ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΕΡΜΙΟ – ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΡΑΝΙΤΣΑΣ, ΜΕΣΟΒΟΥΝΟΥ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ
22 – 27 Απρίλη του 1944
Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις σε 7 φάλαγγες υποστηριζόμενες από πυροβολικό και αεροπορία ενήργησαν επιθετικά στο Βέρμιο… Στη διάρκεια των επιχειρήσεων αυτών οι μανιασμένοι χιτλερικοί δήμιοι με τους συνεργάτες τους πουλικούς, παοτζήδες και εσεσίτες διέπραξαν φρικιαστικά εγκλήματα.. Αφού λεηλάτησαν ό,τι βρήκαν έκαψαν ολοκληρωτικά τα χωριά : Πύργοι ( Κατράνιτσα) Μεσόβουνο, Κάτω Γραμματικό, Άνω Γραμματικό, Σέλι , Δρεζίλοβο και Κουτσούφλιανη, Όλους τους κατοίκους που δεν πρόλαβαν να φύγουν με τα τμήματα του ΕΛΑΣ, τους έσφαξαν ομαδικά. Στους Πύργους έσφαξαν 318 γυναίκες και παιδιά. Απ’ αυτά 170 γυναίκες και κορίτσια τα κλείσαν σε 7 αχυρώνες και τα κάψαν ζωντανά, αφού πρώτα βίασαν όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια. Το ίδιο έγινε και άλλες 100 γυναίκες και παιδιά που οι χιτλερικοί τα βρήκαν στο δάσος. Τα γυναικόπαιδα αυτά τα οδήγησαν στην εκκλησία και αφού πρώτα κόρεσαν τις κτηνώδεις ορέξεις τους στις γυναίκες
και τα κορίτσια, έβαλαν φωτιά στην εκκλησία και τα έκαψαν όλα ζωντανά. Μέσα στα καμένα πτώματα βρέθηκε και ένας άνδρας με τα δυο παιδιά του αγκαλιά. Μια γυναίκα που την ανακάλυψαν κρυμμένη σε μια σπηλιά την στιγμή ακριβώς που είχε γεννήσει, της ξέσχισαν την κοιλιά αφού πρώτα κρέμασαν στο στόμιο της σπηλιάς μπροστά στα μάτια της το νεογέννητο.
Μήνες αργότερα κι αφού στο μεταξύ είχε μεσολαβήσει το ολοκαύτωμα του Διστόμου στις 10 Ιουνίου του ’44 ο διοικητής του αποσπάσματος του ΕΛΑΣ Βερμίου αντισυνταγματάρχης Διονύσιος Καρατζάς ( Μελάς) σε έκθεση με αριθμ. 59/Τ.Τ. 21.10.1944 αναφέρει για την ομαδική σφαγή στους Πύργους:
«… Δεν ξέρω τας λεπτομερείας των σφαγών του Διστόμου, αλλά από την κατωτέρω περιληπτικωτάτην περιγραφήν των δεινοπαθημάτων της κωμοπόλεως Πύργοι (Κατράνιτσα) δύνασθε να αντιληφθείτε το μέγεθος των κακουργημάτων των πολιτισμένων λαών της Ευρώπης που διεκδικούν την πρώτην θέσιν μετά τον Θεόν εις τον κόσμον τούτον.
Η κωμόπολις Πύργοι, χιλίων σπιτιών, αφού κατεσκάφη κυριολεκτικώς, αφού έχασε τα οικιακά αντικείμενα, 12.000 γιδοπρόβατα,, 3.500 μεγάλα ζώα, πληρώνει και κεφαλικό χαράτσι με 640 γυναικόπαιδα, σφαγμένα κατά τον πλέον αφάνταστον τρόπον.
Επί επτά μήνες τα βλέμματά μας αντικρίζουν τους σωρούς αυτούς των πτωμάτων .Ένας από 35 πτώματα, άλλος από 67,, άλλος από ,94, άλλος από 125 πτώματα και ούτω καθεξής. Ένα των ανωτέρω σωρών εσκεπάσαμεν με πολλά κλαριά δένδρων και τον διατηρήσαμεν απείραχτον δια να αποτελέσει δια πολλά έτη τον αψευδέστατον μάρτυρα εις τον μέλλοντα ιστορικόν και εξυμνητήν της δράσεως του συγχρόνου πολιτισμού της Ευρώπης.
Όλα τα ανωτέρω δυστυχώς πλάσματα, αφού εβιάσθησαν ομαδικώς και κτηνωδώς, εδέθησαν κατά ομάδας με τριχιάν, εραντίθησαν με ελαχίστην βενζίνην – δια να καούν σιγά – και ύστερα εκάησαν σαν το κερί.
Πώς θα χαρακτηρίσει ο ιστορικός τον θάνατον της εγκύου εκείνης γυναικός των Πύργων, που συνελήφθη στην σπηλιά την ώρα του τοκετού και αφού αφέθη να υποστεί εντελώς μόνη το μαρτύριον της γέννας άνευ βοηθείας και παρηγοριάς συμπαραστάτου εφονεύθη αμέσως μετά τον τοκετόν μαζί με το νεογέννητον;
Κάθε κορυφούλα και κάθε χαράδρα αποτελεί και μιαν αιματηρά ανεκδιήγητον ιστορίαν εις το όρος τούτο του Βερμίου. Παντού Γολγοθάδες. Ακόμη και τώρα δρασκελίζομεν, ύστερα από επτά μήνες, πτώματα.
Πολύ δικαιολογημένα οι ποιμένες δεν βόσκουν τα ποίμνιά των εγγύς των τόπων αυτών του μαρτυρίου…
Μελάς
αντισυνταγματάρχης
Τα ίδια έγιναν και στα άλλα χωριά. Στο Μεσόβουνο που το έκαψαν για τρίτη φορά, εκτέλεσαν περίπου 150 γυναικόπαιδα.( οι άνδρες είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβρη του 1941). Από αυτά μια ομάδα από 40 τα στίβαξαν σ’ έναν φούρνο και τα έκαψαν ζωντανά. Στο Άνω και Κάτω Γραμματικό εκτέλεσαν 13. Ανάμεσα σ’ αυτούς και τον παπά που ήταν κατάκοιτος. Στην Κουτσούφλιανη εκτέλεσαν 13 άνδρες…..
Η ΜΑΤΩΜΈΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟΥ 1944
Η εκτέλεση των 200 του Χαϊδαρίου
Την Πρωτομαγιά οι χιτλεροφασίστες κατακτητές, σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του στους Μολάους, εκτελούν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 κομμουνιστές που τους πήραν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Απ’ αυτούς οι 170 ήταν πρώην κρατούμενοι της Ακροναυπλίας και περίπου 30 πρώην εξόριστοι της Ανάφης.
Ιδού ενδεικτικά και μόνο δύο σημειώματα που πέταξαν οι μελλοθάνατοι λίγο πριν τους μεταφέρουν από το Χαϊδάρι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής :
ΜΗΤΣΟΣ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ
‘‘Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη, που διεξάγετε. Σφίξτε την καρδιά σας και βγήτε παληκάρια απ’ τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ
Χαϊδάρι 1/5/44. Με πολλή αγάπη Σας φιλώ, Μήτσος
ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Έτσι πεθαίνουν οι άξιοι Έλληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η λευτεριά. Διαβάτη Έλληνα. Το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά. Ζήτω ο ελληνικός λαός !!!
3 Μαΐου 1944
Εκτελούνται από τους Γερμανούς 75 πατριώτες. Από αυτούς 57 από τις φυλακές Χατζηκώστα και 18 γυναίκες από το Χαϊδάρι.
3- 5 Μαΐου 1944
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες στήνουν μπλόκα στην Τηλεφωνική Εταιρία, στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στο Πρωτοδικείο και την Αγροτική Τράπεζα και συλλαμβάνουν 240 υπαλλήλους και τους οδήγησαν στο Χαϊδάρι. Απ’ αυτούς ξεχώρισαν 16 και τους εκτέλεσαν την επομένη.
Την ίδια μέρα ( 5 - 5-1944) οι γερμανοί εκτέλεσαν στην Χαλκίδα 48 πατριώτες.
10 Μαΐου 1944
Απαγχονίστηκαν στην Πάτρα 10 αγωνιστές. Ανάμεσά τους ο Χρήστος Χωμενίδης και ο Δ. Πετρίδης που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΕΑΜ. Κι οι δυο είχαν σταλεί από την ΠΕΕΑ στην Πελοπόννησο τον Απρίλη του ν1944 σαν αντιπρόσωποί της. Όμως στο πέρασμά τους από τη Στερεά στον Μοριά έπεσαν στα χέρια των γερμανών και τους κρέμασαν στα " Ψηλά Αλώνια" της Πάτρας τα τάγματα ασφαλείας του Κουρκουλάκου.
- Στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής οι χιτλερικοί δήμιοι εκτελούν 92 αγωνιστές, παλιούς εξόριστους κομμουνιστές που είχε παραδώσει η μεταξική δικτατορία στους κατακτητές. Ανάμεσά τους και οι παρακάτω 10 γυναίκες κομμουνίστριες:
Μάρω Μάστρακα, Καίτη Βιτιβίλια, Τούλα Μηλιώτη, Δήμητρ Μηλιώτη, Άννα Σαβαΐδου, Βάσω Ντάκουρα, Έλσα Δανιηλίδου, Χρύσα Ιωσηφίδου, Πάρλα Παβλοβιτς (γιουγκοσλάβα) και Μαρία Ξανθοπούλου.
Ανάμεσά τους κι ο Νίκος Γλέζος που άφησε το ακόλουθο σημείωμα προς τη μητέρα
του :
" 10 - 5 - '44 "
"Αγαπητή Μητέρα,
Σας φιλώ, χαιρετισμούς
Σήμερα πάω για εκτέλεση
πέφτοντας για τον Ελ. ΛΑΟ
Παραμυθίου 40 "
Γλέζος Νίκος
12 Μαΐου 1944
Οι γερμανοί κρέμασα στο χωριό Δοξαρά Λάρισας στους τηλεγραφικούς στύλους που είναι κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής, 24 πατριώτες από το στρατόπεδο της Λάρισας.
16 Μαΐου 1944
Οι γερμανοί εκτελούν 120 πατριώτες από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Οι 92 απ’ αυτούς είναι ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου.
17 Μαΐου 1944
Γερμανοί και εασαδίτες από τον Τύρναβο κύκλωσαν το χωριό Καζακλάρ, συνέλαβαν 11 πατριώτες και απαγόρευσαν στους χωρικούς να τους θάψουν.
21 Μαΐου 1944
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κρέμασαν στην πλατεία Ελευθερίας του Βόλου 8 πατριώτες.
27 Μαΐου 1944
Στο χωριό Λίμνες Αργολίδας γερμανοί και ταγματασφαλίτες σκότωσαν 86 κατοίκους και έκαψαν τα σπίτια του χωριού.
Ιούνιος 1944
Γερμανοί και παοτζήδες κάναν επιδρομή στο χωριό Φραγκότσι Κοζάνης. Οι γερμανοί έπιασαν θέσεις γύρω από το χωριό για να προστατεύσουν τους παοτζήδες από τυχόν αντενέργεια του ΕΛΑΣ. Με την προστασία των γερμανών οι παοτζήδες με επικεφαλής τους Μιχάλ – Αγά και Παντελή – Αγά μπήκαν στο χωριό συνέλαβαν και κατακρεούργησαν στην πλατεία 60 πατριώτες, λεηλάτησαν τις περιουσίες των κατοίκων και έκαψαν όλα τα σπίτια του χωριού.
6 Ιουνίου 1944
Στο 4ο χιλιόμετρο του δρόμου Θεσσαλονίκης Κιλκίς οι γερμανοί εκτέλεσαν 101 έλληνες πατριώτες που τους πήραν από στρατόπεδο ‘‘Παύλος Μελάς’’
10 Ιουνίου 1944 : ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες διενεργούν ομαδική σφαγή των κατοίκων του χωριού Διστόμου. Ο αριθμός των εκτελεσθέντων μέσα στο Δίστομο ανήλθαν σε 229. Σκότωσαν αδιάκριτα, γέρους μωρά, εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου ( όλα στην αίθουσα του σχολείου) κι αυτόν τον παπά του χωριού. Σ’ αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και 67 άλλοι που εκτελέσθηκαν στα χωράφια και στους δρόμους προς το Δίστομο. Συνολικά 296. Μέχρι τις 15 -6-1944 βρίσκανε πτώματα στα διάφορα χωράφια και σε πολλά σημεία του χωριού….
11 Ιουνίου 1944
Γερμανοί και γκεσταπίτες πήγαν στο Καλάμι Λειβαδιάς, το κύκλωσαν, ανατίναξαν με δυναμίτη κι έβαλαν φωτιά σ’ έναν μύλο… και σ’ όλα τα σπίτια του χωριού. Συνέλαβαν την οικογένεια Πλατινοπούλου: γέρο, γριά, τη νύφη του, τη θυγατέρα του και τα παιδιά των δύο αυτών γυναικών όλα, καθώς και τους γύρω αγρότες, συνολικά 27 άτομα. Αφού έσφαξαν τις γυναίκες και τα παιδιά και τουφέκισαν τους άνδρες, έριξαν τους περισσότερους σ’ ένα σπίτι που δεν το είχαν κάψει και τους έκαψαν βάζοντας φωτιά στο σπίτι…..
Για την αντιγραφή από: Στ’ Άρματα! Στ’ άρματα! Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης 1940 -1945, σελ. 306 κ.κ.,
Ηλίας Ράπτης
22 – 27 Απρίλη του 1944
Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις σε 7 φάλαγγες υποστηριζόμενες από πυροβολικό και αεροπορία ενήργησαν επιθετικά στο Βέρμιο… Στη διάρκεια των επιχειρήσεων αυτών οι μανιασμένοι χιτλερικοί δήμιοι με τους συνεργάτες τους πουλικούς, παοτζήδες και εσεσίτες διέπραξαν φρικιαστικά εγκλήματα.. Αφού λεηλάτησαν ό,τι βρήκαν έκαψαν ολοκληρωτικά τα χωριά : Πύργοι ( Κατράνιτσα) Μεσόβουνο, Κάτω Γραμματικό, Άνω Γραμματικό, Σέλι , Δρεζίλοβο και Κουτσούφλιανη, Όλους τους κατοίκους που δεν πρόλαβαν να φύγουν με τα τμήματα του ΕΛΑΣ, τους έσφαξαν ομαδικά. Στους Πύργους έσφαξαν 318 γυναίκες και παιδιά. Απ’ αυτά 170 γυναίκες και κορίτσια τα κλείσαν σε 7 αχυρώνες και τα κάψαν ζωντανά, αφού πρώτα βίασαν όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια. Το ίδιο έγινε και άλλες 100 γυναίκες και παιδιά που οι χιτλερικοί τα βρήκαν στο δάσος. Τα γυναικόπαιδα αυτά τα οδήγησαν στην εκκλησία και αφού πρώτα κόρεσαν τις κτηνώδεις ορέξεις τους στις γυναίκες
και τα κορίτσια, έβαλαν φωτιά στην εκκλησία και τα έκαψαν όλα ζωντανά. Μέσα στα καμένα πτώματα βρέθηκε και ένας άνδρας με τα δυο παιδιά του αγκαλιά. Μια γυναίκα που την ανακάλυψαν κρυμμένη σε μια σπηλιά την στιγμή ακριβώς που είχε γεννήσει, της ξέσχισαν την κοιλιά αφού πρώτα κρέμασαν στο στόμιο της σπηλιάς μπροστά στα μάτια της το νεογέννητο.
Μήνες αργότερα κι αφού στο μεταξύ είχε μεσολαβήσει το ολοκαύτωμα του Διστόμου στις 10 Ιουνίου του ’44 ο διοικητής του αποσπάσματος του ΕΛΑΣ Βερμίου αντισυνταγματάρχης Διονύσιος Καρατζάς ( Μελάς) σε έκθεση με αριθμ. 59/Τ.Τ. 21.10.1944 αναφέρει για την ομαδική σφαγή στους Πύργους:
«… Δεν ξέρω τας λεπτομερείας των σφαγών του Διστόμου, αλλά από την κατωτέρω περιληπτικωτάτην περιγραφήν των δεινοπαθημάτων της κωμοπόλεως Πύργοι (Κατράνιτσα) δύνασθε να αντιληφθείτε το μέγεθος των κακουργημάτων των πολιτισμένων λαών της Ευρώπης που διεκδικούν την πρώτην θέσιν μετά τον Θεόν εις τον κόσμον τούτον.
Η κωμόπολις Πύργοι, χιλίων σπιτιών, αφού κατεσκάφη κυριολεκτικώς, αφού έχασε τα οικιακά αντικείμενα, 12.000 γιδοπρόβατα,, 3.500 μεγάλα ζώα, πληρώνει και κεφαλικό χαράτσι με 640 γυναικόπαιδα, σφαγμένα κατά τον πλέον αφάνταστον τρόπον.
Επί επτά μήνες τα βλέμματά μας αντικρίζουν τους σωρούς αυτούς των πτωμάτων .Ένας από 35 πτώματα, άλλος από 67,, άλλος από ,94, άλλος από 125 πτώματα και ούτω καθεξής. Ένα των ανωτέρω σωρών εσκεπάσαμεν με πολλά κλαριά δένδρων και τον διατηρήσαμεν απείραχτον δια να αποτελέσει δια πολλά έτη τον αψευδέστατον μάρτυρα εις τον μέλλοντα ιστορικόν και εξυμνητήν της δράσεως του συγχρόνου πολιτισμού της Ευρώπης.
Όλα τα ανωτέρω δυστυχώς πλάσματα, αφού εβιάσθησαν ομαδικώς και κτηνωδώς, εδέθησαν κατά ομάδας με τριχιάν, εραντίθησαν με ελαχίστην βενζίνην – δια να καούν σιγά – και ύστερα εκάησαν σαν το κερί.
Πώς θα χαρακτηρίσει ο ιστορικός τον θάνατον της εγκύου εκείνης γυναικός των Πύργων, που συνελήφθη στην σπηλιά την ώρα του τοκετού και αφού αφέθη να υποστεί εντελώς μόνη το μαρτύριον της γέννας άνευ βοηθείας και παρηγοριάς συμπαραστάτου εφονεύθη αμέσως μετά τον τοκετόν μαζί με το νεογέννητον;
Κάθε κορυφούλα και κάθε χαράδρα αποτελεί και μιαν αιματηρά ανεκδιήγητον ιστορίαν εις το όρος τούτο του Βερμίου. Παντού Γολγοθάδες. Ακόμη και τώρα δρασκελίζομεν, ύστερα από επτά μήνες, πτώματα.
Πολύ δικαιολογημένα οι ποιμένες δεν βόσκουν τα ποίμνιά των εγγύς των τόπων αυτών του μαρτυρίου…
Μελάς
αντισυνταγματάρχης
Τα ίδια έγιναν και στα άλλα χωριά. Στο Μεσόβουνο που το έκαψαν για τρίτη φορά, εκτέλεσαν περίπου 150 γυναικόπαιδα.( οι άνδρες είχαν εκτελεστεί τον Οκτώβρη του 1941). Από αυτά μια ομάδα από 40 τα στίβαξαν σ’ έναν φούρνο και τα έκαψαν ζωντανά. Στο Άνω και Κάτω Γραμματικό εκτέλεσαν 13. Ανάμεσα σ’ αυτούς και τον παπά που ήταν κατάκοιτος. Στην Κουτσούφλιανη εκτέλεσαν 13 άνδρες…..
Η ΜΑΤΩΜΈΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟΥ 1944
Η εκτέλεση των 200 του Χαϊδαρίου
Την Πρωτομαγιά οι χιτλεροφασίστες κατακτητές, σε αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του στους Μολάους, εκτελούν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 κομμουνιστές που τους πήραν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Απ’ αυτούς οι 170 ήταν πρώην κρατούμενοι της Ακροναυπλίας και περίπου 30 πρώην εξόριστοι της Ανάφης.
Ιδού ενδεικτικά και μόνο δύο σημειώματα που πέταξαν οι μελλοθάνατοι λίγο πριν τους μεταφέρουν από το Χαϊδάρι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής :
ΜΗΤΣΟΣ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ
‘‘Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δεν πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη, που διεξάγετε. Σφίξτε την καρδιά σας και βγήτε παληκάρια απ’ τη νέα αυτή δοκιμασία. Έτσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ
Χαϊδάρι 1/5/44. Με πολλή αγάπη Σας φιλώ, Μήτσος
ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Έτσι πεθαίνουν οι άξιοι Έλληνες. Πεθαίνω περήφανος. Ζήτω η λευτεριά. Διαβάτη Έλληνα. Το ρούχο τούτο να το πας στην παραπάνω διεύθυνση. Είναι η στερνή επιθυμία ενός ανθρώπου που ξέρει να πεθαίνει για τη λευτεριά. Ζήτω ο ελληνικός λαός !!!
3 Μαΐου 1944
Εκτελούνται από τους Γερμανούς 75 πατριώτες. Από αυτούς 57 από τις φυλακές Χατζηκώστα και 18 γυναίκες από το Χαϊδάρι.
3- 5 Μαΐου 1944
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες στήνουν μπλόκα στην Τηλεφωνική Εταιρία, στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στο Πρωτοδικείο και την Αγροτική Τράπεζα και συλλαμβάνουν 240 υπαλλήλους και τους οδήγησαν στο Χαϊδάρι. Απ’ αυτούς ξεχώρισαν 16 και τους εκτέλεσαν την επομένη.
Την ίδια μέρα ( 5 - 5-1944) οι γερμανοί εκτέλεσαν στην Χαλκίδα 48 πατριώτες.
10 Μαΐου 1944
Απαγχονίστηκαν στην Πάτρα 10 αγωνιστές. Ανάμεσά τους ο Χρήστος Χωμενίδης και ο Δ. Πετρίδης που ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΕΑΜ. Κι οι δυο είχαν σταλεί από την ΠΕΕΑ στην Πελοπόννησο τον Απρίλη του ν1944 σαν αντιπρόσωποί της. Όμως στο πέρασμά τους από τη Στερεά στον Μοριά έπεσαν στα χέρια των γερμανών και τους κρέμασαν στα " Ψηλά Αλώνια" της Πάτρας τα τάγματα ασφαλείας του Κουρκουλάκου.
- Στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής οι χιτλερικοί δήμιοι εκτελούν 92 αγωνιστές, παλιούς εξόριστους κομμουνιστές που είχε παραδώσει η μεταξική δικτατορία στους κατακτητές. Ανάμεσά τους και οι παρακάτω 10 γυναίκες κομμουνίστριες:
Μάρω Μάστρακα, Καίτη Βιτιβίλια, Τούλα Μηλιώτη, Δήμητρ Μηλιώτη, Άννα Σαβαΐδου, Βάσω Ντάκουρα, Έλσα Δανιηλίδου, Χρύσα Ιωσηφίδου, Πάρλα Παβλοβιτς (γιουγκοσλάβα) και Μαρία Ξανθοπούλου.
Ανάμεσά τους κι ο Νίκος Γλέζος που άφησε το ακόλουθο σημείωμα προς τη μητέρα
του :
" 10 - 5 - '44 "
"Αγαπητή Μητέρα,
Σας φιλώ, χαιρετισμούς
Σήμερα πάω για εκτέλεση
πέφτοντας για τον Ελ. ΛΑΟ
Παραμυθίου 40 "
Γλέζος Νίκος
12 Μαΐου 1944
Οι γερμανοί κρέμασα στο χωριό Δοξαρά Λάρισας στους τηλεγραφικούς στύλους που είναι κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής, 24 πατριώτες από το στρατόπεδο της Λάρισας.
16 Μαΐου 1944
Οι γερμανοί εκτελούν 120 πατριώτες από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Οι 92 απ’ αυτούς είναι ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου.
17 Μαΐου 1944
Γερμανοί και εασαδίτες από τον Τύρναβο κύκλωσαν το χωριό Καζακλάρ, συνέλαβαν 11 πατριώτες και απαγόρευσαν στους χωρικούς να τους θάψουν.
21 Μαΐου 1944
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κρέμασαν στην πλατεία Ελευθερίας του Βόλου 8 πατριώτες.
27 Μαΐου 1944
Στο χωριό Λίμνες Αργολίδας γερμανοί και ταγματασφαλίτες σκότωσαν 86 κατοίκους και έκαψαν τα σπίτια του χωριού.
Ιούνιος 1944
Γερμανοί και παοτζήδες κάναν επιδρομή στο χωριό Φραγκότσι Κοζάνης. Οι γερμανοί έπιασαν θέσεις γύρω από το χωριό για να προστατεύσουν τους παοτζήδες από τυχόν αντενέργεια του ΕΛΑΣ. Με την προστασία των γερμανών οι παοτζήδες με επικεφαλής τους Μιχάλ – Αγά και Παντελή – Αγά μπήκαν στο χωριό συνέλαβαν και κατακρεούργησαν στην πλατεία 60 πατριώτες, λεηλάτησαν τις περιουσίες των κατοίκων και έκαψαν όλα τα σπίτια του χωριού.
6 Ιουνίου 1944
Στο 4ο χιλιόμετρο του δρόμου Θεσσαλονίκης Κιλκίς οι γερμανοί εκτέλεσαν 101 έλληνες πατριώτες που τους πήραν από στρατόπεδο ‘‘Παύλος Μελάς’’
10 Ιουνίου 1944 : ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ
Γερμανοί και ταγματασφαλίτες διενεργούν ομαδική σφαγή των κατοίκων του χωριού Διστόμου. Ο αριθμός των εκτελεσθέντων μέσα στο Δίστομο ανήλθαν σε 229. Σκότωσαν αδιάκριτα, γέρους μωρά, εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου ( όλα στην αίθουσα του σχολείου) κι αυτόν τον παπά του χωριού. Σ’ αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και 67 άλλοι που εκτελέσθηκαν στα χωράφια και στους δρόμους προς το Δίστομο. Συνολικά 296. Μέχρι τις 15 -6-1944 βρίσκανε πτώματα στα διάφορα χωράφια και σε πολλά σημεία του χωριού….
11 Ιουνίου 1944
Γερμανοί και γκεσταπίτες πήγαν στο Καλάμι Λειβαδιάς, το κύκλωσαν, ανατίναξαν με δυναμίτη κι έβαλαν φωτιά σ’ έναν μύλο… και σ’ όλα τα σπίτια του χωριού. Συνέλαβαν την οικογένεια Πλατινοπούλου: γέρο, γριά, τη νύφη του, τη θυγατέρα του και τα παιδιά των δύο αυτών γυναικών όλα, καθώς και τους γύρω αγρότες, συνολικά 27 άτομα. Αφού έσφαξαν τις γυναίκες και τα παιδιά και τουφέκισαν τους άνδρες, έριξαν τους περισσότερους σ’ ένα σπίτι που δεν το είχαν κάψει και τους έκαψαν βάζοντας φωτιά στο σπίτι…..
Για την αντιγραφή από: Στ’ Άρματα! Στ’ άρματα! Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης 1940 -1945, σελ. 306 κ.κ.,
Ηλίας Ράπτης