιτέλους τα συμπεράσματά του και το κίνημα για την αγροτική γεωργία και μαζί με τα άλλα κινήματα να αμφισβητήσουν συνολικά πια αυτή την Ε.Ε.; Ακόμη επιμένει και αυτό σε μια λειτουργία και δράση μορφής «λόμπυ»; Σε αυτό το επίπεδο τα «λόμπυ» των παραπάνω κερδισμένων έχουν πολύ μεγαλύτερες «διασυνδέσεις» στους θεσμούς μιας «Ευρώπης των τραπεζών».