Εξαιτίας της μόλυνσης η περιοχή γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ δεν θα είναι κατοικήσιμη για περίπου 20.000 χρόνια
26 Απριλίου του 1986 και στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ γίνεται έκρηξη. Είχαμε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα (Super Gau: της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων).
Σχεδόν 30 χρόνια μετά οι συνέπειές του είναι ακόμη εδώ. Στην περιοχή της πυρηνικής καταστροφής διαπιστώνεται ότι υπάρχει οικολογική καταστροφή.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Oecologia δείχνει ότι οι φυσικοί κύκλοι της ζωής γύρω από το Τσερνόμπιλ έχουν διαταραχθεί. Ειδικά ο φυσικός κύκλος αποσύνθεσης της οργανικής ύλης, ο οποίος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μικροβιακή ζωή. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Νότιας Καρολίνας, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει έρευνες σε διάφορες περιοχές που έχουν μολυνθεί από ραδιενέργεια, μεταξύ των οποίων και η Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, διαπίστωσαν –μεταξύ άλλων- ότι στο Red Forest (Κόκκινο Δάσος), γύρω από το Τσερνόμπιλ, οι κορμοί των δέντρων φαίνονται αμετάβλητοι μετά από τρεις περίπου δεκαετίες.
Αυτό οφείλεται στην εξόντωση των μικροοργανισμών, οι οποίοι δεν αποσυνθέτουν πια τα φύλλα του δάσους, ώστε να τροφοδοτήσουν τις ρίζες των δένδρων με θρεπτικά συστατικά.
Οι ερευνητές εκφράζουν την ανησυχία τους ότι τα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να εκδηλωθεί μια καταστροφική πυρκαγιά στο σημείο. «Σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς τα 28 ετών αδιάσπαστα φύλλα θα λειτουργήσουν ως καύσιμα. Η δε συσσωρευμένη πυρηνική ακτινοβολία θα μπορούσε να μεταφερθεί μέσω του καπνού σε κατοικημένες περιοχές» τονίζουν.
Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Beyond Nuclear, που είναι ενάντια στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και των πυρηνικών όπλων: «Γνωρίζουμε ήδη για τις μεταλλάξεις φυτών και εντόμων και τη μείωση του προσδόκιμου ζωής των πτηνών στη ζώνη του Τσερνόμπιλ αλλά η είδηση αυτή είναι ακόμη πιο ανησυχητική. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της απώλειας της απαραίτητης μικροβιακής κοινότητας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή. Τα αδιάσπαστα φύλλα είναι η πιο άμεση συνέπεια».
26 Απριλίου του 1986 και στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ γίνεται έκρηξη. Είχαμε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα (Super Gau: της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων).
Σχεδόν 30 χρόνια μετά οι συνέπειές του είναι ακόμη εδώ. Στην περιοχή της πυρηνικής καταστροφής διαπιστώνεται ότι υπάρχει οικολογική καταστροφή.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Oecologia δείχνει ότι οι φυσικοί κύκλοι της ζωής γύρω από το Τσερνόμπιλ έχουν διαταραχθεί. Ειδικά ο φυσικός κύκλος αποσύνθεσης της οργανικής ύλης, ο οποίος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μικροβιακή ζωή. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Νότιας Καρολίνας, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει έρευνες σε διάφορες περιοχές που έχουν μολυνθεί από ραδιενέργεια, μεταξύ των οποίων και η Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, διαπίστωσαν –μεταξύ άλλων- ότι στο Red Forest (Κόκκινο Δάσος), γύρω από το Τσερνόμπιλ, οι κορμοί των δέντρων φαίνονται αμετάβλητοι μετά από τρεις περίπου δεκαετίες.
Αυτό οφείλεται στην εξόντωση των μικροοργανισμών, οι οποίοι δεν αποσυνθέτουν πια τα φύλλα του δάσους, ώστε να τροφοδοτήσουν τις ρίζες των δένδρων με θρεπτικά συστατικά.
Οι ερευνητές εκφράζουν την ανησυχία τους ότι τα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να εκδηλωθεί μια καταστροφική πυρκαγιά στο σημείο. «Σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς τα 28 ετών αδιάσπαστα φύλλα θα λειτουργήσουν ως καύσιμα. Η δε συσσωρευμένη πυρηνική ακτινοβολία θα μπορούσε να μεταφερθεί μέσω του καπνού σε κατοικημένες περιοχές» τονίζουν.
Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Beyond Nuclear, που είναι ενάντια στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και των πυρηνικών όπλων: «Γνωρίζουμε ήδη για τις μεταλλάξεις φυτών και εντόμων και τη μείωση του προσδόκιμου ζωής των πτηνών στη ζώνη του Τσερνόμπιλ αλλά η είδηση αυτή είναι ακόμη πιο ανησυχητική. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της απώλειας της απαραίτητης μικροβιακής κοινότητας θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή. Τα αδιάσπαστα φύλλα είναι η πιο άμεση συνέπεια».